“εμπρηστικές” αναρτήσεις

 

 

***

30-4-2007, Molotof & άδειες

Η ΕΕ ζητά από την Ελλάδα να πάψει να προστατεύει κάποια επαγγέλματα, τα λεγόμενα και «κλειστά». Προσωπικά, θεωρώ ότι πρέπει να κλείσουν κι άλλα. Πρώτο και καλύτερο το επάγγελμα (πρώην λειτούργημα) του δημοσιογράφου.

Εξηγούμαι: θα έπρεπε να υπάρχει ΑΔΕΙΑ ΕΞΑΣΚΗΣΕΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ πριν δηλώσει κάποιος ότι είναι δημοσιογράφος. Διότι σήμερα, μπορεί να πάρει το «ματσούκι» / πληκτρολόγιο όποιος γουστάρει, όσο αδαής κι αν είναι και όποιον πάρει ο χάρος. Δυστυχώς, το να είναι μέλος στην Ένωση Συντακτών είναι εθελοντικό και όχι δεσμευτικό (όπως π.χ. ο Ιατρικός Σύλλογος).

‘Ενα από τα κλασσικά σφάλματα που κάνουν κατ’ επανάληψη –και με αφορμή το οποίο ξεκίνησα να γράφω- έχει σχέση με τις Μολότωφ. Επιμένουν να τις αποκαλούν «βόμβες» και να αναφέρονται σε «εκρηκτικούς μηχανισμούς».

Μόνο που τα κοκτέηλ Μολότωφ, δεν είναι βόμβες. Δεν είναι εκρηκτικοί μηχανισμοί. Είναι εμπρηστικοί.

Πόσο μεγάλη διαφορά κάνει αυτό; Τεράστια!

Εκρήξεις συμβαίνουν και χωρίς εστία φωτιάς. Ακόμα και με την ανάμιξη δυο υδατικών διαλυμάτων. Για παράδειγμα, η έκρηξη που συμβαίνει όταν πιεστεί υπερβολικά ένα δοχείο με σπρέυ (αεροζόλ). Ή η έντονη εξουδετέρωση οξέων και βάσεων αν αναμιχθούν απότομα δυο διαλύματα.

Τις ίδιες κατηγορίες αντιμετωπίζει ένας εμπρηστής από έναν βομβιστή στο δικαστήριο;

Δεν είμαι νομικός, αλλά υποψιάζομαι ότι η διαφορά είναι σημαντική.

Την ίδια ζημιά και τον ίδιο κίνδυνο μπορεί να προκαλέσει μια φωτιά με μια έκρηξη;

Εννοείται πως όχι! Φανταστείτε μια φωτιά σε ένα μεταλλικό πλέγμα (σχάρα αποχέτευσης) ή σε μια λαμαρίνα (κάδος σκουπιδιών). Δεν παθαίνουν καμία ζημιά. Αντιθέτως, μια έκρηξη, μπορεί να τα διαλύσει και να εκτοξεύσει θραύσματα στην γύρω περιοχή.

 

Ένας πυροσβέστης θα μπορούσε να μας εξηγήσει καλύτερα. Ας δοκιμάσουν να ρωτήσουν την επόμενη φορά οι δημοσιογράφοι, πριν εκστομίσουν ό,τι τους κατέβει.

***

7-12-2009, bouteilles

Στο Ρεσάλτο, δεν έχω πάει. Δεν έτυχε.

Αισθάνομαι λοιπόν τρομερή έλλειψη ενημέρωσης από όσα μεταφέρουν τα ΜΜΕ από το Σάββατο για το θέμα.

Λένε διαρκώς ότι βρέθηκαν 200 άδεια μπουκάλια και εύφλεκτο υγρό.

Κανείς δεν μας έχει πει π.χ.:

*  Βρέθηκαν γεμάτα μπουκάλια; Και δεν εννοώ μολότοφ, που θα ήταν ενοχοποιητικό στοιχείο … εννοώ με ποτά. Αν ναι, πόσα;  Ήταν τα ίδια είδη με τα άδεια;  (π.χ. μπύρες, γκαζόζες, λεμονάδες).

