Φτάσαμε στις 14:00 στην πύλη και αφού περιμέναμε περισσότερο από 20 λεπτά, προκειμένου να ελέγξουν τις ταυτότητές μας, μας οδήγησαν στον προθάλαμο. Πέρασαν ακόμη 10 λεπτά -τόσο χρόνο χρειάστηκαν για να καταχωρήσουν τα στοιχεία μας- και αντί να μας οδηγήσουν στον απεργό πείνας για να γίνει η ιατρική εξέταση, μας ανακοίνωσαν ότι δεν μπορούσαμε να τον δούμε γιατί είχε διακομισθεί σε νοσοκομείο. Στην ερώτησή μας σε ποιό νοσοκομείο τον διακόμισαν και ποιοι, για να μπορέσουμε να επικοινωνήσουμε με τους συναδέλφους γιατρούς και να πάρουμε περισσότερες πληροφορίες, ο αξιωματικός υπηρεσίας μας δήλωσε ότι δεν γνώριζε ούτε πως μεταφέρθηκε, ούτε και το νοσοκομείο στο οποίο είχε διακομισθεί.
Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες μας για τον εμπαιγμό και την υποτίμηση της νοημοσύνης μας, ο αξιωματικός υπηρεσίας συνέχισε να μας δηλώνει άγνοια και αναγκαστήκαμε να αποχωρήσουμε. Προχωρώντας προς την πύλη είδαμε ένα περιπολικό να μπαίνει και τον απεργό πείνας να βρίσκεται δεμένος με χειροπέδες στο πίσω κάθισμα. Επιστρέψαμε και ζητήσαμε από τον αξιωματικό υπηρεσίας να πραγματοποιηθεί η συνάντησή μας με τον απεργό και η ιατρική εξέταση, εφόσον είχε επιστρέψει. Τότε μας ανακοινώθηκε ότι δεν είχε γίνει δεκτό το αίτημα του απεργού και δεν θα είχαμε τη δυνατότητα να τον συναντήσουμε.
Η μεθόδευση από την πλευρά της διοίκησης του τμήματος Αλλοδαπών ήταν πλέον φανερή, αφού μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν μας είχαν αναφέρει τίποτα περί μη έγκρισης του αιτήματός του το οποίο είναι διασφαλισμένο από τη διακήρυξη της Μάλτας και το Π.Δ. 114. Στις επίμονες ερωτήσεις μας, ο αξιωματικός υπηρεσίας μας έδινε συνεχώς διάφορες αμφισβητούμενες απαντήσεις, όπως ότι η δικηγόρος δεν έχει εξουσιοδότηση, ότι η διοίκηση δεν έχει εγκρίνει το αίτημα, ο ίδιος ο απεργός πείνας δεν έχει ζητήσει σύμβουλο γιατρό. Ηταν φανερό ότι προσπαθούσε να κερδίσει χρόνο και να συνεννοηθεί με τους ανωτέρους του.
Μετά από επίμονες πιέσεις για να συναντηθούμε με τον απεργό πείνας και βλέποντας ότι οι προσπάθειές μας ήταν άκαρπες, τηλεφωνήσαμε στην δικήγορό του και την ενημερώσαμε για όσα είχαν συμβεί. Μας ζήτησε να παραμείνουμε, μέχρι να συνεννοηθεί με την διοίκηση του τμήματος. Μετά από πέντε λεπτά, η δικηγόρος μας ανακοίνωσε ότι το υπασπιστήριο μας έδωσε άδεια να συναντήσουμε τον απεργό πείνας και ότι θα γίνει η ιατρική εξέταση, όμως αμέσως μετά άλλαξαν και ο αξιωματικός υπηρεσίας μας ανακοίνωσε ότι δεν θα γίνει η συνάντηση. Στις έντονες διαμαρτυρίες μας, απάντησε ότι αρμόδιος για να δώσει τη σχετική άδεια ήταν ο ταξίαρχος. Ζητήσαμε να επικοινωνήσουμε μαζί του, όμως μας ανακοίνωσαν ότι δεν ήταν διαθέσιμος εκείνη τη στιγμή. Στις έντονες διαμαρτυρίες μας για την προσβολή της νοημοσύνης και κάθε έννοιας ανθρώπινης συμπεριφοράς απέναντι στον απεργό πείνας, μας απάντησε κυνικά ότι αν θέλουμε να κάνουμε αναφορά θα έπρεπε να επισκεφτούμε το τμήμα όταν θα λειτουργούσε το πρωτόκολλο. Αποφασίσαμε να φύγουμε, δηλώνωντας σε όλους τους παριστάμενους ανθρωποφύλακες ότι θα καταγγείλλουμε την φασιστική συμπεριφορά τους.
Σαν λειτουργοί της υγείας έχουμε πρωταρχικό καθήκον να εφαρμόζουμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και να παλεύουμε για την τήρησή τους. Αισθανόμαστε προσβεβλημένοι και οργισμένοι με την ασύδοτη και βάναυση συμπεριφορά της Διοίκησης του Τμήματος Αλλοδαπών. Καταγγέλλουμε την συμπεριφορά τους απέναντι στο δικαίωμα των προσφύγων για ίση μεταχείρηση και πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και σε μια ελεύθερη ζωή, χωρίς κυνηγητό και απαξίωση και δηλώνουμε ότι η διοίκηση του τμήματος Αλλοδαπών και η πολιτική ηγεσία της Αστυνομίας και του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη είναι πλέον υπεύθυνη για τη ζωή του Mohamed Ali Kaabiche.
Εκφράζουμε την αμέριστη συμπαράσταση στον αγωνιστή απεργό πείνας και κάλουμε τους συναδέλφους, την ΟΕΝΓΕ, την ΕΙΝΑΠ και κάθε δημοκρατικά σκεπτόμενο άνθρωπο να σταθεί αλληλέγγυος στον αγώνα του και να ενώσει τη φωνή του για την άμεση απελευθέρωσή του.
Ο Μοχάμεντ-Αλι Καϊμπίς είναι ένας από τους απεργούς πείνας της Υπατίας, με πρωτοπόρα δράση και στην απεργία πείνας και στο μεταναστευτικό κίνημα. Αναγκάζεται να βάλει για δεύτερη φορά μέσα σε ένα χρόνο την υγεία του σε κίνδυνο, πραγματοποιώντας απεργία πείνας μέχρι θανάτου (από τις 6 Φλεβάρη πίνει μόνο νερό!), προκειμένου να γίνουν σεβαστά τα ανθρώπινα δικαιώματά του.
Ο Καϊμπίς συνελήφθη μαζί με τον Μοχάμεντ Μπουγκζίν, επίσης απεργό πείνας της Υπατίας, στην Ηγουμενίτσα. Προσπάθησαν να φύγουν για την Ιταλία, αναζητώντας μια διέξοδο από την ανεργία που μαστίζει και τους μετανάστες που είναι χρόνια εγκατεστημένοι στην Ελλάδα. Το δικαστήριο αναγνώρισε και στους δύο το ελαφρυντικό των μη ταπεινών αιτίων, τους καταδίκασε στην όλως ελαφρά ποινή της φυλάκισης 30 ημερών, με τριετή αναστολή και τους άφησε ελεύθερους, χωρίς καμιά παρεπόμενη ποινή.
Αλλά, η Αστυνομία είχε άλλη γνώμη και αποφάσισε να τους επιβάλει διοικητικά τη βαριά ποινή της απέλασης. Ομως, ούτε η Μαροκινή πρεσβεία συναίνεσε στην απέλασή τους, αναγνωρίζοντας ότι βρίσκονται νόμιμα στην Ελλάδα και κακώς η Διεύθυνση Αλλοδαπών αποφάσισε να τους αφαιρέσει τα δικαιώματά τους.
Αντί, όμως, να τους αφήσουν ελεύθερους και να τους δώσουν πίσω τα χαρτιά τους, συνέχισαν να τους κρατούν φυλακισμένους, χωρίς ακόμη να έχουν δώσει καμιά απάντηση στην αίτηση θεραπείας που υπέβαλαν μέσω της συνηγόρου τους. Ετσι, οι δυο μετανάστες αναγκάστηκαν στις 6 Φεβρουαρίου να αρχίσουν απεργία πείνας, ζητώντας την αναγνώριση των δικαιωμάτων τους και την αποφυλάκισή τους.
Ο Μοχάμεντ Μπουγκζίν, αφού πρώτα μεταφέρθηκε στην Τρίπολη, την 22η μέρα της απεργίας πείνας, αφέθηκε ελεύθερος την επομένη. Ο Μοχάμεντ-Αλι Καϊμπίς, μολονότι ανήκει στην ίδια ακριβώς κατηγορία με τον Μπουγκζίν (μαζί συνελήφθησαν, μαζί δικάστηκαν, δεν έχουν τίποτα το διαφορετικό), εξακολουθεί να παραμένει φυλακισμένος. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά βασανίζεται με συνεχείς μεταγωγές: την 16η μέρα της απεργίας πείνας μεταφέρθηκε από τα κρατητήρια του Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη στα κρατητήρια του Ασπρόπυργου και την 26η μέρα της απεργίας πείνας ξαναμεταφέρθηκε από τον Ασπρόπυργο στην Πέτρου Ράλλη, χωρίς να υπάρχει κανένας λόγος.
Τα περιθώρια στενεύουν πολύ πλέον. Ο Μοχάμεντ-Αλι Καϊμπίς έχει διαμηνύσει ότι από τη φυλακή θα βγει ή με τα χαρτιά του και με ψηλά το κεφάλι ή νεκρός. Στη διοίκηση του Αλλοδαπών δήλωσε ότι αν μεταφερθεί σε νοσοκομείο θα αρνηθεί να βάλει ακόμη και ορό!
(δείτε περισσότερα….)
http://www.eksegersi.gr/article.php?article_id=16284&pos=4&cat_id=48
https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1384519
