Το αντιλαμβάνεστε αυτό;
Όταν φοιτητές που βρίσκονται εντός πανεπιστημιακού χώρου και δεν ενοχλούν κανέναν δέχονται μία απρόκλητη δολοφονική επίθεση, το λιγότερο που μπορεί να κάνει η χώρα είναι να εξεγερθεί.
Θα μου πείτε – κι εγώ βεβαίως, θα συμφωνήσω – ότι εδώ δεν έχουμε εξεγερθεί για άλλα, “σοβαρότερα”, θα κάνουμε φασαρία γι’αυτό;
Σωστά.
Συνεπώς, τί; Θα διπλωθούμε στο καβούκι μας και θα το αφήσουμε να περάσει και αυτό;
Ήδη τα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης το πέρασαν “στο ντούκου” ως μία απλή “συμπλοκή μεταξύ φοιτητών”. Ως μη γενόμενο, στο περίπου. Πού να μπλέξουν τώρα με τη Χρυσή Αυγή … που είναι και πιθανός πελάτης στις ερχόμενες εκλογές [μην το ξεχνάμε]!
Ο πολύς κόσμος που δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο – ή μπαίνει μόνο στο facebook για να χαζολογήσει – δεν ξέρει τί συνέβη. Εμείς τί θα κάνουμε για να μάθει;
Θα στείλουμε τη Χρυσή Αυγή στη Βουλή για επιβράβευση;
Θα τους αφήσουμε να συνεχίσουν να πιστεύουν ότι η ελληνική κοινωνία “είναι έτοιμη” να τους δεχθεί [εδώ, κοτζάμ τσεκουροφόρο Βορίδη δεχθήκαμε ως υπουργό!] και άρα, πρέπει να “εντείνουν τις δράσεις τους”;;
Τί ποιες δράσεις; Τον αιμοσταγή “ακροδεξιό ακτιβισμό” τους.
Μέχρι πότε;
Μέχρι να μαχαιρώσουν και το δικό μας παιδί, το παιδί του γείτονα ή το ανίψι μας;
Μήπως τότε θα καταλάβουμε ότι επιτρέψαμε να εκκολαφθεί το αυγό του φιδιού;
Μήπως όταν αγγίξει και το δικό μας σπίτι, καταφέρουμε να δούμε ότι άλλο πράγμα τα μαχαιρώματα ανθρώπων που πήγαν να συζητήσουν ή να μάθουν σε κάποιο αμφιθέατρο [δεν είναι νονοί της νύχτας!], κι άλλο πράγμα οι διαμαρτυρίες και τα γιαούρτια σε μία συναυλία;
Μήπως αυτό χρειάζεται για να αποκτήσουμε αίσθηση του μέτρου σε αυτή τη χώρα;
Υ.Γ. Τώρα με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης που ετοιμάζονται για τους μετανάστες [αρχικά], θα έχουν πεδίο δόξης λαμπρό οι Χρυσαυγίτες. Ευκαιρία να κάνουν το χόμπι τους επάγγελμα και να βγάλουν το σαδισμό τους πάνω σε ανήμπορους ανθρώπους που είχαν την ατυχία να γεννηθούν σε λάθος χώρα.
Μεγάλο επίτευγμα να έχεις υπάρξει κάποτε το ταχύτερο σπερματοζωάριο ευρωπαίου, βλέπετε. Ειδικά για ανθρώπους που δεν πετυχαίνουν πολλά στη ζωή τους, ίσως το μοναδικό.
