Η τάση δεν είναι καινούργια. Οι φασίστες όλων των αποχρώσεων, από σεμνούς πατριώτες και αγνούς εθνικιστές μέχρι τα έσχατα μείγματα ελληνορθοδόξων και νεοναζί, σιχαίνονται τόσο τους Εβραίους (στη φαντασία τους ως ενιαίο σύνολο, «έθνος» ή «φυλή») όσο και κάθε άνθρωπο που προέρχεται από χώρα της Β. Αφρικής και της Ασίας με ισχυρό ισλαμικό στοιχείο στην κουλτούρα της.
Τρανή ανακεφαλαίωση όλου αυτού του ιδεολογικού αχταρμά έχει κάνει ο εκ των θεωρητικών του ελλαδικού νεοναζισμού, Κωνσταντίνος Πλεύρης, το 2009 σε ομιλία του στον «Πατριωτικό Σύλλογο Θερμοπύλες» (28:37 του βίντεο) – αγαπημένο στέκι επίσης του Σπυρίδωνα («Άδωνι») Γεωργιάδη, τότε στελέχους και βουλευτή του ΛάΟΣ και σήμερα της Νέας Δημοκρατίας.
Κατά τον Κων. Πλεύρη:
Υπάρχει εβραϊκό σχέδιο στην αθρόα λαθρομετανάστευση των μουσουλμάνων στην Ευρώπη που γίνεται με την βοήθεια της ΜΙΤ. Ενώ οι μουσουλμάνοι διαμαρτύρονται εδώ για το κοράνι, στις χώρες τους απαγορεύονται οι χριστιανικές εκκλησίες και ειδικά στο Ισραήλ αποτελεί ποινικό αδίκημα η κατοχή της καινής διαθήκης.
Αντιεβραίοι και φιλοϊσραηλινοί (ταυτόχρονα)
Σε γενικές γραμμές οι αντιλήψεις των λογής φασιστών θα μπορούσαν να συμπυκνωθούν στο «οι Εβραίοι είναι κυρίαρχοι του πλανήτη γιατί διατηρούν τη δική τους φυλετική καθαρότητα». Ένας μύθος που έχει δημιουργηθεί από τις συνθήκες στις οποίες ζούσαν για αιώνες οι ανά τον κόσμο εβραϊκοί πληθυσμοί, δηλαδή σε γκέτο, λόγω ακριβώς των προκαταλήψεων και των διώξεων που υφίσταντο από τις χριστιανικές πλειονότητες στις κοινωνίες που ζούσαν.
Βέβαια, αυτές οι ίδιες αντιλήψεις είναι που τους κάνουν να ζηλεύουν το εθνικοθρησκευτικό-στρατοκρατικό καθεστώς του αποικιακού κράτους του Ισραήλ. Ιδίως με την επικράτηση σ’ αυτό της σήμερα κυρίαρχης ιδεολογίας του ακροδεξιού θρησκευτικού σιωνισμού. Ζηλεύουν την στρατιωτικοποίηση της ισραηλινής κοινωνίας, το «νταηλίκι» στην εξωτερική πολιτική (παραβλέποντας τον άβολο παράγοντα της τυφλής στήριξης από την δυτική υπερδύναμη), αλλά και την στάση της ισραηλινής κυβέρνησης απέναντι στα θέματα της προσφυγιάς και της μετανάστευσης.
Ισλαμόφοβοι και χριστιανοταλιμπάν (πάλι ταυτόχρονα)
Οι περισσότεροι από τους σύγχρονους όρους με δεύτερο συνθετικό την φοβία έχουν συντεθεί εκτός ελληνόφωνου περιβάλλοντος, ωστόσο περιγράφουν επιτυχώς τις επιθετικές συμπεριφορές που οφείλονται σε φόβο, δηλαδή αδικαιολόγητο αίσθημα απειλής. Έτσι, π.χ. η ομοφοβία δηλώνει την επιθετικότητα έναντι των ομοφυλοφίλων (υπό τον φόβο της «μεταδοτικότητας»), η ξενοφοβία την επιθετικότητα έναντι κάθε τί ξένου (υπό τον φόβο της «αλλοίωσης») και η ισλαμοφοβία δηλώνει συγκεκριμένα την επιθετικότητα έναντι καθενός που προέρχεται από χώρα με ισλαμική κουλτούρα – άσχετα αν αυτό το ίδιο το άτομο είναι φανατικά, χαλαρά ή καθόλου πιστό σ’ αυτή τη θρησκεία.
Η συγκάλυψη της ισλαμοφοβίας γίνεται μεγεθύνοντας, ενίοτε σε μυθολογικές διαστάσεις, πραγματικά προβλήματα που προκαλούνται από τη θρησκεία σε ισλαμικές κοινωνίες. Τα προβλήματα αυτά δεν αποδίδονται στην πραγματική τους αιτία, δηλαδή τον θρησκευτικό φανατισμό, φαινόμενο κοινό σε όλες τις θρησκείες, αλλά αποκλειστικά στο ίδιο το Ισλάμ, σαν να είναι το μόνο που στα κείμενά του συμπεριλαμβάνονται μεσαιωνικές κοινωνικές αντιλήψεις μαζί με προτροπές για συμπόνοια και έλεος. Εμμέσως, όλο αυτό το φασιστικό συνονθύλευμα που αναφέρθηκε στην αρχή, αποδίδει όλα αυτά τα κακώς κείμενα των ισλαμικών κοινωνιών και λίγο στο «κατώτερο DNA» των Μουσουλμάνων.
Οι θιασώτες όλων αυτών των αντιλήψεων, ενώ δήθεν σιχαίνονται το Ισλάμ ως «οπισθοδρομικό», στις χριστιανικές χώρες τους αντιτίθενται στα όποια δικαιώματα για μη ετεροφυλόφιλα άτομα, θεωρούν τις γυναίκες κατώτερες και κραδαίνουν θρησκευτικά σύμβολα ενώ απειλούν με λυντσάρισμα ηθοποιούς έξω από θέατρα.
Πώς δένουν τα δύο;
Οι μεγάλες κοινωνικές μάζες της Δύσης δεν ξεφεύγουν εύκολα από τις εθνικιστικές αντιλήψεις τους, όσο κι αν τις εξευγενίζουν. Κι αυτό οφείλεται στο ότι ο σύγχρονος εθνικισμός γεννήθηκε με τον καπιταλισμό. Κάπου μύχια παραμένουν μεν αντιεβραίοι, όμως οι πρόσφυγες που δημιουργούν με τους εκδημοκρατιστικούς τους πολέμους στη Μέση Ανατολή είναι, στην πλειονότητά τους, Μουσουλμάνοι.
Κάπως έτσι η ξενοφοβία τους ενεργοποιεί την ισλαμοφοβία τους και, μιας και ο πιό αποτελεσματικός πολιτικός υπάλληλος του καπιταλισμού στην ιστορία έχει «διώξει» τους Εβραίους από την Ευρώπη, μπορούν να υποστηρίζουν το «δικαίωμα» των Ισραηλινών να εκτοπίζουν τους «βρωμιάρηδες», Μουσουλμάνους (άσχετα πόσο κοσμικοί είναι) Παλαιστινίους, ώστε – στην φαντασίωση των αντιεβραίων Δυτικών – να κάνουν ένα ασφαλές, σταθερό κράτος και «να πάνε όλοι εκεί».
Παράλληλα, η μηχανή προπαγάνδας του κράτους του Ισραήλ, εφάμιλλη με την στρατιωτική του, επιστρατεύει «ανεξάρτητους» οργανισμούς με τεράστια χρηματοδότηση, όπως το ADL, για να αντλεί από την δυτική ισλαμοφοβία επιχειρήματα, όχι τόσο υπέρ των ανά τον κόσμο Εβραίων αλλά, κυρίως υπέρ του στρατοπέδου-κράτους του Ισραήλ.
Και από κοντά διάφοροι χρήσιμοι ηλίθιοι, ιδίως του ακραίου κέντρου και φιλελεύθεροι κρυφοφασίστες, που παίζουν αυτό το παιχνίδι δήθεν καταφερόμενοι ενάντια στον θρησκευτικό φανατισμό, όντας όμως σαφέστατα πιό ανεκτικοί απέναντι στον χριστιανικό φονταμενταλισμό.
Διαβάστε επίσης:
Jewish Groups’ Whitewash of Israeli Racism Ensures It Will Fester
Israeli lawmaker’s call for genocide of Palestinians gets thousands of Facebook likes
Δείτε:
Infowar: Ισλαμοφοβία
Infowar: Ισλαμοφοβία from infowar on Vimeo.
