Ο Χοσέ συλλαμβάνεται από την αστυνομία κατά τη διάρκεια διαμαρτυρίας πριν από μερικές ώρες. (Η φωτογραφία ανήκει στον Ντάνιελ Μάσσι)
Ο Χοσέ Καρίλλο βγάζει $8.10 την ώρα δουλέυοντας σε ενα εστιατόριο McDonalnd’s που βρίσκεται στο κέντρο της Νέας Υόρκης, κάτι που δεν του προσφέρει αρκετά χρήματα για να μπορέσει να αφυπηρετήσει. Αυτή τη στιγμή είναι ένας από τους εκατοντάδες απεργούς που παλεύουν για αύξηση του μεροκάματου στα $15 την ώρα.
Κανείς δεν αποτελεί πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της εκμετάλλευσης που βιώνουν οι υπάλληλοι της βιομηχανίας φαστ-φουντ, από τον 81-χρονο Χοσέ Καρίλλο.
‘Είναι απίστευτο, η Νέα Υόρκη είναι μια παγκόσμια πρωτεύουσα και οι άνθρωποί της- καλοί άνθρωποι, οικογενειάρχες που δουλεύουν σκληρά- πληρώνονται $7.25 την ώρα’, είπε ο Καρίλλο, μετανάστης από το Περού και Αμερικανός πολίτης, που εργάζεται ως συντηρητής στο MacDonalds στο Μανχάταν εδώ και δέκα χρόνια. ‘Μετά από τόσα χρόνια δουλειάς εκεί έχω πάρει μόνο 10 σεντς αύξηση στο μισθό μου’.
Ο Καρίλλο που είναι χήρος, ήρθε στη Νέα Υόρκη το 1997 με τη σύζυγό του, που πέθανε πριν από δέκα χρόνια. ‘Η μοναξιά στο τέλος είναι κάτι που συνηθίζεται’, μου είπε μελαγχολικά.
Όμως, παρά την ηλικία του, δεν έχει την οικονομική δυνατοτητα για να σταματήσει να δουλεύει.
‘Παρόλο που ζω μόνος, δεν βγάζω αρκετά και το κόστος ζωής αυξάνεται συνεχώς’ είπε ο Χοσέ που εργάζεται τρεις μέρες την εβδομάδα και φέρνει σπίτι περίπου $155.
Ακόμα δυνατός και γεμάτος ενέργεια, ο Δον Χοσέ, όπως τον αποκαλούν οι συνάδελφοί του, έχει συμμετασχει σε 6 απεργίες από την αρχή του κινήματος για δίκαια και επαρκή μεροκάματα που ξεκίνησαν οι υπαλληλοι των φαστ-φουντ το 2012. Το κίνημα αυτό παλεύει για την άυξηση των μισθών των 4 εκατομμυρίων εργατών που απασχολεί αυτή η βιομηχανία στα $15 την ώρα, όπως επίσης και για το δικαίωμα συμμετοχής τους σε συνδικαλιστικές οργανώσεις.
‘Θα κάνω ότι χρειαστεί’, μου λέει.
Ο Καρίλλο είναι ένας από τους εκατοντάδες εργάτες που η δράση τους είναι συνυφασμένη με τον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση που υπόκεινται όλοι από εταιρίες όπως το McDonald’s, το Burger King, το KFC και το Wendy’s, που κερδίζουν δισεκατομμύρια δολλάρια το χρόνο.
Την περασμένη Κυριακή, στεκόμενος δίπλα στον πάστορα Μάικλ Γουόλροντ στην ιστορική Εκκλησία των Βαπτιστών στο Χάρλεμ, μίλησε στους ανθρώπους που είχαν συγκεντρωθεί εκεί για τις θυσίες που είναι αναγκασμένος αυτός και όλοι οι συνάδελφοί του να κάνουν, για να μπορέσουν απλά να επιβιώσουν με τους πενιχρούς μισθούς τους.
‘Αν δεν υπήρχαν τα κουπόνια φαγητού της πρόνοιας και η Medicare δεν θα μπορούσα να φροντίσω τον εαυτό μου’ είπε.
Η θρησκευτική λειτουργία της Κυριακής ήταν μόνο η αρχή για ένα ολόκληρο μήνα προσευχής από Αφρο-Αμερικανούς και Εβραίους θρησκευτικούς ηγέτες που στηρίζουν τον αγώνα, αποτελούμενο σχεδόν εξ’ ολοκλήρου από εργάτες Λατινοαμερικανικής και Αφρικανικής καταγωγής, για δικαιοσύνη και σεβασμό. Οι θρησκευτικοί ηγέτες βλέπουν ότι ο αγώνας για οικονομική αύξηση αποτελεί ένα μείζων θέμα για το κίνημα κοινωνικής δικαιοσύνης.
‘Δεν είναι δίκαιο μια βιομηχανία που βγάζει 20 δις το χρόνο να βουλιάζει τους υπαλλήλους της στη φτώχεια με τους μισθούς που δίνει’ είπε ο Γουόλροντ.
Αυτή τη χρονιά οι εργαζόμενοι επέδειξαν μια έντονα αγωνιστική διάθεση και μια αδιαφορία για τον αν θα συλληφθούν ή όχι. Κατ’ ακρίβεια, 101 εργάτες από παντού στη χώρα συνελήφθησαν κατα την διάρκεια μιας συνεδρίασης των μετόχων της εταιρίας McDonalds τον Μάιο. Ήταν η μεγαλύτερη διαδήλωση εργαζομένων της εταιρίας ενάντια στον γίγαντα της βιομηχανίας φαστ-φουντ.
Δύο μήνες αργότερα 1200 εργαζόμενοι συναντήθηκαν στο Σικάγο όπου και διοργάνωσαν το δικό τους συνέδριο. Με δημοκρατικές διαδικασίες, ψήφισαν να κατεβούν σε απεργία και να κάνουν ό,τι χρειαστεί για να πετύχουν τους στόχους τους. Ο Περουβιανός μετανάστης ήταν περήφανος που συμμετείχε.
‘Θα το πάω όσο μακριά χρειαστεί’ είπε ο μαχητικός Καρίλλιο.
‘Δεκαπέντε δολλάρια την ώρα μπορούν να αλλάξουν πολλά ιδιαίτερα για νεαρότερους εργάτες που έχουν παδιά να μεγαλώσουν. Είναι έγκλημα ο μισθός που μας δίνουν τώρα’.
Του Αλμπόρ Ρουίζ