*  Τα 200 άδεια μπουκάλια, ήταν όλα του ίδιου είδους (π.χ. γυάλινα μπύρας) ή είχε και πλαστικά;

*  Βρέθηκαν άλλα ανακυκλώσιμα είδη εκτός από τα μπουκάλια;  Βρέθηκαν π.χ. αλουμινένια κουτάκια;

*  Πώς είναι το σύστημα θέρμανσης στο χώρο; Ισχύει αυτό που άκουσα ότι είχαν δύο σόμπες, άρα, δικαιολογείται και ένα βαρέλι πετρέλαιο (όπως έχουν πολλοί στο σπίτι);

Διότι χωρίς όλα αυτά – και πολλά ακόμη – τα μισόλογα που λέγονται από τα ΜΜΕ, από τα οποία το 99% είναι αναμάσημα του δελτίου Τύπου της ΕΛΑΣ, δεν βοηθάνε τον πολίτη να σχηματίσει άποψη.

Τι έγινε; Κανένας δεν κάνει ρεπορτάζ;

[Αν ήταν ο Ριζάι με τη Σούλα, θα ξέραμε από πόσες μπύρες είχαν πιει, πόσα τσιγάρα είχαν κάνει, ποιος έκανε φασίνα, ποιος είχε πάει να ανοίξει το πρωί … κλπ.]

Ή μήπως ο Υπουργός ΠΡΟ.ΠΟ. ζήτησε “ανοχή”;

Ζήτησε μήπως μία κατάσταση “πίστευε και μη -ερεύνα” μέχρι να περάσουν τα δύσκολα; Επειδή αυτή την αίσθηση μου δίνουν.

***

29-4-2010, η εσωτερική τρομοκρατία

Προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν, αυτό το ξέρουμε.

Να μας κάνουν να κλειστούμε στο σπίτι μας, να κοιτάζουμε ύποπτα τον γείτονα, να κάνουμε ανώνυμες καταγγελίες στις τετραψήφιες τηλεφωνικές χαφιεδογραμμές τους.

Είναι καλός ο Υ.ΠΡΟΠΟ σε τέτοια. Το χειρίζεται στα δάχτυλα το εγχειρίδιο που στείλανε από τις ΗΠΑ.  Πρώτα απαξιώνεις την προσωπικότητα του άλλου, μετά τον στήνεις στον νοητό τοίχο των φοβισμένων “νοικοκυραίων” και μετά τον παραδίδεις στον όχλο.

Αυτά τα ξέρουμε.

Το ερώτημα είναι … εμείς, τι κάνουμε;

Κλεινόμαστε στο καβούκι μας;

Υποκύπτουμε στην ψυχολογική πίεση;

Ψάχνουμε τη βιβλιοθήκη μας ή τον υπολογιστή μας για όλα τα “ενοχοποιητικά” στοιχεία και τα εξαφανίζουμε από φόβο;

Κοιτάζουμε τον οποιοδήποτε ξένο με καχυποψία;

Αποφεύγουμε “τα μπλεξίματα”;

Αποφεύγουμε τις ομάδες και την πολιτική για να μην παρασυρθούμε;

Κατεβάζουμε συχνότερα τα άδεια μπουκάλια για ανακύκλωση για να μη μας κατηγορήσουν ότι φτιάχνουμε μολότοφ;

Ασχολούμαστε μόνο με το δάνειο και την πιστωτική μας κάρτα;

Ζούμε μέσα από lifestyle επιλογές;

Δεχόμαστε αγόγγυστα ό,τι επιβάλλεται άνωθεν;

Στρεφόμαστε ο ένας απέναντι στον άλλο και βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας (για να μην κουράζεται η εξουσία);

Μετατρεπόμαστε σε σφάγια που οδεύουν πρόσχαρα στη μηχανή του κιμά;

Ιστολογούμε και μετά γυρίζουμε από το άλλο πλευρό και κοιμόμαστε ευτυχισμένοι;

… τι στον αλλάχ / βούδα / εωσφόρο κάνουμε;

Εγώ λέω, για αρχή, να κάνουμε πρόβες στα τραγούδια της χούντας. Είναι τρομερά επίκαιρα.

Πώς να Σωπάσω

Πως να σωπάσω μέσα μου
την ομορφιά του κόσμου.
Ο ουρανός δικός μου
κι η θάλασσα στα μέτρα μου.
Πως να με κάνουν να τον δώ
τον ήλιο με άλλα μάτια.
Στα ηλιοσκαλοπάτια με έμαθε
η μάνα μου να ζω.
Στου βόυρκου μέσα τα νερά
ποια γλώσσα μου μιλάνε
αυτοί που μου ζητάνε
να χαμηλώσω τα φτερά…

[Ν. Ξυλούρης]

 

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο