Η ένταση συνεχίζει να αυξάνεται δραματικά μεταξύ Ιράν και δυτικών δυνάμεων.
Αυξάνεται ανάλογα με την πολιτική υποκρισία των μεγάλων δυνάμεων και του ίδιου του ΟΗΕ.
Το Ιράν δεν αποτελεί παράδειγμα θρησκευτικής ελευθερίας.
Το Ιράν δεν αποτελεί παράδειγμα της δυτικού τύπου δημοκρατίας.
Το Ιράν δεν είναι φιλειρηνική χώρα. Κ
άθε χώρα με πυρηνικά όπλα είναι επικίνδυνη για τον κόσμο.
Αλλά το Ιράν δεν είναι το μόνο έθνος που κατέχει πυρηνική τεχνολογία.
Ούτε έχει το Ιράν το πιο ακραίο θρησκευτικό πολιτικό σύστημα, ούτε είναι η πιο πολεμοχαρής χώρα της Μέσης Ανατολής.
Με όλη τους την προσοχή στραμμένη στην Τεχεράνη, τα ίδια τα Ηνωμένα Έθνη και οι δυτικές χώρες στέκονται κουφοί, βουβοί και τυφλοί μπροστά στα πυρηνικά όπλα που διαθέτει το Ισραήλ.
Αυτά τα ίδια τα έθνη και ο ίδιος ο ΟΗΕ, που αγανακτούν και διαμαρτύρονται για τις υπερβολές των Ιρανών κατά την εφαρμογή της σαρία (νομικό σύστημα που βασίζεται στις παραδοσιακές ερμηνείες του Κορανίου) είναι σιωπηλά μπροστά στην εφαρμογή των ίδιων νομικών αρχαϊσμών (όπως ο λιθοβολισμός
) σε χώρες όπως το Αφγανιστάν και τη Σαουδική Αραβία.
Μιλώντας για την Σαουδική Αραβία, καθώς γίνεται τεράστιο θέμα η σωτηρία της Ιρανής Sakineh προς τέρψη των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η Σαουδάραβη Amina Νasser, αποκεφαλίστηκε τον Δεκέμβριο του 2011 με την κατηγορία της «μαγείας».
Ήταν το δεύτερο άτομο, που πρέπει να εκτελέστηκε επισήμως στη Σαουδική Αραβία με την κατηγορία της “μαγείας” κατά το τελευταίο έτος (το άλλο θύμα ήταν ένας άνδρας ο οποίος εκτελέστηκε τον Σεπτέμβριο).
Αλλά ποιος νοιαζόταν γι ‘αυτό;
Ο πραγματικός στόχος της επίθεσης προς το Ιράν, τόσο παλιός όσο και η ανακάλυψη του πετρελαίου στην αρχαία Περσία, είναι να συντρίψει το πείσμα των Ιρανών και να αναλάβει τη ζωή τους.
Η ίδια υποκρισία χρησιμοποιείται καιρό τώρα.
Το πραξικόπημα που πραγματοποιήθηκε στην Τεχεράνη ήταν κάτι παραπάνω από βίαιο.
Και αξίζει να σημειωθεί, ότι ενορχήστρωσαν τη δικτατορία του Reza Pahlavi, του δεύτερου και τελευταίου Σάχη του Ιράν, ο οποίος βρισκόταν υπό τον πλήρη έλεγχο των Σιιτών.
Ο φονταμενταλισμός, η κούρσα των εξοπλισμών (ειδικά πυρηνικών) και άλλες σύγχρονες βαρβαρότητες αξίζουν μάχης.
Αλλά αυτός ο αγώνας για λογαριασμό των πολιτών δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί, έτσι υποκριτικά, για την υπεράσπιση των μικροπολιτικών συμφερόντων, των οποίων μοναδικός σκοπός είναι να επεκτείνουν την κυριαρχία τους στα ήδη πολύ ισχυρά έθνη.
http://english.pravda.ru/hotspots/conflicts/01-03-2012/120643-Hypocrisy_of_UN_against_Iran-0/
