– Δυσπραγία και αμέλεια αναφορικά με δραστικά μέτρα που έπρεπε να πάρει το Κράτος για να περιορίσει το μέγεθος του ισλανδικού τραπεζικού συστήματος.
– Αμέλεια που αφορά τη μη λήψη μέτρων για τη προστασία των τραπεζικών καταθέσεων των ισλανδών πολιτών.
– Αμέλεια σχετικά με τη λανθασμένη εκτίμηση της κυβέρνησης του όσον αφορά τη πραγματική οικονομική κατάσταση της ισλανδικής οικονομίας όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας το 2006.
Για ένα μεγάλο κομμάτι των ισλανδών πολιτών, η συγκεκριμένη δίκη είναι ένα αίτημα της κοινωνίας για δικαιοσύνη και απόδοση ευθυνών για όσους είναι υπεύθυνοι για την οικονομική κατρακύλα της χώρας. Μάλιστα, φαίνεται πως οι Ισλανδοί δεν αρκούνται στην εκδίκαση του πρώην πρωθυπουργού καθώς όλο και περισσότερες φωνές ζητούν τη παραπομπή σε ειδικά δικαστήρια αρκετών μελών της κυβέρνησης του κου Χάαρντ. Να σημειωθεί πως παράλληλα με τη συγκεκριμένη δίκη, διεξάγονται εκτεταμένες έρευνες για οικονομικά εγκλήματα στο τραπεζικό τομέα και αναμένονται να απαγγελθούν κατηγορίες σε μεγαλοτραπεζίτες.
Σίγουρα, η περίπτωση της οικονομικής κρίσης της Ισλανδίας είναι αρκετά διαφορετική από την αντίστοιχη ελληνική. Αυτά έχουν ειπωθεί πολλάκις. Αλλά βρίσκω ενδιαφέρον ότι σε μία ευρωπαΪκή χώρα με πολιτική κουλτούρα που ουδεμία σχέση έχει με τη δική μας, οι πολίτες βάζουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου έναν πρώην πρωθυπουργό που απέτυχε.
