Το σημερινό μου άρθρο έχει να κάνει με το θέμα της σύλληψης και του βασανισμού (και) των τεσσάρων συλληφθέντων και πιο συγκεκριμένα με τη δημοσίευση των προσώπων τους.
Νομικά, η δημοσίευση των προσώπων τους στέκει καθώς, εκτός από ληστεία, κατηγορούνται και για συμμετοχή σε Τρομοκρατική Οργάνωση. Ωστόσο, δε θέλω να σταθώ εκεί, μα ούτε και στο αν έπρεπε ο εισαγγελέας να προχωρήσει σε έρευνα, αίτημα που ξεπερνά τη λογική καθώς ο εισαγγελέας είναι αυτός που αποφάσισε τη δημοσιοποίησή τους. Κάπου διάβασα για «αυτογκόλ» της Ελληνικής Αστυνομίας, κάπου αλλού για επικοινωνιακή αποτυχία της Κυβέρνησης κ.α. Ωστόσο δεν πιστεύω πως η Αστυνομία μας έχει τέτοια κολλήματα στις μέρες μας, αλλά ούτε και πως οι ειδήμονές της δεν είχαν υπολογίσει την κατακραυγή του πολιτισμένου κόσμου που κατοικεί ακόμη και σήμερα στη χώρα μας.
Η κίνηση αυτή της Αστυνομίας είχε και σκοπό και αποδέκτη. Ο κύριος αποδέκτης φυσικά είναι ο ίδιος ο αντιεξουσιαστικός χώρος που χτυπιέται βάναυσα όλο το τελευταίο διάστημα (μετά τους μετανάστες) ως αδύναμος κρίκος και ως βαλβίδα εκτόνωσης της αίσθησης ανομίας που επικρατεί στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μας. Βεβαίως η αίσθηση της ανομίας που καλλιεργήθηκε τα τελευταία χρόνια έχει να κάνει με τη μη απόδοση δικαιοσύνης στις ανομίες αυτών που όλοι λίγο-πολύ γνωρίζουμε (μεγαλοεπιχειρηματίες, μεγαλοεκδότες, πολιτικούς) και όχι με τους αναρχικούς. Αυτό όμως δεν έχει καμία σημασία όταν μιλούμε με όρους Marketing. Και η επικοινωνιακή πολιτική της Κυβέρνησης, ως μόνη της αρμοδιότητα μετά την εκχώρηση των περισσοτέρων αρμοδιοτήτων της σε άλλους, δε θα μπορούσε παρά να αποτελεί προτεραιότητά της.
Η κίνηση λοιπόν της Αστυνομίας να δημοσιεύσει τις φωτογραφίες με το χειρότερο photoshop που έχει γίνει ποτέ, δεν είναι αποτυχία. Άραγε πίστεψαν πως δε θα καταλάβαινε κανείς τίποτα; Όχι. Είναι μία κίνηση, ώστε να φανεί πως προσπάθησαν να κρύψουν κάτι που δεν κρύβεται, να βρουν μια δικαιολογία όπως κάνουν πάντα (βλ. ζαρντινιέρα) και να μας πουν ξεδιάντροπα και απερίφραστα πως αυτά παθαίνει όποιος τολμήσει να τα βάλει με εμάς και δευτερευόντως να θέσουν το ερώτημα «Ποια είναι η θέση του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην Τρομοκρατία;», καθώς και να περάσουν το πολιτικό μήνυμα του «Αριστεροί, κλάστε μας τ’ αρχίδια!». Ο σκοπός της λοιπόν δεν είναι η προστασία μας από τους τρομοκράτες, αλλά η τρομοκράτηση όσων ετοιμάζουν, σκέφτονται ή ονειρεύονται έναν κόσμο χωρίς αυτούς, δηλαδή οτιδήποτε θα μπορούσε να βαπτιστεί ως «Τρομοκρατία», «Ανομία» κοκ.
Τέλος, δεν είναι ούτε η πρώτη, μα – δυστυχώς – ούτε και η τελευταία φορά που η Αστυνομία μας μιλάει μέσα από τα δελτία ειδήσεων, αλλά όπως κι αν έχει, η πιο επικίνδυνη φάση μίας Κυβέρνησης είναι αυτή που σταδιακά χάνει το πλεονέκτημα της χειραγώγησης και της τρομοκράτησης των μαζών και που κάθε επόμενη φορά θα πρέπει να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα προς τη βαρβαρότητα.
Αυτή τη φορά μας έδειξαν τέσσερα βάναυσα κακοποιημένα 20χρονα.
Arkan
