ο βιασμός του πολίτη

 

Για τη γραφειοκρατία τους δεν λέω κουβέντα, τη θεωρώ αναμενόμενη. Όχι φυσιολογική: αυτό θα σήμαινε αποδοχή κάποιου είδους. Το “αναμενόμενη” σηματοδοτεί προετοιμασία.

Χτύπησα την πόρτα, μπήκα μέσα & αναζήτησα την κοπέλα που θα υποδεχόταν το φάκελλο. Οι άλλες κοιτάχτηκαν λίγο αμήχανα & δεν μίλησαν. Τώρα ξέρω ότι ήταν & λίγο συνωμ0τικά. Η προϊσταμένη μεταξύ τους, έσπευσε να την δικαιολογήσει.

“Έχει πεταχτεί σε μία εξωτερική δουλειά. Περιμένετε έξω.”

alt

Βγήκα και περίμενα στο διάδρομο. Κάτι χαζοχαρούμενες πηγαινοέρχονταν από γραφείο σε γραφείο. Η μία κρατούσε ένα γλυκό στο χέρι της και εξηγούσε ότι προσπαθεί να μην το φάει, επειδή κάνει δίαιτα. Συνέχισε να κάνει τις δουλειές της [δηλαδή να περιφέρεται ενοχλώντας τους συναδέλφους της] κρατώντας το στο χέρι για αρκετά λεπτά. Μάλλον ψάρευε φιλοφρονήσεις του τύπου “Μα γιατί κάνεις δίαιτα, χρυσή μου, μια χαρά είσαι!”. Δεν τις έλαβε, όσο ήμουν εκεί.

Μία είχε το φιλότιμο να με ρωτήσει εάν περιμένω για κάτι που έχει σχέση με το δικό της γραφείο. Όταν εξήγησα ότι δεν περίμενα την ίδια, συνέχισε να χαζολογάει. Ήταν η μέρα που η υπηρεσία είναι “κλειστή για το κοινό”, με απόφαση του διευθυντή της. Όπως κατάλαβα, μετατρέπεται σε μία απέραντη παιδική χαρά. Οι παιδικές χαρές την άνοιξη τιγκάρουν από πιτσιρίκια τα οποία σπεύδουν να αποτινάξουν τον χειμερινό εγκλεισμό στο σπίτι.

Κάποια στιγμή εντόπισα την υπάλληλο που “είχε πεταχτεί σε μία εξωτερική δουλειά” να επιστρέφει. Κρατούσε μία σακούλα με ψώνια, από γνωστή αλυσίδα σούπερ-μάρκετ. Η εξωτερική δουλειά της, σε ωράριο εργασίας, όχι μόνο ήταν προσωπική, αλλά και αστεία. Δεν ήταν κάτι που έπρεπε επιτακτικά να γίνει πρωινή ώρα, δεν ήταν ένα ραντεβού με γιατρό, μία επίσκεψη στο σχολείο των παιδιών της ή κάτι αντίστοιχο. Ήταν ψώνια που μπορούσε άνετα να κάνει ως τις 8-9 το βράδυ, ή και τα Σαββατοκύριακα.

Το χειρότερο όλων, ήταν η κάλυψη που της παρείχε η προϊσταμένη της. Πρώτον, επειδή γνώριζε & το επέτρεψε. Δεύτερον, επειδή την δικαιολόγησε. Τρίτον επειδή τη δικαιολόγησε ψευδόμενη. Τέταρτον – και σπουδαιότερο – επειδή ο συνδυασμός των προηγουμένων καταδεικνύει πόσο διαβρωμένο είναι το Κράτος. Έχει εμποτιστεί από μία νοοτροπία που, ουσιαστικά θυματοποιεί τον πολίτη καθημερινά με δεκάδες τρόπους.

Εκνευρίστηκα. Αλλά επειδή ήξερα καλά ότι μπορούν να μου κάνουν τη ζωή κόλαση & να μην εξυπηρετηθώ [κάτι το οποίο θα επιφέρει μεγάλο οικονομικό κόστος σε μένα & την οικογένειά μου], δεν είπα κουβέντα. Εφάρμοσα εκείνο με τον αναπότρεπτο βιασμό: χαλάρωσα για να το απολαύσω.

Έτσι κάπως βιάζεται καθημερινά η λογική μας, με τη συνενοχή ημών των ιδίων.

alt

Δεν ήταν η πρώτη δ.υ. που μου έλαχε να κάνει το ίδιο. Χωρίς να ζορίσω τη μνήμη μου, θυμάμαι μία άλλη – επίσης εφοριακό – να επιστρέφει με τσάντες από καταστήματα ένδυσης και μία τρίτη να επιστρέφει στο γραφείο της, όπου περίμενα να με εξυπηρετήσει για να σπεύσω στον πελάτη μου, με τσάντες λαϊκής αγοράς.

Η τελευταία εργαζόταν σε επιθεώρηση εργασίας. Δεν ξέρω πόσο ειρωνικό το βρίσκετε αυτό. Για μένα, είναι εξοργιστικό. Οι εφοριακοί δεν περιμένω να έχουν μεγάλη αντίληψη των εργασιακών τους καθηκόντων, ούτε και υπόληψη της έννοιας της εργασίας. Αλλά όταν αυτοί που είναι επιφορτισμένοι με την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας, την παραβιάζουν πρώτοι, αξίζουν πολλά χαστούκια.

Σε καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις δεν έκανα φασαρία. Ο πολίτης είναι σε αδύναμη θέση & η γραφειοκρατία μπορεί να γίνει Καφκικά εφιαλτική, όταν το επιθυμεί.

Θα ήταν παράλειψή μου, λόγω προεκλογικής περιόδου, να αφήσω να πλανάται η εντύπωση ότι είμαι εναντίον του δημοσίου τομέα. Δεν θέλω την κατάργησή του, δεν θέλω “λιγότερο” δημόσιο. Θέλω περισσότερο δημόσιο, υπό προϋποθέσεις. Θέλω να αποκτήσουν συνείδηση οι δημόσιοι υπάλληλοι – όσο ουτοπικό κι αν είναι αυτό – και να πάψουν να βιάζουν το άψυχο σώμα αυτού που λέμε “Κράτος”. Θέλω επίσης να αντιλαμβάνονται οι προϊστάμενοι ότι η βασικότερη υποχρέωσή τους είναι απέναντι στον πολίτη & όχι απέναντι στον λουφαδόρο συνάδελφο.

Το πιθανότερο είναι πως τίποτα από όλα αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Όχι μόνο αυτό, αλλά εξαιτίας των περικοπών στους μισθούς, οι δ.υ. θα συνεχίσουν να λουφάρουν, ακόμα περισσότερο. Δεν είμαι αιθεροβάμων, μπορώ να διαχωρίσω την επιθυμία μου από την ρεαλιστική μου πρόβλεψη.

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο