Καμία έκπληξη: με ιστορία στους τραμπουκισμούς της ΟΝΝΕΔ στη Μεσσηνία, με κολλητούς κουραδόμαγκες όπως το Φαήλο και τον Μουρούτη, και εξορισμένος από το πολιτικό σύστημα τόσα χρόνια … αυτό ήταν το καλύτερο που είχε να επιδείξει. Λυπηρό για τον ίδιο προσωπικά.
Λυπηρό όμως και για τη χώρα, της οποίας θεσμικά είναι πρωθυπουργός [έστω κι αν θητεύει μόνο ως εντολοδόχος της Τρόικας].
Δεν απάντησε σε καμία ερώτηση, σε κανένα προβληματισμό πολιτών, δεν έδωσε καν καμία υπόσχεση ότι δεν θα χειροτερέψουν όλα αυτά με “νέα μέτρα” όπως συνηθίσαμε να λέμε.
Έτσι δε βλέπεις ούτε ένα αχνό φως στο τούνελ που μπήκε η χώρα το Μάη του 2010.
Τότε σου είχανε πει ότι το Μνημόνιο θα διαρκούσε 2-3 χρόνια, τώρα θα εκπλαγείς εάν καταφέρει να ξεμπερδέψει σε 20-30 χρόνια και αυτό με τεράστιες απώλειες σε κάθε τομέα: εθνική κυριαρχία, ανθρώπινα δικαιώματα, μισθοί & συντάξεις, μικρή ιδιοκτησία, εργατικά δικαιώματα, υγεία & προσδόκιμο ζωής, κοινωνική συνοχή.
Είχες ποτέ φανταστεί ότι θα εισβάλλουν τα ΜΑΤ σε τηλεοπτικό κανάλι για να φιμώσουν τους δημοσιογράφους που – επιτέλους! – έπαψαν να είναι φερέφωνα της Κυβέρνησης και κατέφυγαν στην αυτοδιαχείριση του μέσου;
Φανταζόσουνα τη δεκαετία του ’90 ότι θα επιστρέψουμε σε εποχές εμφυλίου πολέμου, με στρατόπεδα φασιστών και αντίφα, με συμμορίες στους δρόμους που δολοφονούν χωρίς έλεγχο και την αστυνομία να κωφεύει;
Πού να το φανταστείς τότε, ήταν οι μέρες που εκμεταλλευόμασταν την ευημερία του φθηνού Αλβανικού μεροκάματου – πάνω στο οποίο βασίστηκε η οικοδομική άνθιση – χωρίς να μας ενοχλούν (τότε) οι μετανάστες που “μας παίρνανε τις δουλειές”.
Σήμερα που τους στίψαμε καλά καλά, αρχίσαμε να τους βλέπουμε με άλλο μάτι. Διότι κάποιος πρέπει να φταίει για όσα έγιναν και αυτός ο κάποιος δεν μπορεί να είσαι εσύ.
Έτσι;
Άρα είναι κάποιος άλλος ο φταίχτης.
Κι αντί να τα βάλεις με το γείτονα, που τελικά μπορεί να έχει και περισσότερο δίκιο από σένα, καλύτερα να τα βάλεις με ένα εύκολο θύμα: το μετανάστη. Αυτόν που πολλές φορές πήγες και τον κάλεσες επισήμως να έρθει στην Ελλάδα (όπως έγινε με κόσμο της πρώην ΕΣΣΔ) τάζοντάς του λαγούς με πετραχείλια (σπίτια, γη, δουλειές, ελληνοποίηση).
Άλλες φορές απλά ψήφισες υπέρ μιας στρατιωτικής επέμβασης στη χώρα του, ή έδωσες απλόχερα βοήθεια και βάσεις στη συμμαχία που πήγε για να τους επιτεθεί. Κι αφού έκανες τη ζωή τους κόλαση εκεί, τώρα σφυρίζεις αδιάφορα όταν ψάχνουν τόπο και τρόπο να επιβιώσουν, αποποιούμενος της ευθύνης.
Έτσι πεθαίνουν αβοήθητοι, “πέφτωντας από κρεβάτια”, από την πείνα, από πυρκαγιές στα βουνά, ή ακόμα κι από καρκίνο μέσα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης που τους κλείσαμε για να μην τους βλέπουμε.
Υπάρχει χειρότερος τρόπος να πεθάνει κάποιος από αυτόν; Να έχεις καρκίνο, να υποφέρεις χωρίς ιατρική βοήθεια και φάρμακα και να σβήνεις σε μια ξένη χώρα, μακριά από την οικογένειά σου. Ξένος που θα ξεχαστεί και δεν θα απασχολήσει κανέναν ως απώλεια.
Υπάρχει βεβαίως χειρότερος τρόπος να ζεις: τον περιέγραψε στην 2η επιστολή του ένας εισαγγελέας, απευθυνόμενος στον πολιτικό του προϊστάμενο (Υπ. Δικαιοσύνης).
Μήνες ατελείωτους χωρίς να βλέπεις τον ήλιο, να παίρνεις φρέσκο αέρα, να περπατάς έξω (σε μια αυλή).
Μήνες να στοιβάζεσαι σε κελιά των 6 κλινών με 12 και πλέον συγκρατούμενους, άλλους τοξικομανείς, άλλους ασθενείς, άλλους ανήλικους.
Μήνες χωρίς ελπίδα, ένας αργός θάνατος μέσα στα κελιά των ελληνικών κρατητηρίων.
Αυτή είναι η χώρα της οποίας ήθελες να είσαι πολίτης;
Αυτός είναι ο πολιτισμός που είσαι περήφανος να αποκαλείς δικό σου;
Αυτή είναι η ιδανική πολιτεία που ονειρευόσουν;
Δεν ξέρω για σένα, εγώ ντρέπομαι. Ντρέπομαι κάθε φορά που λέω ότι είμαι Ελληνίδα. Κάθε φορά αισθάνομαι την ανάγκη να απολογηθώ για όλα αυτά, να εξηγήσω ότι δεν είμαστε όλοι έτσι, ότι κάποιοι εξ ημών παλεύουμε για κάτι καλύτερο από αυτό.
Δεν σου κρύβω ότι ορισμένες φορές θυμώνω και αηδιάζω τόσο που αναρωτιέμαι εάν πρέπει να εξαφανιστεί από προσώπου γης αυτή η χώρα. Να γίνει ένας μεγάλος σεισμός, να πέσει ένας τεράστιος μετεωρίτης, κάτι τελοσπάντων εντελώς ριζικό, και να γλιτώσει η ανθρωπότητα από εμάς. Να μείνουμε στην ιστορία ως εκείνοι που κάποτε ήταν σπουδαίοι, αλλά μετά ξέπεσαν και τελικά εξαφανίστηκαν.
[Δεν πιστεύω και σε θεούς για να κάνω συγκρίσεις με βιβλικές ιστοριούλες, γαμώτο.]
Δυστυχώς, θα μείνουμε εκεί να βασανίζουμε το ανθρώπινο γένος και κάθε ελπίδα του για βελτίωση. Θα μείνουμε ως ιστορικό μνημείο του πόσο χαμηλά μπορεί να ξεπέσει ένας λαός, ειδικά όταν καβαλήσει το καλάμι και θεωρήσει ότι το Σύμπαν περιστρέφεται γύρω του.
Υ.Γ. Θέλεις να μάθεις τί θα πει εθνική εσχάτη προδοσία και ποιος τελικά είναι πατριώτης; Άκουσε εδώ, και θα σου λυθούν οι απορίες.
Θέλεις να μάθεις κάτι για την Ιστορία της Νεότερης Ελλάδας και τις σχέσεις της Δεξιάς με το φασισμό; Δες εδώ.
Για να ξέρουμε ποιος έχει ξεπουλήσει τη χώρα.
