Ένας άνθρωπος αρκεί.
Όταν πριν από 34 χρόνια άρχισε να φυτεύει δέντρα, κανείς, συμπεριλαμβανομένου και του ιδίου, δεν είχε την παραμικρή ιδέα ότι η προσπάθειά του θα μπορούσε να γεννήσει ένα ολόκληρο δάσος. Όλα ξεκίνησαν με ένα εφηβικό όνειρο που είχε το 1979, να φυτέψει δέντρα στην άγονη γη ώστε να βρουν καταφύγιο μικρά ζώα και πουλιά. Κυνηγώντας το όνειρό του ο Jadav Payeng , της κοινότητας Mishing στην περιοχή Jorhat του βορειοανατολικού κρατιδίου του Assam της Ινδίας, άρχισε να φυτεύει δέντρα τακτικά.
Δεκαετίες αργότερα, τα δέντρα έχουν μετατραπεί σε ένα καταπράσινο καταφύγιο, έκτασης 136 στρεμμάτων, που φιλοξενεί ελέφαντες, τίγρεις, ρινόκερους κι ελάφια! Θέλοντας να επεκτείνει το δάσος που δημιούργησε, ο Payeng συνεχίζει την προσπάθεια του φυτεύοντας δέντρα σε γειτονική έκταση 360 στρεμμάτων!
Με οδηγό την Κοινή Λογική.
Η ιστορία της προσπάθειας του Payeng ξεχειλίζει από κοινή λογική και δεν χρειάζεται ανησυχητικά στατιστικά στοιχεία σχετικά με τις αρνητικές συνέπειες της αποψίλωσης των δασών ή της συρρίκνωσης των βιοτόπων.
Στις πλημμύρες του 1979, έφηβος ακόμα, είδε εκατοντάδες άγρια ζώα και ξεριζωμένα δέντρα να παρασύρονται απ’ τα ορμητικά νερά, που διάβρωναν την επιφάνεια του εδάφους και να ξεβράζονται στις όχθες του ποταμού. «Συνειδητοποίησα την καταστροφή της φύσης και του οικοσυστήματος.», θυμάται ο Payeng. Περίπου την ίδια εποχή παρατήρησε με προβληματισμό την δραστική μείωση των πληθυσμών μεταναστευτικών πουλιών προς τις δασικές εκτάσεις και τους υγροτόπους κοντά στο σπίτι του.
«Οι γέροι του χωριού είπαν ότι με την μείωση της δασοκάλυψης και την αποψίλωση, τα ζώα έχασαν τα σπίτια τους. Η λύση ήταν να δημιουργήσουμε νέα σπίτια. Μου έδωσαν μερικά φυτά μπαμπού και μου ζήτησαν να τα φυτέψω για λογαριασμό τους», αναπολεί ο Payeng . Διάλεξε ένα νησί του ποταμού Βραχμαπούτρα κι άρχισε να φυτεύει τα μπαμπού.
Ένα δενδρύλλιο την ημέρα.
Με θρησκευτική ευλάβεια έκτοτε, ο Payeng επισκέπτονταν το νησί και φύτευε μερικά δενδρύλλια κάθε μέρα για 34 χρόνια!
«Το νησί ήταν κοντά στο σπίτι μου κι άρχισα με τη φύτευση μπαμπού κι άλλων φυτών, εδώδιμων και φτηνών. Μόνο τα τελευταία 15 χρόνια έχω αρχίσει να φυτεύω δέντρα μεγάλης αξίας» λέει ο “άνθρωπος δάσος”.
Για να ξεπεράσει το τεράστιο, για έναν άνθρωπο, πρόβλημα του ποτίσματος της συνεχώς αυξανόμενης περιοχής, έφτιαξε μια πλατφόρμα μπαμπού πάνω από κάθε δενδρύλλιο και τοποθέτησε πήλινα αγγεία με μικρές τρύπες. Έτσι εξασφάλισε ότι για μία εβδομάδα το νερό θα έσταζε αργά πάνω στα φυτά. Επίσης ο Payeng απελευθέρωσε στο νησάκι τερμίτες, μυρμήγκια, σκουλήκια και έντομα για να επαναφέρει το έδαφος σε γόνιμη κατάσταση. «Οι τερμίτες και τα μυρμήγκια φροντίζουν για την βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους. Τρυπώνουν στην σκληρή βραχώδη επιφάνεια κάνοντας το έδαφος πορώδες και εύκολο να οργωθεί».
«Και τότε μόνος και τώρα μόνος.» ή Επίλογος.
Καθώς το δάσος του μεγάλωνε, έθετε νέα προβλήματα στους χωρικούς και νέες προκλήσεις για τον Payeng . Εξαγριωμένοι χωρικοί είπαν στο Payeng ότι θα καταστρέψουν το δάσος του, όταν ελέφαντες άρχισαν να καταστρέφουν σοδειές και γεωργικές εκτάσεις και τίγρεις επισημάνθηκαν να κυνηγούν οικόσιτα ζώα και φασιανούς.
Τότε ο Payeng άρχισε να φυτεύει στη ζούγκλα του μπανανιές, ένα αγαπημένο φαγητό για τους ελέφαντες! Με την εύρεση επαρκούς τροφής μέσα στο δάσος, οι ελέφαντες σταμάτησαν να έρχονται έξω στα χωριά και σύντομα η αύξηση του πληθυσμού των θηραμάτων, όπως ελάφια, έστρεψε το ενδιαφέρον των τίγρεων ξανά στη ζούγκλα.
Ο Payeng και η οικογένεια του, βγάζουν τα προς το ζην ως κτηνοτρόφοι και γαλακτοπαραγωγοί. Ασχολούμενος με τα ζώα και την διανομή γάλακτος το πρωί, αφιερώνει την υπόλοιπη μέρα του στην αναδάσωση των νησιών του Βραχμαπούτρα. Εννοείται ότι τόσο από την κυβέρνηση της, όσο και από την ακαδημαϊκή κοινότητα το μόνο που έχει λάβει ο φτωχός κτηνοτρόφος είναι βραβεία, τιμητικές διακρίσεις … αλλά καμία βοήθεια.
{"video":"http://www.youtube.com/watch?v=GWG70IlY4Kk","width":"800","height":"450"}
Πηγή κειμένου : Aljazeera
Video : Shahim Ahmed
Μετάφραση – Προσαρμογή : tr_libre
