Εκτός του μεταφορικού λόγου ( που γίνεται ολοένα και πιο ρεαλιστικός για τους περισσότερους από εμάς ) τελευταία έχει πάρει και άλλη μια σημασία.
Την προηγούμενη εβδομάδα μια ομάδα συντρόφων κατέβασε το γαλανόλευκο πανί και σήκωσε στη θέση του την μαυροκόκκινη.
Τι σημαίνει όμως η μαυροκόκκινη για πολλούς εξ υμών.
Λέτε ότι μπορεί να στεναχωρήσει κάποιον επειδή «κατέβηκε»;
Λέτε ότι μπορεί κάποιος να θιχτεί αν αποκαλέσουν την μαυροκόκκινη «πανί»;
Λέτε ότι μπορεί κάποιος να πεθάνει στο «όνομά» της;
ΟΧΙ.. τόσο απλά ΟΧΙ.
Η μαυροκόκκινη όπου έχει αναρτηθεί δεν σημαίνει τίποτα περισσότερο από το ότι στον χώρο υπάρχουν σύντροφοι. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Κανείς δεν πρόκειται να πέσει σε βαθειά κατάθλιψη επειδή κατέβηκε.
Το γιατί είναι απλό. Μια κατεβαίνει ( με τις γνωστές «δημοκρατικές» διαδικασίες ) δέκα ανεβαίνουν.
Πάμε στο άλλο πανί τώρα… το «ένδοξο».
Ναι σε αυτό το πανί μου κυματίζει αγέρωχα πάνω από το κοινοβούλιο. Από εκεί που υπεγράφησαν τα τρία ( και πάμε ολοταχώς για τέταρτο ) μνημόνια |
Σε αυτό το πανί στο οποίο, έστω και σαν ζωγραφιά, υπάρχει στα κράνη των μονάδων αποκατάστασης τάξεως ( ναι, σε αυτούς που έριξαν >3800 χημικά στον κόσμο σε λιγότερο από 40 ώρες ).
Σε αυτό το πανί που συμβολίζει μια χώρα στην οποία μέσα σε 3 χρόνια έχουμε περισσότερες από 3500 αυτοκτονίες συνανθρώπων μας, μην αντέχοντας την εξαθλίωση.
Σε αυτό το πανί στο οποίο «ορκίστηκαν» οι «άντρες» της αντιτρομοκρατικής που εισέβαλλαν σε σπίτια στις 03.00 τα χαράματα και πήραν κόσμο με τις πιζάμες μπροστά στα έντρομα μάτια των παιδιών τους.
Αυτό το πανί σας λοιπόν, όσοι το πιστεύετε, κρατήστε το και νιώστε υπερήφανοι σε κάθε παρέλαση/παρωδία. Να πηγαίνετε και τα παιδιά σας να κουνάτε σημαιάκια να νιώθετε περήφανοι.
