Zητώ συγγνώμη, αλλά ναι στεναχωρήθηκα με το θάνατο του Μητροπάνου.

Από το πρωί που ανακοινώθηκε ο θάνατος του Δημήτρη Μητροπάνου, βρίσκομαι ανάμεσα σε αυτούς που από την μια μεριά χλευάζουν, κρίνουν και κατακρίνουν την όποια συγκίνηση για τον θάνατό του, καθώς δεν είναι δείγμα επαναστατικής σκέψης και διάθεσης να στεναχωριέσαι για τον Μητροπάνο, ενώ καθημερινά σκοτώνεται κόσμος, πεθαίνουν παιδιά από την πείνα, τους πολέμους, το σκληρό πρόσωπο του καπιταλισμού, και από την άλλη υπάρχουν τα αφιερώματα με τραγούδια και δηλώσεις διασήμων για τον μεγάλο τραγουδιστή. 

Λυπάμαι που θα το πω, αλλά και τις δύο αντιδράσεις τις θεωρώ εξίσου υποκριτικές. Τα αφιερώματα στις εφημερίδες, στις τηλεοράσεις και γενικότερα στα ΜΜΕ, για όποιον διάσημο πεθάνει είναι ένα συνηθισμένο φαινόμενο, αυτό που όμως έχει αρχίσει να γίνεται ιδιαίτερα κουραστικό, αλλά και επικίνδυνο θα έλεγα, είναι η ενοχοποίηση κάθε συναισθήματος. Τι μουσική ακούς; Άκουγες Μητροπάνο; Δεν κάνεις για “επαναστάτης”. Γίνεσαι θύμα των διαπλεκόμενων των εταιρειών και των συμφερόντων τους. Συγκινήθηκες με το θάνατό του; Δεν βλέπεις τι γίνεται γύρω σου; Μα είναι δυνατόν να σε στεναχωρήσει ο θάνατος του Μητροπάνου, ενώ τόσα παιδιά πεθαίνουν από την πείνα; Πόσο μα πόσο γελοία μπορεί να είναι μια τέτοια σύγκριση; Πόσο γελοίο είναι να κρίνεις την βιοθεωρία ή την στάση ζωής ενός ανθρώπου ακόμα και από το είδος της μουσικής που πιθανόν ακούει. Μου θυμίζει το λύκειο που όλοι το παίζαμε ροκάδες και κρυφά στο σπίτι πετάγαμε και κανα ποπ αλλά χαμηλά μην ακουστούμε και μας χαλάσει το ίματζ.

Φοβάμαι πως γεμίσαμε αυτόκλητους “επαναστάτες” που ποινικοποιούν κάθε τι που δεν ταιριάζει με την “επανάσταση” που αυτοί ονειρεύονται, δημιουργούν καινούργια στερεότυπα για το πώς πρέπει να ντύνεται, να συμπεριφέρεται κανείς,  ποια πρέπει να είναι τα μουσικά του ακούσματα, στον απόλυτα κατά τ’άλλα ελεύθερο κόσμο που διεκδικούν….

Και ναι αυτούς τους θεωρώ πιο υποκριτές από τον κάθε επιχειρηματία που θα κοιτάξει να δώσει με την εφημερίδα του ένα CD του πεθαμένου κάνοντας του ένα δακρύβρεχτο αφιέρωμα και αυτό γιατί διατυμπανίζουν, ότι είναι υπέρ της ελευθερίας, ενώ από την άλλη είναι έτοιμοι να σε κράξουν αν δεν ακολουθείς τα πρότυπά τους. Γεμίσαμε “επαναστάτες” της φακής, που βγάζουν ιαχές, σηκώνουν λάβαρα και κατακρίνουν τόσο εύκολα τα πάντα, μπλέκουν πολέμους, πείνες, επαναστάσεις, εργατιά, δικαιώματα, με το θάνατο του Μητροπάνου ή έστω με ένα είδος μουσικής. 

