Δωρεάν Παιδεία (?)

alt

Γράφει η Σύλβια:

Τα σχολεία ξεκίνησαν στις 12/09. Την επόμενη μέρα, στην τσάντα της μικρής μου κόρης, είχε τοποθετηθεί από τη δασκάλα μια λίστα πραγμάτων, που τα παιδιά έπρεπε να πάνε στο σχολείο, το αργότερο, όπως έγραφε η ειδοποίηση μέχρι την Παρασκευή.

Η λίστα αυτή περιλάμβανε απίστευτα και ατελείωτα πράγματα, ενδεικτικά αναφέρω 10 κόλες UHU, τρία πακέτα μαρκαδόρους, 10 τετράδια, ζελατίνες, μπλοκ φυτολογίου, 10 χρυσόκολλες γκλίντερ, ψαλίδια, λινάτσες, χαρτόνια, ξυλομπογιές και αρκετά άλλα.

Το βασικότερο βέβαια είναι πως ζητήθηκαν όλα τα βιβλία του οργανισμού, τα οποία κατά μέσο όρο κόστισαν 6 ευρώ το ένα, τα βιβλία είναι περίπου 7, συν δύο βοηθήματα των εκδόσεων Πατάκη που κόστισαν 23 και 19 ευρώ. Η μικρή ξέχασα να αναφέρω πως είναι μαθήτρια της Α’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ. Επίσης ζητήθηκε ένα παραμύθι, εικονογραφημένο λεξικό και καρτέλες πρώτης ανάγνωσης.

Για να μην κουράζω απαριθμώντας το σύνολο του υλικού, τα πράγματα κόστισαν συνολικά 160 ευρώ, ξανατονίζω για ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ Α’ ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ. Στο βιβλιοπωλείο δίπλα μου ήταν μητέρα δύο παιδιών, ενός μαθητή τρίτης δημοτικού και μιας μαθήτριας δευτέρας δημοτικού η οποία γυναίκα βρισκόταν σε απόγνωση και μονολογούσε.. ”Έφυγε ο μισθός μου για την δωρεάν παιδεία”. Θέλω επίσης να αναφέρω, πως η δασκάλα είπε στα παιδιά καθώς και σε κάποιες μανάδες που πήγαν εκεί την πρώτη μέρα, πως αυτά αποτελούν προσωπική της επιλογή, ώστε να αρχίσουν τα παιδιά σωστά την σχολική τους χρονιά και να αποδώσει το μάθημα στην πορεία.

Το θέμα είναι πως δεν φρόντισε να κάνει μια συνάντηση με τους γονείς, να εκθέσει τα σχέδιά της, και να ρωτήσει πόσοι αν μη τι άλλο έχουν τη δυνατότητα να δώσουν ένα τέτοιο ποσό. Πιθανότατα με αυτόν τον τρόπο να επιτυγχανόταν μια συνεργασία και μια συνεννόηση που θα απέδιδε πραγματικά προς όφελος των παιδιών.

Ας μην ξεχνάμε επίσης, ότι πρόκειται για παιδιά ηλικίας 5μιση με 6 τα οποία μόλις ξεκινούν το σχολείο, και είναι δύσκολο να τα πείσεις πως δεν γίνεται να τους τα παρέχεις όλα αυτά, σε περίπτωση που κάποιος δεν έχει τη δυνατότητα. Η δική μου μικρή για παράδειγμα αντέδρασε όταν της είπα να πάρουμε το ένα κουτί μαρκαδόρους και όχι και τα τρία από τώρα, λέγοντάς μου, πως ”Όχι έτσι είπε η δασκάλα, και αν τα υπόλοιπα παιδάκια τα έχουν εγώ τι θα κάνω;”…

Είναι λοιπόν μια ηλικία που το παιδί μπορεί να νιώσει άβολα και άσχημα και σαφώς να αποκτήσει και αρνητική στάση απέναντι στο σχολείο αν νιώθει ότι μειονεκτεί. Λυπάμαι αλλά αυτό που ανακαλύπτω είναι πως τα ιδιωτικά σχολεία έχουν φτάσει να κοστίζουν λιγότερο από την δημόσια δωρεάν εκπαίδευση. 

Πρόκειται για ένα πραγματικό περιστατικό το οποίο συνέβη σε Δημοτικό Σχολείο της περιοχής του Περιστερίου. Αρχικά πολλοί θα οδηγηθούν στο ερώτημα: ”160 ευρώ, μα… για τη Δωρεάν Παιδεία;” Κι όμως….

Κι αναπόφευκτα δημιουργούνται επιπλέον ερωτήματα: “Τι θα κάνει ο γονιός που δεν δύναται να πληρώσει ένα τέτοιο κόστος;”, ”Πώς θα το χειριστεί απέναντι στο παιδί του;”, ”Πώς θα νοιώσει το ίδιο το παιδί;”, ”Πώς πήρε τέτοια πρωτοβουλία η δασκάλα του Δημοτικού;” ”Ποια Δημόσια Παιδεία;”

Δεδομένης της οικονομικής συγκυρίας, πολλοί θα είναι οι γονείς που θα επιβαρυνθούν σε μεγάλο βαθμό από ένα ανάλογο κόστος για σχολικό εξοπλισμό. Βεβαίως όσοι ανήκουν σε χαμηλές οικονομικές τάξεις, πολλοί νέοι γονείς, η πλειοψηφία των μεταναστών γονιών, πολλοί εκ των οποίων έχουν επιλέξει να παραμείνουν στη χώρα μας, μόνο και μόνο για να φοιτήσει το παιδί τους σε ελληνικό ”δημόσιο” σχολείο. 

Το κόστος είναι πραγματικά τρομακτικό, η δε απόδειξη να σημειωθεί ότι σε μήκος έφτανε τα 45cm.

Ως φοιτητής ΑΕΙ, δεν θυμάμαι ποτέ να χρειάστηκε να δαπανήσω 160 ευρώ για φοιτητικό εξοπλισμό σε ένα Ακαδημαϊκό Έτος. Τα 160 ευρώ ίσως να είναι ελάχιστα για όσους θριαμβολογούσαν όταν έστησαν τη ιστοσελίδα ενός κρατικού φορέα… Με Μόνο 150 Ευρώ!    

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

1 ΣΧΟΛΙΟ

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
1 Σχόλιο
Most Voted
Newest Oldest
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο