Η εικόνα αυτή των λίγων δευτερολέπτων
που χρειάστηκαν για να ψάξω τον γιατρό να απολογηθώ και να βγω,
αποτέλεσε ένα μικρό σοκ και μου προκάλεσε μία ανατριχίλα. Δεν ξέρω εάν
φταίει η θανατερή ησυχία που επικρατούσε μέσα εκεί, ή το γεγονός ότι οι
ασθενείς ήταν ντυμένοι κανονικά, και όχι με τις πυτζάμες τους.
Κατάλαβα ξαφνικά τί σημαίνει το γεγονός πως, 10 – 12 άνθρωποι, από
αυτούς που βλέπω έξω στο δρόμο, έχουν πάει για να καθαρίσουν το αίμα
τους, για να μπορέσουν να ζήσουν και ότι χωρίς αυτό, θα πεθάνουν. Και
ότι μετά από τη “δόση” της αιμοκάθαρσής τους, θα ακολουθήσουν άλλοι 10 –
12, που περιμένουν υπομονετικά τη δική τους σειρά.
Επειδή σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα χρειάστηκε να επισκεφθώ και
δεύτερο νοσοκομείο, διασχίζοντας έναν διάδρομο, έκανα αμέσως το συνειρμό
ότι κάπου εκεί, πίσω από μία αντίστοιχη πόρτα, υπάρχουν άλλα 10 – 12
κρεβάτια [ή περισσότερα, ή λιγότερα, αναλόγως του πληθυσμού που
εξυπηρετούσε το συγκεκριμένο νοσοκομείο] όπου θα προστρέξουν άλλοι 10 –
12 νεφροπαθείς, σε κάθε “βάρδια” αιμοκάθαρσης [αναλόγως το πόσο διαρκεί η
διαδικασία].
Για να ζήσουν.
Διότι, μην κοροϊδευόμαστε: χωρίς αυτή τη διαδικασία, απλά θα πεθάνουν. Είναι καταδικασμένοι.
Α, και ειρήσθω εν παρόδω … οι γενικές περικοπές παίρνουν μπάλα και
τους νεφροπαθείς. Απλήρωτα τα οδοιπορικά τους. Δεν μένουν όλοι δίπλα σε
νοσοκομείο, δυστυχώς, ούτε έχουν όλοι αυτοκίνητο και ευκολία
μετακίνησης.
Θα τους αφήσουμε λοιπόν να σβήσουν, κατά προτίμηση ήσυχα και αθόρυβα.
Σκεφτείτε μόνο πόσα θα γλιτώσει το κράτος εάν πεθάνουν όλοι αυτοί οι πολυέξοδοι αρρωστιάρηδες.
Πρέπει να βγάλει σχετικές αφίσες η συγκυβέρνηση
ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, να μας εξηγούν αναλυτικά το όφελος της εξοικονόμησης,
όπως έκαναν οι Ναζί πριν εξολοθρεύσουν τους ψυχικά ασθενείς Γερμανούς
και τα ΑΜΕΑ.
Εάν δεν ξέρουν πώς, ας ρωτήσουν τη Χρυσή Αυγή, κάπου θα έχει
κρατημένες [και κορνιζωμένες] μερικές από τις ορίτζιναλ αφίσες. Το
πρόγραμμά της εφαρμόζουν, ουσιαστικά.
Να δούμε τις αφίσες να ενημερωθούμε, να έχουμε ακράδαντα οικονομικά
στοιχεία, βρε αδερφέ, να τα αναφέρουμε στις μελλοντικές γενιές, για να
ξέρουν τί θυσίες κάναμε για την οικονομία της χώρας και τη σωτηρία των
τραπεζών. Τόσοι νεφροπαθείς, επί τόσα
χρήματα ο καθένας – οδοιπορικά, επιδόματα, συντάξεις, φάρμακα – τόσα
γλιτώνει συνολικά το Κράτος εάν τους αφήσει να πεθάνουν.
[Οι τράπεζες δεν χρειάζονται αιμοκάθαρση, κάνουν απευθείας αφαίμαξη των πελατών τους.]
Άσε που τους έχω και άλλο επιχείρημα: θα αδειάσουν – επιτέλους! – τα
κρεβάτια αυτά στα δημόσια νοσοκομεία και θα μπορούμε να φιλοξενούμε
ασθενείς που θα πληρώνουν και θα ενισχύεται έτσι περισσότερο η Οικονομία
της χώρας. Αυτορύθμιση, “φυσική επιλογή”, ελεύθερη αγορά, κέρδος. Τα
λέω καλά;
Για ιστορικούς και ερευνητικούς λόγους: κάπως έτσι θα καταλάβουμε
καλύτερα για ποιο λόγο η έλευση του ΔΝΤ σε κάποια χώρα συνεπάγεται
αυτομάτως και μείωση του μέσου όρου προσδόκιμου ζωής.
