Με 2 εισηγήσεις και 2 παρεμβάσεις συμμετείχε το SAVEGREEKWATER στις εργασίες του Παγκόσμιου φόρουμ της Τυνησίας.
Την πρώτη μέρα, και πριν την έναρξη του φόρουμ διοργανώθηκε ημερίδα WATER JUSTICE DAY. Σε αυτήν ήμαστε οι μοναδικοί ομιλητές από την Ευρώπη και με σύντομο τρόπο παρουσιάσαμε την ελληνική κατάσταση ως δείγμα συμπεριφοράς της σημερινής Ευρώπης απέναντι στα ίδια της τα κράτη μέλη και τη δυναμική που αυτή επιφέρει στις σχέσεις με τον τρίτο κόσμο.
Με την έναρξη του φόρουμ στις 26 συμμετείχαμε στην πορεία 3,5!!! ωρών φωνάζοντας όλοι μαζί συνθήματα για το νερό ως συλλογικό αγαθό μεταξύ των οποίων και στα ελληνικά “το νερό είναι ζωή”, “L’eau source de vie pas de profit”, στα γαλλικά τη γλώσσα που μιλούν οι περισσότεροι Τυνήσιοι μετά τη δική τους, E l’ agua non se vende, e l’ agua se defiende”, ρυθμικότατο σύνθημα που πρότεινε η Αργεντινή και άλλα. Στην πορεία συμμετείχαν οργανώσεις και ακτιβιστές από την Ιταλία, τον Καναδά, την Αργεντινή, την Ινδία, τη Χιλή, την Αμερική, την Ισπανία κ.α.
Την επόμενη μέρα συμμετείχαμε από το πρωί στις 9 σε όλες τις συζητήσεις και τα workshops της ημέρας, ξεκινώντας από το “the truth behind hydraulic fracturing – building alliances with new movements in countries affected by fracking” στο οποίο ενημερωθήκαμε για τις επιπτώσεις που έχει στους υδάτινους πόρους η διαδικασία εξόρυξης αερίου, τα κινήματα που δραστηριοποιούνται ήδη σε διάφορες περιοχές του κόσμου και τη συνεργασία που απαιτείται για το χτίσιμο ενός δικτύου διεθνώς για τον αγώνα κατά του fracking λόγω και της επιστημονικής δυσκολίας του ζητήματος.
Κατόπιν παρευρεθήκαμε στο Roundtable on water as a commons and a human right στο οποίο κάναμε παρέμβαση σχετικά με τις στρατηγικές που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να προωθήσουμε το δικαίωμα στο νερό που ψηφίστηκε στον ΟΗΕ επικεντρώνοντας στην πίεση που πρέπει να ασκηθεί στην ΕΕ για να αποδεχθεί το δικαίωμα στο νερό και κάνοντας και μια σύντομη αναφορά στην ελληνική περίπτωση. Την επόμενη μέρα συμμετείχαμε στις διαδικασίες του Climate Space “Commodification and Financilization of Nature: Green Economy, Carbon Markets & REDD and new threats for water and other commons” κατά την οποία παρουσιάστηκαν συμπεράσματα προηγούμενων συζητήσεων και έγιναν ενημερώσεις από διάφορες περιοχές του κόσμου, συζητήθηκαν οι δυσκολίες των σχετικών κινημάτων εξ αιτίας της δύσκολης “τεχνο-γλώσσας” που αποκτά η περίφραξη των δημοσίων αγαθών και της φύσης κι έγινε μια εξαιρετική εισήγηση από τον Antonio Tricarico από την Ιταλία για το πως δημιουργούνται οι φούσκες των αγορών της οικονομικοποίησης της φύσης που έχουν περιορισμένο κύκλο ζωής αλλά αυτό είναι εν γνώσει των δημιουργών τους που μόλις καταρρεύσουν πηγαίνουν σε άλλες. Έγινε εκτενής αναφορά και στο θέμα της επιχειρούμενης δημιουργίας αγοράς νερού αλλά και “ανταλλαγής δικαιωμάτων μόλυνσης νερού”, μια ακόμη φούσκα αντίστοιχη του σχήματος Carbon Emission Trade.
Στη συνέχεια συμμετείχαμε στη συζήτηση χωρίς εισηγήσεις του Water Democracy στο οποίο είχε μπει ήδη ως άξονας συζήτησης από τους οργανωτές η συνεργασία ανάμεσα σε κινήματα, συνδικάτα και μκο, μια αρκετά περιορισμένη
συζήτηση, σε σχέση με τον γενικόλογο τίτλο του θέματος. Η συζήτηση κινήθηκε σε περιπτωσιολογία του τι γίνεται σε κάθε χώρα και δεν μπήκαν οι βάσεις για να δούμε τα όρια και τις δυνατότητες της συνεργασίας.
Η δική μας παρέμβαση προκειμένου να τεθεί στη σωστή βάση το θέμα ήταν η εξής:” Αν θέλουμε να συζητήσουμε τη συνεργασία πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και να κάνουμε όλοι αυτοκριτική. Να πούμε ότι τα περισσότερα συνδικάτα κοιτάζουν αποκλειστικά το συμφέρον των μελών τους κι όχι την προστασία του νερού ως συλλογικού αγαθού, ότι πολλές μεγάλες μκο έχουν εξαρτήσεις από το κεφάλαιο που είναι ενεργό σε αυτόν τον τομέα, πράγμα που τις περιορίζει στις θέσεις που παίρνουν σε πολλά ζητήματα και πολλά κινήματα έχουν υπεροπτική ή και εντελώς εχθρική στάση απέναντι σε μκο και συνδικάτα αν και όχι χωρίς λόγους. Αν οι μκο και τα συνδικάτα μπορούσαν να κάνουν μια σωστή δουλειά σε επίπεδο κοινωνίας πολιτών δεν θα είχαν υπάρξει οι πλατείες σε όλη την Ευρώπη. Αν λοιπόν πρόκειται να υπάρξει μια κάποια συνεργασία πρέπει να χτιστεί η εμπιστοσύνη δια των κοινών πράξεων και προσπαθειών κι αγώνας να μην εγκαταλείπεται από τη μια ή την άλλη πλευρά. Το παράδειγμα το δικό μας είναι ενδεικτικό. Με ρεαλισμό συνεργαζόμαστε με ένα μόνο από τα 12 συνδικάτα της ΕΥΔΑΠ, εκείνο που μας έτεινε τη χείρα του και κινητοποιείται ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, και με εκείνες τις μκο σε ευρωπαϊκό επίπεδο που έχουν καθαρές θέσεις και δράση κατά της ιδιωτικοποίησης μιας και οι ελληνικές μκο μεγάλες και μικρές δεν τοποθετούνται δημόσια ενάντια της ιδιωτικοποίησης.
Εν τέλει καλό θα είναι να καταλάβουμε όλοι ότι δεν μπορούμε να κερδίσουμε καμιά μάχη μόνοι μας. Η αλληλεξάρτηση είναι δεδομένη. Ούτε τα συνδικάτα μπορούν να πετύχουν μόνα τους, ούτε οι μκο μπορούν να υπάρξουν αν δεν υπάρχει μια μερίδα κόσμου που ενδιαφέρεται για τον σκοπό τους κι ούτε τα κινήματα μπορούν να πετύχουν χωρίς βοήθεια σε θέματα όπως πχ. η παρακολούθηση των νομολογιών σε επίπεδο ΕΕ που κάνουν κάποιες μκο αλλά και η εσωτερική πληροφόρηση για τις εταιρίες που έχουν μόνο τα μέλη των συνδικάτων.”
Στη συνέχεια δώσαμε συνέντευξη στα γαλλικά στο glob radio και μερικές σύντομες δηλώσεις στα αγγλικά στο World Social Forum TV που λειτούργησε σαν βάση δεδομένων για ελεύθερη διακίνηση για όλα τα μεγάλα κανάλια διεθνώς που ήθελαν υλικό από το φόρουμ.
Η επόμενη μέρα ξεκίνησε με το Global Solidarity against water Grabs through Dam projects and Mining. Case studies from Kurdistan, Iraq, Peru and India στη διαδικασία της οποίας κάναμε μια 2λεπτη ενημέρωση για την περίπτωση των Σκουριών και ζητήσαμε να ενημερωθούμε αν υπάρχουν έρευνες επιπτώσεων για το νερό σε άλλες χώρες που υπάρχουν ήδη χρυσωρυχεία. Κατόπιν ήμασταν καλεσμένοι να κάνουμε εισήγηση στο Engaging Youth for the implementation of the right to water που οργανωνόταν από δυο δίκτυα νέων. Εκεί αντί άλλων μετά από μια σύντομη περιγραφή της ελληνικής κατάστασης κάναμε μια περιγραφή μια σύντομης μεθοδολογίας του πως με 1,2,3 
βήματα στήνει κανείς μια καμπάνια χωρίς χρήματα. Η συγκεκριμένη επιλογή για την εισήγηση ήταν μάλλον επιτυχημένη, μια και στη συνέχεια τα περισσότερα παιδιά ήθελαν περισσότερες πληροφορίες και επαφή μαζί μας. Το ίδιο και άνθρωποι από τα συνδικάτα της Αφρικής που περιέργως βρήκαν εξαιρετικά χρήσιμες αυτές τις πρακτικές πληροφορίες.
Κατόπιν εφικτό ήταν μόνο ένα σύντομο πέρασμα από το Europe Destrοy Austerity before it destroys democracy με θέμα το Alter Summit στις 7 και 8 Ιουνίου στην Αθήνα. Σχετικά με αυτό υπάρχει συνάντηση στις 3 Απριλίου εδώ στην Αθήνα για το πως θα διοργανωθεί το Alter Summit κι έχει ανοίξει και μια συζήτηση μεταξύ του ευρωπαϊκού κινήματος νερού αν και τι μπορούμε να κάνουμε για το νερό με αφορμή αυτή τη διοργάνωση. Στην συνέχεια η ημέρα έκλεισε με το convergence του climate space όπου σε ένα κατάμεστο αμφιθέατρο και ανάμεσα σε συνθήματα και τραγούδια παρουσιάστηκαν οι περιλήψεις όλων των θεματικών που έγιναν.
Την τελευταία ημέρα υπήρχε πάλι πορεία αλλά εκεί το ξεθεωμένο SAVEGREEKWATER διάλεξε να κάνει μια σύντομη βόλτα στον αρχαιολογικό χώρο της Καρχηδόνας. Περπάτημα και πάλι αλλά για μια ουσιαστική επαφή με την ιστορία και την κουλτούρα των αποσβολωμένων Τυνήσιων που μες σε λίγες μέρες είδαν 50.000 κόσμου από κάθε γωνιά της γης να κατακλύζει τους δρόμους του κέντρου της Τύνιδας!
