Ειδικότερα, το ύψος των καθαρών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού ανήλθε σε 4.872 εκ. ευρώ τον Ιανουάριο 2012 και ήταν απολύτως συμβατό με το στόχο (4.795 εκατ. ευρώ) του συμπληρωματικού προϋπολογισμού για το 2012 που ψηφίστηκε από τη Βουλή και συμφωνήθηκε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο κατά την τελευταία επίσκεψή τους.
Μπράβο! Συγχαρητήρια! Hurray! Magnifique! Πώς τα κατάφερε αυτός ο εξαίσιος μηχανισμός να πετύχει ένα τέτοιο γκολ στο γήπεδο της ύφεσης; Η απάντηση είναι απλή: μετακινώντας τα δοκάρια.
Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά: πρώτον, ο “στόχος” του συμπληρωματικού προϋπολογισμού έχει οριστεί τον Φλεβάρη, μετά το τέλος του μήνα που μας ενδιαφέρει. Για την ιστορία, ο αρχικός προϋπολογισμός, που ψηφίστηκε στο τέλος της χρονιάς είχε πρόβλεψη εσόδων 3.5% μεγαλύτερη από την σημερινή σε ετήσια βάση (βλ. εδώ, σελίδα 27).
Ας κοιτάξουμε τώρα τον αναλυτικό πίνακα που συνοδεύει την ανακοίνωση για να δούμε τη γνωστή δημιουργική λογιστική σε όλο το μεγαλείο της:
Τα καθαρά έσοδα του κρατικού προϋπολογισμού φαίνονται αυξημένα σε σχέση με τον στόχο κατά 77 εκατομμύρια, μόνο που τα φορολογικά έσοδα είναι μειωμένα κατά 122 εκατομμύρια. Και πώς κλείνουμε την τρύπα; Απλό: πραγματοποιούμε κάτι λιγότερο από τις μισές επιστροφές φόρων που είχαμε προβλέψει (163 εκατ. αντί για 355 εκατ.) και βγαίνουμε και μάγκες, υπερπηδήσαντες τον στόχο κατά 77 εκατομμύρια.
Κι όλα αυτά, ενώ παραδεχόμαστε στην επόμενη παράγραφο της ανακοίνωσης ότι
Η υστέρηση των καθαρών εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού που παρατηρήθηκε τον Ιανουάριο 2012 σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011 αποδίδεται […] και στη μείωση των εσόδων από έμμεσους φόρους (κυρίως ΦΠΑ) εξαιτίας του περιορισμού της εγχώριας ζήτησης (περίπου κατά -9.3% σε ετήσια βάση σε πραγματικές τιμές).
Σε μια κοινωνία που καταρρέει, με μια οικονομία που φυλλορροεί, οι μαθητευόμενοι μάγοι συναντούν τις παλιές πουτάνες των δημόσιων οικονομικών (και συγγνώμη για τον σεξισμό). Το κακό είναι πως τη συνέχεια δεν θα τη δείτε στις οθόνες.
***
Το δικό μου σχόλιο για το θέμα:
Στο “1984″ οι στόχοι παραγωγικότητας αλλάζουν διαρκώς. Ακόμα και η μερίδα της σοκολάτας “αυξάνεται” στα 20 γραμμάρια, από 30 που ήταν πριν. Και κανείς δεν τολμά να θυμηθεί ότι πριν από την “αύξηση” ήταν 10 γραμμάρια περισσότερο.
Κάθε ομοιότητα με πραγματικά γεγονότα, δεν είναι συμπτωματική.
