του Ρόμπερτ Εσπινόζα
Πολλά έχουν γραφτεί για τον αυξανόμενο αριθμό των ανθρώπων μεγαλύτερης ηλικίας, όπως και για τις αλλαγές στην δημόσια διοίκηση και στη στάση της κοινωνίας απέναντι σε συγκεκριμένα τμήματα του πληθυσμού των L.G.B.T.. Λιγότερη όμως προσοχή έχουμε δώσει στην ίδια την εμπειρία της ωριμότητας και των γηρατειών από αυτούς τους ανθρώπους.
Η ολοκλήρωση της έρευνας με τον τίτλο ‘Out and Visible : εμπειρίες και στάσεις της κοινότητας L.G.B.T. μεγαλυτέρων ηλικιών, από 45-76 ετών΄- ριχνει φως σε αυτά τα θέματα. Βασισμένη σε μια μελέτη με στοιχεία που λήφθηκαν από αντιπροσωπευτικό δείγμα του πληθυσμού αποτελούμενο από περισσότερα από 1800 L.G.B.T. άτομα και περισσότερα από 500 μη-L.G.B.T., η μελέτη αυτή περιγράφει εκτενέστατα την εμπειρία και τα συναισθήματα των L.G.B.T. όσον αφορά πολύ σημαντικούς τομείς όπως οι υπηρεσίες υγείας, τα οικονομικά ζητήματα, τη συνταξιοδότηση, τα δίκτυα στήριξης, τη δυνατότητα στέγασης και άλλα.
Πιο κάτω αναφέρονται πέντε τομείς που αποκαλύπτουν κεντρικά σημεία της έρευνας.
1. Οι μεγαλύτερης ηλικίας L.G.B.T. ανησυχούν για την εξέλιξη των οικονομικών τους στο μέλλον και νιώθουν ότι πρέπει να αναβάλουν τη συνταξιοδότησή τους για να επιτεύξουν κάποιου είδους οικονομική ασφάλεια. Ακόμα, οι άνθρωποι αυτοί στηρίζονται κυρίως στις γνώσεις και τη μόρφωσή τους για να σχεδιάσουν την ζωή τους μετά τη σύνταξη.
Σύμφωνα με τη μελέτη, 42% των L.G.B.T. των ηλικιών που προαναφέρθηκαν ανησυχούν από πολύ μέχρι πάρα πολύ, ότι τα χρήματα που έχουν καταφέρει να αποταμιεύσουν δεν θα διαρκέσουν για πολύ, σε σύγκριση με το 25% των ετεροφυλόφιλων. Το 50% που δεν είναι σε σχέση ή γάμο, πιστεύουν πως από οικονομικής άποψης δεν είναι εφικτό απλά να σταματήσουν να εργάζονται στην ηλικία που νομικά δικαιούνται να συνταξιοδοτηθούν. Αυτά τα ευρήματα αναδεικνύουν τη ζωτική σημασία των πολιτικών δημόσιας διοίκησης που προστατεύουν και στηρίζουν την εργασία των L.G.B.T., όπως και τον κρίσιμο ρόλο του οικονομικού τους προγραμμασμού. Επιπρόσθετα, οι άνθρωποι που είναι σε σχέση ή γάμο, έχουν διαφορετικές ανάγκες από αυτούς που είναι μόνοι, κάτι στο οποίο χρειάζεται να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή.
2. Ο φόβος πως αν γνωστοποιηθεί ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός και η διαφορετικότητα της ταυτότητας φύλου τους, θα αντιμετωπίσουν διακρίσεις και μειωμένη ποιότητα υπηρεσιών υγειας από τους γιατρούς τους.
Η μελέτη σημειώνει πως το 43% των ερωτηθέντων που δεν είναι σε σχέση, όπως και το 40% αυτών που ανήκουν στην ηλικία άνω των 60 ετών δεν έχουν γνωστοποιήσει στον γιατρό τους την σεξουαλική τους ταυτότητα. Τα δύο τρίτα (65%) των ενήλικων τρανσέξουαλ ζουν με το φόβο ότι όσο περνούν τα χρόνια, θα έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Μια προηγούμενη έρευνα έχει καταγράψει της σημαντικές διαφορές στο επίπεδο υγειας των L.G.B.T. μεγαλυτέρων ηλικιών, που προκαλούνται από ένα συνδυασμό της αδυναμίας για πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και το στρεσογόνο παράγοντα της φοβίας του στίγματος και του ρατσισμού. Σε αντίθεση, η καλή επικοινωνία για το ζήτημα αυτό ανάμεσα σε γιατρό και ασθενή μπορεί να παίξει ένα σημαντικό ρόλο στη βελτίωση της παρεχόμενης ιατρικής φροντίδας, την υγεία και την ευεξία των ασθενών.
3.Τα δίκτυα στήριξης των ανθρώπων όσο περνούν τα χρόνια μικραίνουν, κάτι που επηρεάζει ακόμα και τις προοπτικές για στέγαση, για τις οποίες οι συμμετέχοντες δεν εκδήλωσαν και ιδιαίτερη αισιοδοξία.
Η μελέτη αποκαλύπτει πως το 40% των L.G.B.T. αναφέρουν πως ο κοινωνικός τους περίγυρος έχει συρρικνωθεί με το χρόνο, εν αντιθέσει με το 27% των μη- L.G.B.T.. Ακόμα, ένας στους οκτώ L.G.B.T και σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό ένας στους τέσσερις τρανσέξουαλ, λένε πως έχουν ήδη βιώσει διακρίσεις και ρατσισμό με βάση την ταυτότητα φύλου και το σεξουαλικό προσανατολισμό ψάχνοντας για να βρουν σπίτι. Η ασφάλεια ενός σπιτιού και ενός περιβάλλοντος που προσφέρει υποστήριξη είναι πολύ σημαντικά για όλους τους ανθρώπους όσο περνούν τα χρόνια, γιατί είναι παράγοντες που προστατεύουν από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό- παρόλα αυτά η μελέτη δείχνει πως αυτά αποτελούν ιδιαίτερο πρόβλημα για τους L.G.B.T..
4.Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι είναι μια κοινότητα με πολλη διαφορετικότητα και όχι ένα ομοιογενές τμήμα του πληθυσμού και αυτές οι διαφορές έχουν να κάνουν και με τη σχεση τους με κυβερνητικές και ιδιωτικές υπηρεσίες.
Σύμφωνα με αυτή τη μελέτη οι Αφρο-Αμερικανοί L.G.B.T. μεγαλύτερης ηλικίας έχουν τρεις φορές περισσότερη πιθανότητα από ότι οι λευκοί ή οι Λατινοαμερικανικής καταγωγής συνομήλικοί τους, να αναφέρουν ως δικτυο στήριξης άτομα που έχουν σχέση με τη θρησκεία. Δυστυχώς, οι τρανσέξουαλ βιώνουν περισσότερο την ψυχοφθόρα ανησυχία πως γίνονται βάρος στα αγαπημένα τους πρόσωπα στο 48%, εν αντιθέσει με 32% στους L.G.B.T., όπως και την ανασφάλεια από την έλλειψη στέγασης κατά 42% (27% στους L.G.B.T. γενικότερα). Η μελέτη δείχνει πως επιπρόσθετες διαφορές στο εισόδημα, την ηλικία, την σχέση ή το γάμο, επηρεάζουν το πώς νιωθουν οι συμμετέχοντες γι’ αυτά τα θέματα.
5. Οι γηραιότεροι L.G.B.T ελπίζουν να ασχοληθούν με παρομοιες δραστηριότητες όπως και οι μη-L.G.B.T συνομίληκοί τους, παρόλο που στη μελέτη αυτή φαίνεται πως προτιμούν να ασχοληθούν με το ρόλο του μέντορα και πολλοί φοβούνται πως αυτό δεν καθίσταται δυνατό αν γίνει γνωστή η ταυτότητα φύλου τους.
Σύμφωνα με την έρευνα όλοι ανεξαιρέτως οι συμμετέχοντες αναφέρουν τις ίδιες ασχολίες για τα χρόνια μετά τη συνταξιοδότησή τους: τη συμμετοχή σε διάφορες ασχολίες, τα ταξίδια, τον εθελοντισμό, το να βρούν νέα ενδιαφέροντα, την συμμετοχή σε κοινωνικές ομάδες όπως και κάποιες λίγες ώρες εργασίας. Όμως προέκυψαν και κάποιες διαφορες: διπλάσιος αριθμός L.G.B.T. βλέπουν τον εαυτό τους σε ρόλο μέντορα (14% με 7% στους μη L.G.B.T.). Επίσης το 27% των L.G.B.T. αλλά και 33% των τρανσέξουαλ θεωρούν πως αν γνωστοποιηθεί η ταυτότητα φύλου τους θα αποτελέσει εμπόδιο για τη συμμετοχή τυς στα διάφορα εθελοντικά προγράμματα που επιθυμούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.
Αυτή η μελέτη συμπληρώνει σε ικανοποιητικό βαθμό ένα ανεπαρκές κομμάτι έρευνας που έχει εντατικοποιηθεί τα τελευταία χρόνια, για τα προβλήματα των L.G.B.T. άνω των 45 ετών και της τρίτης ηλικίας. Η αναφορά προσφέρει και ένα αριθμό εισηγησεων για διευθυντικά στελέχη δημοσίων ή ιδιωτικών υπηρεσιών, με βάση την καλύτερη κατανόηση της διαφορετικότητας ανάμεσα στους L.G.B.T. Όλοι γερνάμε ασχέτως με τη σεξουαλικότητά μας και αξίζουμε να γεράσουμε μέσα σε συνθήκες που εμπλουτίζουν τη ζωή μας και όχι που τη δυσχεραίνουν. Με αυτή την έννοια, όλοι μπορούμε να παίξουμε ένα ρόλο, στο να κτίσουμε μια δίκαιη κοινωνία ισότητας για όλους.
