Παιδιά στρατιώτες (προσωπικές μαρτυρίες)

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, υπάρχουν περίπου τριακόσιες χιλιάδες παιδιά στρατιώτες σε όλο τον κόσμο. Κάθε χρόνο ο αριθμός αυξάνεται καθώς όλο και περισσότερα παιδιά στρατολογούνται.

Παιδιά χρησιμοποιούνται σε πολέμους που λαμβάνουν χώρα στη Σιέρα Λεόνε, τη Λιβερία, το Κονγκό, το Σουδάν, τη Σρι Λάνκα, το Αφγανιστάν και τη Βιρμανία.

Στον εμφύλιο πόλεμο στη Σιέρα Λεόνε τα παιδιά μάχονται και για τις δύο πλευρές και για τους αντάρτες, το Επαναστατικό Ενωμένο Μέτωπο (RUF) και για την φιλοκυβερνητική τοπική πολιτοφυλακή, τους Kamajors. Οι Kamajors μάχονται κατά κύριο λόγο στην πρώτη γραμμή κατά την διάρκεια των συγκρούσεων.

Συχνά, αφού επιτεθούν οι αντάρτες (RUF) σε ένα χωριό,, στη συνέχεια απαγάγουν τα παιδιά που επιβιώνουν. Τα παιδιά, πολλά από τα οποία έχουν δει με τα μάτιά τους τους γονείς τους να σφαγιάζονται, οδηγούνται στη συνέχεια σε ειδικά στρατόπεδα. Κάποια από τα παιδιά αυτά καταφέρνουν να δραπετεύσουν και πηγαίνουν στους Kamajors που τους δίνουν καταφύγιο και τροφή αλλά που και πάλι τα χρησιμοποιούν ως στρατιώτες.

Για τα τελευταία 50 χρόνια επικρατούν συγκρούσεις στη Βιρμανία μεταξύ της κυβέρνησης και των ανταρτών των εθνοτικών μειονοτήτων.

Ο 15χρονος Zaw Tun πολέμησε στο στρατό της Βιρμανίας. Ο ίδιος αναφέρει τα εξής:

«Είχα στρατολογηθεί με τη βία, παρά τη θέλησή μου. Ένα βράδυ, ενώ βλέπαμε ένα βίντεο στο χωριό μου, τρεις λοχίες του στρατού πλησίασαν. Έλεγξαν αν είχαμε ταυτότητες και ρώτησαν αν θέλαμε να ενταχθούμε στο στρατό. Εξηγήσαμε ότι είμαστε ανήλικοι και δεν είχαμε ακόμη ταυτότητες. Αλλά ένας από τους φίλους μου είπε ότι ήθελε να ενταχθεί. Εγώ είπα όχι και επέστρεψε σπίτι εκείνο το βράδυ, αλλά μια μονάδα στρατολόγησης του στρατού έφθασε το επόμενο πρωί στο χωριό μου και απαίτησε δύο νέες στρατολογήσεις. Εκείνοι που δεν μπορούσαν να πληρώσουν 3000 kyats έπρεπε να ενταχθούν στο στρατό, είπαν. Οι γονείς μου δεν θα μπορούσαν να πληρώσουν, έτσι συνολικά 19 από εμάς είχαν στρατολογηθεί με αυτόν τον τρόπο και αποσταλεί στο Mingladon (ένα κέντρο εκπαίδευσης του στρατού)

  Στα στρατόπεδα RUF στη Σιέρα Λεόνε, τα παιδιά με ανυπολόγιστα ψυχικά τραύματα κρατούνται αιχμάλωτα και “εκπαιδεύονται” συνήθως για περίπου δύο ή τρεις μήνες. Τα εκφοβίζουν και τους λένε πως θα θανατωθούν εάν δεν υπακούσουν στις εντολές ή αν προσπαθήσουν να ξεφύγουν. Πολλές φορές αναγκάζουν κάποια από αυτά να σκοτώσουν ή να ακρωτηριάσουν άλλα παιδιά που προσπάθησαν να φύγουν.
Στους Kamajors τα παιδιά μπαίνουν με τελετουργία σε «μυστικές κοινωνίες», τους λένε πως ακολουθώντας τους κανόνες αυτών των «κοινωνιών», θα αποκτήσουν μαγικές δυνάμεις. Τα κάνουν να πιστέψουν εντέλει ότι η «Juju» (μαγεία) θα τους προστατεύσει και θα σταματήσει τον εχθρό

    Η εξέλιξη και η απόκτηση ελαφρύτερων όπλων – όπως το AK47 – σημαίνει ότι αγόρια ηλικίας ακόμη και οκτώ ετών, μπορούν να οπλιστούν. Τα μικρότερα αγόρια τοποθετούνται πιο κοντά στον εχθρό, τους λένε στον πόλεμο να είναι ατρόμητοι. Τα παιδιά συχνά έχουν λιγότερες απαιτήσεις από τους ενήλικες στρατιώτες. Κοστίζουν πιο λίγο, δεδομένου ότι τρώνε λιγότερο και είναι πιο εύκολο να τα χειριστούν.
Και οι δύο πλευρές πιστεύουν ότι η μη προβλεψιμότητα των μικρών παιδιών τους κάνει καλύτερους μαχητές.
Κάποια από αυτά στέλνονται υπό την επήρεια ναρκωτικών ώστε να έχουν περισσότερο θάρρος.

Το στρατιωτικό καθεστώς της Βιρμανίας χρησιμοποιεί επίσης παιδιά στις μάχες. Τα παιδιά δουλεύουν ως σκλάβοι, που μεταφέρουν προμήθειες του στρατού ή εργάζονται για την κατασκευή έργων της κυβέρνησης.

Η μαρτυρία του μικρού Myo Win.

«Ήμασταν υπό την επήρεια ναρκωτικών και μας διέταξαν να προχωρήσουμε στο πεδίο της μάχης. Δεν ξέραμε τι είδους ναρκωτικά ή αλκοόλ μας είχε δοθεί, αλλά εμείς το πίναμε επειδή ήμασταν πολύ κουρασμένοι, πολύ διψασμένοι και πεινασμένοι. Είχαμε περπατήσει για δύο ολόκληρες ημέρες κάτω από πολύ καυτό ήλιο και καύσωνα. Ο λόφος (το πεδίο μάχης) δεν είχε σκιές, τα δέντρα είχαν καεί και βλήματα πυροβολικού είχαν εκραγεί παντού. Ήμασταν τόσο φοβισμένοι, και πολύ διψασμένοι, κάποιοι από εμάς κατέρρευσαν λόγω υπερβολικής κόπωσης. Άλλοι ξυλοκοπήθηκαν από πίσω (από τους αξιωματικούς) γιατί έπρεπε να περπατούν πιο γρήγορα. Ένα παιδί σκοτώθηκε ».

       Στις μάχες τα παιδιά συχνά συλλαμβάνονται και απειλούνται. Θα πολεμήσουν για όποιον τα ελέγχει προκειμένου να μείνουν ζωντανά. Σε συνεχή εμφύλιο πόλεμο υπάρχουν πολλά παιδιά που έχουν πολεμήσει πολλές φορές και για τις δύο πλευρές.

Όνειρα
   Παρά το γεγονός ότι ο πόλεμος συνεχίζεται στη Σιέρα Λεόνε, μερικά παιδιά έχουν καταφέρει να ξεφύγουν. Ωστόσο, πολλές φορές τα παιδιά που έχουν αναγκαστεί να σκοτώσουν και να σφαγιάσουν στα χωριά τους, δεν μπορούν να επιστρέψουν στο σπίτι τους.

Τα παιδιά που συμμετέχουν στο RUF εξοστρακίζονται από τις οικογένειές τους και φοβούνται ότι θα κυνηγηθούν από την πολιτοφυλακή.
Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, τα πρώην παιδιά-στρατιωτές θέλουν την ειρήνη και την ευκαιρία να πάνε στο σχολείο.Πολλά από τα κορίτσια ονειρεύονται να γίνουν νοσηλεύτριες. Μερικά από τα αγόρια θέλουν να γίνουν ιερείς.

