γράφει η filistina
“Εγώ δεν πιστεύω στον πόλεμο. Δεν θέλω να θαφτώ κάτω από καμιά σημαία. Θέλω να με θυμούνται για τα όνειρά μου. Όταν πεθάνω μια μέρα ίσως σε εκατό χρόνια, θα ήθελα στην ταφόπλακα μου να γράφει τη ρήση του Νέλσον Μαντέλα:
«Ένας νικητής είναι ένας ονειροπόλος που ποτέ δεν το βάζει κάτω».
Βιτόριο Αριγκόνι. Ένας νικητής.”
Την Κυριακή 15 Απριλίου κλείνει ένας χρόνος από τότε που βρέθηκε νεκρός ο Ιταλός ακτιβιστής Βιτόριο Αριγκόνι, ο Βικ για τους φίλους του, στη Λωρίδα της Γάζας.
Στις 14 Απριλίου 2011 ένοπλοι σαλαφιστές απήγαγαν τον Βιτόριο απειλώντας να τον σκοτώσουν με την εκπνοή της προθεσμίας που έδωσαν μέχρι την επόμενη μέρα το απόγευμα αν δεν απελευθερώνονταν σύντροφοί τους, μεταξύ των οποίων και ο ηγέτης τους, που κρατούνται από τη Χαμάς. Ο Αριγκόνι ωστόσο είχε δολοφονηθεί νωρίτερα από τους σαλαφιστές, μόλις τρεις ώρες μετά την απαγωγή του και το πτώμα του βρέθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 15ης Απριλίου , όπως ανακοίνωσαν οι υπηρεσίες ασφαλείας της Χαμάς.
Ο Βιτόριο Αριγκόνι γεννήθηκε στην Ιταλία σε οικογένεια αριστερών με ιδιαίτερη ευαισθησία στο Παλαιστινιακό ζήτημα. Ήταν μέλος του Διεθνούς Κινήματος Αλληλεγγύης (ISM) ένα κίνημα που υποστηρίζει το αγώνα των Παλαιστινίων εναντίον της Ισραηλινής κατοχής με μη βίαιες μεθόδους. Ο Βιτόριο έφτασε στη Γάζα στις 23 Αυγούστου του 2008 με το Free Gaza Movement όπου μαζί με άλλους 50 ακτιβιστές από 18 χώρες έσπασαν τον θαλάσσιο αποκλεισμό της Γάζας που είχε κρατήσει πάνω από 40 χρόνια. Ήταν ένας από τους 10 ακτιβιστές που παρέμειναν στη Γάζα και αποφάσισαν να συνεχίσουν τη δράση του ISM που είχε σταματήσει μετά τις δολοφονίες της Ρέιτσελ Κόρι και του Τομ Χάρννταλ το 2003.
Ο Βιτόριο μαζί με τους άλλους ακτιβιστές λειτουργούσαν ως ανθρώπινες ασπίδες για να προστατεύουν τους Παλαιστίνιους όταν πήγαιναν στις δουλειές τους (όπως τους ψαράδες και τους αγρότες) κατά τη διάρκεια της εισβολής στη Γάζα το 2008-09 αλλά και μετά το τέλος της εισβολής. Στις 22 ημέρες της σφαγής του 2008-09 από το Ισραήλ ο Βιτόριο συνόδευε τους γιατρούς στα ασθενοφόρα που μετέφεραν τους τραυματίες στα νοσοκομεία.
Ο Βιτόριο αρθρογραφούσε στην Ιταλική εφημερίδα Il Manifesto και σε άλλες ιστοσελίδες και blogs. Πάντα η τελευταία φράση σε όλα τα κείμενά του ήταν “Stay human” (Παραμένουμε άνθρωποι).
Mετά τη σφαγή του 2008 η Il Manifesto έκδωσε ένα βιβλίο με όλα τα γραπτά του Βιτόριο κατά την διάρκεια των Ισραηλινών επιθέσεων στη Γάζα, με τίτλο “Gaza: Stay human” (Γάζα:Παραμένουμε άνθρωποι). Τα έσοδα δωρήθηκαν από τον Βιτόριο στον Παλαιστινιακό λαό.
Ο Βιτόριο Αριγκόνι τραυματίζεται από επίθεση με κανόνι νερού, του Ισραηλινού ναυτικού:
Ο Βιτόριο και οι ακτιβιστές του ISM μαζί με αγρότες κάτω από Ισραηλινά πυρά:
Αφιέρωμα στον Βιτόριο Αριγκόνι:
