“αμετακίνητα δεδομένα”

 

Ποια είναι τα αμετακίνητα κεκτημένα, τη μέρα κατά την οποία ο Λουκάς Παπαδήμος έχει αρχίσει διάλογο με τους Κοινωνικούς Εταίρους και στο τραπέζι βρίσκονται οι Συλλογικές Διαπραγματεύσεις για τη Σύμβαση Εργασίας;

alt

Μπορώ να φανταστώ αρκετά, μεταξύ των οποίων:

η ελάχιστη αμοιβή
η υποχρεωτική ασφάλιση
η διμερής [άλλοτε τριμερής] συμμετοχή στις εισφορές
το οκτάωρο
το πενθήμερο
οι υπερωρίες [ακόμα και αυτές οι ξεδοντιασμένες]
οι άδειες
οι αργίες
ο 13ος και 14ος μισθός
το επίδομα γάμου
το επίδομα τέκνων
οι συνθήκες απόλυσης
η προστασία ορισμένων ομάδων, μεταξύ των οποίων και οι έγκυες
τα βαρέα & ανθυγιεινά

Χωράνε αρκετά ακόμα, μα δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες, έστω και τις σημαντικές όπως την υποχρεωτική ισχύ της ΣΣΕ και την κατίσχυση οποιασδήποτε σύμβασης είναι υπέρ του εργαζομένου, είτε είναι μέλος σωματείου είτε όχι.

Είναι θέματα που τέθηκαν σε εφαρμογή μέσα από δεκαετίες διεκδικήσεων. Τα οποία έχουν ήδη αρχίσει να εξαλείφονται χωρίς να αντιδρά κανείς. Επειδή απαξιώσαμε τα συνδικάτα.

Όσοι διαβάζουν το Οξύ ξέρουν πως δεν υπερασπίζομαι κανέναν από κεκτημένη ταχύτητα. Αντιθέτως, έχω συχνά εκφράσει “αιρετικές” απόψεις, τουλάχιστον για την Αριστερά. Χθες μόλις εκφράστηκα πάλι υπέρ της εργασιακής εφεδρίας όλων των εργαζομένων σε εφορίες. Αφού είναι γνωστή πηγή διαφθοράς, ας φύγουν αυτοί πρώτοι και καλύτεροι.

Όμως βλέπω τί πάει να συμβεί [σε βάθος χρόνου] και ξέρω καλά τί εννοεί και ποιους εκπροσωπεί ο Παπαδήμος. Βλέπω τί σημαίνει πλήρης εργασιακή απορρύθμιση.

alt

Παρένθεση:
Πρόσφατα ενημερώθηκα για μία αρκετά μεγάλη επιχείρηση (150+ ατόμων) στην οποία τα αφεντικά ασκούν εντονότατες πιέσεις στους εργαζομένους [μεταξύ των οποίων “ιδιαίτερες” κουβεντούλες και πιεστικά τηλεφωνήματα στα κινητά τους] για να ιδρύσουν επιχειρησιακό σωματείο.

Πρώτον, επειδή είναι 100% σίγουροι ότι θα το ελέγχουν μέσα από μαριονέτες στο ΔΣ. Δεύτερον, επειδή έτσι θα μπορέσουν να “διαπραγματευθούν” μία χαμηλότερη σύμβαση από την κλαδική που σήμερα ισχύει.

Οι εργαζόμενοι, μέλη του κλαδικού σωματείου, έως τώρα ανθίστανται. Αλλά οι περισσότεροι έχουν εντονότατες πιέσεις, σε σημείο να τους δημιουργείται άγχος και προβλήματα στην καθημερινότητά τους. Και ξέρουν ότι δύσκολα θα καταφέρουν να αποφύγουν τη μετωπική σύγκρουση.

Αυτό που δεν ξέρουν ακόμα είναι το κατά πόσο θα μπορέσουν να φερθούν ενωμένα, όπως οι χαλυβουργοί [το λαμπρό παράδειγμα που έγινε σημείο αναφοράς των ημερών μας] ή αν θα υπάρξουν διαρροές που θα ραγίσουν το μέτωπο.

Θα δείξει, η ιστορία.

Κλείνω την παρένθεση.

Είναι γεγονός ότι σε περιόδους γενικότερου κοινωνικού “σοκ”, οι νεοφιλελεύθεροι βρίσκουν την ευκαιρία για να πιέσουν στην κατεύθυνση τεράστιων αλλαγών, τις οποίες αλλιώς δεν θα κατάφερναν ποτέ να κάνουν δεκτές. Τα έχω ξαναπεί, τα έχει γράψει αναλυτικότατα η Naomi Klein [The shock doctrine] και πρέπει να διαβάσετε το βιβλίο της, για να μην έχετε καμία απορία για όσα συμβαίνουν.

Τώρα, που οι έλληνες είναι ζαλισμένοι και συμπεριφέρονται σαν τα κοτόπουλα, είναι η ευκαιρία των εργοδοτών του Παπαδήμου. Και όχι, εργοδότης του δεν είναι ο ελληνικός λαός, αφού ποτέ δεν τον ψήφισε και ποτέ δεν τον έστειλε στην καρέκλα που καταλαμβάνει σήμερα.

Τώρα, που ο μέσος πολίτης δεν ξέρει ποιον να εμπιστευτεί, διότι έχει σιχαθεί τους επαγγελματίες πολιτικούς, ενδεχομένως εμπιστεύεται λίγο περισσότερο αυτόν τον μη-πολιτικό και δεν θα εξεγερθεί τόσο άμεσα.

Τώρα, που τα συνδικάτα είναι πιο απαξιωμένα κι από τα κόμματα και που κανείς δεν θέλει να εκπροσωπηθεί, ούτε από τον Παναγόπουλο, ούτε από το ΠΑΜΕ, αλλά παράλληλα δεν ξέρει και σε ποιον να στρέψει το κεφάλι, ούτε πού να ζητήσει υπεύθυνες συμβουλές.

alt

Τώρα, που διάγουμε περίοδο αναθεωρητισμού και που όλες οι αξίες υπάγονται σε επαναξιολόγηση, είναι η ευκαιρία να μας “ψήσουν” για τον “τεράστιο” δημόσιο τομέα που πρέπει να καταργηθεί. Και να ξεπουληθεί κοψοχρονιά, όπως είδαμε πρόσφατα με τα 4 αεροσκάφη που δώσαμε για 31 εκατομμύρια, όταν είχαν αγοραστεί 16 φορές τόσο και άξιζαν τουλάχιστον 6 φορές τόσο.

Υπό έναν όρο: να θέτουν “από πάνω” την ατζέντα του αναθεωρητισμού. Να επιλέγουν αυτοί τί θα απαξιώσουν και πού θα στρέψουν την προσοχή και την οργή των χρυσόψαρων.

Αμ όχι, δεν θα σας κάνουμε τέτοια χάρη.

Αναθεώρηση των πάντων θέλετε; ΟΚ, να κάνουμε. Μα θα αρχίσουμε από εκεί που γουστάρουμε εμείς.

Ας αρχίσουμε από το Νόμο περί ευθύνης υπουργών και τη βουλευτική ασυλία.

Ας αρχίσουμε από την προστασία των τραπεζών και τον έμμεσο δανεισμό τους με τις πλάτες του Ελληνικού Δημοσίου.

Ας αρχίσουμε από τις αμοιβές σε όλο το δημόσιο τομέα: γιατί να πληρώνονται με ευρώ και όχι με ομόλογα του Ελληνικού Δημοσίου; Θέλετε να σας σεβόμαστε; ΟΚ.

Καταργήστε τους μισθούς σε όσους παίρνουν πάνω από 1.000 ευρώ στο δημόσιο και δώστε τους το υπόλοιπο σε ομόλογα. Βουλευτών και δικαστών μη εξαιρουμένων, καθώς και στελεχών ΔΕΚΟ, γενικών γραμματέων και λοιπών φαρισαίων.

Δείξτε μας πρώτοι εσείς ότι έχετε τη θέληση να πετύχει η χώρα, για να μας πείσετε ότι και οι δικές μας προσπάθειες είναι απαραίτητες και δεν πάνε στο βρόντο.

[αυτό νομίζω πως είναι του Καλτσόβρακου :)]

alt

Αναθεωρητισμό θέλετε;

Ας δούμε το “αμετακίνητο κεκτημένο” των σχέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδος με το Κράτος. Ας δούμε γιατί έχουμε “επικρατούσα θρησκεία” στο Σύνταγμα της χώρας, πριν δούμε το άρθρο 16.

“Αμετακίνητο κεκτημένο” είναι και τα 1.600+ [τελευταία φορά που μέτρησα] διορισμένα στη Βουλή τσιράκια των πολιτικών. Ας πάρουν αυτοί πρώτα κάτω από τη Συλλογική Σύμβαση και μετά το σκεφτόμαστε για τους υπόλοιπους.

“Αμετακίνητο κεκτημένο” είναι οι συχνότητες των τηλεοπτικών καναλιών που λειτουργούν στην Ελλάδα επί 20+ χρόνια, χωρίς να έχουν πραγματική άδεια. Γιατί δεν κάνουμε μία ανάκτηση περιουσίας του δημοσίου και μετά πλειστηριασμό για την πώληση των συχνοτήτων; Λεφτά δεν θέλουμε να μαζέψουμε; Ε, ας τα μαζέψουμε έτσι!

“Αμετακίνητο κεκτημένο” προσπαθούν να μας πείσουν πως είναι το να πληρώνεις 5 ευρώ για να μπεις στο νοσοκομείο, ή να πληρώνεις 1.000 ευρώ για να γεννήσεις. Κι εγώ έρχομαι να ισχυριστώ ότι αυτό είναι λάθος: θα έπρεπε να μπαίνουν όλοι δωρεάν στα δημόσια νοσοκομεία και να νοσηλεύονται δωρεάν.

“Αμετακίνητο κεκτημένο” οι παρελάσεις, κατάλοιπο ενός μιλιταριστικού παρελθόντος, το οποίο δεν έχει νόημα στο σημερινό συσχετισμό δυνάμεων. Όταν οι Τούρκοι και οι Αλβανοί είναι στα στρατηγεία του ΝΑΤΟ, από το πανηγυράκι της 28ης θα σκιαχτούν; Τί το θέλουμε λοιπόν αυτό, αν όχι μόνο για δημόσιες σχέσεις των πολιτικών και του παπαδαριού;

“Αμετακίνητο κεκτημένο” τα κρατικά αυτοκίνητα που παραβιάζουν τον ΚΟΚ, οι μπάτσοι με τις σειρήνες συνοδεία των πολιτικών και το να σταματά η κυκλοφορία να περάσουν. Δε φτάνει που το κάνουν στην Αθήνα, το κάνουν και στην επαρχία! Γιατί;

Να γίνει ποινικό αδίκημα η καταπάτηση της φυσιολογικής κίνησης από πολιτικό. Να γίνει κολάσιμο αδίκημα η χρήση κρατικών πόρων, αυτοκινήτων, μπάτσων και λοιπών συνοδών, για όποιο τσουτσέκι θέλει να μετακινηθεί. Να μάθουν πώς είναι οι μετακινήσεις των απλών πολιτών.

“Αμετακίνητο κεκτημένο” να προστατεύονται τα γήπεδα από μπάτσους. Γιατί; Να πληρώσουν αυτοί που έχουν τις ποδοσφαιρικές ομάδες για ιδιωτικά σεκιούριτι και για τις ζημιές των οπαδών τους. Αφού αυτοί θέλουν να πλουτίσουν από το ποδόσφαιρο, γιατί πρέπει ο μέσος φορολογούμενος να πληρώνει το λογαριασμό για τα ΜΑΤ;

alt

“Αμετακίνητο κεκτημένο” το ότι κάθε υπουργός θεωρεί τσιφλίκι του το υπουργείο και κάνει δωρεές σε συλλόγους, κατά το δοκούν. Όποιος θέλει να κάνει δωρεές, να τις κάνει από την τσέπη του. Να ζητηθούν αναδρομικά λοιπόν όσα πήγανε σε Άνω-Κάτω Ραχούλες και κάθε λογής επιδέξιους συλλόγους, αθλητικούς και μη.

“Αμετακίνητο κεκτημένο” είναι και τα διόδια. Ειδικά εκείνα που βρίσκονται σε δρόμους της συμφοράς, παράνομα και παράτυπα, όπως Αθήνα-Πάτρα. Ή εκείνα που δεν δίνουν εναλλακτική επιλογή στους διερχόμενους. Ή εκείνα που τα εισπράττει μια επιχείρηση με εξόφθαλμες υπερτιμολογήσεις έργου, το οποίο το Δημόσιο θα είχε κατασκευάσει πολύ φθηνότερα. Κι εκείνα που “παραχωρήθηκαν” από τον Σουφλιά, χωρίς να έχει αντιστάθμισμα συγκεκριμένου έργου, με μελλοντική μόνο υπόσχεση για κάτι. Αυτά, θα τα επανεξετάσει κανείς;

“Αμετακίνητο κεκτημένο” είναι η ατιμωρησία των πολιτικών για την εγκληματική ανεπάρκεια [εσκεμμένη ή μη] που επιδεικνύουν σε όλα τα μεγάλα ζητήματα. Ολόκληρα εξάμηνα περνάνε μέχρι να αναλάβουν ευθύνες οι υπουργοί και οι γραμματείς τους. Κατά τη διάρκεια των οποίων παγώνουν τα πάντα και δεν μπορεί τίποτα να λειτουργήσει σωστά. Αλλά ποτέ κανείς δεν κλήθηκε να απολογηθεί για τη ζημία που προκαλείται στον μέσο πολίτη ή στη μέση μικρή επιχείρηση από αυτό.

“Αμετακίνητο κεκτημένο” της Βουλής και του Υπουργείου Οικονομίας είναι το να αλλάζει το φορολογικό σύστημα κάθε 3 μήνες και να μην μπορεί κανείς να βγάλει άκρη για το τί ισχύει σήμερα, ή τί θα ισχύει σε ένα χρόνο. Ποιος όμως πληρώνει τα σπασμένα από αυτή τους την ανεπάρκεια; Ποιος λογοδότησε ποτέ για τις ηλίθιες ασκήσεις επί χάρτου, που ποτέ δεν αποδίδουν τα αναμενόμενα, επειδή αυτοί που τις εξαγγέλουν δεν έχουν διευθύνει ούτε περίπτερο στη ζωή τους;

Ας δούμε λοιπόν από πού θα ξεκινήσει αυτός ο αναθεωρητισμός που ευαγγελίζονται οι της τριμερούς [κυβέρνησης]. Και ας μην τους αφήσουμε να θέσουν εκείνοι την ατζέντα: ας το κάνουμε εμείς, έτσι για αλλαγή.

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο