Το τέλος του Σιωνισμού αποτελεί φεμινιστική υπόθεση

(αναδημοσίευση από http://intifadagr.wordpress.com)

Της Nada Elia

H Nada Elia ήταν στο διευθύνον συλλογικό όργανο της οργάνωσης INCITE! Women and Trans People of Color Against Violence (ΥΠΟΚΙΝΗΣΕ! Έγχρωμες γυναίκες και τρανς εναντίον της βίας) όταν υιοθέτησε το μποϊκοτάζ, απόσυρση επενδύσεων, κυρώσεις [BDS] εναντίον του Ισραήλ και σήμερα είναι στο οργανωτικό συλλογικό όργανο της Αμερικανικής Καμπάνιας για το Ακαδημαϊκό και Πολιτιστικό Μποϊκοτάζ του Ισραήλ

Καθώς η επίθεση του Ισραήλ κατά του αποκλεισμένου παλαιστινιακού πληθυσμού στη Γάζα πλησιάζει την τρίτη εβδομάδα, συνεχίζουμε να ακούμε για τον “δυσανάλογα μεγάλο αριθμό” γυναικών και παιδιών θυμάτων. Η έκφραση αυτή εγείρει το ερώτημα: ποιος είναι δηλαδή ο ‘’επιτρεπτός’’ αριθμός γυναικών και παιδιών που σκοτώνονται σε μια γενοκτονία;

Όπως η Maya Mikdashi του Jadaliyya ρωτά στο άρθρο της με τίτλο «Μπορούν οι Παλαιστίνιοι άντρες να είναι θύματα?», αν η μεγάλη πλειοψηφία όσων σκοτώθηκαν ήταν ενήλικες άνδρες, τα εγκλήματα του Ισραήλ θα ήταν μικρότερα;

Μια διαφορετική ανάλυση της έμφυλης βίας είναι απαραίτητη: αυτή που αναγνωρίζει ότι οι “αναλογίες” δεν είναι αποδεκτές αφού όλοι οι θάνατοι προκαλούν πένθος, παρέχοντας τα εργαλεία για μία διαφορική κατανόηση των εκδηλώσεων βίας.

Έκκληση για βιασμούς

Το φεμινιστικό δίκτυο INCITE! Έγχρωμες Γυναίκες και Τρανς κατά της Βίας είχε εξ’ αρχής κατανοήσει ότι η κρατική βία είναι τόσο φυλετική όσο και έμφυλη.

Ο Σιωνισμός αποτελεί βασικό παράδειγμα αυτού, είναι μια ρατσιστική ιδεολογία που στηρίζεται στην ανωτερότητα μια εθνικο-θρησκευτικής ομάδας έναντι όλων των άλλων.

Όταν ένα κράτος αντιμετωπίζει έναν πληθυσμό — τον διωγμένο, χωρίς δικαιώματα και κατακτημένο γηγενή πληθυσμό — ως “δημογραφική απειλή”, η άποψη αυτή ουσιαστικά αποτελεί διάκριση με βάση τη φυλή και το φύλο.

Ο ρατσιστικός έλεγχος του πληθυσμού εξαρτάται κυρίως από τη βία κατά των γυναικών. Έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι ο Mordechai Kedar, Ισραηλινός στρατιωτικός αξιωματούχος της υπηρεσίας πληροφοριών που έγινε ακαδημαϊκός, πρότεινε αυτή την εβδομάδα ότι “ο βιασμός των συζύγων και των μητέρων των Παλαιστινίων μαχητών” θα αποτρέψει επιθέσεις από μαχητές της Χαμάς.

Παρομοίως, η ισραηλινή βουλευτής Ayelet Shaked δεν επιχείρησε να παρουσιάσει τη δολοφονία των Παλαιστινίων παιδιών και των μητέρων τους ως ατυχείς, δυσανάλογες “παράπλευρες απώλειες” — αλλά κάλεσε ανοιχτά σε αυτό το έγκλημα δηλώνοντας ότι οι γυναίκες της Παλαιστίνης πρέπει να δολοφονούνται επειδή γεννούν «μικρά φίδια».

Αυτό το σχόλιο αντανακλά έναν ισραηλινό σχεδιασμό που έχει σκοπό να διατηρεί υψηλά τα ποσοστά αποβολών με τον αποκλεισμό από βασικά αγαθά όπως το νερό και οι ιατρικές προμήθειες, αναγκάζοντας τις ετοιμόγεννες γυναίκες σε μεγάλη αναμονή στα στρατιωτικά σημεία ελέγχου στο δρόμο προς το νοσοκομείο, και γενικά με τη δημιουργία απάνθρωπων και εξευτελιστικών συνθηκών για τους Παλαιστίνιους.

Η πιο πρόσφατη δολοφονική επίθεση κατά των Παλαιστινίων στη Λωρίδα της Γάζας δεν προκάλεσε μόνο το θάνατο εκατοντάδων Παλαιστινίων, αλλά έχει επίσης αυξήσει τα ποσοστά αποβολών , πρόωρου τοκετού και θνησιγένειας.

Ισραηλινές γυναίκες με καταγωγή αιθιοπική, οι περισσότερες Εβραίες, έχουν επίσης υποβληθεί σε υποχρεωτικές αντισυλληπτικές ενέσεις χωρίς τη συγκατάθεσή τους.

Το τέλος του Σιωνισμού είναι ζήτημα φεμινιστικής και αναπαραγωγικής δικαιοσύνης.

Απελευθερώνοντας γυναίκες;

Φυσικά, η έμφυλη βία ως εργαλείο αποικιοκρατικό δεν αποτελεί μια νέα στρατηγική. Αποικιοκρατία, πατριαρχία και επίσημη υποκρισία συνήθως πάνε χέρι-χέρι.

Η Γαλλία του 19ου αιώνα ισχυριζόταν ότι απελευθέρωνε τις γυναίκες της Αλγερίας, ακόμη και αν έκαιγε ολόκληρα χωριά και πόλεις. Ο λευκός άνδρας άποικος θα ήθελε να πιστέψουμε ότι λειτουργούσε ανιδιοτελώς για να σώσει τις σκουρόχρωμες γυναίκες από τους σκουρόχρωμους άνδρες ακόμη και αν η αποικιακή δύναμη την οποία υπηρετούσε είχε εξαθλιώσει ολόκληρες χώρες.

Οι γυναίκες της Αλγερίας σίγουρα δεν βρέθηκαν σε καλύτερη θέση με τη γαλλική αποικιοκρατία. Στην πραγματικότητα η κατάστασή τους επιδεινώθηκε σημαντικά.

Η κυβέρνηση του George W. Bush εξοπλίστηκε με το επιχείρημα ότι δήθεν απελευθέρωνε τις γυναίκες στο Αφγανιστάν από τους Ταλιμπάν. Σε όλη τη διάρκεια της ιστορίας βλέπουμε, και όχι μόνο στο Αφγανιστάν, στο Ιράν, στο Ιράκ, στην Αλγερία ή στην Παλαιστίνη, ότι οι πόλεμοι ποτέ δεν απελευθέρωσαν τις γυναίκες και τους έγχρωμους με μη συμβατική ταυτότητα φύλου.

Νέα μορφή υποκρισίας

Σήμερα, το Ισραήλ έχει αναπτύξει μία νέα μορφή αυτής της υποκρισίας καθώς ισχυρίζεται ότι είναι πιο πολιτισμένο από τον Παλαιστινιακό λαό επειδή υποτίθεται ότι είναι μια χώρα πιο φιλική προς την γκέι κοινότητα. Αυτό δεν είναι παρά μια προσπάθεια του Ισραήλ να αποσπάσει την προσοχή από τις συνεχιζόμενες παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τονίζοντας τις υποτιθέμενα καλύτερες επιδόσεις του στον τομέα των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων.

Αλλά και σε αυτόν τον τομέα είναι ρατσιστικό.

Κάθε Εβραίος πολίτης του Ισραήλ μπορεί και πρέπει να υπηρετήσει στις Ισραηλινές δυνάμεις κατοχής, αλλά αυτές ακριβώς είναι οι δολοφονικές δυνάμεις που διαπράττουν τη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού.

Κάνει έναν στρατό πιο ηθικό αν κάποιοι από τους δολοφόνους στρατιώτες του είναι ανοιχτά γκέι; Ας σκεφτούμε λίγο ποιος είναι που ασκεί μεγαλύτερη βία. Ποιος είναι που αρνείται στις Παλαιστίνιες γυναίκες, τα παιδιά, τους ομοφυλόφιλους, τις λεσβίες, τους τρανς και τους ετεροφυλόφιλους άνδρες τα πιο στοιχειώδη δικαιώματά τους — ελεύθερη μετακίνηση, ασφάλεια, στέγη, τροφή, οικογένεια, ζωή; Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο ένοχος είναι το “πολιτισμένο” Ισραήλ και όχι η Παλαιστινιακή πατριαρχία.

Ο πόλεμος — ο μιλιταρισμός — είναι μια υπερ-αρρενωπή δραστηριότητα που δοξάζει και επιβραβεύει όλες τις μορφές βίας, συμπεριλαμβανομένης της έμφυλης βίας, και ένας στρατιώτης που έχει εκπαιδευτεί στη βία δεν μπορεί να βάλει αυτή τη μορφή βίας στην άκρη όταν αυτός ή αυτή γυρίζει σπίτι.

Όλη η ισραηλινή κοινωνία είναι εκπαιδευμένη στη βία. Και η βία δεν είναι ένα ζευγάρι αρβύλες που μπορεί κανείς να αφήσει στην πόρτα. Η βία γίνεται δεύτερη φύση, (αν δεν ήταν πρώτη φύση οπότε στην περίπτωση αυτή επιδεινώνεται περαιτέρω) και το σύνολο της κοινωνίας που εμπλέκεται στις εχθροπραξίες είναι μια πιο βίαιη κοινωνία – όχι μόνο στο πεδίο της μάχης.

Αυτό ακριβώς παρατηρούμε σήμερα, όπως το έχουμε διαπιστώσει ξανά και ξανά κάθε φορά που το Ισραήλ κλιμακώνει την επίθεσή του στον Παλαιστινιακό λαό.

Όσο για τους Παλαιστίνιους, δεν υπάρχουν πεδία μάχης , δεν υπάρχουν ‘’εμπόλεμες ζώνες’’. Ολόκληρη η ιστορική Παλαιστίνη είναι το μέτωπο καθώς συμμορίες Ισραηλινών βγαίνουν στους δρόμους σε βίαιες επιδρομές.

Ανέκαθεν υπήρχε στον πυρήνα της ανάλυσης του INCITE! αυτή τη συνειδητοποίηση. Καταλαβαίνουμε ότι σε καταστάσεις αποικιοκρατίας, οι αυτόχθονες γυναίκες, οι trans και τα άτομα με μη συμβατική ταυτότητα φύλου πληρώνουν το τίμημα ενός πλέγματος ρατσισμού και σεξισμού. Ενωνόμαστε σε μια κοινή προσπάθεια, από την Ινδία μέχρι τον Αραβικό κόσμο και τη Δυτική Ασία, την Αφρική και την Αμερική, για την αξιοπρέπεια και την πλήρη κυριαρχία των αυτοχθόνων λαών.

 

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο