Ψήφος ή ψόφος;

#4e4e4e; font-family: 'Myriad Pro', 'Trebuchet MS', Helvetica, Arial, sans-serif; line-height: normal; ">

Γράφω το παρόν, προσπαθώντας να βάλω τις σκέψεις μου σε μια τάξη.

alt

Η παρούσα προεκλογική περίοδος, είναι μια ιλαροτραγωδία. Αφού υπογράψαμε άρον-άρον το Μνημόνιο ΙΙ, παρά τις γενικευμένες λαϊκές αντιδράσεις, και χωρίς να δωθεί δυνατότητα στο λαό να επιλέξει, αν θέλει τελοσπάντων να υποθηκεύσει το μέλλον του, ανακηρύχθηκαν εκλογές από μία κυβέρνηση χωρίς λαϊκή εντολή. Με την άδεια της αγίας, ελεούσας και ομοουσίου Τρόικας, για να μπορέσει το πόπολο να ξελαγράρει και λίγο.

Και δεν γινόταν και αλλιώς, γιατί με τις μαζικές αποχωρήσεις βουλευτών, από τα τρία κυβερνητικά κόμματα, η, από εδώ και πέρα, επιβολή των (ήδη συμφωνημένων) μέτρων ήταν από επισφαλής έως αδύνατη.

Ήταν τόσο ισχυρή η επίθεση στα πολιτικά και κοινωνικά κεκτημένα, που η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ, έπρεπε να ενισχυθεί από άλλα δύο κόμματα, μέσα σε δυο χρόνια.

Και επειδή η επίθεση θα συνεχιστεί, και οι περίοδοι χάριτος εξανεμίζονται πιο γρήγορα, από ότι απονέμονται, χρειάζεται μια νέα κυβέρνηση άμεσα.

Δεν τρέφω καμία αυταπάτη, για τα επικοινωνιακά παιχνίδια τους. Ούτε για τα κόμματα-δορυφόρους, που ξεπήδησαν, με σκοπό να τσιμπήσουν κάτι από την αντιμνημονιακή οργή.

Το παλιό πολιτικό σκηνικό δεν έχει απλά πεθάνει. Έχει βρωμίσει. Θυμίζουν κοτόπουλα, που συνεχίζουν να τρέχουν αντανακλαστικά, ακόμα και όταν τους κόψεις το κεφάλι.

Για να πειστεί το πόπολο, και να τους ξαναψηφίσει, ξαναθυμήθηκαν οι νεοφιλελεύθεροι, με σοσιαλιστική/λαϊκή-δεξιά προβιά, το “λεφτά υπάρχουν”. Εκτός από τους νεοφιλελεύθερους, που δεν παριστάνουν κάτι άλλο, αυτοί τουλάχιστον το λένε καθαρά. Δεν υπάρχει διέξοδος, θα σας ψοφήσουμε.

Μέσα σε αυτό το σκηνικό τί είναι η ψήφος; Άσκηση του δημοκρατικού σου δικαιώματος, ή νομιμοποίηση ενός διεφθαρμένου και αδιέξοδου πολιτικού συστήματος.

Δεν ανάγκη να είναι τίποτα από όλα αυτά προφανώς. Η λύση δεν πρόκειται να έρθει από την κάλπη. Θα υποστήριζα, κάποιο κόμμα, που θα είχε ως σκοπό την αλλαγή του συντάγματος, και την δημοκρατικοποίηση του πολιτεύματος, αλλά τέτοιο δεν υπάρχει, γιατί θα ήταν σαν να υποστήριζε την κατάργηση του.

Από αυτή την άποψη καταλαβαίνω τους αναρχικούς που απέχουν, γιατί η αντιπροσώπευση δεν τους εκφράζει. Από την άλλη πλευρά, δεν μπορείς να κάνεις την αντίστροφη πορεία, και να θεωρείς την αποχή ένδειξη αμεσοδημοκρατικών επιδιώξεων, αφού είναι πλήρως αδιευκρίνιστη.

Η αποχή δεν είναι “μέτρημα δυνάμεων” σαφούς πολιτικού προτάγματος δηλαδή. Είναι απλά αποχή.

Εφόσον η ψήφος στο παρόν πολιτικό σύστημα έχει απλά επικοινωνιακή εργαλειοποίηση, ας χρησιμοποιηθεί ως τέτοια. Προσωπικά θέλω να τη χρησιμοποιήσω για να δείξω την αντίθεση μου στις μνημονιακές πολιτικές, και την υποστήριξη μου στα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, που καταργούνται. Γιατί αν δεν εκφραστώ τώρα, νιώθω ότι αργότερα, θα μου τρίψουν αυτή την άρνηση στη μούρη.

Βέβαια αυτή η στάση αφορά μόνο εμένα, και ειλικρινά, νιώθω, ότι οποιαδήποτε στάση στις σουρεαλιστικές εποχές, που ζούμε, είναι εξίσου δικαιολογημένη.

Αναδημοσίευση: La Scapigliata


0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
6 Σχόλια
Most Voted
Newest Oldest
Inline Feedbacks
View all comments