Το κείμενο γράφεται εν βρασμώ, γιατί βλέπω, πως θα φτάσουμε στο σημείο να νιώθουμε ενοχή ακόμα και για συναισθήματα ή σκέψεις που στην τελική μας προσδιορίζουν ως ανθρώπους. Και αρχίζουν συζητήσεις επί συζητήσεων, αναλύσεις, το ίδιο έγινε και με τον Παπάζογλου λένε, το ίδιο και με άλλους και διάφορα βαρύγδουπα γράφονται και ειπώνονται και σκέφτομαι το πιο απλό. Πού στο διάολο είναι το πρόβλημα να τιμήσεις και να συγκινηθείς ακόμα και να στεναχωρηθείς για έναν καλλιτέχνη που στην τελική σημάδεψε γενιές, και εποχές; Γιατί τόση ανάλυση; 

Ο Μητροπάνος είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, δεν είναι δημιούργημα του life style δεν γίνεται γαμώτο να τον βάζεις στο ίδιο τσουβάλι με τον Κιάμο, δεν τον έφτιαξαν τα ΜΜΕ, δεν πούλησε στα μεσημεριανά τα γκομενιλίκια του. Ήταν ένας αξιόλογος καλλιτέχνης με υπέροχη φωνή, νομίζω πως αυτό θα το αποδεχτούν και όσοι δεν άκουγαν την μουσική του, ένας διακριτικός άνθρωπος, που συμμετείχε ενεργά σε κοινωνικούς αγώνες. 

Δεν θέλω να του κάνω αφιέρωμα, νιώθω μόνο την ανάγκη να πω, γνωρίζοντας άνθρωπο που είχε στενή φιλική σχέση μαζί του, πως ήταν από τους πιο γνήσιους και  τους πιο απλούς ανθρώπους. Δεν ξέχασε ποτέ από πού ξεκίνησε και δεν καβάλησε κανένα καλάμι σε αντίθεση με πολλά “επαναστατικά” και “ανατρεπτικά” γκρουπάκια. Βοήθησε από ψυχής νέους καλλιτέχνες που προσπαθούσαν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα, απαιτώντας γι’αυτούς αξιοπρεπή αντιμετώπιση και αμοιβή.

Ο Μητροπάνος για όσους δεν το γνωρίζουν, έπασχε και από νεφρική ανεπάρκεια πριν κάνει την μεταμόσχευση νεφρού πριν χρόνια, ελπίζω να μην θυμώσει αυτός που μου το εμπιστεύτηκε, αλλά θα το πω. Είχε την δυνατότητα και τις ευκαιρίες να κάνει την μεταμόσχευση πολύ νωρίτερα, χρησιμοποιώντας και τα χρήματα και το όνομά του. Αντιθέτως περίμενε καρτερικά με το νόμιμο τρόπο να έρθει η σειρά του στη λίστα αναμονής…..πάλεψε αμέτρητες φορές με τους νεφροπαθείς για καλύτερες συνθήκες νοσηλείας αλλά και για να προβάλει τα προβλήματά τους. Θα μπορούσε κάποιος βέβαια να πει, γιατί πρέπει να θεωρείται επιβραβεύσιμο, το να περιμένει την σειρά του στη λίστα αναμονής, όταν αυτό είναι και το σωστό, δεν θα πρέπε, ούτε το αναφέρω για να γίνει αντικείμενο θαυμασμού, απλά μια πολύ μικρή απόδειξη, ότι δεν εκμεταλλεύτηκε αυτό που δυστυχώς στην Ελλάδα εκμεταλλεύεται ο κάθε άχρηστος, το όνομα και την αναγνωρισιμότητά του.

Το ομολογώ λοιπόν, ναι στεναχωρήθηκα με τον θάνατό του, δεν ξέρω αν αυτό με κάνει λιγότερο ψαγμένη, ή αποδεικνύει έλλειψη επαναστατικής ποιότητας, αλλά ποσώς με ενδιαφέρει. 

Καλό του ταξίδι λοιπόν, γιατί για μένα ο Μητροπάνος, είναι και εικόνες παιδικής ηλικίας, με τον πάτερα μου να τον τραγουδάει μέσα στο σπίτι…..

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

23 ΣΧΟΛΙΑ

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
23 Σχόλια
Most Voted
Newest Oldest
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο