της BlackCat
Ένα σκάνδαλο ξέσπασε μετά από περίπου 200 επώνυμες καταγγελίες στο δημοτικό συμβούλιο της πόλης Birmingham στη μεσο-δυτική Αγγλία, για ‘ισλαμική εισβολή’ σε δημόσια σχολεία της πόλης από ομάδα φονταμενταλιστών μουσουλμάνων. Η ομάδα αυτή καταλαμβάνοντας στρατηγικές θέσεις στα διοικητικά συμβούλια τοπικών σχολείων, προσπάθησε να επιβάλει αλλαγές στη λειτουργία, τη διδακτική ύλη και τη χρήση λεξιλογίου με βάση αυστηρές Ισλαμικές αρχές. Εκπαιδευτικοί και διευθυντές σχολείων μίλησαν για τις πιέσεις και τη διαρκή παρενόχληση που δέχτηκαν, ακόμα και την απόλυση εκπαιδευτικών που δεν ήταν σύμφωνοι τις εν λόγω αλλαγές. Από τα 21 σχολεία που ερευνήθηκαν τα πέντε βρέθηκαν ανεπαρκή, στα οποία εφαρμόστηκαν ειδικά μέτρα. Στις 18 Ιουλίου τα αποτελέσματα δύο ερευνών που δημοσιεύθηκαν από την Guardian, παρουσιάζουν δύο εντελώς διαφορετικές ερμηνείες του προβλήματος.
Όπως αναφέρει η εφημερίδα, οι φονταμενταλιστές, επικαλούμενοι το σεβασμό που οφείλει η κοινωνία στις πολιτισμικές ιδιαίτερότητες του κάθε λαού, προσπάθησαν να επιβάλουν μέτρα όπως την υποχρεωτική ισλαμική προσευχή, την ακύρωση εορτασμών μη-μουσουλμανικών θρησκευτικών τελετών για άλλους μαθητές, την χρήση αντι-χριστιανικής και αντι-σημιτικής προπαγάνδας, την απόρριψη άλλων ισλαμικών διακλαδώσεων εκτός του σουνιτικού, την απαγόρευση κάποιων μορφών τέχνης όπως την εκμάθηση μουσικών οργάνων και τη δημιουργία ενός άκρως σεξιστικού περιβάλλοντος μέσα από τον αποκλεισμό κοριτσιών από διάφορες σχολικές δραστηριότητες, την αντι-lgbt προπαγάνδα και την προπαγάνδα υπέρ του βιασμού.
Τα πιο ακραία μέτρα που προωθήθηκαν είχαν να κάνουν με τη στοχοποίηση των κοριτσιών. Η διακοπή του μαθήματος της σεξουαλικής αγωγής είναι ένα μέτρο με σοβαρές συνέπειες, αφού παρά το σεξουαλικό περιορισμό που διδάσκει το Ισλάμ, οι μαθήτριες ζουν σε μια χώρα που η σεξουαλική ζωή ξεκινάει νωρίς, η σεξουαλική ελευθερία είναι δεδομένη και οι εγκυμοσύνες στην εφηβεία είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Η κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να γνωρίζει τα στοιχειώδη για τη σεξουαλική υγεία και την αποφυγή εγκυμοσύνης, ασχέτως πώς η ίδια θα επιλέξει να διαχειριστεί τη σεξουαλικότητά της. Πρώην εργαζόμενη στο σχολείο Πάρκβιου, που βρίσκεται στο επίκεντρο αυτού του σκανδάλου, μιλησε στην εκπομπή Dispatches του Channel 4, για προπαγάνδα υπέρ της σεξουαλικής βίας, αναφέροντας πως πέρασε το μήνυμα στα αγόρια πως οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα να πουν όχι στο σεξ γιατί είναι η υποχρέωσή τους απέναντί στο σύζυγό τους. ‘Αυτό τους δίνει την εντύπωση πως έχουν το δικαίωμα να ασκούν εξουσία στις γυναίκες’ ανέφερε η ίδια. Είναι τρομακτικό να καλλιεργείται μια τέτοιου είδους κουλτούρα μέσα στο σχολείο και να διδάσκεται η σεξουαλική βία ως κάτι αποδεκτό, ειδικά σε μια περιοχή όπως το ανατολικό Birmingham που η σεξουαλική βία και η κακοποίηση των γυναικών είναι ένα από τα κυρίαρχα εγκληματολογικά χαρακτηριστικά, αποτελώντας το 25% του συνολικού βίαιου εγκληματος στην περιοχή. Το σχολείο απάντησε πως όλο αυτό ήταν μια παρεξηγηση που στηρίζεται στην παρερμηνεία μιας ιστορικής αναφοράς για τις υποχρεώσεις της γυναίκας μέσα στο γάμο και έσπευσε να ανακοινώσει πως έχει ενημερώσει όλους τους μαθητές για τη σημαντικότητα της συγκατάθεσης της γυναίκας.
Αξίζει να αναφερθεί πως το συγκεκριμένο σχολείο ανέφερε πως οι πολιτισμικές ιδιαιτερότητες που προσπάθησε να προάγει δεν είναι σεξιστικές και ότι οι οι διακρίσεις ενάντια σε γυναίκες εκπαιδευτικούς είναι ένας ισχυρισμός που δεν στέκει. Η ισότητα των γυναικών, είπε, φαινεται μέσα από τις ψηλές επιδόσεις των κοριτσιών στα μαθήματα τους κι αν υπήρχε σεξισμός δεν θα τους δινόταν η κατάλληλη στήριξη για να πετύχουν ακαδημαϊκά. Όσον αφορά την αντιμετώπιση των γυναικών εκπαιδευτικών, ανέφερε πως αφού έχουν ψηλές θέσεις στο διοικητικό συμβούλιο, αυτό από μόνο του αποτελεί απόδειξη πως υπάρχει ισότητα, αφού αυτό ποτέ δεν θα ήταν ανεκτό σε ένα σεξιστικό περιβάλλον (σαν να λέει κάποιος πως αφού ο πρόεδρος των ΗΠΑ είναι μαύρος, δεν υπάρχει και ρατσισμός). Τα επιχειρήματα αυτά δεν απαντούν άμεσα στις κατηγορίες, ίσως λόγω μιας ιδιαίτερης πολιτισμικής αντίληψης στον ορισμό του σεξισμού και της ανισότητας από τους αρμόδιους λειτουργούς του σχολείου.
Το σοκ της Βρετανικής κοινωνίας από αυτό το σκάνδαλο δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια ένδειξη της υποκρισίας της. Φέτος, στις Ευρωεκλογές, το κόμμα που πήρε τα μεγαλύτερα ποσοστά στη χώρα είναι το ακροδεξιό UKIP, ένα κόμμα που όχι μόνο δεν έκρυψε ποτέ τη σεξιστική του ιδεολογία, αλλά την έχει προωθήσει ανοιχτά. ‘Οι γυναίκες αξίζουν λιγότερο από τους άνδρες’ είχε πει ο Nigel Farage και πρόσθεσε ‘Είναι τρελό ένας εργοδοτης να πληρώνει άδεια μητρότητας ‘ υποστηρίζοντας την κατάργησή της. Ακόμα ο Roger Helmer, υποψήφιος με το κόμμα είχε πει ‘ο βιασμός δεν είναι ποτέ σωστος αλλά δεν αξίζει πάντοτε την τιμωρία’ ενώ ο μέγαλο- χρηματοδότης του κόμματος Demetri Marchessini αναφερόμενος στο βιασμό μέσα στο γάμο, ανέφερε ότι ‘δεν γίνεται την Παρασκευή και την Κυριακή να κάνεις σεξ, και το Σάββατο να το πούμε ‘βιασμό’. Οι γυναίκες, που απαρτιζουν το 43% των ψηφοφόρων του UKIP, δεν μπορεί να είναι σε κατάσταση σοκ από τον ισλαμικό σεξισμό αλλά όχι από την ακροδεξιά του έκφανση. Νομίζω πως με αυτή τη σύγκριση φαίνεται ξεκάθαρα πως ο νεο-συντηρητισμός που βρίσκει τόπο έκφρασης στις περιθωριοποιημένες κοινότητες μιας πόλης, είναι ένα παράγωγο των γενικότερων οπισθοδρομικών τάσεων της κοινωνίας, όσον αφορά την ισότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Κι αυτό επειδή οι κοινότητες εθνικών μειονοτήτων δεν υπάρχουν αυτόνομα, αλλά επηρεάζονται άμεσα από τις ηγεμονικές ιδεολογίες που επιβάλει μια πολυ-πολιτισμική άρχουσα τάξη σε ένα πολυεπίπεδο φάσμα.
Το γεγονός ότι για αρκετό καιρό η φονταμενταλιστική ομάδα αφέθηκε να δρα ανενόχλητη μέσα στα σχολεία είναι αποτέλεσμα της συνεχούς κατάρρευσης του δημοσίου τομέα που συντέλεσε στην απόλυση του 95% του προσωπικού του τμήματος που ήταν υπεύθυνο για την ομαλή λειτουργια των σχολείων στο Birmingham. Αυτό συνέβαλε στην υποβάθμιση των σχολείων που φοιτούν παιδιά από φτωχογειτονιές και γκέτο, μέσα από την παύση της κρατικής χρηματοδότησης για τον έλεγχο της ποιότητας του σχολικού περιβάλλοντος. Έτσι τετοιες ομάδες ‘ακτιβιστών’ θα βρίσκουν παντοτε τρόπο να εισέρχονται μέσα στα σχολεία, κάτι πολύ επικίνδυνο αν αναλογιστεί κανείς τη έλλειψη ταξικής ταυτότητας ως το κυρίαρχο στοιχείο αυτοπροσδιορισμού και κοινωνικής δράσης, που αφήνει άλλα κοινά σημεία αναφοράς όπως το χρώμα του δέρματος, τη θρησκεία και την εθνικότητα να δημιουργούν ιδεολογίες ‘καθαρότητας’ που αναπαράγουν το μίσος ανάμεσα σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, εμποδίζοντας την συνοχή και τη αλληλέγγυα δράση της εργατικής τάξης.
Η διατάραξη της κοινωνικής συνοχής είναι ένας από τους λόγους που το δημοτικό συμβούλιο, όπως αναφέρει η Guardian, δεν έλαβε καμία δράση για τις καταγγελίες αυτές, όπως επίσης για λόγους πολιτικής ορθότητας και φόβο μην κατηγορηθεί για ισλαμοφοβία. Έτσι, αποτάθηκε στην αντι-τρομοκρατική για την επίλυση του ζητήματος, παρόλο που αμφιβάλω πως αυτό είναι λιγοτερο ισλαμοφοβικό. Η υπόνοια πως η έλλειψη διερεύνησης και η αποφυγή διαλόγου με όλους τους εμπλεκόμενους -γονείς, παιδιά, δασκάλους και φονταμενταλιστές ακτιβιστές- έγινε στη βάση της πολιτικής ορθότητας είναι μια ευτελής δικαιολογία και στο σκεπτικό αυτό αντανακλάται μια άλλου είδους περιθωριοποίηση των μουσουλμάνων: όχι μια περιθωριοποίηση στη βάση του αποκλεισμού και της απαγόρευσης αλλα στη βάση της πλήρους αδιαφορίας για διάλογο που πηγάζει από τη νεο-ρατσιστική αντίληψη ότι άτομα διαφορετικών εθνικοτήτων δεν μπορούν να συνυπάρξουν. Και ενώ η έλλειψη διαλόγου αγνοεί τους εκπαιδευτικούς και τους γονείς που έχουν να αντιμετωπίσουν τον αυταρχισμό των φονταμενταλιστών, ως αποτέλεσμα όχι μόνο δεν ενισχύεται η κοινωνική συνοχή, αλλά παράγεται και η πρώτη ύλη για την κατασκευή ενός ηθικού πανικού στα ΜΜΕ που στόχος του είναι να δικαιολογήσει την αναγκαιότητα του δόγματος ‘νόμου και τάξης’.
Η στρατολόγηση του πρώην αρχηγού της αντιτρομοκρατικής, Πίτερ Κλαρκ, ως υπεύθυνο για τη διεξαγωγή της μιας εκ των δύο ερευνών επί του θέματος, συνεισφέρει άμεσα στην αφήγηση ‘άμεσου κινδύνου από τους μελλοντικούς τρομοκράτες’, διασπείροντας ένα ηθικό πανικό που προωθεί μια κοινωνικά αποδεκτή μορφή της ισλαμοφοβικής κουλτούρας. Η δεύτερη έρευνα, που έγινε υπό την αιγίδα του πεπειραμένου ανεξάρτητου ερευνητή και πρώην εκπαιδευτικού Ίαν Κέρσω, αντιτίθεται πλήρως με την εικόνα που προσπαθεί να περάσει ο Κλαρκ.
Στην αναφορά που συνέταξε ο Πίτερ Κλαρκ μιλά για ένα οργανωμένο σχέδιο εξάπλωσης του εξτρεμιστικού ισλαμισμού, κάτι που όπως υποστηρίζει διαφαίνεται στη συστηματική δράση της συγκεκριμένης ομάδας. Αναφέρει πως δεν βρήκε αποδείξεις για τρομοκρατία, αλλά πως οι επιρροές αυτές στα παιδιά θα τα κάνουν ευάλωτα προς την εκδήλωση εξρεμιστικών τάσεων στο μέλλον. Έτσι δημιουργείται μια αφήγηση αυξημένου κινδύνου στη χώρα, με βάση την οποία οι μουσουλμάνοι γίνονται αντιληπτοί όχι ως άνθρωποι που προσπαθούν να στοιχειοθετήσουν τη δική τους κοινωνική ταυτότητα σε ένα χώρο που δεν είναι πάντοτε και ο πιο φιλόξενος, αλλά ως ωρολογιακές βόμβες τρομοκρατικών μηχανισμών που απλά βρίσκονται σε αναμονή. Σε αντίθεση, ο Κέρσω, αναγνωριζει τις αλλαγές σε πολλούς τομείς του σχολικού περιβάλλοντος, αλλά ξεκαθαρίζει πως η συστηματική δράση δεν αποτελεί απόδειξη για συνομωσία Ισλαμιστών. Ο ίδιος καταδικάζει τον τρόπο δράσης αυτής της ομάδας ανθρώπων όμως υποστηρίζει ότι όλο αυτό προέρχεται από την επιθυμία για προσφορά ποιοτικής παιδειας σε παιδιά εθνικών μειονοτήτων.
Η πολιτική σκοπιμότητα πίσω από το γεγονός ότι δεν ζητήθηκε να ερευνηθεί το θέμα από ομάδα κοινωνιολόγων, είναι για να αποφευχθεί να δοθεί μια ολοκληρωμένη διάσταση του προβλήματος. Να μην μπορούν οι άνθρωποι να διαμορφώσουν άποψη με βάση τα κοινωνικά δεδομένα, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την άνιση κατανομή του πλούτου, την ανισότητα ευκαιριών, την κοινωνικοποίηση με βάση τον καταναλωτισμό, την ταύτιση του ανθρώπου με την αγοραστική του δύναμη και την εμπορευματοποίηση της παιδείας που οδηγεί σε ημιμάθεια και φανατισμο. Είναι προτιμότερο για την κοινωνία να επιρρίπτονται ευθύνες σε ‘ενδογενείς παράγοντες’ που εντείνουν την ψυχιατροποίηση των κοινωνικών φαινομένων ή στη νομοκετρική αντίληψή τους από την οποία γεννήθηκε το φυλακο-βιομηχανικό σύμπλεγμα και το φαινόμενο της υπερφυλάκισης.
Από μια δημογραφική άποψη αξίζει να αναφερθεί ότι η πόλη είναι η τρίτη σε ανέχεια στην Αγγλία μετά το Μάντσεστερ και το Λίβερπουλ. Όπως μας πληροφορεί ο ιστότοπος του δημοτικού συμβουλίου αυτό σημαίνει λιγότερη μόρφωση, λιγότερες πιθανότητες για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χαμηλότερο εισόδημα, αποκλεισμός από κοινωνικές υπηρεσίες, λιγότερες πιθανότητες να έχουν σπίτι. Κι αυτά τα χαρακτηριστικά, περιγράφουν το 40% του πληθυσμού της πόλης που ανήκουν στο 10% των φτωχότερων της Αγγλίας. Παράλληλα, το Birmingham είναι μια πολυ-πολιτισμική πόλη, με τους λευκούς Βρετανούς να αποτελούν μόλις το 53% του πληθυσμού, ενώ οι υπόλοιπες κατηγορίες απαρτίζουν ένα ολοένα αυξανόμενο κομμάτι της: Πακιστανοί (13%), Ινδοί (6%), Αφρο-Καραϊβικοί (7.2%) και Κινέζοι (1.2%) κ.α.
Παρά το γεγονός ότι το θέμα αφορά δημόσια άθρησκα σχολεία, είναι σημαντικό να ληφθεί υπ’ όψη η γεωγραφική τους θέση σε σημεία της πόλης που ζουν κυρίως Βρετανοί μουσουλμάνοι και μουσουλμάνοι μετανάστες. Κάποιος μπορεί να πει ότι είναι φυσικό να υπάρχει η ανάγκη από μέρους των ανθρώπων αυτών να θέλουν να δημιουργήσουν ένα σχολικό περιβάλλον με βάση την ελευθερία καλλιέργειας της θρησκευτικής ταυτότητας, όπως και αρκετοι χριστιανοί επιλέγουν το ίδιο στελνοντας τα παιδιά τους σε χριστιανικά σχολεία. Ας δούμε τι λέει ο οργανισμός χριστιανικών σχολείων της Βρετανίας: ‘Η αλήθεια του Θεού υπάρχει σε όλη τη γνώση (επιστήμες, μαθηματικά, ιστορια και τέχνη), για αυτό και τα σχολεία μας στοχεύουν στη δημιουργία ενός εξαιρετικού εκπαιδευτικού περιβάλλοντος όπου η διδακτική ύλη βασίζεται στα διδάγματα του Χριστού. Πιστεύουμε ότι το σχολείο πρέπει να είναι η προέκταση των αξιών και της πίστης που υπάρχουν στο σπίτι.’ Αυτή η δήλωση αποδεικνύει πως η εκπαιδευτική κουλτούρα των χριστιανών είναι πανομοιότυπη με αυτή των μουσουλμάνων φονταμενταλιστών, μια κουλτούρα που χαρακτηρίζεται από απαγόρευση της ελευθερης σκέψης και ενοχοποίηση της αμφισβήτησης, με τη διαφορά ότι κανείς δεν αποκάλεσε τους πρώτους φονταμενταλιστές.
Όμως υπάρχουν και σχολεία που λειτουργούν με ακόμα πιο αυστηρά κριτήρια. Τα παράνομα εβραϊκά σχολεία του Λονδίνου, που ενώ η προπαγανδιστική τους δράση μέσα από μια διδακτική ύλη που αποτελείται μόνο απο θρησκευτικά, είναι γνωστή στο υπουργείο παιδείας από το 2008, η αδράνεια που έχει επιδείξει η κρατική μηχανή ως προς τον έλεγχό τους ή ακομα και την απαγόρευση της λειτουργίας τους, δεν μπορεί παρά να ερμηνευθεί ως στήριξη μιας ακροδεξιάς ατζέντας.
Οι δημοσιογράφοι του Channel 4 εντόπισαν δέκα τέτοια σχολεία στην περιοχή Hackney του Λονδίνου, όπου φοιτούν πάνω από 1000 μαθητές. Ένας Εβραίος Λονδρέζος πρώην μαθητής ανέφερε στους δημοσιογράφους του Channel 4:
‘Δεν μιλούσα αγγλικά, μιλούσα μόνο εβραϊκά. Δεν ήξερα τι σημαίνει η λέξη επιστήμη, δεν ήξερα τι σημαίνει σαν όρος, δεν είχα ξανακούσει ποτέ πριν αυτή τη λέξη…Όταν ήμουν παιδί μου έλεγαν φριχτά πράγματα για όλους όσους δεν ήταν Εβραίοι. Ο στόχος της κοινότητας είναι να κρατήσουν όσους περισσότερους ανθρώπους μπορούσαν αποκλεισμένους και ο μόνος τρόπος ήταν να μας μάθουν από πολύ μικρή ηλικία ότι οτιδήποτε έξω από την Εβραϊκή κοινότητα είναι κακό και διαβολικό’.
Αυτά τα σχολεία που διδάσκουν το φανατισμό με περιτύλιγμα ‘πολιτισμικής ιδιαιτεροτητας’, στοιχεία που δεν θα βοηθήσουν το άτομο να επιβιώσει και να ενσωματωθεί στην κοινωνία ως ελεύθερος και ανεξάρτητος άνθρωπος έχουν ως στόχο μόνο το αντίθετο: την πλήρη απομόνωσή του ατόμου απο την κοινωνία, την οικονομική και ψυχολογική του εξάρτηση από την εβραϊκή κοινότητα και πιθανώς την εξαγωγή του στο Ισραήλ, όπου οι άνθρωποι με την ιδεολογία του ‘οτιδήποτε μη-εβραικό είναι διαβολικό’ μπορούν άνετα να χρησιμοποιηθούν ως μηχανισμοί της κρατικής τρομοκρατίας του Ισραήλ. Κι αυτή είναι μια τρομοκρατία που παρά τα θύματά της, νεκρούς, τραυματίες, οικογένειες που έχασαν δικούς τους ανθρώπους, κι ένα ολόκληρο λαό που ζει με το ψυχικό τραύμα της κατοχής, του εκτοπισμού, του αποκλεισμού και των επιθέσεων, παραμένει ατιμώρητη. Γιατί λοιπόν δεν γίνεται κάτι για τα παράνομα εβραϊκά σχολεία που δημιουργούν και φανατίζουν οπαδούς μιας υπαρκτής κρατικής τρομοκρατίας; Η κυβέρνηση είχε απαντήσει σε αυτό το 2012, δηλώνοντας πως δεν πρόκειται να λάβει μέτρα εναντίον των σχολείων αυτών, παρά την εκτός νόμου λειτουργία τους γιατί προτιμά να τα έχει καλά με την εβραϊκή κοινότητα.
Παρόλο που η ακροδεξιά τρομοκρατία που στοχοποιεί κοινωνικά κινήματα, μετανάστες και γυναίκες βρίσκεται σε έξαρση, η κοινωνία γενικότερα δεν θεωρεί πως ένα χριστιανικό ή ένα εβραϊκό σχολείο μπορεί να γεννήσει το φασισμό, δεν τίθεται θέμα φανατισμού των παιδιων εκεί, ουτε έχει πάει αστυνομικός της αντιτρομοκρατικής να διερευνήσει την επικινδυνότητά ενός τέτοιου περιβάλλοντος για την ασφάλεια της χώρας, μολονότι λειτουργούν με βάση τον ίδιο αυταρχισμό όπως ένα αυστηρό ισλαμικό σχολείο. Τα παιδιά δεν εκτίθονται σε κοινωνικά ερεθίσματα που θα ενισχύσουν την κριτική σκέψη και την αποδοχή του διαφορετικού, την εξερεύνηση διαφορετικών πολιτισμών και την ελευθερία απόρριψης στοιχείων του δικού τους, γιατί οι ‘αξίες του σπιτιού διδάσκονται στο σχολείο’ σε μια ανελέητη πλύση εγκεφάλου, ικανή να μετατρέψει και τα πιο αθώα αγγελούδια σε μικρά αδυσώπητα φασιστάκια. Ενώ παρατηρείται ότι όλα τα σχολεία θρησκευτικού τύπου λειτουργούν με βάση τις ίδιες αρχές (και τα Εβραικά με ακόμα αυστηρότερα μέτρα), δημιουργείται ένας ηθικός πανικός γύρω από τα ισλαμικά, ενώ ταυτόχρονα αποσιωποιείται η φονταμενταλιστική δράση των χριστιανικών και των εβραϊκών ως πηγή μελλοντικής βίας από τα παιδιά.
