Από το 2009 οι κυβερνήσεις “επιτίθενται” και αρπάζουν/κλέβουν τα πάντα από όλο τον λαό
Κάποια στιγμή το επιχείρησαν στις “αδύναμες”, δίχως κοινωνικές άκρες (κονέ)καθαρίστριες.
Αυτές αντέδρασαν και βάλθηκαν να πολεμήσουν μόνες τους ένα ανίκητο από το 2009 μέχρι σήμερα κράτος.
Αποτέλεσμα της κοινωνικής ανυποταξίας που επέδειξαν ήταν να φάνε ξύλο από έναν πάνοπλο στρατό(ματ)που τις αντιμετώπισε ως τον χειρότερο εχθρό του.
Δεν πτοήθηκαν
Συνέχισαν επί 8 μήνες τον αγώνα τους.
Αυτούς τους 8 μήνες δεν μπήκαν στην λογική “του να σώσουν τον κώλο” τους , όπως έχουμε δει σε άλλες περιπτώσεις όπου οι εργαζόμενοι/φτωχίσκοι αναζητούν ατομικές διεξόδους
Πέρσι τέτοια εποχή , η ΟΛΜΕ (ένα σαφώς δυνατότερο συνδικάτο, πιο αναγνωρίσιμο στην κοινωνία από την οποία χαίρει εκτιμήσεως)απειλούσε πως θα φέρει τα πάνω κάτω .
Η κυβέρνηση δεν μάσησε και απάντησε “φέρε τα πάνω κάτω, κάνε απεργία εκεί όπου μας πονάει. Μέσα στις πανελλαδικές εξετάσεις”.
Τότε στις τάξεις της ΟΛΜΕ επικράτησε η ¨λογική” και έκανε πίσω.
Στην περίπτωση των καθαριστριών δεν υπήρξε “λογική”. Υπήρξε όμως τρέλα.
Βάλαν μπροστά έναν αγώνα εκ των προτέρων χαμένο-θέλει τρέλα να κάνεις κάτι τέτοιο-και στο τέλος τον κέρδισαν.
Ο Μάρκος κάποτε είχε πει για τους Ζαπατίστας πως είναι “οι υπέροχοι τρελοί του Μεξικάνικου νότου”
Αν δεν το χεις καταλάβει, αυτοί οι “υπέροχοι τρελοί” μπορούν να βρεθούν παντού. Για 8 μήνες οι “Υπέροχες Τρελές” , οι καθαρίστριες μας δείξανε τι χρειάζεται για να απελευθερωθεί επιτέλους η κοινωνία μας
