Κένυα: ανθρωπιά ή νεοφιλελευθερισμός μέσα στη φυλακή;

Οι κρατούμενες Χέλεν Νιοκάμπι (αριστερά) και Κάρολ Σίνκου (δεξιά) εργάζονται ως νομικοί στη φυλακή Λαγκάτα

της Σάλλυ Σάρα

Το άρθρο που ακολουθεί, είναι ένα παράδειμα που απεικονίζει πώς οι κρατούμενοι μπορούν να συμπαρασταθούν ο ένας στον άλλον και πώς η φυλακή μπορεί να προσφέρει μια, πολύ χρήσιμη για την κοινωνία, επαγγελματική εξειδίκευση. Παρά τα θετικά της όλης υπόθεσης, όπου κρατούμενες που εκπαιδεύτηκαν σε νομικά θέματα έχουν εκπροσωπήσει με επιτυχία συγκρατούμενές τους σε 3500 υποθέσεις, αυτό δεν παύει να είναι μια ακόμα μορφή του φυλακο-βιομηχανικού συμπλέγματος, όπου η εργασία των κρατουμένων δεν αμοίβεται, γλιτώνοντας το κράτος από την υποχρέωση για κρατική χρηματοδότηση των φυλακών και αποφεύγοντας να αναγνωρίσει τα εργασιακά δικαιώματα των κρατουμένων. Παρά τη θετική σκοπιά που υιοθετεί το άρθρο, αυτά είναι αποτελέσματα του νεοφιλελεύθερου ποινικού συστήματος που βασίζεται στην πλήρη υποδούλωση των κρατουμένων.

Μπορεί κανείς να το δει σαν ένα δωματιο με τσιμεντένιο πάτωμα, αλλά είναι το μέρος που πολλές κομματιασμενες ζωές βρίσκουν ξανά μια ανάσα. Ονομάζεται το δωμάτιο αλλαγών- ο τελευταίος σταθμός πριν αποφυλακιστούν οι κρατούμενες της φυλακής Langata στην Κένυα.

Είναι εκεί που οι άνθρωποι αλλάζουν τα ρούχα της φυλακής, τις στολές με τις άσπρες και τις γαλάζιες ρίγες και φορώντας τα πολιτικά τους, είναι έτοιμοι να περπατήσουν έξω από την μπροστινή πύλη.

Κρατούμενες, όπως η Χέλεν Νιοκάμπι και η Κάρολ Σίνκου έχουν βοηθήσει δεκάδες άλλους να κατευθυνθούν προς το δωμάτιο αυτό και έπειτα ν’ αρχίσουν το ταξίδι τους προς την ελευθερία. Και οι δύο γυναίκες, έχουν λάβει νομική εκπαίδευση.

Κάνουν γραπτώς όλες τις εφέσεις για υποθέσεις άλλων κρατουμένων και παρέχουν νομικές συμβουλές δωρεάν σε αυτές που δεν έχουν χρήματα για να προσλάβουν κάποιο δικηγόρο.

Όταν οι πελάτισσες τους αποφυλακιστούν, γίνονται μεγάλες γιορτές στην μικρή αυλή έξω από το αυτό το μικρό δωμάτιο που χρησιμοποιείται ως αποδυτήριο. Οι κρατούμενες, μεταφέρουν την κοπέλα που θα αποφυλακιστεί ψηλα στους ώμους τους.’Φωνάζουν ‘Είμαι ελεύθερη!’ Μετά χορεύουμε, κλαίμε. Οι ανθρωποι όλοι αρχίζουν να κλαίνε. Νιωθουμε μετά καλύτερα’, είπε η Νιοκάμπι.

b2ap3_thumbnail_2.jpg

Κρατούμενες προς αποφυλάκιση και σωφρονιστικοί χορεύουν για να γιορτάσουν το γεγονός.

Η Νιοκάμπι και η Σίνκου είναι μέρος ενός πρωτοποριακού προγράμματος που έχει εφαρμοστεί στις φυλακές της Κένυας. Οι κρατούμενες, κάνουν μαθήματα νομικής για να μπορέσουν να αντιπροσωπεύσουν τους εαυτούς τους στο δικαστήριο, αλλα και για να αποκτήσουν τη δυνατότητα να ασκήσουν εφέσεις σε δικαστικές αποφάσεις εις βάρος των συγκρατουμένων τους.

Μέχρι τώρα, οι γυναίκες αυτές έχουν κερδίσει 3,500 υποθέσεις, επιτρέποντας σε αθώες γυναίκες να επιστρέψουν πίσω στην ελεύθερη ζωή τους.

Η Νιοκάμπι, εκτίει ποινή φυλάκισης εννέα ετών για κλοπή και η Σίνκου έχει καταδικαστεί σε ισόβια για ένοπλη ληστεία. Και οι δύο γυναίκες μπορούν να καταλαβουν την απόγνωση που νιώθουν οι συγκρατούμενές τους και την ανάγκη τους για ελευθερία.

‘Το να είσαι στη φυλακή, σημαίνει ότι έχεις αποκοπεί από τα πάντα. Δεν μπορείς να δεις φως. Ακόμα κι αν έβλεπες το φως πριν, έρχεσαι εδώ μέσα και το χάνεις’, είπε η Νιοκάμπι.

Το πρόγραμμα έχει εγκριθεί ως λύση για την έλλειψη δικηγόρων

Το πρόγραμμα διδασκαλίας μαθημάτων νομικής λειτουργείται από ένα λαϊκό κίνημα δικαιοσύνης που ονομάζεται Kituo Cha Sheria και ήταν η μόνη λύση για την μεγάλη έλλειψη νομικών σε ολόκληρη την Κένυα.

Ακόμα και σήμερα, πολλές κρατούμενες συλλαμβάνονται χωρίς καν να καταλάβουν τις κατηγορίες εναντίον τους και δεν έχουν τα χρήματα για νομική εκπροσώπηση στο δικαστήριο.

‘Η δικαιοσύνη, όπως το πετρέλαιο και το ψωμί έχει γίνει ακριβή’είπε η Αϊμέ Ονγκέσο, μέλος της οργάνωσης Kituo Cha Sheria. Ή τιμή αυτή αυξάνεται διαρκώς και δεν μπορεί ένα έθνος να θέλει να λέγεται δημοκρατικό έθνος, αν η δικαιοσύνη υπολειτουργεί΄.

Η είσοδος της οργάνωσης αυτής στις φυλακές έχει υποκινηθεί από την σωφρονιστικό υπάλληλο Γουανίνι Κιρέρι. Η 32χρονη βοηθός του επίτροπου των φυλακών είναι υποστηρικτής του ρεφορμισμου των φυλακών (δηλαδή της βελτίωσης των συνθηκών διαβίωσης μέσω των μεταρρυθμίσεων) και του κινήματος των νομικων σπουδών των κρατουμένων.

‘Είναι πολύ δύσκολο να δυεισδύσεις σε ένα σύστημα φυλακών λόγω της αυστηρότητας που επικρατεί. Είναι πολύ άκαμπτο, πολύ γραφειοκρατικό. Αλλά μας έδωσε τη βοήθειά της και μας κρατούσε το χέρι καθ’ όλη τη διαδικασία και αυτό το έκανε ευκολότερο’ είπε η Ονγκέσο.

Η Κιρέρι έμαθε για τις δυνατότητες που προσφέρει η νομική εκπαιδευση των κρατουμένων το 2002, σε ένα συνέδριο που είχε παρακολουθήσει. Αποφάσισε να ανοιξει τις πύλες για να εισέλθουν οι δικηγόροι ακτιβιστές στη φυλακή και να γίνει μια δοκιμή. Ήταν ένα ριζοσπαστικό βήμα, σε ένα πολύ συντηρητικό περιβάλλον.

‘Είναι ένα μεγάλο ρίσκο που απαιτεί ψυχικό σθένος επειδή κάνεις πράγματα τα οποία δεν έχουν ξαναγίνει. Ίσως αυτά να είναι πράγματα που κάποιοι εκλάβουν ως παράβαση του νομου’ παραδέχτηκε η Κιρέρι.

‘Γι αυτό, χρειάζεται κουράγιο. Κάποιες φορές είναι επίπονο, κάποιες άλλες οι θετικοί καρποί της όλης προσπάθειας είναι πιο έντονοι απ’ οτιδήποτε άλλο. Μερικές φορές κλαις και άλλες χαίρεσαι’.

‘Αλλά τον περισσότερο καιρό αυτό είναι κάτι θετικό για μένα και νιώθω εμπνευσμένη από αυτό.’

Αυτό που ξεκίνησε ως πείραμα εξαπλώνεται με γρήγορους ρυθμούς σε φυλακές παντού στην Κένυα.

Η Κιρέρι, είναι αποφασισμένη να αλλάξει την δημόσια αντίληψη για τους κρατουμένους και επιβεαιώνει  ότι τα δικαιώματα των κρατουμένων σε καμία περίπτωση δεν παραβιάζονται.

‘Είναι πολύ σημαντικό να καταλάβει ο κόσμος πως και οι κρατούμενοι είναι άνθρωποι’, είπε.

‘Κανείς δεν επιλέγει να πάει στη φυλακή. Θα μπορούσε να ήταν η αδερφή μου, ή η αδερφή σου, ή ο αδερφός μου’

Από αυτά λοιπόν διαφαίνεται η πλήρης άγνοια της σωφρονιστικού υπαλλήλου για το ρόλο των φυλακών, για τα κοινωνικά αίτια της φυλάκισης, για την οικονομική εκμετάλλευση και τη μη διασφάλιση των δικαιωμάτων των κρατουμένων. Για όσο η μόρφωση των κρατουμένων εξυπηρετεί το κράτος και παρέχει μια φτηνή λύση στο πρόβλημα, όχι μόνο θα είναι επιτρεπτή η συνέχισή της αλλά και θα προωθείται έντονα. Μέσα από τον υποτιθέμενο ηρωισμό της υπαλλήλου και των ακτιβιστών από τους Αμερικανούς δημοσιογράφους, δεν εξυψώνονται οι ίδιοι οι άνθρωποι αλλά οι νεοφιλελεύθερες δυτικές αξίες που πρεσβεύουν οι πράξεις τους.

πηγή: http://www.abc.net.au/news/2014-10-07/kenyan-prisoners-trained-to-represent-themselves-in-court/5792532

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο