«Κάποιος θα πρέπει να γράψει ένα ποίημα για τα βάσανα των απεργών πείνας. Θα ‘θελα να το γράψω εγώ, αλλά πώς να το τελειώσω»; Τα λόγια αυτά δεν είναι δικά μου. Ανήκουν σε έναν Άνθρωπο που πίσω στο μακρινό 1981 χρησιμοποίησε το σώμα του ως το έσχατο όπλο απέναντι στο καθεστώς. Τα λόγια αυτά ανήκουν στον Bobby Sands μέλος του ΙRΑ και εκλεγμένο βουλευτή στο Βρετανικό Κοινοβούλιο. Τα έγραψε στο ημερολόγιό του στις 10 Μαρτίου 1981. Στις 5 Μαΐου του ίδιου χρόνου, μετά από 66 μέρες απεργίας πείνας στην φυλακή Maze, άφηνε την τελευταία του πνοή.
Τις τελευταίες 30 ημέρες ένας άλλος πολιτικός κρατούμενος ο Κώστας Σακκάς βάζει μπροστά το δικό του κορμί. Ούτε ο Κώστας έχει κάποιο άλλο όπλο. Επιλέγει αυτό το έσχατο μέσο προκειμένου να κάνει γνωστή την υπόθεσή του. Ο Κώστας συνελήφθη (μαζί με τον Αλέξανδρο Μητρούσια) να μεταφέρουν οπλισμό στη περιοχή της Νέας Σμύρνης. Οπλοκατοχή δηλαδή. Ούτε καν οπλοχρησία. Το θέμα όμως είναι πως ο Σακκάς (και οι υπόλοιποι) είναι Αναρχικός. Άρα a priori ένοχος. Βέβαια επειδή και οι ίδιοι οι διώκτες του γνώριζαν πως αυτό δεν ήταν αρκετό για να τον κρατήσουν όμηρο προσθέτουν αρχικά το ευφάνταστο «συμμετοχή σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση με άγνωστες ενέργειες»! Αργότερα -και παρά το γεγονός ότι ο Σακκάς αρνείται κάτι τέτοιο- του αποδίδεται η συμμετοχή στην «Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς». Από τότε παραμένει προφυλακισμένος χωρίς δίκη…
Πριν από μερικές ημέρες σε μια ανακοίνωση- απάντηση της Νέας Δημοκρατίας προς τον ΣΥΡΙΖΑ (προφανώς όχι από κάποιο συντακτικό λάθος) γίνεται γνωστό πως ο Σακκάς κατηγορείται για Αναρχία και τρομοκρατία. Στην Ελλάδα του 2013 λοιπόν το να είσαι Αναρχικός είναι κάτι σαν ιδιώνυμο αδίκημα. Και πριν βιαστεί κάποιος να μου απαντήσει ας κάνει ένα κόπο να διαβάσει αυτή τη μικρή είδηση. http://newpost.gr/post/249587/proswrina-eleytheros-o-idiokthths-toy-aytokinhtoy-me-tis-6-500-sfaires Οι ομοιότητες είναι πολλές. Η διαφορά στην αντιμετώπιση των «δραστών» τουλάχιστον εξόφθαλμη αν όχι σκανδαλώδης.
Κάνεις Αναρχικός ποτέ δεν ζήτησε την ελεημοσύνη ή την επιείκεια του κράτους. Πως θα μπορούσε άλλωστε. Ο Κώστας Σακκάς είναι όμηρος και ως τέτοιος προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ότι μέσο του επέμεινε προκειμένου να απελευθερωθεί. Απ την άλλη το κράτος δεν αναγνωρίζει το ότι ο Σακκάς (και οι υπόλοιποι Αναρχικοί αγωνιστές που βρίσκονται έγκλειστοι σε κάποια φυλακή) είναι πολιτικός κρατούμενος άσχετα αν ο τρόπος που τον αντιμετωπίζει δείχνει ακριβώς το αντίθετο. Συμπεριφέρεται εκδικητικά σε κάποιον που θεωρεί (και καλά κάνει) εχθρό του.
Τις τελευταίες ημέρες κυρίως μέσω των social media, καθώς για ακόμα μια φορά τα αστικά ΜΜΕ κάνουν πως δεν βλέπουν,έχει αναπτυχθεί ένα κίνημα αλληλεγγύης το οποίο (παράλληλα με πορείες και άλλες δράσεις που γίνονται στο δρόμο) απαιτεί την άμεση απελευθέρωση του επί 30 μέρες απεργού πείνας Κώστα Σακκά. Το κίνημα αυτό θα αναπτυχθεί και θα γιγαντωθεί το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα καθώς σύμφωνα με πληροφορίες όποτε και αν γίνει το επόμενο συμβούλιο που θα εξετάσει την αποφυλάκισή του η απάντηση θα είναι και πάλι αρνητική.
Αυτό το κίνημα, ωστόσο, θα πρέπει να έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά τα οποία έχει ήδη περιγράψει ο Κώστας Σακκάς ο οποίος τον Απρίλιο του 2012 (μαζί με τον Αλέξανδρο Μητρούσια και τον Γιώργο Καραγιαννίδη) δημοσίευσαν επιστολή στην οποία, μεταξύ άλλων έγραφαν: «Έχει ειπωθεί κατά κόρον πως η αλληλεγγύη είναι μια ζωντανή σχέση. Δεν μπορούμε παρά να συμφωνήσουμε, συμπληρώνοντας ότι οι μαχητικές κινήσεις άμεσης δράσης, είναι απαραίτητες σε ένα σύνολο κινήσεων έκφρασης της αλληλεγγύης προς τους αιχμάλωτους αναρχικούς. Αντιλαμβανόμαστε ότι όποια κίνηση αλληλεγγύης στους αναρχικούς που φυλακίστηκαν, οφείλει να προωθεί τη συνέχιση του αντικαθεστωτικού αγώνα, ενός αγώνα βίαιης ανατροπής και όχι να αναδεικνύει μονάχα τη στιγμή και τις συνθήκες της σύλληψης , που αντικειμενικά ανακόπτει σε μεγάλο βαθμό τη δράση των συλληφθέντων. Η αλληλεγγύη όταν περιέχει ρεφορμιστικά στοιχεία ή χαρακτηριστικά ενός δημοκρατικού ανθρωπισμού, αφαιρεί την ουσία της φυλάκισής μας, επικεντρώνοντας στο πώς δεινοπαθούμε στις κρατικές φυλακές ή τη διόγκωση των κατηγορητηρίων μας, αποσιωπώντας το γιατί βρεθήκαμε αιχμάλωτοι. Φυλακιστήκαμε διότι είμασταν ενεργά άτομα του αναρχικού χώρου και συμμετείχαμε στις διεργασίες του αντικρατικού αγώνα , εμφανείς ή αφανείς. Επιπροσθέτως, η αλληλεγγύη των αναρχικών κύκλων δεν μπορεί και δεν πρέπει να αποδέχεται τη γλώσσα των νόμων και της κυριαρχίας, ούτε να την αναπαράγει, αλλά αντίθετα να την υπονομεύει υποδεικνύοντας πως ο αγώνας για τη κατάλυση του κράτους θα είναι πάντοτε άνομος και βίαιος, πάντοτε εκτός των πλαισίων «πάλης» και διαμαρτυρίας του δημοκρατικού-ρεφορμιστικού ρεύματος». (https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1393992).
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ.
