Θεωρώ πως δεν πρέπει να θαφτεί ως μια “απλή σημείωση σε ένα άσχετο άρθρο“, η αναφορά του Δημήτρη Μελέτη (έστω και αργά), σχετικά με την καταστροφή της κάμερας του στις 19/10/2011.
Δε τον γνωρίζω προσωπικά, όμως γνωρίζω την εξαιρετική δουλειά που έχει προσφέρει μέσω αυτής της κάμερας από τον Δεκέμβρη του 2008. Γνωρίζω πόσο επιτυχημένα μετέτρεψε την καταγραφή του σε όπλο, και γι αυτό ουκ ολίγες φορές ήρθε αντιμέτωπος με τις δυνάμεις καταστολής.
Αναδημοσιεύω το συγκεκριμένο απόσπασμα του άρθρου:
[…]Σχετικά με το σπάσιμο της κάμερας:
Το περιστατικό συνέβη , δύο εβδομάδες μετά από το video “Η καταστολή της απεργίας 5-10-2011” που χαρακτηρίζεται από την αλόγιστη βία των ΜΑΤ εναντίον του κόσμου αλλά και εναντίον του τύπου. Δεν μπορώ να ξέρω αν έχει σχέση.
Στις 19/10/2011 λοιπόν, μία ομάδα μασκοφόρων με οδηγό (?) τον “Ν.”, γνωστό τραμπούκο των Πατησίων (απ’ ότι έμαθα αργότερα) επιτίθεται σε κάμερες. Επιτίθενται και στη δική μου, με τη λογική οτι είμαι … «ρουφιάνος» (νομίζω έχει σημασία πως καμία από τις πολλαπλές φορές που έχω προσαχθεί με την κάμερά μου για τον τρόπο που δουλεύω, ποτέ δεν άγγιξαν οι αρχές το υλικό μου, που οφείλω να προστατεύω, όπως και νά ’χει). Σχετικά με τον τρόπο που δουλεύω, μπορεί κανείς να δει αρκετά στο internet. Αυτό βέβαια δεν νομίζω να ενδιαφέρει τον “Ν” και κάθε άγριο σκύλο από αυτούς που δρουν κατά καιρούς στο Σύνταγμα με καλυμμένα τα πρόσωπά τους. Το πιο θλιβερό όμως για εμένα ήταν τα αδρανή πρόσωπα των γύρω μου που στέκονταν και κοιτούσαν αμέτοχα και απρόθυμα να αντιδράσουν.
Το δεδομένο είναι ότι η επίθεση αυτή ήταν η πρώτη που δέχτηκα ποτέ από μη ένστολο και ότι μια κάμερα που χαρακτηριζόταν από δράσεις αλληλεγγύης και ανεξάρτητης ενημέρωσης είναι πια άχρηστη.
Kαλή συνέχεια λοιπόν στον “Ν” και το «μαχητικό» του έργο[…]