Δημιουργώντας ανελεύθερους ανθρώπους χωρίς ανοχή για τη διαφορετικότητα, δημιουργείται παράλληλα και μια κοινωνία που φέρει ακριβώς τα ίδια χαρακτηριστικά. Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, ομάδα επιστημόνων στο πανεπιστήμιο Berkeley της Καλιφόρνιας προσπάθησε να αποκωδικοποιήσει την λειτουργία του φασισμού ως ψυχολογικό φαινόμενο που συντελεί στην κοινωνική εμφάνιση του. Με επικεφαλή τον Θίοντορ Αντόρνο, θεωρητικό της σχολής της Φρανκφούρτης, που δημιούργησε την ψυχομετρική κλίμακα F (f= φασίστας), έγινε μια προσπάθεια για ψυχογράφιση του αυταρχικού ανθρώπου (κοινώς φασίστα): άνθρωποι που υποτάσσονται σε αυτούς που θεωρούν ανώτερους, επιβάλλονται σε αυτούς που θεωρούν κατώτερους, πιστευουν στην αυστηρή υπακοή στους κανόνες και στη διατήρηση μιας ιεραρχίας ανάμεσα σε ανθρώπους (αντιτίθονται στην ισότητα δηλαδή) και προπαγανδίζουν διάφορες προκαταλήψεις για ανθρώπους που ανήκουν σε διαφορετικές κοινωνικές ομάδες από τη δική τους – εθνικές/πολιτισμικές, φυλετικές, θρησκευτικές, σεξουαλικής ταυτοτητας κλπ.
Η λειτουργία ενός εκπαιδευτικού περιβάλλοντος που φτιάχνει τέτοιους ανθρώπους δεν θα έπρεπε να είναι επιτρεπτή πουθενά. Η ελευθερία των ανθρώπων δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να σημαίνει ελευθερία να δημιουργήσουμε μια φασιστική κοινωνία. Ο αφανισμός δημοκρατικών διαδικασιών, διαλόγου, επικοινωνίας και συνεργασίας, αποτελεί την αντανάκλαση του αφανισμού μιας δημοκρατικής ψυχοσύνθεσης των ανθρώπων, της κατανόησης και της αλληλεγγύης, με την παράλληλη αντικατάστασή τους από την αυστηρή πειθαρχία, την υπακοή και την επιβολή. Κι όλο αυτό έχει ένα και μόνο στόχο: να εμποδιστεί η συλλογική δράση από τα κάτω, αφού όλοι θα είναι υπερβολικά απασχολημένοι προσπαθώντας να εξοντώσουν ο ένας τον άλλο, για να συντηρηθεί ένα σύστημα που έχει ήδη αρχίσει να καταρρέει.
Πηγές
http://www.theguardian.com/commentisfree/2014/jul/18/trojan-horse-religion-state-schools
http://www.theguardian.com/uk-news/2014/jul/18/birmingham-council-ignorance-headteacher-bullying-cowardice
http://www.theguardian.com/uk-news/2014/jul/18/birmingham-trojan-horse-schools-report-findings
http://www.theguardian.com/uk-news/2014/jul/17/leaked-report-aggressive-islamist-agenda-birmingham-schools
http://www.theguardian.com/education/2014/jul/18/trojan-horse-birmingham-scathing-report-islamophobia
http://www.theguardian.com/uk-news/2014/jul/18/birmingham-council-disastrous-failure-islamism-schools-trojan-horse-letter
http://www.channel4.com/info/press/news/c4-dispatches-questions-the-role-of-faith-communities-in-schools
http://www.birmingham.gov.uk/cs/Satellite?c=Page&childpagename=SystemAdmin%2FCFPageLayout&cid=1223092722081&packedargs=website%3D4&pagename=BCC%2FCommon%2FWrapper%2FCFWrapper&rendermode=live
http://www.birmingham.gov.uk/cs/Satellite?c=Page&childpagename=Planning-and-Regeneration%2FPageLayout&cid=1223096353923&pagename=BCC%2FCommon%2FWrapper%2FWrapper
http://www.birmingham.gov.uk/cs/Satellite?c=Page&childpagename=Development-Planning%2FPageLayout&cid=1223383983302&pagename=BCC%2FCommon%2FWrapper%2FInlineWrapper
http://www.parkview.bham.sch.uk/ckeditor_image/14%2007%2009%20PVET%20response%20to%20Dispatches%20allegations.pdf
http://www.christianschoolstrust.co.uk/why_christian_education
