Η ουδετερότητα στο ίντερνετ: Το τέλος του διαδικτύου όπως το ξέραμε

«Η υπηρεσία αποστολής μιας επιστολής με το ταχυδρομείο προβλέπει αποκλειστικά τη μεταφορά της. Το ταχυδρομείο δεν έχει δικαίωμα να ελέγξει το περιεχόμενο ή να εξακριβώσει τα στοιχεία του αποστολέα ή του παραλήπτη. Γιατί να επιτραπεί κάτι τέτοιο στα δεδομένα μας;»

b2ap3_thumbnail_net2.jpg

Η συνεχής επιτυχία του διαδικτύου βασίζεται σε τρεις θεμελιώδεις αρχές

Πρώτον, εκείνη σύμφωνα με την οποία όλα τα σημεία του διαδικτύου θα είναι δυνατό να συνδέονται με όλα τα υπόλοιπα. Δεύτερον ότι όλοι οι πάροχοι οφείλουν να προσφέρουν όσο το δυνατόν καλύτερης ποιότητας υπηρεσίες για την επικοινωνία και μεταφορά δεδομένων από σημείο σε σημείο. Και τρίτον ότι σε θέματα καινοτομίας δεν θα υπάρχει καμία παρακώλυση από κανέναν.

Το διαδίκτυο είναι μια πλατφόρμα καινοτομίας, ευημερίας, υποστήριξης και διάδοσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Tim Berners Lee, πατέρας του παγκοσμίου ιστού, υποστηρίζει ότι: «Το να παραμείνει ανοιχτό το Διαδίκτυο είναι ένα πολύ κρίσιμο σημείο, ώστε να μπορεί η Ευρώπη στο μέλλον να είναι ανταγωνιστική».

H oυδετερότητα του διαδικτύου είναι μια έννοια που περιλαμβάνει τον μη διαχωρισμό της πληροφορίας που διατίθενται και εξαρτάται από την πηγή, τον προορισμό και το περιεχόμενό της.
Με άλλα λόγια, ο χρήστης πρέπει να μπορεί να έχει πρόσβαση στην πληροφορία μέσω ίντερνετ ανεξαρτήτως από πού αυτήν προέρχεται, για ποιους προορίζεται και τι περιέχει. Αυτό απαιτεί ο χρήστης να έχει πλήρη ελευθερία επιλογής ως προς τις πληροφορίες που αναζητεί και διακινεί, υπό όρους που ο ίδιος θέτει, πάντα με σεβασμό στα θεμελιώδη δικαιώματα.
Από την πλευρά τους, αν και οι πάροχοι υπηρεσιών διαδικτύου υποστηρίζουν την ουδετερότητα, είναι επίσης της γνώμης ότι ο έλεγχος της ροής του ψηφιακού περιεχομένου είναι απαραίτητος.
Από τη μία πλευρά, οι επιπτώσεις της αυξανόμενης χρήσης των υπηρεσιών του διαδικτύου είναι τέτοια που δημιουργεί ένα σημαντικό κόστος στις υποδομές και από την άλλη πλευρά θέλουν να αναπτύξουν επιχειρηματικά μοντέλα που βασίζονται σε «αποτίμηση και αξιολόγηση της κυκλοφορίας», ώστε να προσφέρουν διαφορετικές τιμές ανάλογα με το είδος των υπηρεσιών διαδικτύου.
Η πρόκληση είναι να διατηρηθεί ένα ανοικτό διαδίκτυο, που να δημιουργεί αξίες και  καινοτομία σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον, χωρίς όμως τη δημιουργία ενός συστήματος δύο ταχυτήτων, όπου μόνο οι πιο εύποροι θα έχουν πρόσβαση.

H ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ Η ΟΥΔΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΣΕ ΑΜΕΣΟ ΚΙΝΔΥΝΟ

Τι είναι η ουδετερότητα στο διαδίκτυο;
Με απλά λόγια, είναι η ιδέα ότι οι πάροχοι υπηρεσιών Διαδικτύου (ISPs), θα προωθούν ορισμένου τύπου περιεχόμενο σε σχέση με άλλο, κάνοντας πιο γρήγορη την πρόσβαση στις ιστοσελίδες και υπηρεσίες που έχουν επιλέξει.

Γιατί οι εταιρείες είναι αντίθετες στην ουδετερότητα του δικτύου;
Για τους παρόχους είναι ένα καθαρά οικονομικό ζήτημα. Η μεγαλύτερη ροή δεδομένων κοστίζει περισσότερο σε αυτούς καθώς χρειάζεται να διακινήσουν μέσω των δικτύων τους και του εξοπλισμού τους περισσότερα δεδομένα. Άλλωστε είναι αρκετά συχνό το φαινόμενο να χρεώνουν παραπάνω για κάποιο προϊόν ή υπηρεσία. Έπειτα, είναι και η διαφήμιση που θα μπορούσε να προβληθεί από τους παρόχους. Μια εταιρία θα μπορούσε να πληρώσει αδρά για την προώθηση του προϊόντος της σε πολλές διαφορετικές περιοχές, με μόνο ένα κόστος, ειδάλλως οι ταχύτητες στη σελίδα της θα μειωθούν.

Γιατί οι χρήστες θα πρέπει να υποστηρίξουν την ουδετερότητα στο ίντερνετ;
Ο εκάστοτε πάροχος που χρησιμοποιείται θα έχει την δυνατότητα κατάχρησης της υπηρεσίας που προσφέρει, υπονομεύοντας την εύρεση άλλων, πιθανώς λιγότερο ακριβών παρόχων. Οπότε κάτι τέτοιο θα δυσχεραίνει την αναζήτηση άλλων παρόχων στην περιοχή.

Αλλά υπάρχουν επίσης ζητήματα ελευθερίας που διακυβεύονται:
Για παράδειγμα τι πρόκειται να γίνει αν μια κυβέρνηση θέλει να πάρει μέτρα για να ρυθμίσει τα κοστολόγια των επιχειρήσεων; Και τι θα γίνει σε περίπτωση που οι ιδιοκτήτες ενός ISP έχουν μια συγκεκριμένη ηθική ή θρησκευτική πεποίθηση σχετικά με τον αποκλεισμό συγκεκριμένου περιεχομένου, προωθώντας κατ’ επέκταση περιεχόμενο που εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους;
Καταστροφικές συνέπειες από την επιβολή περιορισμών στο ανοιχτό ίντερνετ:

Στην ελεύθερη οικονομία:
Ο εκάστοτε πάροχος μπορεί εύκολα να αναγκάσει τους πελάτες του να πληρώσουν παραπάνω για μια συγκεκριμένη υπηρεσία. Στην Γαλλία, τρεις πάροχοι κινητής τηλεφωνίας «απαγόρευσαν» την χρήση προγραμμάτων voice over IP (όπως το Skype) και υποχρέωσαν το αγοραστικό κοινό σε τεράστιο κόστος εθνικών και διεθνών επικοινωνιών.

Στην καινοτομία:
Μερικά από τα εργαλεία που χρησιμοποιούνται καθημερινά από εκατομμύρια χρήστες για τη διακίνηση της πληροφορίας, την γνώση και την εργασία αναπτύχθηκαν σε μέρη που κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί, όπως ένα γκαράζ. Ενδεικτικά, μερικά από αυτά τα πρότζεκτς είναι: Google, Wikipedia, Skype, eBay και Twitter. Αυτή η ιδιότυπη και πρωτοπόρος καινοτομία θα περιοριστεί σε περίπτωση που απαιτείται από την όποια ομάδα πειραματισμών, να συμφωνήσει με τους παρόχους να επιτρέπεται η χρήση του δικτύου τους ή να πρέπει να πληρώσει επιπλέον, προς αποφυγή τυχόν επιβράδυνσης της ταχύτητας ροής δεδομένων.

Στα θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου:
Σύμφωνα με το άρθρο 11 της Διακήρυξης των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη: «Η ελεύθερη ανταλλαγή σκέψεων και ιδεών είναι ένα από τα πολυτιμότερα δικαιώματα του ανθρώπου. Επομένως, κάθε πολίτης έχει τη δυνατότητα να ομιλεί, να γράφει, και να τυπώνει τα έργα του ελεύθερα, αρκεί να μην κάνει κατάχρηση αυτής της ελευθερίας σε περιπτώσεις που ορίζονται σαφώς από το νόμο».Σήμερα το διαδίκτυο αποτελεί ένα εξαιρετικά σημαντικό μέσο για την ελευθερία της έκφρασης και της επικοινωνίας. Μπλογκς και κοινωνικά δίκτυα επιτρέπουν τη συμμετοχή του ατόμου στον κοινωνικό διάλογο. Δεν πρέπει να επιτραπεί ο έλεγχος της ελευθερίας του λόγου σε όποιους παρόχους, καθώς κάτι τέτοιο εύκολα θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακραία λογοκρισία.

@v4Vent

http://interpressgr.blogspot.gr/2014/04/blog-post.html

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο