Στη πλατεία Όλγας υπάρχει το εξαόροφο κτήριο του εργατικού κέντρου Πάτρας. Σε αυτό στεγάζονται όλοι οι συνδικαλιστικοί φορείς των εργαζομένων του νομού Αχαίας.
Το κτήριο ανήκει στο κράτος , καθώς το καθεστώς των περιουσιακών στοιχείων των συνδικαλιστικών ενώσεων έχει τη μορφή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου. Κατ΄αρχήν έχουμε μάθει ότι το κτήριο πέρασε στη κυριότητα του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτική Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και είναι θέμα χρόνου η ενοικίαση ή ακόμα και η πώλησή του.
Μέχρι σήμερα στο κτήριο στεγάζονται τα εργατικά σωματεία τα οποία έχουν γραφεία στο χώρο του κτηρίου και χρησιμοποιούν το μεγάλο αμφιθέατρο , χωρητικότητας 350 θέσεων , στο ισόγειο , για τις συνελεύσεις τους. Υπάρχουν κι άλλες μικρότερες αίθουσες συνελεύσεων , όπως αυτή του 4ου ορόφου και μέχρι πριν λίγους μήνες , ο χώρος του ημιόροφου.
Από τις αρχές του Νοέμβρη ο χώρος του ημιόροφου νοικιάστηκε – παραχωρήθηκε σε ιδιώτη για τη λειτουργία κυλικείου.
Και εδώ αρχίζουν τα τρελά.
Το κυλικείο ονομάστηκε ”Χωρίς Χρόνο , κυλικείο , cafe-bar , αναψυκτήριο”.
Ο τύπος που εκμεταλλεύεται το ”κυλικείο” είναι ο ίδιος που είχε το κυλικείο στο χώρο που το ΠΑΣΟΚ διατηρούσε , μέχρι πριν λίγο καιρό , τα κεντρικά γραφεία του κόμματος στη Πάτρα , στην οδό Γεροκωστοπούλου. Με το που το ΠΑΣΟΚ έκλεισε τα γραφεία , λόγω έλλειψης χρημάτων και ψηφοφόρων , θεωρήθηκε σωστό να δοθεί νέος χώρος στον ιδιοκτήτη του κυλικείου και αποφασίστηκε να μετακομίσει η επιχείρησή του στο εργατικό κέντρο.
Ο συγκεκριμένος επιχειρηματίας είναι γνωστό πρασινοφρουρός , πρόεδρος των εποχικών δασοπυροσβεστών για χρόνια , στέλεχος του τοπικού ΠΑΣΟΚ και απαραίτητος διαμεσολαβητής κάθε είδους ρουσφετιού. (Όταν χτες ο adiasistos αναρωτήθηκε , με αφορμή την επίθεση ενάντια σε αστυνομικούς που φυλάνε τα γραφεία του ΠΑΣΟΚ στη Χαριλάου Τρικούπη , ποιος είναι ο λόγος που το ΠΑΣΟΚ έχει ακόμα γραφεία , του απαντήσαμε ότι ο κύριος λόγος του πλέον είναι τα ρουσφέτια.)
Μετέφερε λοιπόν το κυλικείο στο εργατικό κέντρο και έβαλε καρέκλες , τραπέζια , μπάρες και ψηλά σκαμπό όχι μόνο στο χώρο του ημιόροφου , αλλά και στο ισόγειο μέσα κι έξω απ΄το κτήριο. Με το που μπαίνει κάποιος στο κτήριο κάνει σλάλομ ανάμεσα σε καναπέδες , μπάρες και ψηλά σκαμπό. Ακόμα και η είσοδος του μεγάλου αμφιθεάτρου , μια τεράστια , τετράφυλλη ξύλινη πόρτα , έχει καλυφθεί από μπάρες και σκαμπό , κάνοντας έτσι την πρόσβαση δύσκολη καθώς έχει μείνει ανοιχτό μόνο το ένα από τα τέσσερα φύλλα της πόρτας.
(Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί πριν την ολοκλήρωση της ”διακόσμησης” του χώρου του ισογείου. )
Ο ”κυλικειάρχης” κρατάει και τα κλειδιά όλου του κτηρίου και το ανοίγει και το κλείνει ανάλογα με τις ώρες λειτουργίας του ”καταστήματος”!
Πριν λίγους μήνες , δημιουργήθηκε στη Πάτρα το σωματείο ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων ,, μετά από απαίτηση πολλών νυν και πρώην εργαζομένων. Ζήτησαν από τη διοίκηση του εργατικού κέντρου να τους παραχωρηθεί αίθουσα για το σωματείο και δικαίωμα στη χρήση του αμφιθεάτρου για τις συνελεύσεις. Η διοίκηση του εργατικού κέντρου αρνήθηκε στο σωματείο τη χορήγηση γραφείων στο κτήριο με το αιτιολογικό ότι οι άνεργοι δεν είναι εργαζόμενοι και συνεπώς δεν δικαιούνται γραφεία , ενώ οι επισφαλώς εργαζόμενοι ανήκουν σε κλαδικά σωματεία τα οποία ήδη έχουν γραφεία στο χώρο !!!
Όταν τον Αύγουστο του 2013 το κράτος σε συνεργασία με το δήμο της Πάτρας μπήκαν στην καταλήψεις του Παραρτήματος , Μαραγκοπούλειου και του στεκιού του ΤΕΙ , οι αλληλέγγυοι των καταλήψεων , στην προσπάθειά τους να βρουν χώρο για συνελεύσεις , αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν το εργατικό κέντρο. Υπήρχαν δύο σκέψεις. Η πρώτη ήταν να ζητηθεί τυπικά ο χώρος του αμφιθεάτρου του εργατικού κέντρου από τη διοίκηση και η δεύτερη να γίνει κατάληψη του αμφιθεάτρου για όση ώρα διαρκούσαν κάθε φορά οι συνελεύσεις. Επικράτησε η πρώτη άποψη και βρέθηκαν ορισμένοι σύντροφοι οι οποίοι επώνυμα και με τις ”ταυτότητες στα χέρια ” πήγαν στον πρόεδρο του εργατικού κέντρου και ζήτησαν την περιστασιακή χρήση του χώρου. Ο πρόεδρος , επειδή φοβήθηκε μόνιμη κατάληψη , έδωσε την άδεια με την προυπόθεση μα ενημερώνεται για το χρόνο των συνελεύσεων και να μην γίνονται ζημιές στο χώρο. Αυτό συνεχίστηκε για τέσσερις μήνες περίπου αλλά κάτω από την πίεση των τοπικών εφημερίδων και blogs (που εκφράζουν τη συντηρητική και αντιδραστική άποψη των δημοτικών , οικονομικών και κοινωνικών αρχών της πόλης ) το εργατικό κέντρο σταμάτησε να δίνει άδεια για τη χρήση του αμφιθεάτρου.
Οι αλληλέγγυοι των καταλήψεων αποφάσισαν επιτέλους να μην ζητάνε άδεια για τη χρήση του αμφιθεάτρου και έτσι όταν αποφασίζεται συνέλευση μπαίνουμε στο χώρο και γίνονται οι συνελεύσεις.
Το ίδιο αποφάσισε και το σωματείο ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων και σταμάτησε να ζητάει άδεια χρήσης του αμφιθεάτρου.
Ήδη , από τις αρχές του Δεκέμβρη , που άρχισε να λειτουργεί το κυλικείο στο εργατικό κέντρο , ο ”επιχειρηματίας” κλειδώνει την κεντρική πόρτα (η οποία με ένα απλό σπρώξιμο ανοίγει) , τοποθέτησε κάμερες εικόνας και ήχου μέσα και έξω από το εργατικό κέντρο και έκανε το κυλικείο χώρο συγκέντρωσης ασφαλιτών.
Στο χώρο του αμφιθεάτρου εξακολουθούν να γίνονται κάθε Τρίτη οι συνελεύσεις του εργαλειοφόρου ( ανοιχτή αναρχική συνέλευση ενάντια στη μισθωτή σκλαβιά) , των ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων , του ΚΕΕΡΦΑ και οποιασδήποτε άλλης συλλογικότητας ή ομάδας έχει ανάγκη από ένα χώρο συζήτησης.
Αυτό που πρέπει να επισημανθεί είναι ότι τα αναγνωρισμένα σωματεία που χρησιμοποιούν ”νόμιμα” το χώρο είτε δεν έχουν λάβει θέση για το ζήτημα του κυλικείου και των συνελεύσεων , είτε είναι αρνητικά στη διάθεση του χώρου στις συλλογικότητες και ομάδες.
Αναπόφευκτα , η σύγκρουση θα επέλθει και γι΄αυτό παρουσιάζουμε σήμερα τα όσα έχουν γίνει μέχρι στιγμής , για να μην μπορεί κάποιος να παρουσιάσει άλλες αιτίες και αφορμές και να ρίξει το φταίξιμο σε κατασκευασμένες – μεθοδευμένες εξελίξεις.
Ήδη το σωματείο των ανέργων και επισφαλώς εργαζομένων εξετάζει το θέμα από τη νομική του πλευρά (αλλαγή τρόπου χρήσης του ημιόροφου , διαγωνισμός η ανάθεση του κυλικείου στο συγκεκριμένο ”επιχειρηματία” , τρόπο λειτουργίας του κυλικείο ενώ είναι κανονικό cafe-bar , νομιμότητα για τη χρήση καμερών και άλλα).
Είναι πασιφανές ότι το σύστημα που ανέθρεψε και χρησιμοποίησε το συγκεκριμένο είδος συνδικαλισμού , για να μπορέσει να ελέγξει τους εργάτες , χρησιμοποιεί το συγκεκριμένο κυλικείο , cafe-bar , αναψυκτήριο , ως δούρειο ίππο για να αποστειρώσει – αποτελειώσει κάθε ίχνος αντίδρασης και αντίστασης και να καταδείξει ότι αυτό κάνει κουμάντο στα πάντα , αδιαφορώντας ακόμα και για τη νομιμότητα που το ίδιο έχει δημιουργήσει.
Σ’όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε ότι το σωματείο ανέργων και επισφαλώς εργαζόμενων κάλεσε στις 13/1/14 σε πανπατραική συνέλευση , στο χώρο του εργατικού κέντρου,όλους τους συνδικαλιστικούς φορείς της πόλης καθώς κ όλα τα μεμονωμένα άτομα,για να κουβεντιάσουν κοινές δράσεις. Η τεράστια συμμετοχή θορύβησε τους εργατοπατέρες του εργατικού κέντρου με αποτέλεσμα να οξυνθεί η έχθρα τους προς το σωματείο.
Και τέλος,ο χώρος της πλατείας Όλγας,που βρίσκεται το εργατικό κέντρο,αποτελεί το χώρο που μαζεύονται αναρχικοί και αριστεροί και είναι ο μόνιμος πονοκέφαλος των καθεστωτικών δυνάμεων. Στο σχέδιό τους είναι να ”καθαρίσουν” την περιοχή από τα αντιδραστικά στοιχεία. Ξεκίνησαν με το κλείσιμο της κατάληψης του Παραρτήματος (που βρίσκεται 200 μέτρα από την πλατεία) , συνεχίζεται με την αστυνομική καταστολή και την προσπάθεια εκδίωξης των ανθρώπων που μαζεύονται στη πλατεία και κορυφώνεται με τον εξωραισμό του εργατικού κέντρου και την αποστείρωση του από την κοινωνία , ώστε τίποτα να μην είναι αντίθετο στα σχέδιά τους για εξάλειψη κάθε διαφορετικής φωνής και γνώμης.
Δείτε και τα παρακάτω links :
