Περί ανυπαρξίας του Θεού

Πολλοί θα με κατακρίνουν και μόνον από το θέμα του σημερινού μου άρθρου. Κάποιοι μάλιστα δε θα μπουν καν στον κόπο να το διαβάσουν ολόκληρο πριν εκφέρουν την αρνητική τους άποψη γι’ αυτό και για ‘μένα. Δεν πειράζει όμως γιατί δεν απευθύνομαι σε αυτούς που θα με πουν βλάσφημο. Απευθύνομαι σε ανθρώπους που διατηρούν την ικανότητα της κριτικής σκέψης.

Το θέμα μου λοιπόν είναι η ανυπαρξία του Θεού. Προσωπικά δεν αρνούμαι να πιστέψω στο Θεό αλλά στην αποδοχή της ύπαρξης μίας οντότητας, της οποίας η κραυγαλέα ανυπαρξία βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας. Και δε θα αναφερθώ καν στο σωματίδιο του Θεού ή σε άλλες επιστημονικές ανακαλύψεις καθώς ο σκοπός της Επιστήμης είναι άλλος. Εξάλλου η ύπαρξη  του Θεού δε χρειάζεται τη βοήθεια της Επιστήμης για να καταρριφθεί, αλλά απλώς λίγη από την κοινή λογική μας.

Για να ξεκαθαρίσω λιγάκι τη θέση μου οφείλω να εξηγήσω πως για ‘μένα η αμφισβήτηση είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να οδηγήσει κάποιον σε μία κατά το δυνατόν αντικειμενικότερη προσέγγιση της πραγματικότητας. Ωστόσο πάντα υπάρχει μία δυσκολία στο να ξεχωρίσουμε ένα αναμφισβήτητο και αδιαπραγμάτευτο αξίωμα από μία δογματική αποδοχή μίας άποψης μόνο και μόνο επειδή δεν υπάρχει άλλη ή επειδή αυτή η άποψη υπερίσχυσε των άλλων. Για παράδειγμα, η θεωρία του Δαρβίνου για την εξέλιξη των ειδών και την προέλευση του ανθρωπίνου είδους είναι κατά πολλούς μία πειστική θεωρία όπως ήταν εξάλλου πριν από κάμποσα χρόνια και η θεωρία για το ότι η Γη είναι επίπεδη. Προφανώς λοιπόν η θεωρία του Δαρβίνου σηκώνει μία κάποια αμφισβήτηση. Από την άλλη, το γεγονός ότι το μήλο έλκεται από τη Γη είναι ένα κοινά αποδεκτό γεγονός το οποίο μπορούμε να δεχτούμε ως αξίωμα. Που βρίσκουν τότε οι θρήσκοι άνθρωποι του κόσμου τις αποδείξεις για την ύπαρξη του Θεού τους;

Τα Ιερά Βιβλία

Η Βίβλος αποτελείται από δύο μέρη, την Παλαιά και την Κενή Διαθήκη. Το πρώτο μέρος πραγματεύεται τις περιπέτειες των εκλεκτών Εβραίων και την διαδρομή τους προς τη Γη της Επαγγελίας. Εκεί έχουμε τις ιστορίες για τη Γέννηση του Σύμπαντος, τις Δέκα Εντολές, για την Κιβωτό του Νώε και άλλα τέτοια. Στο δεύτερο μέρος έχουμε την «πιο όμορφη ιστορία που έχει ειπωθεί ποτέ», αυτή του Ιησού, του Υιού του Θεού, ο οποίος ήρθε στη Γη και θυσιάστηκε επάνω στο Σταυρό για να μας απαλλάξει από τις αμαρτίες μας.

Εντάξει. Δέχομαι πως ο Θεός έπλασε τον Αδάμ, μετά την Εύα, τους έδιωξε από τον Παράδεισο γιατί έφαγαν το μήλο της Γνώσης (ποιας γνώσης άραγε;) και μετά αυτοί έκαναν παιδιά και τα παιδιά τους (όντας αδέρφια) έκαναν άλλα παιδιά μεταξύ τους (μία κλασική περίπτωση αιμομιξίας) κ.ο.κ. Δέχομαι επίσης πως η Μητέρα του Ιησού, έμεινε έγκυος μυρίζοντας έναν κρίνο που της έδωσε ένας Άγγελος Κυρίου και όντας Παρθένα, κυοφόρησε τον Υιό του Θεού κ.ο.κ.    

Η ένστασή μου έχει να κάνει με το εξής: «Αφού ο Θεός έπλασε όλο το Σύμπαν, τους Κανόνες που το διέπουν κλπ., τότε γιατί έπρεπε να θυσιάσει το Γιό του για να μας απαλλάξει από τις αμαρτίες μας;». Και η ερώτησή μου δεν είναι αν μπορούσε να σκεφτεί κάτι πιο ανώδυνο, αλλά σε ποιον την έκανε. Όταν κάνουμε μία θυσία την κάνουμε ως προσφορά σε κάποιον με κάποιο αντάλλαγμα (σήμερα θα το λέγαμε λάδωμα ή δωροδοκία). Ποιος Κανόνας του Σύμπαντος λέει πως κάτι τέτοιο λειτουργεί; Γιατί αν λειτουργεί, τότε κάποιος θα μπορούσε να πει πως σφάζοντας λόγου χάρη το παιδί του, απαλλάσσει το εγγόνι του από τα κρίματά του!

Βεβαίως εδώ έχουμε να κάνουμε και με την ιδιότητα του Θεού ως Μέγα Εκπαιδευτικό των ανθρώπων. Όλα αυτά έγιναν για να πάρουμε το μήνυμα της αυτοθυσίας (άσχετα που Αυτός θυσίασε το Γιο του και όχι τον Εαυτό του και άσχετα που η θυσία ήδη χρησιμοποιείτο ως μέθοδο κατευνασμού διαφόρων θεοτήτων αιώνες πριν).

Η Πίστη

Ένας ορισμός της λέξης «πίστη» θα μπορούσε να είναι ο εξής: «Πίστη είναι η άκριτη, δογματική, αναμφισβήτητη, αδιαπραγμάτευτη μα κυρίως ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΗ αποδοχή μίας άποψης». Πάνω σε αυτήν έχουν χτιστεί όλα τα θρησκευτικά δόγματα ανεξαιρέτως. Όταν κάποιος δε μπορεί να εξηγήσει κάτι μπορεί κάλλιστα να επικαλεστεί την Πίστη του. Φανταστείτε λοιπόν να πάτε με πόνους στο στήθος σε έναν γιατρό κι αυτός χωρίς να σας εξετάσει να σας κοινοποιήσει το πόρισμα πως πρέπει να κάνετε μεταμόσχευση καρδιάς. Φανταστείτε επίσης ο γιατρός αυτός να προσπαθήσει να σας καθησυχάσει λέγοντάς σας πως είναι ο Θεός! Θα τον πιστέψετε; Εγώ πάντως όχι.

Οι Αποδείξεις

Η απόδειξη είναι αυτό που επιβεβαιώνει μία άποψη. Η ένδειξη είναι ένα στοιχείο που σε συνδυασμό με κάποιο άλλο (που δεν έχουμε ακόμη στη διάθεσή μας) μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως απόδειξη. Με λίγα λόγια, η ένδειξη δεν είναι απόδειξη.

Από την άλλη, το θαύμα δεν αποτελεί ούτε απόδειξη, αλλά ούτε και ένδειξη της ύπαρξης του Θεού. Επίσης, η Βίβλος και όσα γράφονται σε Αυτήν δεν αποτελούν από μόνα τους τεκμήρια. Το ότι ο Ιησούς υπήρξε δεν θα το αμφισβητήσω, αλλά ούτε και θα το δεχτώ επειδή το γράφει η Βίβλος. Κάποτε άκουσα βέβαια και το άλλο, ότι η ύπαρξη του Θεού επιβεβαιώνεται και από το Κοράνι! Ωραία λοιπόν, πιστεύουμε πως η Πίστη μας είναι η μόνη ορθή πίστη, αλλά σε μία περίπτωση χρησιμοποιούμε ως αναμφισβήτητη απόδειξη μία αναφορά στην αντίστοιχη βίβλο των αλλόθρησκων (;). Αν λοιπόν δεχόμαστε και τα γραφόμενα του Κορανιού ως αξίωμα, τότε γιατί δεν ασπαζόμαστε και την αντίστοιχη θρησκεία; Όπως και να ‘χει όμως, όσα γράφονται στη Βίβλο, στο Κοράνι και σε όλα τα άλλα Ιερά Βιβλία δεν αποτελούν επ’ ουδενί αποδεικτικά στοιχεία για το οτιδήποτε. Αν δεχτούμε Αυτά ως Αλήθειες, τότε πρέπει να δεχτούμε ως αλήθειες την Ελληνική Μυθολογία, τη Σκανδιναβική Μυθολογία και, γιατί όχι, την ύπαρξη του Batman, του Superman, του Hulk, Spiderman και των άλλων παιδιών απλώς και μόνο επειδή όλα αυτά είναι κάπου γραμμένα!

Arkan

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

2 ΣΧΟΛΙΑ

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
2 Σχόλια
Most Voted
Newest Oldest
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο