Οι προκύπτουσες φωτογραφίες από την έρευνα, “Juvenile-In-Justice”, τεκμηριώνουν τις συνθήκες σε 350 εγκαταστάσεις σε πάνω από 30 πολιτείες. Είναι κάτι περισσότερο από μια κλεφτή ματιά στον αθέατο κόσμο των φυλακών – είναι μια πρόσκληση για δράση.
Ένας 12χρονος στο κελί του στο Harrison County Κέντρο Κράτησης νέων στο Biloxi, στον Μισισιπή. Το παράθυρο έχει σφραγιστεί από έξω. Η εγκατάσταση λειτουργεί υπό τον ελέγχο μιας ιδιωτικής εταιρείας την Mississippi Security Police. Το 1982, μετά από πυρκαγιά σκοτώθηκαν 27 κρατούμενοι, μια επακόλουθη αγωγή κατά των αξιωματούχουν της, τους ανάγκασε να μειώσουν τον πληθυσμό των φυλακών και να διατηρήσουν μια αναλογία 8 κρατούμενοι προς έναν φύλακα.
Εγκαταστάσεις της φυλακής νέων Elko, στη Νεβάδα.
Φωτογράφησα τις στιγμές μετά την συλλήψη, πριν έρθει ο διευθυντής της φυλακής νέων, Los Padrinos Juvenile Hall, Downey, CA, και βάλει τους νεαρούς να καθίσουν στα παγκάκια όρθιοι και σε “αξιοπρεπή” στάση – μια αφύσικη στάση αν αναλογιστεί κανείς τις συνθήκες-. Αυτό είναι ένα από τα τρία μεγαλύτερα κέντρα κράτησης νέων στο Λος Άντζελες, συγκριτικά το μεγαλύτερο στη χώρα. Η μεγάλη πλειοψηφία εδώ είναι Ισπανοί και Αφρο-Αμερικανοί νεαροί.
Καρέκλα συγκράτησης για νεαρούς που αυτοτραυματίζονται στο Κέντρο κράτησης και θεραπείας Mendota στην Madison. Το κέντρο είναι συνήθως πλήρες. Η μέση διάρκεια παραμονής των συναισθηματικά και διανοητικά ταραγμένων νεαρών, μερικοί από τους οποίους έχουν τάσεις αυτοτραυματισμού ή τάσεις αυτοκτονίας, είναι οκτώ μήνες. Τα παιδιά πρέπει να αφήνονται ελεύθερα σε ηλικία 18 ετών, μερικές φορές χωρίς επιλογές για την περεταίρω θεραπεία τους.
Σε μια οποιαδήποτε νύχτα στις ΗΠΑ, περίπου 60.500 νέοι μεταφέρονται σε νεανικά σωφρονιστικά ιδρύματα ή άλλα οικιστικά προγράμματα. Ο φωτογράφος Richard Ross έχει περάσει τα τελευταία πέντε χρόνια διασχίζοζντας τη χώρα και φωτογραφίζοντας την αρχιτεκτονική, τα κελιά, τις αίθουσες και τους τρόφιμους αυτών των χωρών κράτησης.
Πρόγραμμα Challenge, Ελ Πάσο, Τέξας. “Έρχονται μία φορά την ημέρα και ψάχνουν το δωμάτιό μου,“ λέει το 14 ετών κορίτσι. “Ό, τι έχω εκεί, τα πάντα, βγαίνουν έξω, όπως και το εσωτερικό του στρώματος και μου κάνουν σωματικό έλεγχο μία φορά την ημέρα. Αυτό συμβαίνει ανά πάσα στιγμή. Τυχαία. Συνελήφθη για την επίθεση εναντίον ενός 13χρονου κοριτσιού. Είμαι εδώ γιατί παραβίασα την αστυνομική επιτήρηση. Ήμουν στο σπίτι με ένα βραχιόλι στον αστράγαλο. Θύμωσα με τη μητέρα μου και άρχισα να ρίχνω τις καρέκλες και έκοψα το βραχιόλι στον αστράγαλο μου. Η μητέρα μου δουλεύει για τις βιομηχανίες Rody One. Πατέρας μου ζει στη Χουάρες. Μόλις τελείωσα την 8η τάξη. Είναι βαρετό, αλλά μου αρέσει να γράφω ποιήματα, και να ακούω μουσική. Μια μέρα θέλω πιθανόν να εργαστω ως υπεύθυνη διορθώσεων και αλλαγών σε μια φυλακή. “
Οι ΗΠΑ φυλακίζουν παιδιά σε ποσοστό έξι φορές περισσότερο από όλες τις άλλες αναπτυγμένες χώρες. Το μέσο ημερήσιο όρο των 60.000 νέων που φυλακίζονται, ένας αριθμός που εκτιμάται από την Annie E. Casey Foundation (AECF), εμπεριέχει περισσότερο έγχρωμους νέους. Με μέσο όρο ένα κόστος των 80.000 δολαρίων ετησίως για να φυλακιστεί ένα παιδί, οι ΗΠΑ δαπανούν περισσότερα από 5 δισ. δολάρια ετησίως για την κράτηση νέων.
Πιο σημαντικό όμως από το κόστος, είναι ότι στην πρόσφατη έκθεσή της “No Place for Kids”, η AECF παρουσιάζει στοιχεία που αποδεικνύουν, ότι η φυλάκιση των νέων δεν μειώνει τα ποσοστά υποτροπής, δεν είναι προς όφελος της δημόσιας ασφάλειας και εκθέτει εκείνους που φυλακίζονται σε περαιτέρω κακοποίηση και βία.
(αριθμοί νέων σε κράτηση στις ΗΠΑ)
Οι ιστορίες που άκουσε καλύπτουν ένα φάσμα θεμάτων, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών που διακινούν και κάνουν χρήση ναρκωτικών, γονική κακοποίηση, έλλειψη στέγης, απόπειρες αυτοκτονίας, εθισμός και αναφαλβητισμός. Αλλά όσο δύσκοες κι αν είναι οι ζωές των νεαρών, ο φωτογράφος Ross εκπλήσσεται από την εκτεταμένη εξάρτηση της Αμερικής στο να φυλακίζει παιδιά και νέους, στην προσπάθειά της να παρέμβει.
“Τα νεανικά κέντρα κράτησης είναι άθλια, υπερπλήρεις εγκαταστάσεις που είναι μολυσμένες με έντομα, και οι υπεύθυνοι των φυλακών συχνά καταφεύγουν στη βία και την ανάρμοστη χρήση των περιορισμών. “
“Οι τουαλέτες και οι τοίχοι καλύπτονται με μούχλα, σκουριά και περιττώματα. Ο χώρος μυρίζει ανθρώπινα περιττώματα και τα παιδιά αναγκάζονται να κοιμούνται πάνω σε λεπτά, μουχλιασμένα χαλιά. Είδη προσωπικής υγιεινής δεν παρέχονται στα παιδιά, επιπλέον πολλοί νέοι συχνά είναι κλειδωμένοι στα κελιά τους έως και 23 ώρες την ημέρα, χωρίς τακτική άσκηση ή αναψυχή.”
“Το προσωπικό συχνά καταφεύγει σε σωματική βία και να ανταποκρίνεται στην παράκληση των νέων για βοήθεια, με κοροϊδίες, βωμολοχίες και αδιαφορία. “
Περισσότεροι από ένας στους 10 νεαρούς, ηλικίας κάτω των 18 έχει κακοποιηθεί σεξουαλικά, ενώ βρίσκεται υπό κράτηση, σύμφωνα με κυβερνητικά στοιχεία.
12 τοις εκατό των νεαρών κάτω των 18 ετών πέφτουν θύματα διαφόρων μορφών σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ είναι υπό κράτηση. Κι αυτά είναι ποσοστά που δίνει η κυβέρνηση…
(μετάφραση/προσαρμογή Sylvia)
