Serco: ελλείψεις, οικονομική απάτη και κακοποίηση μεταναστών στο όνομα του κέρδους

Η Serco, είναι μια πολυεθνική, η οποία συχνά αποκαλείται ως ‘η μεγαλύτερη εταιρία για την οποία κανείς δεν γνωρίζει τίποτα’. Η παρουσία της σε τριάντα χώρες και με ανθρώπινο δυναμικό που φτάνει τις 120. 000, έχει να κάνει με την επικερδή εκμετάλλευση ιδιωτικοποιημένων κρατικών πόρων και υπηρεσιών. Στη Βρετανία, η Serco σημείωσε κέρδη 106 εκατομμυρίων λιρών για το 2013 και λειτουργεί έξι φυλακές ενηλίκων και μια φυλακή ανηλίκων. Τα 23 κέντρα κράτησης μεταναστών που βρίσκονται υπό τη διεύθυνσή της, φιλοξένησαν 6500 μετανάστες το 2010.

Οι ‘ηθικές’ αρχές της εταιρίας για ποιοτική παροχή υπηρεσιών σε μετανάστες που φιλοξενούνται στα κέντρα της, είναι καθοριστικές για τη δημιουργία της επιχειρηματικής της στρατηγικής. Αυτό αναδεικνύεται και στη δήλωση της εταιρίας όπως δημοσιέυθηκε στο site της:

‘Το να εργαζόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση αποτελούσε πάντα μια προτεραιότητα για εμάς, γι΄ αυτό και δεν έχουμε συμβιβαστεί σε τίποτα όσον αφορά τη διασφάλιση της αξιοπρέπειας, του σεβασμού και της ευημερίας των ανθρώπων που βρίσκονται υπό τη δική μας φροντίδα. Για παράδειγμα, έχει δοθεί σε κάθε πελάτη ειδικός λειτουργός για να φροντίσει τις ανάγκες του κατα τη διάρκεια της διαμονής του μαζί μας. Επίσης προσφέρουμε διάφορα προγράμματα, όπως μαθήματα αγγλικών, αθλητικές και καλλιτεχνικές δραστηριότητες και μαθήματα κουλτούρας.’

Όμως, η εικόνα της εταιρίας όπως πλασάρεται από την ίδια, δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι υπό τη δική της ‘φροντίδα’ στη Βρετανία. Οι αναφορές δύο μεταναστών στο politics.co.uk, παρουσιάζουν μια άλλη εκδοχή των κέντρων κράτησης, περιγράφοντας μια σκληρή και απάνθρωπη καθημερινότητα, που απειλεί την υγεία, την αξιοπρέπεια  και τη ζωή των ανθρώπων αυτών, που τα δεξιά κόμματα προβάλλουν ως ‘απειλή’ για την κοινωνία. Οι μετανάστες κάνουν λόγο για συνθήκες κράτησης που χαρακτηρίζονται από σοβαρές ελλείψεις αγαθών, καθαριότητας, νομικής και ψυχολογικής υποστήριξης.

Ο Χένρυ, ο ένας εκ των δύο ανθρώπων που μίλησαν, είπε:  
‘Μόλις μπήκαμε στο διαμέρισμα, με χτύπησε μια διάχυτη μυρωδιά ούρων και αποχέτευσης, που παραμένει ακόμα εκεί. Το διαμέρισμα ήταν παρα πολύ βρώμικο, υπήρχε παντού σκόνη, βρωμιά και απορρίματα από ποντίκια. Δεν ήθελα να αγγίξω τίποτα… Υπήρχε μόνο ένα υπνοδωμάτιο και είχαν τοποθετήσει ένα επιπλέον κρεβάτι στο σαλόνι για το γιο μας. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο για ένα έφηβο αγόρι που προετοιμάζεται για την εξεταστική του τον Σεπτέμβριο και είναι αναγκασμένο να ζει χωρίς δικό του χώρο και χωρίς καμία ιδιωτικότητα.’

Η VA, μια μετανάστρια η οποία δεν γνώριζε καθόλου αγγλικά, αφέθηκε σε κέντρο κράτησης προσφύγων για ένα ολόκληρο χρόνο, λόγω της δυσκολίας να βρεθεί διερμηνέας που να μιλά τη γλώσσα της. Περιγράφοντας τις συνθήκες κράτησής της, είπε: ‘Για ένα μήνα είχα ζησει σε ένα δωμάτιο με σπασμένο τζάμι που το είχα καλύψει με χοντρό  χαρτόνι. Δεν έστειλαν κάποιον να το φτιάξει και το δωμάτιό μου ήταν πάντα κρύο και είχε κατσαρίδες και ποντίκια’.  Μετά την έξωση που υπέστη λόγω απόρριψης της αίτησής της για άδεια παραμονής, ήταν αναγκασμένη να περνά τη νύχτα σε άλλα κέντρα στέγασης προσφύγων και συχνά να μοιράζεται ένα κρεβάτι με κάποιον άλλο άνθρωπο, πάντοτε με τον κίνδυνο να ανακαλυφθεί απο τους αρμόδιους λειτουργούς και να διωχθεί. Η VA θυμάται τον τρόμο που προκαλούσαν οι ειδικοί λειτουργοί όταν έμπαιναν μέσα στα κέντρα κράτησης με τη βία, για να συλλάβουν ανθρώπους που προορίζονταν για απέλαση, οι οποίοι ούρλιαζαν και φώναζαν ενώ τους περνούσαν χειροπέδες. Μετά από χρόνια, κάνοντας καινούρια αίτηση, χρειάστηκε τη βοήθεια ψυχολόγου για να  μπορέσει να καταγράψει τα βιώματά της στα κέντρα κράτησης.

Η οργάνωση ‘Stop Privatization!Stop Serco!’ που έχει ως στόχο την παύση των ιδιωτικοποιήσεων των κέντρων κράτησης μεταναστών, παλεύοντας ενάντια στα συμφέροντα των εταιριών G4S, Serco και Clearel, κάνει εκτενείς αναφορές για την απάνθρωπη αντιμετώπιση των μεταναστών από τις εταιρίες. Ένα τέτοιο παράδειγμα αποτελεί η αντιμετώπιση της απεργίας πείνας που έλαβε χώρα στο κέντρο κράτησης Yarl’s Wood, που είναι υπό τη διέυθυνση της Serco. Ογδόντα τέσσερις μετανάστριες ξεκίνησαν απεργία πείνας το 2010 ως  διαμαρτυρία  για την εκτεταμένη κράτησή τους και τη σκληρή συμπεριφορά των υπαλλήλων της εταιρίας. Η διαμαρτυρία διακόπηκε βίαια και οι δεσμοφύλακες, κλείδωσαν εβδομήντα γυναίκες σε ένα διάδρομο επί οκτώ ώρες, χωρίς πρόσβαση σε νερό, φαγητό, τουαλέτα ή ιατρική φροντίδα. Πολλές γυναίκες λιποθύμησαν, ενώ οι είκοσι κρατούμενες που κατάφεραν να βγουν έξω από τα παράθυρα αντιμετώπισαν αντίποινα από τους δεσμοφύλακες. Η διαμαρτυρία έληξε με τον ξυλοδαρμό και το κλείσιμο στην απομόνωση των απεργών πείνας. Αυτές που θεωρήθηκε πως υποκίνησαν τη διαμαρτυρία, στάλθηκαν στη φυλακή Holloway του Λονδίνου, χωρίς κάποια κατηγορία εις βάρος τους και χωρίς να έχουν δικαστεί.  

Συνεντευξεις γυναικών που στο παρελθόν στεγάστηκαν στο εν λόγω κέντρο, αποκαλύπτουν ότι το Yarl’s Wood είναι ένα μέρος που κυριαρχεί η σεξουαλική φύση της εξουσίας των υπαλλήλων της Serco, η οποία επιβάλλλεται με οπτικό, λεκτικό και άλλοτε με βίαιο τρόπο. Οι εργαζόμενοι συχνά αρνούνται να προσφέρουν τα στοιχειώδη, όπως χαρτί τουαλέτας αν οι γυναίκες δεν ανταποκριθούν στο επίμονο φλερτ, ζητούν σεξουαλικές χάρες με αντάλλαγμα την προώθησή της αίτησής τους για άδεια παραμονής, μπαίνουν στα δωμάτια γυναικών χωρίς να χτυπήσουν την πόρτα με στόχο να επιβάλλουν την παρουσία τους κάνοντας τις κοπέλες να νιώσουν άβολα σε περίπτωση που είναι γυμνές και κάποιοι προχωρούν σε σεξουαλική κακοποίηση.

Μετά τις καταγγελίες για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση γυναικών από μέλη του προσωπικού της Serco, η διερεύνηση από την εφημερίδα Guardian και το δημοσιογράφο Μαρκ Τάουνσεντ, έφερε στο φως ενοχοποιητικά στοιχεία για τις πρακτικές της εταιρίας ως προς την αντιμετώπιση τέτοιων καταγγελιών. Οι πρακτικές αυτές που χαρακτηρίζονται από συγκάλυψη, αποφυγή συλλογής στοιχείων αλλά και ορθής ενημέρωσης του αρμόδιου υπουργείου, είναι εμφανείς στην περίπτωση της Σάνα, μιας κοπέλας από το Πακισταν.  

Η Σάνα, που στη χώρα της υπήρξε θύμα ενδο-οικογενειακής βίας, ισχυρίζεται ότι έχει επανηλημμένα παρενοχληθεί σεξουαλικά και έχει υποστεί σεξουαλική κακοποίηση από υπάλληλο της Serco. Τα περιστατικά αυτά, που έλαβαν χώρα ανάμεσα στο 2010 και 2011 ανάγκασαν την κοπέλα να προβεί σε επίσημη καταγγελία κατά του συγκεκριμένου υπάλληλου, με αποτέλεσμα να προσπαθήσουν να την απελάσουν από την Αγγλία τρεις μέρες αργότερα. Σήμερα, φιλοξενείται σε διαφορετικό κέντρο κράτησης για τη δική της ασφάλεια. Η ίδια λέει: ‘Ένιωσα δυστυχισμένη, φοβισμένη αλλά πιο πολύ αγχωμένη. Φοβάμαι ότι κάποια μέρα μπορεί να επστρέψω εκεί. Αν είναι να γίνει αυτο καλύτερα να πεθάνω’.

Η απόρρητη γραπτή αναφορά της εταιρίας που αφορά την καταγγελία της Σάνα, έγινε μήλο της Έριδος ανάμεσα στη Serco και την εφημερίδα Guardian, η οποία διεκδικήθηκε έντονα σε μια δικαστική διαμάχη που διήρκησε έξι μήνες. Η δίκη που έληξε μόλις την προηγούμενη εβδομάδα με  ετυμηγορία την παράδοση της αναφοράς στην αγγλική εφημερίδα, έφερε στο φως λεπτομερώς τη διαδικασία που ακολουθήθηκε μετά την καταγγελία της μετανάστριας. Σύμφωνα με την αναφορά, ο υπάλληλος που είχε βοηθήσει τη Σάνα με την σύνταξη της καταγγελίας, περιγράφεται ως ανίκανος να δει ότι η όλη ιστορία είναι ψέμα. Ανταπόκρινόμενη στην καταγγελία, η εταιρία, συμβούλευσε τον ίδιο υπάλληλο να βοηθήσει τη Σάνα να δει τα πράγματα πιο ‘αντικειμενικά’ στο μέλλον. Αυτό αποδεικνύει ξεκάθαρα πως η εταιρία καθοδηγεί τους υπαλλήλους έτσι ώστε να μην ανταποκρίνονται σωστά σε τέτοια περιστατικά, να είναι καχύποπτοι απέναντι τις μετανάστριες και να είναι έτοιμοι να κουκουλώσουν τις όποιες καταγγελίες γίνουν. Σύμφωνα πάντα με την αναφορά, η Serco, δεν διέταξε διερεύνηση του συμβάντος γιατί θεώρησε ότι οι αναφορές της Σάνα ήταν ύποπτες λόγω του ότι ήταν ‘συστηματικές’ και  ‘περιγραφικές’. Οι κλασικές πρακτικές ενοχοποίησης του θύματος, χρησιμοποιήθηκαν και σε αυτή την περίπτωση αφού ο άνθρωπος που φέρεται ως κατηγορούμενος, ηθογραφείται ως ένας καλός οικογενειάρχης με δυνατές θρησκευτικές πεποιθήσεις (δεν ξέρω γιατί αυτό θεωρείται δείγμα αξιοπιστίας), ενώ η Σάνα, ως άτομο που χειραγώγησε τις καταστάσεις προς το συμφέρον της, για να κατηγορήσει τον εν λόγω άνθρωπο. Η ίδια η Σάνα ανέφερε στη συνέντευξή της: ‘Όταν έκανα την καταγγελία για σεξουαλική κακοποίηση δεν με πίστεψαν και όχι μόνο εμένα αλλά καμία άλλη κοπέλα’.

Η σωστή αντιμετώπιση των αναγκών των μεταναστών έχει να κανει με την τιμωρία αυτών που με οποιοδήποτε τρόπο καταπατούν τα δικαιώματα και την αξιοπρέπειά τους. Περιλαμβάνει το σωστό training υπαλλήλων αλλά και προσλήψεις κατάλληλου και επαρκές προσωπικού:  ψυχολόγων, κοινωνιολόγων, καθαριστών, συντηρητών χώρων, και νομικών συμβούλων. Όμως για τη Serco που στόχος της είναι η εξασφάλιση αυξημένων ποσοστών κέρδους κρατώντας τα έξοδα όσο το δυνατό γίνεται πιο κάτω, δεν λογαριάζονται οι συνέπειες στην αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των μεταναστών. Η απληστία της όμως έχει και συνέχεια, αφού ήταν η μια από τις δύο εταιρίες (η άλλη είναι η G4S), που σύμφωνα με το BBC, βρέθηκαν ένοχες  για οικονομική απάτη κατά του δημοσίου. Με το να χρεώσει το κράτος  για ‘βραχιολάκια’ κρατουμένων οι οποίοι ήταν ήδη νεκροί ή βρίσκονταν μέσα στη φυλακή, η εταιρία κατάφερε να βάλει στην τσέπη της 70 εκατομμύρια λίρες. Στις 12 Μαϊου 2014, η Serco συμφώνησε να καταβάλει το ποσό των 70 εκατομμυρίων στο κράτος μέχρι τον ερχόμενο Δεκέμβριο, μια κινηση που, συμφωνα με τον υπουργό Δικαιοσύνης Chris Grayling, είναι ‘καλοδεχούμενη’ από την κυβέρνηση. Το BBC όμως, δεν αναφέρει την ατιμωρησία με την οποία αντιμετωπίστηκε η Serco, δεν αιτιολογεί γιατί η απάτη αυτή αναφέρεται ως μια ‘πρόκληση’ για την εταιρία αντί ‘διάπραξη κακουργήματος’, ούτε αμφισβητεί την αξιοπιστία της εταιρίας για την ανάληψη καινούριων συμβολαίων από την κυβέρνηση.

Στα τέλη Μαρτίου, με αφορμή τις έντονες αντιδράσεις ακτιβιστών για το θάνατο μιας μετανάστριας στο Yarl’s Wood, η αντιπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών για τη βία κατά των γυναικών, Rashida Manjoo, θέλησε να επισκεφτεί το μέρος για να συλλέξει στοιχεία από τις κρατούμενες. Όπως αναφέρουν ακτιβιστές, η κυβέρνηση εμπόδισε την έρευνα αυτή, με την άρνηση για έκδοση ειδικής άδειας. Σύμφωνα με την Guardian, ήταν η πρώτη φορά που εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών, θα επισκεπτόταν την Αγγλία, με σκοπό τη διερεύνηση της άσκησης βίας κατά των μεταναστών. Την προηγούμενη εδβομάδα, η ανεξάρτητη οργάνωση Howard League, η οποία παλεύει για ρεφορμισμό του ποινικού συστήματος και αποσυμφόρηση των φυλακών, προώθησε αίτημα για απαγόρευση λήψης συμβολαίων ιδιωτικοποιήσεων από τη Serco και την G4S. Η Howard League, έδωσε στους αρμόδιους κρατικούς φορείς ένα ντοσιέ με υποθέσεις που αποδεικνύουν την καταπάτηση όρων των συμβολάιων από τις δύο εταιρίες τα τελευταία χρόνια, όρων που αφορούν την ηθική αντιμετώπιση μεταναστών και κρατουμένων. Οι ακτιβιστές ευελπιστούν πως με όλα τα στοιχεια που έχουν έρθει στη δημοσιότητα, σύντομα θα δοθεί μια άδεια για να διερευνηθούν σε μεγαλύτερο βάθος οι συνθήκες διαβίωσης στο Yarl’s Wood.

Η Serco όπως φαίνεται, προστατέυεται καλά από κρατικούς και διεθνείς φορείς και ΜΜΕ, αφού όλοι προωθούν μια ‘περαιτέρω διερεύνηση’ ως λύση ενός προβλήματος, που αποτελεί την πιο φυσική συνέπεια των ιδιωτικοποιήσεων. Η Serco, έχει γίνει ‘συνέταιρος’ πολλών κυβερνήσεων ανα τον κόσμο. Στο επιχειρηματικό ενεργητικό της περιλαμβάνονται κέντρα βαλλιστικής πυραύλων στη Βρετανία, η διαχείρηση του Μετρό στο Ντουμπάι  αλλά και των κέντρων εναέριου ελέγχου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, υπηρεσίες στήριξης του λογισμικού του Συμβουλίου της Ευρώπης και του Ευρωπαϊκού Διαστημικού  Κέντρου ακόμα και μηχανολογική υποστήριξη στο επιστημονικό κέντρο CERN. Αυτό δείχνει το πως η εν λόγω εταιρία έχει διεισδύσει για τα καλά σε αυτό που λέμε διεθνής νεοφιλελεύθερη ελίτ, η οποία δυστυχώς με ‘περαιτερω διερεύνηση’ δεν πρόκειται να εξαληφθεί.

 

 

Πηγές
Τα κέρδη της εταιρίας
http://www.serco.com/investors/results/summary/index.asp

Στοιχεία για τα κέντρα κράτησης μεταναστών
http://serco.com/about/servicetolife/immigrationcasestudy.asp

Στοιχεία για τις ιδιωτικές φυλακές της εταιρίας.
http://www.serco.com/markets/homeaffairs/custodial/

Τα κέντρα κράτησης μεταναστών
http://www.politics.co.uk/comment-analysis/2014/04/24/revealed-the-true-state-of-refugee-housing

Η Ηowad League για την Serco (και την G4S)
http://www.theguardian.com/society/2014/may/13/call-for-serco-and-g4s-to-be-barred-from-prison-contracts

Το οικονομικό σκάνδαλο με τα βραχιολάκια
http://www.bbc.com/news/uk-26541375

Η απεργία πείνας μεταναστριών
http://resistprivatisingstopserco.wordpress.com/who-are-serco-g4s-clearel/

Η μεγαλύτερη εταιρία για την οποία δεν ξέρεις τίποτα
http://www.theguardian.com/business/2014/may/01/serco-contracts-scandal-profile?INTCMP=ILCNETTXT3487

Η σεξουαλική κακοποίηση κρατούμενης στη Yarl’s Wood
http://www.theguardian.com/uk-news/2014/may/17/mps-serco-yarls-wood-centre-sex-assault-claim
http://www.theguardian.com/uk-news/video/2014/may/17/yarl-s-wood-sex-abuse-allegations-treating-us-like-animals-video

Εμποδίστηκε εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών να πάει στο κέντρο κράτησης Yarl’s Wood
http://www.theguardian.com/uk-news/2014/apr/13/un-inspection-yarls-wood-detention-centre-blocked-claim

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο