To άρθρο γράφτηκε και μεταφράστηκε τον περασμένο Ιούνιο καθώς άρχισε να φαίνεται το τέλος του Νέλσον Μαντέλα….Σήμερα δημοσιεύεται ξανά, ως φόρος τιμής σε ένα πρόσωπο που έγραψε ενα μεγάλο κομμάτι της ανθρώπινης ιστορίας και πάλης για αξιοπρέπεια και ισότητα.
Από τον Danny Schechter (μετάφραση / προσαρμογή Sylvia)
Ο χρόνος μετρά αντίστροφα για την ζωή του Νέλσον Μαντέλα. Τα τελευταία νέα δεν είναι καλά. Η κατάστασή του χαρακτηρίζεται κρίσιμη. Οι γιατροί στη μονάδα εντατικής θεραπείας έχουν διαγνώσει την κατάστασή του ως “σταθερή αλλά σοβαρή” . Τα μέλη της οικογένειάς του πιθανόν να τον επισκέφτηκαν για τελευταία φορά το περασμένο Σαββατοκύριακο.
Ο 94χρονος πρώην πολιτικός ακτιβιστής, κρατούμενος και πρόεδρος, υποφέρει από τις αδυναμίες της ηλικίας του και από μια πάθηση των πνευμόνων την οποία υπέστη στη φυλακή και αποδυνάμωσε τον οργανισμό του. Δίεψευσε τις προβλέψεις για τα χρόνια ζωής που είχε, ζώντας μέχρι τώρα, αλλά κανείς δεν ζει για πάντα.
Η φωνή του είναι ήρεμη, αλλά φαίνεται πως όλος ο κόσμος νοιάζεται γι’αυτόν. Μια πολύ γνωστή τραγουδίστρια της Νότιας Αφρικής μου είπε ότι σε πρόσφατή της επίσκεψη στην Ισπανία, την ρωτούσαν επανειλημμένα πώς πάει η υγεία του. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως η ζωή και η δράση του Μαντέλα που κινητοποίησε τη Νότια Αφρική, άγγιξε επίσης και τον υπόλοιπο κόσμο, έναν κόσμο που υποστήριξε τον αγώνα της χώρας του για την ελευθερία.
Έχει πει ό, τι είχε να πει και έχει κάνει ό, τι έπρεπε να κάνει. Η κληρονομιά του είναι ασφαλής, εν μέρει, λόγω της ακεραιότητας και της θυσίας του. Έχει ξεπεράσει τα όρια της φυλής του και έδειξε στον κόσμο ότι ένα δίκαιο και καλά οργανωμένο λαϊκό κίνημα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί.
Το κίνημα στο οποίο συνέβαλε στην οικοδόμησή του, είχε τέσσερις ακτίνες – οργάνωση του λαού στους Δήμους, μια στρατιά από εκπαιδευμένους αντάρτες με έδρα εκτός της χώρας, διπλωματικές πρωτοβουλίες στο πλαίσιο του ΟΗΕ και λαϊκές διεθνείς καμπάνιες αλληλεγγύης. Το “Free Μαντέλα” ακτιβιστικό κίνημα, ενέπνευσε τις οικονομικές κυρώσεις, καθώς και το μποϊκοτάζ τραπεζών και το πολιτιστικό μποϊκοτάζ για να πιέσει το καθεστώς του απαρτχάιντ αλλά και τους πολλούς υποστηρικτές του στο εξωτερικό.
Μια πολύ μεγάλη βόλτα
Πολλοί στη Νότια Αφρική είναι έτοιμοι να τον αφήσουν να φύγει, αλλά κάποιοι στην λευκή κοινότητα που ποτέ δεν τον υποστήριξαν, τώρα φοβούνται ένα κύμα αντιδράσεων από ένα λαό, που στην πλειοψηφία του ζει σε συνθήκες οικονομικού απαρτχάιντ με πολλούς να είναι ακόμα άνεργοι και φτωχοί.
Οι Νοτιοαφρικανοί περιμένουν με αγωνία τις ειδήσεις σχετικά με την υγεία του Νέλσον Μαντέλα.
Το σενάριο του επικείμενου θανάτου του πυροδοτεί συζητήσεις, καθώς δημοσιογράφοι εξετάζουν ήδη τις ενδεχόμενες εξελίξεις μετά το θάνατο του Μαντέλα. Τα ΜΜΕ γίνονται ανταποκριτές και θιασώτες μιας αναμονής θανάτου.
