ΣΤΙΣ ΝΑΡΚΕΣ ΤΟΥ ΕΒΡΟΥ
ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
ΚΡΥΒΕΤΑΙ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ…ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΥ!
Εικοσιοκτώ άνθρωποι επιβιβάζονται σε ένα παλαιό ξύλινο αλιευτικό, κυριολεκτικά «στο άγνωστο με βάρκα την ελπίδα». Από αυτούς, οι δεκαέξι θα επιζήσουν. Ανάμεσα στους νεκρούς, παιδιά ηλικίας δημοτικού. Το αλιευτικό στο οποίο επενέβαιναν εντοπίστηκε από τις Λιμενικές Αρχές το πρωί της Δευτέρας κοντά στο Φαρμακονήσι. Στάλθηκε σκάφος προς τη διάσωσή τους, και άρχισε η διαδικασία της ρυμούλκησής τους. Και εδώ τίθεται ένα εύλογο ερώτημα: πως ένα σκάφος υπό ρυμούλκηση (και άρα υποτίθεται ασφαλές), καταλήγει υγρός τάφος; Το όλο σενάριο θυμίζει αρκετά (σε φριχτό βαθμό) την τραγωδία της Λαμπεντούζα. Υπάρχουν μαρτυρίες που λένε ότι οι λιμενικοί στην ουσία τους πέταξαν στη θάλασσα. Γενικά, τα ερωτηματικά είναι πολλά.
Η αντίδραση της κυβέρνησης ήταν άμεση, καθώς ο αρμόδιος υπουργός Μ. Βαρβιτσιώτης αμέσως καταδίκασε όσους βουλευτές (μαζί και τον επίτροπο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης) τόλμησαν να θέσουν το ζήτημα, και κατά συνέπεια να σώσει τη χώρα από την πολιτική αποσταθεροποίηση που κάποιοι επιζητούν διακαώς. Βεβαίως παρέλειψε να παραβρεθεί στην υποδοχή των επιζησάντων. Αρκέστηκε σε γελοίες (τουλάχιστον) δηλώσεις που ξεκάθαρα δείχνουν το επίπεδο ενδιαφέροντος της κυβέρνησης για τους μετανάστες και όχι μόνο.
Γιατί το πράγμα δε σταματάει ασφαλώς εκεί. Οι μετανάστες, οι «ξένοι», ήταν και θα είναι το υπόδειγμα για κάθε πολιτική του Κεφαλαίου ενάντια στην εργατική τάξη (προσοχή! Εργατική τάξη δεν είναι απαραίτητα η εργατιά στοιβαγμένη στα ορυχεία, έχει πάρει σύγχρονη μορφή βλέπε εργατικός μεσαίωνας, λευκές νύχτες). Γιατί όποιος θεωρεί ότι τα πνιγμένα παιδία στο Αιγαίο είναι «ένα» πρόβλημα που επιδέχεται μια «κάποια» λύση, που θα μας τη φορέσει είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε ο Δένδιας με τη Χρυσή Αυγή, τότε σύντομα θα συνειδητοποιήσει πως και ο ίδιος, ως εργαζόμενος ,θα γίνει μέρος του “προβλήματος” που θα χρειάζεται μια “λύση”. Μια λύση που θα χρειάζεται τους αιώνιους φίλους του κράτους , τους φασίστες, χουντικούς και νεοναζί. Όλους εκείνους που δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα να γίνουν ανθρωποφύλακες, όλους εκείνους που ως ιδεολογία τους έχουν το δίκιο του ισχυρότερου, το κοινωνικό δαρβινισμό, το φασισμό και το ναζισμό.
Όσο εφαρμόζονται αυταρχικές πολιτικές προς το συμφέρον των λίγων, τόσο θα υποφέρουν οι πολλοί. Η οικονομική κρίση έχει σκοπό να βλάψει όλες εκείνες τις κοινωνικές ομάδες που παρουσιάζουν μια διαφορετικότητα. Είναι χαρακτηριστικό πως για πρώτη φορά μετά τη δικτατορία η Επιτροπή Ελευθεριών της Ευρωβουλής ζητά να εξεταστεί η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Ελλάδα, ύστερα από το αίτημα οργανώσεων και συνδικάτων από ολόκληρη την Ευρώπη. Η κυβέρνηση μας δείχνει ότι success story και η προεδρία της ΕΕ είναι αλληλένδετα με την εξόντωση του μετανάστη-εξωτερικού εχθρού μεν, την καταπίεση του εργαζομένου-εσωτερικού εχθρού δε.
Πώς λοιπόν να μείνουμε παθητικοί απέναντι σε όλο αυτό; Όταν τα γεγονότα είναι τόσο κοντά μας. Σε ένα πανεπιστήμιο που το μεταναστευτικό ζήτημα βρίσκεται κυριολεκτικά έξω από την πόρτα του. Δεν έχει περάσει αρκετός καιρός από την τελευταία φορά που τα ΜΑΤ εισέβαλαν στη σχολή και επιτέθηκαν σε μετανάστες μικροπωλητές. Όσοι μετανάστες συνελήφθησαν τότε, αθωώθηκαν από το δικαστήριο και παρόλα αυτά κρατούνται ακόμα από το αστυνομικό τμήμα με πρόσχημα ότι αποτελούν « κίνδυνο για τη δημόσια τάξη» (!) Αυτός είναι ο σκληρός πυρήνας της μνημονιακής πολιτικής. Διαχείριση κρίσης λέγεται. Φόβος, καταστολή, αυτολογοκρισία και σιωπή απέναντι στη βαρβαρότητα. Περαιτέρω μαφιοζοποίηση των κοινωνικών σχέσων. Εμείς όμως, πώς απαντάμε σε όλα αυτά;
Απρόκλητη επίθεση της αστυνομίας σε φοιτητές-τριες της ΑΡ.ΕΝ.
Δε μας τρομοκρατούν, οι μέρες τους είναι μετρημένες.
Την Τρίτη 28.01 τα σχήματα της Αριστερής Ενότητας της Αθήνας μαζεύτηκαν στο κτήριο του κάτω Πολυτεχνείου, συνάντηση που έγινε υπό τη μορφή ανοιχτού καλέσματος για συζήτηση και ανάληψη δράσεων από τη μεριά του φοιτητικού κόσμου ενάντια στην φριχτή τραγωδία στο Φαρμακονήσι. Ως πρώτο ελάχιστο βήμα διαμαρτυρίας αποφασίστηκε ακτιβισμός έξω από τα γραφεία του Υπουργείου Ναυτιλίας. Την Πέμπτη 30.01, περίπου 60 φοιτητές βρέθηκαν έξω από το γραφείο του υπουργού Μ. Βαρβιτσιώτη, οι οποίοι αφού ανήρτησαν πανό, διαμαρτύρονταν με συνθήματα για τις ζωές που χάθηκαν στο Φαρμακονήσι και την ελληνική-ευρωπαική μεταναστευτική πολιτική.
Το ‘’έγκλημα‘’ βεβαίως των 60 παιδιών, που τόλμησαν να φέρουν αντίρρηση στην κυβερνητική πολιτική που αφαιρεί ανθρώπινες ζωές και μάλιστα να δηλώσουν αυτήν τους την αντίρρηση δημόσια, ήταν τεράστιο. Ο κρατικός μηχανισμός έκανε αυτό που ξέρει να κάνει καλά και η διαμαρτυρία χτυπήθηκε με άγριο και άνανδρο τρόπο από δυνάμεις της ΕΛΑΣ (ΔΕΛΤΑ και ΜΑΤ). Περικύκλωσαν και χτύπησαν φοιτητές και αλληλέγγυο κόσμο, ενώ κατέληξαν σε 47 προσαγωγές. Μία εκ των προσαγωγών μετατράπηκε σε σύλληψη. Οι κατηγορίες που απευθύνονται στον σύντροφο είναι αντίσταση κατά της αρχής και εξύβριση, ενώ σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες, ο ίδιος είχε χτυπηθεί άγρια από ΔΕΛΤΑδες κατά τη διάρκεια του ακτιβισμού.
Το σενάριο είναι χρόνια γνωστό. Η ζωή που έχουν ετοιμάσει για εμάς χωρίς εμάς, δε χωράει καμία φωνή αντίστασης και αλληλεγγύης, ακόμα περισσότερο όταν πρόκειται για στήριξη σε μετανάστες ή σε όποιον βρίσκεται στο στόχαστρο των ακροδεξιών πολιτικών του κράτους και της φασιστικής συμπεριφοράς των οργάνων του (εμφανών και μη). Όποιος λοιπόν διαμαρτύρεται, κινητοποιείται και επιθυμεί ένα καλύτερο μέλλον χωρίς μαζικές δολοφονίες στα σύνορα, εκμετάλλευση και ανισότητες, θα τιμωρείται! Ξεχνούν όμως ότι τελικά, κανείς δεν πάει στην σύγκρουση για να θυσιαστεί. Πάει στην σύγκρουση για να νικήσει..
Τέτοιες επιθέσεις σε καμία περίπτωση δε μας τρομοκρατούν, αλλά αντιθέτως μας γεμίζουν οργή και αποφασιστικότητα για να ανατρέψουμε τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους που μας έχουν φτάσει ως εδώ. Ενάντια στον εκφασισμό που προωθείται από κράτος και φασίστες καλούμαστε να χτίσουμε τείχη αλληλεγγύης και δημιουργίας μαζί με όλα τα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας. Μέσα από μια τέτοια διαδικασία και έναν αποφασιστικό αντιφασιστικό αγώνα, έχουμε την ευθύνη να χτίσουμε τον κόσμο των δικών μας αναγκών και ελευθεριών, να πούμε όχι στα κέρδη τους που ξεπλένονται με αίμα μεταναστών και αγωνιστών, να τσακίσουμε την καθημερινότητα του φόβου, της καταστολής και της εξαθλίωσης. Έχουμε τη δύναμη και το θάρρος για αλλαγή! Όσο και αν το θέλουν, οι νέοι δεν είμαστε στρατιές αδύναμων και απελπισμένων, αλλά αποφασισμένων!
Καμία περαιτέρω δίωξη των προσαχθέντων-συλληφθέντων.
Καλούμε τον φοιτητικό σύλλογο ΑΣΟΕΕ ‘’Σωτήρης Πέτρουλας‘’ να τοποθετηθεί και να καταδικάσει έμπρακτα όλα τα παραπάνω περιστατικά.
Όλοι και όλες στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις των επόμενων ημερών που καλούνται από τον αντιφασιστικό συντονισμό:
Παρασκευή 31/1 18:00 πλ.Νίκης , Κερατσίνι
Σάββατο 1/2 18:00 πλ.Συντάγματος
ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ ΜΕΣ ΣΤΟ ΚΛΟΥΒΙ!
