Το καλύτερο άρθρο που έχει δημοσιευτεί ποτέ στο indymedia.
Παρότι κατέληξε στα κρυμμένα του, συζητήθηκε πολύ.
Διαβάστε τι γράφει ο απογοητευμένος από τις αναρχικές σύντροφος:
γίνανε πουτάνα όλα
Δεν ξέρουν τι θέλουν, είναι ανισσόροπες μας μπερδεύουν συναισθηματικά εγώ πιστευώ οτί είναι κίνδυνος για τον χώρο. Όχι όλες βέβαια. Μόνο αύτες με τις όποιες έχουμε μπλέξει. Ειδικά αμά είναι όμορφη η άλλη και το καταλάβει πάει τελείωσε, μπορεί να παίζει με πολλούς. Αυτό δημιουργεί εντάσεις μεταξύ των υποψηφίων μνηστήρων και γίνεται το σώσε.
Σίγουρα έχουν παίξει πολλά στραβώματα ισως και ξύλο για αυτές. Είμαστε και εμεις οι άντρες λιγο μαλάκες, τσιμπάμε κατευθείαν. Δεν μπορουμε να αντισταθουμε σε μια ωραια υπαρξη εύκολα.
Σύντροφοι πραγματικά δεν ξέρω τι μπορούμε να κάνουμε με αυτά τα φαινόμενα.
Ενταξει ειναι λιγο σεξιστικά αυτα που γράφω αλλα δεν εννοώ ολες τις κοπελες του χώρου.
Εγω λεω να βρισκουμε κοπελες εξω απο τον χώρο και οι συντροφισες αγορια έξω απο τον χώρο.
Εγώ προσωπικά προτιμώ τις συριζαίες η τις Εαακιτίσες. Και αυτες δλδ γουστάρουν αναρχικούς επειδη μας θεωρούν σκληρούς. Γουσταρουν να σ αγγαλιαζουν μετα απο οδομαχιες και να ρωτανε “εισαι καλα μωρακι μου? χτυπησες πολυ?”
Παντως ρε συντροφοι ειναι προβλημα, καποιοι/καποιες βαζουν τον πουτσο τους και το μουνι τους πανω απο το κινημα. Αν εισαι αναρχικος ομως για το συλλογικο καλο για να μην βαρεσουμε διαλυση ισως επρεπε να κανουμε θυσιες να περιορισουμε καποια παθη.
Αλλα δεν ξερω ρε γαμωτο ανθρωποι ειμαστε και εμεις…