Ελπίδες
Η ψυχική και σωματική αποκατάσταση των παιδιών στρατιωτών είναι μια δύσκολη διαδικασία. Τα παιδιά έχουν κακομεταχειριστεί, και έχουν πραγματοποιήσει εκτελέσεις.
Έχουν ασκήσει δύναμη ζωής και θανάτου πάνω σε ενήλικες συχνά στις τοπικές κοινωνίες τους. Οι στρατοί που τα χρησιμοποίησαν τους είχαν δώσει τροφή, ρουχισμό και καταφύγιο.

Υπάρχουν οργανωμένες ομάδες στη Μοζαμβίκη, την Αγκόλα και τη Σομαλία που βοηθούν πρώην παιδιά-στρατιωτές.
Στο Κεντρο Αποκατάστασης Marka Militia στη Σομαλία, o Abdi εκπαιδεύεται να γίνει ψαράς.

Το μήνυμα του Αbdi

«Θα ήθελα να πω στα άλλα παιδιά στρατιώτες, ότι είναι ακόμα έφηβοι και έχουν ακόμα ελπίδα και το μέλλον τους μπορεί να είναι φωτεινό. Οι ενήλικοι διοικητές εκμεταλλεύονται την αφέλεια σας, σας παρακαλούμε να μην χάσετε την παιδική ηλικία σας, καθώς και το μέλλον σας ».

Δημοσιογράφος: «Τι μήνυμα έχεις για τους ενήλικες που χρησιμοποιούν παιδιά στρατιώτες να πολεμήσουν γι ‘αυτούς»

Abdi: “Θα ήθελα να τους πω, σας παρακαλώ αφήστε τα παιδιά ελεύθερα και σταματήστε να είστε τόσο σκληροί με τους ανθρώπους.”

Δημοσιογράφος: “Μήπως έχεις κάτι να πεις στους φίλους σας οι οποίοι εξακολουθούν να βρίσκονται στον πόλεμο;”

Abdi: “Έχω πολλούς φίλους που είναι ακόμα στην πολιτοφυλακή. Αλλά υπάρχουν και κάποιοι που έχουν δεχθεί τις συμβουλές μου και έχουν σταματήσει και έχουν αρχίσει να πηγαίνουν στο σχολείο. Προσπάθησα μέχρι και να πληρώσω τα δίδακτρα τους να συνεχίσουν την εκπαίδευσή τους και να ενθαρρύνουν και άλλους να τους ακολουθήσουν. “

Στη Σιέρα Λεόνε υπάρχει και ένα ορφανοτροφείο για τα παιδιά στρατιώτες που κατάφεραν να διαφύγουνν. Ωστόσο, η πλειοψηφία των παιδιών-στρατιωτών στη Σιέρα Λεόνε, όσο ο εμφύλιος πόλεμος συνεχίζεται θα αναγκάζεται να πολεμήσει.

“Φοβόμουν τόσο πολύ να πεθάνω, αλλά οι φίλοι μου με προειδοποίησαν ότι αν οι διοικητές των ανταρτών καταλάβουν ότι φοβάμαι, θα με σκοτώσουν. Έτσι έπρπε να προσποιούμαι ότι είμαι γενναίος” Charlse ετών 12 (Ρουάντα)

“Όταν μεγαλώσω θα οργανώσω μια συμμορία και θα πάρω εκδίκηση για λογαριασμό του πατέρα μου” Asif ετών 12 (Αφγανιστάν)

“Απλά θέλω να πάω σπίτι μου και να είμαι με την οικογένειά μου” Christopher ετών 12 (Ουγκάντα)

“Σε συμβουλετικές συνεδρίες τα παιδιά στρατιώτες ανέφεραν ότι είχαν σκοτώσει μόνο μικρά παιδιά, πίστευαν πως έτσι έκαναν μικρότερη αμαρτία” Ρεπορτερ του BBC Valerie Msoka

“Παρόλο που με απήγαγαν γύρισαν πίσω για να σκοτώσουν την μητέρα μου και τον πατέρα μου εκείνο το βράδυ” Richard ετών 12 (Ρουάντα)

(πηγήhttp://www.bbc.co.uk/worldservice/people/features/childrensrights/childrenofconflict/soldier.shtml)

{"video":"http://www.youtube.com/watch?v=f6b9FhYla68","width":"560","height":"315"}

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

2 ΣΧΟΛΙΑ

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
2 Σχόλια
Most Voted
Newest Oldest
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο