Απομυθοποιώντας την αντι-Ιρανική προπαγάνδα: Ο μύθος του «Νέου Ολοκαυτώματος»

Ανακοινώθηκαν επίσης οι ισχυρισμοί της κυβέρνησης Ομπάμα ότι το Ιράν εμπλέκεται σε τρομοκρατικές δραστηριότητες σύμφωνα με  ένα σενάριο που λέει ότι  το  Ιράν σκοπεύει να δολοφονήσει τον Πρέσβη της  Σ. Αραβίας στις ΗΠΑ.[2]

Πολύ πρόσφατα, ο πρωθυπουργός  του Ισραήλ Μπενζαμίν Νετανιάχου κατηγόρησε το Ιράν ότι είχε σχεδιάσει τρομοκρατικές επιθέσεις σε Ινδία, Γεωργία και Ταϊλάνδη.[3]

Όπως έχουν τα πράγματα, η εντατικοποίηση της προπαγάνδας τροφοδοτεί την αντί-ιρανική διαμάχη  στη Συρία και  δημιουργεί σοβαρό κίνδυνο  για επίθεση κατά του Ιράν μέσα στους επόμενους μήνες από την κυβέρνηση του Ισραήλ   ή /και  την κυβέρνηση του Ομπάμα.   

Όμως, τα σενάρια των  Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης  δεν διερωτώνται γιατί η προοπτική ενός πυρηνικά οπλισμένου Ιράν θα αυξήσει τις εντάσεις σε όλο τον κόσμο, τόσο πολύ περισσότερο από ότι οι υπέρ-ανεπτυγμένες σε προγράμματα πυρηνικών όπλων  χώρες όπως το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες. (Παρά το γεγονός ότι δεν υφίσταται απόδειξη ότι το Ιράν  κάνει κάτι άλλο πέρα από την ανάπτυξη ενός πυρηνικού προγράμματος ειρηνικής πολιτικής).

Όσοι δε, είναι αντίθετοι στην πιθανή  ένοπλη επίθεση κατά του Ιράν   συνήθως κατηγορούνται ότι  επαναλαμβάνουν τα λάθη της περιόδου πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο,  ότι δηλαδή δεν παίρνουν στα σοβαρά τον «αντισημιτισμό» του ιρανικού καθεστώτος.  Η κατηγορία αυτή προέρχεται    από την ADL (Anti-Defamation League)  μία από τις μεγαλύτερες φιλο-σιωνιστικές ομάδες των ΗΠΑ, η οποία πιέζει για τη λήψη κάθε «αναγκαίων» μέτρων για την ανατροπή της ιρανικής κυβέρνησης και του προέδρου, Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ:

«Οι Αντί-σημιτικές και αντί-Ισραηλινές απόψεις του  Ιρανού προέδρου Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ, τοποθετούν τον ίδιο αλλά και το ιρανικό καθεστώς στους σημαντικότερους κινδύνους για τους Εβραίους και το κράτος του Ισραήλ.» [4]

Επιπλέον, ο Ισραηλινός πρόεδρος Σιμόν Πέρες στην  ομιλία του την   Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος το 2010 στην Γερμανική Ομοσπονδιακή  Βουλή, αποκάλεσε το Ιράν «κίνδυνο για ολόκληρο τον κόσμο».

 Ο συμβολισμός των ενεργειών αυτών είναι σαφής:  Όποιος αρνείται να συμμετάσχει στην εκστρατεία κατά του Ιράν παραμελεί την απειλή ενός νέου Ολοκαυτώματος, δηλαδή ο υπαινιγμός είναι ότι εάν το Ιράν έχει πυρηνικά όπλα, θα τα χρησιμοποιήσει εναντίον του κράτους του Ισραήλ.

Πρώτα απ ‘όλα, το γεγονός ότι η τρέχουσα κατάσταση στο Ιράν δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να  συγκριθεί με τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τους Ναζί,  υποβαθμίζει αδικαιολόγητα τα δεινά των Εβραίων, Ρομά, κομμουνιστών, σλαβικών εθνών και των άλλων θυμάτων του φασισμού.