“Οι τοπικοί και διεθνείς δημοσιογράφοι πέρασαν την ημέρα τους έξω από τις δύο εισόδους στο νοσοκομείο Πρετόρια, όπου πιστεύεται πως βρισκόταν ο Μαντέλα . Φρουροί ασφαλείας είχαν τοποθετηθεί στις εισόδους. Περισσότερα από 10 τηλεοπτικά βαν ήταν εκεί. Κάποιοι δημοσιογράφοι είχαν στήσει μικρές σκηνές και άλλοι είχαν γεννήτριες . Περαστικοί σταματούσαν να ρωτήσουν σχετικά με τον Μαντέλα. “
Αλλά, καθώς όλη η προσοχή στρέφεται στον άνθρωπο και την κατάστασή του, τι άλλο χρειάζεται να πει κανείς για όσα δεν θα μπορούσε να πετύχει εν μέρει λόγω της πίεσης από την πλούσια ελίτ, που εξακολουθεί να ελέγχει την οικονομία της χώρας; Ο Μαντέλα θριάμβευσε πολιτικά, αλλά στον οικονομικό τομέα προφανώς δέχτηκε πιέσεις από ισχυρές ιδιοτελείς δυνάμεις.
Ο Μαντέλα έχει ήδη ομολογήσει κάποιες από τις προσωπικές του αδυναμίες και έλεγε πάντα πως δεν ήταν ούτε άγιος, ούτε σωτήρας. Ο αρθρογράφος της Daily Maverick της Νότιας Αφρικής, Justin McCarthy έγραψε: “Όποιος πιστεύει ότι ο Μαντέλα είναι άψογος και δεν επιδέχεται καμία μομφή, είναι ακραία αφελής. Κάθε ηγέτης είναι αναγκασμένος να συμβιβαστεί σε κάποιο σημείο – πρέπει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις που μπορεί να συγκρούονται με τα δικά του ιδανικά, αλλά εξυπηρετούν το συλλογικό όργανο που αντιπροσωπεύει . Αυτές οι ιδεολογικές συγκρούσεις είναι συχνές, αλλά αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι κάποιος προδίδει την ακεραιότητα του. Και αυτή ακριβώς η ακεραιότητα του Μαντέλα εμφανίζεται κάθε φορά που κλήθηκε να λάβει σκληρές και δύσκολες αποφάσεις… Με απλά λόγια, περπάτησε όλο τον δρόμο”.
Ναι, την έκανε όλη την βόλτα, περπάτησε όλο τον δρόμο, και ήταν μια πολύ μεγάλη βόλτα, όπως ο ίδιος περιγράφει στο “Long Walk Το Freedom” – αλλά στην πορεία, φάνηκε ικανότερος στο να αντιμετωπίζει τους δημόσιους εχθρούς του και τους ρατσιστές, παρά τους οικονομικούς κηδεμόνες που κυβέρνούσαν τη χώρα κάτω από το τραπέζι και έπαιζαν ένα πολύ πιο δύσκολο και βρώμικο παιχνίδι.
Ο Ronnie Kasrils, ο οποίος πολέμησε υπό τις εντολές του Μαντέλα και έφτασε να γίνει Υπουργός Πληροφοριών, έχει γράψει προσφατα μια νέα εισαγωγή στην αυτοβιογραφία του “Ένοπλος και Επικίνδυνος”.
Θέτει ερωτήματα σχετικά με τον ρόλο του Μαντέλα στην υποστήριξη της συντηρητικής νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής, που κατέστησε αδύνατο για την κυβέρνησή του να τηρήσει τις δεσμεύσεις της για τον τερματισμό της φτώχειας. Συγκεκριμένα γράφει:
“Η ιστορία θα κρίνει αν χάσαμε μια χρυσή ευκαιρία τότε να πιέσουμε, αντί να κάνουμε τις παραχωρήσεις που κάναμε σχετικά με τον οικονομικό έλεγχο.
Έχει γίνει ένα αμφισβητήσιμο ζήτημα αν ο Μαντέλα και οι οικονομικοί σύμβουλοί του, λύγισαν κάτω από την πίεση του ΔΝΤ και των επιχειρήσεων ώστε να ακολουθήσουν μια «συνετή» οικονομική πορεία.
… Δεν θέλω να φανώ ιδιοτελής εδώ. Ήμουν τόσο ένοχος όσο άλλοι που εστίαζαν στις δικές τους αρμοδιότητες και τα χαρτοφυλάκιά τους, αφήνοντας τα οικονομικά θέματα στους εμπειρογνώμονες του ANC.”
Αυτό το mea culpa και τα ερωτήματα που θέτει είναι πιθανόν να θαφτούν από το ξέσπασμα της θλίψης και τα αφιερώματα που θα ακολουθήσουν το θάνατο του ανθρώπου, που όλοι φωνάζουν Madiba, ή Tata δηλαδή “πατέρα”.
Οραματιστής και μαχητής της ελευθερίας
Ήταν ο πατέρας της δημοκρατίας της Νότιας Αφρικής και ένας μαχητής- οραματιστής της ελευθερίας, που ήξερε πώς να εμπνεύσει και τους οπαδούς και τους εχθρούς του. Αποτέλεσε την συμβολική κόλλα που κράτησε την χώρα του ενωμένη, τουλάχιστον στα μάτια του κόσμου, ακόμη και αν ο οικονομικός πόνος και η διαφθορά απογοητεύσαν πολλούς από τους πιο ένθερμους υποστηρικτές του.
Η Νότια Αφρική που οραματίστηκε ο Μαντέλα και για την οποία πάλεψε, άλλαξε δραματικά τα δεδομένα, σε σχέση με έναν φυλετικό πόλεμο που απειλούσε την χώρα για πολλά χρόνια. Αν και δεν ακυρώθηκαν όλες οι διαρθρωτικές ανισότητες, οδήγησε σε μια δημοκρατική κυβέρνηση με σύνταγμα, ίσως την πιο προοδευτική στον κόσμο που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Ως ηγέτης, ο Μαντέλα υπερασπίστηκε μη δημοφιλείς σκοπούς, έγινε ένας παγκόσμιος συνήγορος για τους πάσχοντες από HIV / AIDS και μίλησε για τον πυρηνικό αφοπλισμό και κατά του πολέμου στο Ιράκ. Υπερασπίστηκε σθεναρά το Παλαιστινιακό ζήτημα. Η ηθική έκκλησή του μπορεί να ήταν ισχυρότερη από την ικανότητά του να επιτύχει όλους τους πολιτικούς στόχους του. Τιμήθηκε από σχεδόν κάθε έθνος στον κόσμο για την ακεραιότητα του και την προθυμία να εκφράσει τις πεποιθήσεις του.
Φαίνεται πλέον σαφώς σα να ανήκει σε μια άλλη εποχή. Σε αντίθεση με τον Πρόεδρο Ομπάμα, ο οποίος αντιμετωπίζει την πικρή απογοήτευση και την κριτική από τους πρώην πιο ενθουσιώδεις υποστηρικτές του, παρόμοια αντίδραση δεν υπήρξε ποτέ εναντίον του Μαντέλα.
Η κληρονομιά του ως ελευθερωτής είναι εξασφαλισμένη – όχι μόνο ως μια προσωπικότητα που είναι πλέον διάσημη. Ο Μαντέλα ο ίδιος ζήτησε συχνά να μην χαρακτηρίζεται ως άγιος ή σωτήρας. Ομόλογησε ο ίδιος πολλά ελαττώματά του, συμπεριλαμβανομένων του σωβινισμού και την αδυναμία του να περνά αρκετό χρόνο με την οικογένειά του.
Ένας δια βίου οπαδός της “συλλογικής ηγεσίας “, πιστώνει τους συντρόφους του και το κίνημά του για τις επιτυχίες που είχε.
Ο κόσμος διαδήλωσε για τον Μαντέλα αλλά η κοινή γνώμη για τον Μπαράκ Ομπάμα, ο οποίος ισχυρίζεται ότι εμπνεύστηκε από αυτόν, φαίνεται πως άλλαξε. Ο Μπαράκ Ομπάμα, αναμένεται να είναι ο στόχος των διαδηλώσεων, όταν θα επισκεφτεί σύντομα τη Νότια Αφρική.
Ο Ομπάμα αναμένεται να επισκεφθεί το Robben Island, τη φυλακή στην οποία ο Μαντέλα ήταν φυλακισμένος για 18 χρόνια ως «τρομοκράτης». Ο Ομπάμα είχε δεσμευτεί να κλείσει το Γκουαντάναμο, μια παρόμοια φυλακή με εκείνη του Robben Island, αλλά ακόμα να το πράξει.
Αν υπάρξει κηδεία, είναι βέβαιο ότι θα είναι εκεί, ακριβώς μπροστά, αλλά χωρίς το ιστορικό ή την αγάπη και το σεβασμό που απολάμβανε ο Μαντέλα.
(πηγή: http://www.aljazeera.com/indepth/opinion/2013/06/201362564150309540.html)
(μετάφραση/προσαρμογή Sylvia)
undefined
undefined
undefined