Επιπλέον, ενώ τα στρατηγικά κίνητρα πίσω από τα επιχειρήματα αυτών που παίρνουν τις αποφάσεις στο Ισραήλ είναι σαφή,  τα γεγονότα δεν είναι.

Στην πραγματικότητα, η υποτιθέμενη δήλωση Αχμαντινετζάντ για το Ισραήλ,  να «σβηστεί από το χάρτη»,  έχει αποδειχθεί  ότι είναι ψεύτικη. Η δήλωση αυτή μεταφράστηκε λάθος  από τα περσικά στα αγγλικά. ( http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2006/jun/14/post155).Το λάθος αυτό ενώ έχει  γίνει  γνωστό εδώ και αρκετό καιρό,  δεν φαίνεται να ενοχλεί τους προπαγανδιστές του πολέμου.

Το άλλο ερώτημα που θα πρέπει να τεθεί σε οποιονδήποτε ψάχνει να κατηγορήσει το Ιράν ως  την «κύρια απειλή εναντίον των Εβραίων»  είναι το πώς πραγματικά ζουν οι Εβραίοι μέσα στο Ιράν. Εάν ο πρόεδρος του Ιράν υποτίθεται ότι είναι ένα είδος αναγεννημένου Χίτλερ,  δεν θα πρέπει αυτό να αντικατοπτρίζεται σε  επιβεβλημένες  αντι-εβραϊκές νομοθεσίες στη χώρα του, ή σε εκκλήσεις  για πογκρόμ, κλπ.;

Τα στοιχεία για την ζωή των Εβραίων στο Ιράν από διάφορες πηγές, συμπεριλαμβανομένων  Εβραϊκών και Αμερικανικών μέσων ενημέρωσης γενικά, είναι αποκαλυπτικά. Για παράδειγμα, μια ιστοσελίδα που ανήκει στο Ίδρυμα για την Πρόοδο των Σεφαραδικών Σπουδών και Πολιτισμού (FASSAC) αναγνωρίζει ότι:

«Ενώ οι εβραϊκές κοινότητες στη Συρία, το Ιράκ, την Υεμένη, την Αίγυπτο, το Μαρόκο και η Αλγερία έχουν εξαφανιστεί, στο Ιράν ζουν  25.000 – μερικοί λένε 35.000 – Εβραίοι» [5]

Αυτό κάνει την εβραϊκή κοινότητα του Ιράν,  τη μεγαλύτερη στην Μέση Ανατολή  έξω από το Ισραήλ. Επιπλέον, πολλοί Ιρανοί εβραίοι είναι υπερήφανοι για την μικτή Εβραιο-Ιρανική  κληρονομιά τους και δεν επιθυμούν την μετανάστευση:

 «Εβραίοι ηγέτες λένε πως η κοινότητά τους έχει πολύ ισχυρές ρίζες στο Ιράν σε σχέση με  εβραϊκές κοινότητες σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής  όπου οι εβραϊκές κοινότητες  είχαν ουσιαστικά εξαλειφθεί από την μαζική μετανάστευση στο Ισραήλ τη δεκαετία του 1940 και του 1950. Η Εσθήρ, η βιβλική εβραία  βασίλισσα που έσωσε τον λαό της από τις διώξεις στο πέμπτο αιώνα π.Χ., φημίζεται ότι έχει  ταφεί στο Χαμαντάν, στο δυτικό Ιράν. Ο τάφος του προφήτη της  Παλαιάς Διαθήκης   Δανιήλ βρίσκεται στο νοτιοδυτικό Ιράν. »

Όπως βλέπουμε, οι εβραϊκές ρίζες στο Ιράν εντοπίζονται πίσω στη βιβλική εποχή: «Οι Εβραίοι εντοπίζουν την  κληρονομιά τους στο Ιράν κατά την Βαβυλωνιακή εξορία τον 6ο π.Χ. αιώνα …» [6]. Πράγματι, πολλοί Πέρσες βασιλιάδες είχαν θετική φήμη στην Παλαιά Διαθήκη, λόγω της φιλικής τους στάσης   απέναντι στον Εβραϊκό λαό. Στις μέρες μας, η εβραϊκή θρησκεία και ο πολιτισμός εξακολουθούν  να υπάρχουν στην καθημερινή ζωή στο Ιράν:

«Η Τεχεράνη έχει 11 συναγωγές σε λειτουργία, πολλές  από αυτές με εβραϊκά σχολεία. Έχει δύο εστιατόρια σύμφωνα με τους εβραϊκούς διατροφικούς νόμους του kashrut (kosher)  και ένα εβραϊκό νοσοκομείο, ένα γηροκομείο και ένα νεκροταφείο. Υπάρχει ένας εβραίος εκπρόσωπος στο  ιρανικό κοινοβούλιο. Υπάρχει   εβραϊκή βιβλιοθήκη με 20.000 τίτλους … »

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να υπήρξε ιδιαίτερη ανησυχία μεταξύ των Ιρανών Εβραίων στο χρονικό διάστημα που ακολούθησε  την Ισλαμική Επανάσταση το 1979, καθώς ήταν δύσκολο να προβλεφτεί πώς θα εξελίσσονταν τα πράγματα στο πλαίσιο μιας  νέας ριζικά αντι-σιωνιστικής ηγεσίας, και πολλοί ήταν αυτοί που επέλεξαν να μεταναστεύσουν γι’ αυτό το λόγο. Παρ ‘όλα αυτά:

 «Ο Χομεϊνί [ο πνευματικός ηγέτης της Ισλαμικής Επανάστασης] συναντήθηκε με την εβραϊκή κοινότητα μετά την επιστροφή του από την εξορία στο Παρίσι και εξέδωσε ένα “φετβά” (θρησκευτικό διάταγμα) αποφασίζοντας ότι οι Εβραίοι θα έπρεπε να προστατεύονται. Παρόμοια διατάγματα προστατεύουν επίσης την Χριστιανική μειονότητα του Ιράν.»

Η Ιρανική ηγεσία φαίνεται να έχει χαράξει  μια σαφή διαχωριστική γραμμή μεταξύ του Σιωνισμού ως πολιτική ιδεολογία (εμπνευσμένη από τις αποικιοκρατικές ιδέες της Δυτικής Ευρώπης  τον 19ο αιώνα), και του Ιουδαϊσμού. Το συμπέρασμα αυτό μπορεί να υπογραμμιστεί σε πολλές δηλώσεις που έχει κάνει ο  Πρόεδρος Μαχμούντ  Αχμαντινετζάντ   τα τελευταία χρόνια. Σε ένα χριστουγεννιάτικο μήνυμα προς το λαό της Μεγάλης Βρετανίας, που μεταδόθηκε από το Channel Four, ο Αχμαντινετζάντ άρχισε την ομιλία του με τα ακόλουθα λόγια:

 «Με την επέτειο της γέννησης του Ιησού, Υιού της Μαρίας, του Λόγου του Θεού,του  Αγγελιοφόρου του ελέους, θα ήθελα να συγχαρώ τους οπαδούς των Αβρααμικών θρησκειών , ιδιαίτερα τους  οπαδούς του Ιησού Χριστού, και το λαό της Βρετανίας.»

Μπορεί να μην συμφωνεί ο καθένας με το θρησκευτικό πάθος,  αλλά το   κρίσιμο ερώτημα εδώ είναι αν αυτά θα μπορούσαν ρεαλιστικά να είναι τα λόγια ενός φανατικού ιεροκήρυκα του μίσους, όπως αυτός απεικονίζεται από τα   μέσα μαζικής ενημέρωσης στη Δύση. Στην πραγματικότητα, με την προσφώνηση “οπαδοί της Αβρααμικής πίστης”, ο πρόεδρος Αχμαντινετζάντ εκφράζει το σεβασμό του για τις τρεις θρησκείες της  Βίβλου: Ιουδαϊσμό,   Χριστιανισμό και  Ισλάμ.

Οι επικριτές υποστηρίζουν ότι  ένα συμφιλιωτικό μήνυμα προετοιμασμένο για ένα δυτικό ακροατήριο θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το σκοπό του αφήνοντας τους ανθρώπους στο σκοτάδι σχετικά με το Ιράν  και την πραγματική κρυφή ατζέντα του. Χάρη στο Διαδίκτυο όμως, δεν είναι απαραίτητο να μιλάει κανείς περσικά για να πάρει μια ιδέα για το τι λέει ο Αχμαντινετζάντ μπροστά σε ένα ακροατήριο στη δική του χώρα. Σε μια ομιλία που  δόθηκε τον Μάιο του 2007 στην πόλη του Ισφαχάν (διαθέσιμο στο YouTube με αγγλικούς υπότιτλους), εξηγεί στο κοινό ποιά είναι η απάντησή του σε όσους τον κατηγορούν ότι είναι αντισημίτης εξ’ αιτίας της  έντονης κριτικής του στο καθεστώς του Ισραήλ :

 «Ορισμένοι αξιωματούχοι από αυτή τη χώρα (ΗΠΑ) … λένε ότι θέλουν. Ένας από αυτούς είπε:.” Αυτοί [οι ηγέτες του Ισραήλ] είναι Εβραίοι, εσύ γιατί είσαι αντι-εβραίος?’, είπα: “Δεν είμαι  καθόλου αντι-εβραίος … Αλλά ψεύδονται. Δεν είναι Εβραίοι, αλλά ένα μάτσο διεφθαρμένοι εγκληματίες που καπηλεύονται το όνομα του Ιουδαϊσμού ». [7]

Τον Μάιο του 2006, η  National Post δημοσίευσε ένα άρθρο υποστηρίζοντας ότι το ιρανικό κοινοβούλιο είχε περάσει έναν  εξοδευτικό νόμο αναγκάζοντας τις θρησκευτικές μειονότητες, συμπεριλαμβανομένων των  Εβραίων,  να ακολουθήσουν ένα συγκεκριμένο κώδικα ντυσίματος:

  «Ο νόμος προβλέπει   ξεχωριστούς κωδικούς ντυσίματος για τις θρησκευτικές μειονότητες, Χριστιανούς, Εβραίους και Ζωροάστρες, οι οποίοι θα πρέπει να υιοθετήσουν διαφορετικούς χρωματικούς συνδυασμούς για να γίνεται δυνατή η  ταυτοποίησή τους στο κοινό. Οι νέοι κώδικες θα δώσουν τη δυνατότητα στους Μουσουλμάνους να αναγνωρίζουν εύκολα τους  μη-Μουσουλμάνους έτσι ώστε να αποφευχθούν οι χειραψίες μεταξύ τους κατά λάθος, και να μη γίνονται   najis (ακάθαρτοι). »[8]

Ωστόσο, η ιστορία αποδείχτηκε ότι ήταν μια φάρσα και η  National Post  αναγκάστηκε να ζητήσει  συγγνώμη εκ μέρους του επικεφαλής  εκδότη της. [9]  Αλλά ο σκοπός αυτής της παραποίησης είναι προφανής: Σκοπός της ήταν να υπενθυμίσει στους ανθρώπους το κίτρινο αστέρι που οι Εβραίοι αναγκάζονταν να φορούν στη ναζιστική Γερμανία  και έτσι να  δημιουργήσει φόβους για παρόμοια γεγονότα που συμβαίνουν στο Ιράν τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν  σε κάποιο είδος νέου Ολοκαυτώματος.

Μια από τις ιδιαίτερα κρίσιμες εβραϊκές απαντήσεις σε αυτή την πρόκληση ήρθε από το εβραϊκό μέλος του Κοινοβουλίου του Ιράν, τον Moris Motamed [θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι Εβραίοι, οι Χριστιανοί και οι Ζωροάστρες έχουν όλοι  τη δική τους εγγυημένη θέση   στο ιρανικό κοινοβούλιο (Majilis), το οποίο είναι ένα από τα αποτελέσματα του διατάγματος του  Χομεϊνί   για την προστασία αυτών των θρησκευτικών μειονοτήτων]. Όπως περιγράφει ο  Motamed σε μια συνέντευξη στην Counterpunch:

  «Δυστυχώς, η είδηση που δημοσιεύθηκε στην Καναδική εφημερίδα ήταν ψεύτικη. Θεώρησα αυτή την είδηση μια μεγάλη προσβολή για τις θρησκευτικές μειονότητες του Ιράν. Αντέκρουσα σθεναρά την ιστορία, σε σημείο που η πηγή της είδησης και η καναδική κυβέρνηση ζήτησαν επισήμως συγγνώμη από την ιρανική κυβέρνηση ». [10]

Ο  ίδιος ο Motamed, ο οποίος εκπροσωπεί επισήμως την εβραϊκή κοινότητα του Ιράν, δεν επικρίνει το Ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα, σε αντίθεση με πολλούς αλλοδαπούς που ισχυρίζονται ότι ενεργούν υπέρ του Ιουδαϊσμού, ενθαρρύνοντας “απεργίες στις ιρανικές πυρηνικές εγκαταστάσεις”:

«Ως Εβραίος Ιρανός, θεωρώ ότι ο εμπλουτισμός της ειρηνικής πυρηνικής τεχνολογίας είναι αυτονόητο δικαίωμα της ιρανικής κοινωνίας.  Αυτό που είναι λυπηρό εδώ -και λυπάμαι πολύ γι ‘αυτό – είναι ότι πριν από την Ισλαμική επανάσταση, είδαμε την Δυτική Ευρώπη και την Αμερική να πιέζουν το Ιράν να αποκτήσει πυρηνική τεχνολογία και να δημιουργήσει ένα εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας. Τώρα η ιδέα άλλαξε: ‘Γιατί θέλετε πυρηνική τεχνολογία; Ποιός είναι ο λόγος για να έχετε πυρηνική  τεχνολογία  όταν έχετε πλούσιους πόρους, όπως καύσιμα και φυσικό αέριο και πετρέλαιο;’  Η ερώτησή μου εδώ είναι,   γιατί  δεν αναφέρθηκε το ζήτημα  των φυσικών πόρων από την πρώτη στιγμή;»

Στην περαιτέρω δαιμονοποίηση του Ιρανικού κράτους, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και οι φιλο-σιωνιστές λομπίστες κατηγορούν τον Αχμαντινετζάντ για  διφορούμενες δηλώσεις σχετικά με το Ολοκαύτωμα. Είναι σαφές, ωστόσο, ότι η άρνηση του Ολοκαυτώματος δεν αντιπροσωπεύει την επίσημη θέση της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε να εξηγηθεί γιατί το 2007 η Ιρανική κρατική τηλεόραση μετέδιδε μια σειρά τονίζοντας τα δεινά των Εβραίων της Ευρώπης στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, σε κάτι που θα μπορούσε   να παρομοιαστεί με την ιρανική εκδοχή της “λίστας του Σίντλερ”:

 «Ο κεντρικός χαρακτήρας είναι ένας Ιρανός διπλωμάτης, ο οποίος παρέχει ψευδή ιρανικά διαβατήρια ώστε οι Εβραίοι να εγκαταλείψουν την κατεχόμενη Γαλλία, ένα είδος Ιρανού Schindler.  Έχει ακόμη και μια ερωτική σχέση με μια Εβραία.» [11]

Αυτός ο  Ιρανός διπλωμάτης που σώζει Ιρανο-Εβραίους, ο οποίος υπήρχε στην πραγματική ζωή και ονομαζόταν  Αμπντόλ  Χοσεΐν,   έχει τιμηθεί τις περασμένες δεκαετίες από εβραϊκές οργανώσεις  συμπεριλαμβανομένου του Κέντρου Σιμόν Βίζενταλ. [12]

 

Ο  στόχος αυτού του άρθρου δεν είναι να βγάλει μια τελική απόφαση για την  ζωή των Εβραίων στο Ιράν, επειδή αυτό θα ήταν ένα σχεδόν  αδύνατο εγχείρημα για κάποιον που δεν έχει την προσωπική εμπειρία για το πώς είναι η ζωή μιας θρησκευτικής μειονότητας σε μια βαθύτατα θρησκευόμενη χώρα.  Αλλά είναι σημαντικό να τεθούν  οι συλλεγμένες πληροφορίες σε μια προοπτική. Είναι προφανές ότι οι Ιρανοί  Εβραίοι έχουν το δικαίωμα να ασκούν ελεύθερα τη θρησκεία τους και να διατηρούν  τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους. Τα εβραϊκά ιδρύματα όπως οι συναγωγές, οι εβραϊκές βιβλιοθήκες, τα νοσοκομεία και τα εστιατόρια έχουν καθιερωθεί σε ολόκληρη τη χώρα.

Αντιθέτως η εντύπωση που έχουμε από έναν από τους στενότερους συμμάχους της Αμερικής  στη Μέση Ανατολή, το ολοκληρωτικό Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας (και  ανταγωνιστικό του Ιράν) είναι πολύ διαφορετική.  Ούτε εβραϊκή ούτε χριστιανική λατρεία  επιτρέπεται, και στα  σχολικά βιβλία της Σ. Αραβίας είναι γραμμένα  εμπαθή μηνύματα όπως το παρακάτω, σύμφωνα με την Daily Mail:

«Σε ένα κείμενο  για τους μαθητές της ενάτης τάξης, οι μαθητές διδάσκονται ότι η εξόντωση του εβραϊκού λαού είναι επιτακτική ανάγκη. Ένα μέρος του κειμένου λέει:  “Η ώρα (της κρίσης) δεν θα έρθει μέχρι οι  Μουσουλμάνοι να πολεμήσουν τους Εβραίους και να τους σκοτώσουν. Αν υπάρχει Εβραίος πίσω μου έλα και σκότωσέ τον.” » . [13]

 

Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση των ΗΠΑ πολεμάει στο πλευρό των εξτρεμιστών εναντίον κρατών που αντιλαμβάνεται  ως εμπόδια στην εξάπλωση της οικονομικής, γεωπολιτικής και αυτοκρατορικής ατζέντας της  ενώ ταυτόχρονα προσποιείται ότι καταπολεμά την «τρομοκρατία», την «εθνοκάθαρση» και άλλα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

 

Σύμφωνα με όλα αυτά,  η υποκρισία είναι ξεκάθαρα σαφής. Επομένως, δεν είναι μόνο αναγκαία αλλά και επιτακτική ανάγκη να εναντιωθούμε  στην επικίνδυνη και φιλοπόλεμη προπαγάνδα που διαδίδεται από τις επιθετικές ομάδες εντός των ΗΠΑ και του Ισραήλ   και να διασφαλίσουμε ότι η αλήθεια θα υπερισχύει της αχαλίνωτης στρατιωτικοποίησης.

 

Ο Benjamin Schett είναι ένας ανεξάρτητος Ελβετός-ερευνητής και μελετητής της Ιστορίας της Ανατολικής Ευρώπης, στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Το mail του είναι [email protected]

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

 

[1] http://www.usatoday.com/news/world/story/2012-01-08/iran-nuclear-weapons/52451620/1.

[2] http://globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=27094

[3]   http://globalresearch.ca/index.php?context=va&aid=29320)

[4] http://www.adl.org/main_International_Affairs/ahmadinejad_words.htm.

[5] http://www.sephardicstudies.org/iran.html.

[6] http://www.britannica.com/EBchecked/topic/293359/Iran.

[7]http://www.youtube.com/watch?v=QEDqygQMoZ8&feature=results_video&playnext=1&list=PL77FD8F72F884C7F8.

[8] Original article: http://www.canada.com/nationalpost/news/story.html?id=398274b5-9210-43e4-ba59-fa24f4c66ad4&k=28534&p=1.

[9] http://www.canada.com/nationalpost/news/story.html?id=6df3e493-f350-4b53-bc16-53262b49a4f7

[10] http://www.counterpunch.org/2008/07/14/talking-to-iran-s-only-jewish-member-of-parliament.

[11] http://news.bbc.co.uk/2/hi/7119474.stm.

[12] http://en.wikipedia.org/wiki/Abdol_Hossein_Sardari.

[13] http://www.dailymail.co.uk/news/article-2077658/The-Arabic-textbooks-children-chop-hands-feet-Sharia-law.html.

 

ΠΗΓΗ:   globalresearch.   (μετάφραση filistina)

Πρωτοδημοσιεύθηκε στους ΣΧΣ

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο