Στο λίνκ http://ilustradoresconayotzinapa.tumblr.com/archive υπάρχουν τα πρόσωπα των 43 εξαφανισμένων μαθητών που ζωγράφισαν Μεξικανοί εικονογράφοι.
“Δώστε τους πίσω “- η ομιλία της Elena Poniatowska, στο Zócalo της Πόλης του Μεξικού :
H δημοσιογράφος París Martínez ανέλαβε η ίδια να φτιάξει τα προφίλ των 43 φοιτητών που εξαφανίστηκαν, μιλώντας με τους φίλους και τους συγγενείς τους. Είναι αυτό που πρέπει να γίνει για να θυμόμαστε τον καθέναν από αυτούς. Επομένως μετά το όνομα και την περιγραφή του κάθε νεαρού άνδρα, θα μπορούσαμε να πούμε όλοι μαζί: “Δώστε τον πίσω,” …
1. Jhosivani Guerrero de la Cruz, ετών 20, από την Omeapa : κοκαλιάρικος, με ένα λεπτό πρόσωπο, σχιστά μάτια, το παρατσούκλι του «Κorean»*. Περπατά τέσσερα χιλιόμετρα στην εθνική οδό για να πάρει το λεωφορείο και τέσσερα χιλιόμετρα για να γυρίσει πίσω γιατί θέλει να γίνει δάσκαλος δημοτικού σχολείου στην Omeapa, τη γη του.
2. Luis Abarca Angel Carrillo,ετών 21, από την Κόστα Τσίκα, του Σαν Αντόνιο, δήμου της Cuautepec, το παρατσούκλι του «Amiltzingo». Πολύ στοργικός, είναι μέλος του “Σπίτι τωνΑκτιβιστών” στο οποίο οι μαθητές μπορούν να εγγραφούν για να λαμβάνουν πολιτική κατάρτιση. Το όνομα του Lucio Cabañas αντηχεί εκεί μέσα. Οι πλούσιοι άνθρωποι του Guerrero θεωρούν τον Cabañas, ότι αποτελει διασπαστική επιρροή για τους μαθητές του σχολείου Normal, επειδή πάντα επιδιώκουν να μιμηθούν τον αντάρτη Lucio Cabañas, ο οποίος ήταν επίσης δάσκαλος.
3. Marco Antonio Gómez Molina, ετών 20, από την Tixtla, έχει το παρατσούκλι Tuntúnbecause, αγαπά να παίζει μουσική ροκ, του αρέσουν πραγματικά οι “Saratoga,” “Extravaganza” “Hell’s Angels”.”Είναι επίσης ο φίλς, που μας κάνει πάντα να γελάμε στο Σπίτι των Ακτιβιστών.”
4. Saúl Bruno García, ετών 18, είναι γνωστός ως Chicharrón και είναι «desmadroso» [άγριος], είναι αυτός που πάντα προσπαθεί να σε κάνει να γελάσεις, γεμάτος αστεία και πολύ φιλικός. Είναι από την Tecuanapa, του λείπει ο παράμεσος δ του αριστερού χεριού του, επειδή πιάστηκε σε ένα μύλο, όταν έφτιαχνε καλαμπόκι . Ο Saúl Bruno García ξύρισε τα κεφάλια όλων στο Σπίτι των Ακτιβιστών. Ένας σύντροφος είχε φωτογραφίες στο κινητό από κείνη την ημέρα, αλλά της πήρε η αστυνομία.
5.Jorge Antonio Tizapa Legideño, από την Tixtla, ετών 20. Η μητέρα του λέει ότι έχει ένα λακκάκι στο αριστερό του μάγουλο. Του αρέσει να εργάζεται στα χωράφια και να φυτεύει λαχανικά, επειδή δεν παίρνουν ποτέ πόρους από την πολιτειακή κυβέρνηση για τους 500 φοιτητές του Normal School.
6.Abel Garcia Hernandez, ετών 19, από την Tecuanapa είναι χωρικός, με ένα σημάδι πίσω από το δεξί αυτί του, είναι αδύνατος και έχει μόλις 1,62 ύψος.
7. Carlos Lorenzo Hernández Muñoz, ετών 19, βαφτίστηκε “El Frijolito” [μικρό φασόλι] και είναι από την Ακτή [το Guerrero βρίσκεται στον Ειρηνικό Ωκεανό]. Μιλάει αρκετά και όμορφα, είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει τους ανθρώπους.Ο “Εl Frijolitowas είναι πάντα πρώτος στη γραμμή να δωρίσει αίμα όταν το ζητήσουν δωρεές για να βοηθηθεί κάποιος άρρωστος στην Tixtla.”
8. Adán Abraján de la Cruz, ετών 20, αγρότης, είναι από τη γειτονιά El Fortin στην Tixtla, μια πόλη που φρουρείται από την κοινοτική Αστυνομία. Είναι στην ποδοσφαιρική ομάδα του El Fortín τους Pyrotechnics. Οι φίλοι του τον θεωρούν πολύ καλό ποδοσφαιριστή ….
9.Felipe Arnulfo Rosa, ετών 19, είναι αγρότης σε ένα ράντσο στο Δήμο Ayutla. Έπεσε με την πλάτη , όταν ήταν μικρό παιδί και εξακολουθεί να έχει μια ουλή στο λαιμό του.
10. Emiliano Alen Gaspar de la Cruz, βαφτίστηκε “Pilas”, επειδή είναι έξυπνος. “Ποτέ δεν αναστατώνεται. Είναι ήρεμος και έχει καλύτερη κρίση από τους άλλους Του αρέσει να είναι τα πάντα οργανωμένα”. Ο Emiliano ήταν ένας από τους 20 πρωτοετείς φοιτητές οι οποίοι, πριν από δύο μήνες, είχαν εγγραφεί στο «Σπίτι των Ακτιβιστών». Δέκα μέλη του «Σπιτιού των Ακτιβιστών, είναι ανάμεσα στους 43 μαθητές που απήχθησαν στις 26 Σεπτεμβρίου.
11. César Manuel González Hernández, ετών 19, είναι από την Huamantla, της Tlaxcala, το παρατσούκλι του ήταν “Panotla”, αλλά επίσης τον αποκαλούν και”Marinela”, επειδή μια φορά, έφερε στο Jalisco, το φορτηγό της εταιρείας που φτιάχνει μικρά κέικ.
12. Jorge Alvarez Nava, “Εl Chabelo”, ετών 19, είναι από τον Δήμο του Juan R. Escudero, του Guerrero. Έχει μια ουλή στο δεξί του μάτι, είναι κι αυτός ήσυχος. “Ποτέ δεν ενοχλεί κανέναν, ποτέ δεν λέει τίποτα αγενές, η υπομονή του είναι τέτοια που ποτέ δεν προσβάλει κανέναν. Είναι ένα από τους πιο ευαίσθητους φοιτήτες του «Σπιτιού των Ακτιβιστών» … οι γονείς του να τον περιμένουν στο αθλητικό γήπεδο του σχολείου Normal της Ayotzinapa . Τον κρατούν κοντά τους με το να του μιλάνε.”
13.José Eduardo Bartolo Tlatempa, ετών 17, είναι από την Tixtla, πρωτοετής φοιτητής στη Νόρμαλ Σχολή Αγρονόμων. Ο πατέρας του είναι οικοδόμος από παράδοση και ελπίζει ότι ο γιος του θα μπορούσε να γίνει επαγγελματίας.
14. Israel Jacinto Lugardo, ετών 19, είναι από την Atoyac. Οι φίλοι του τον φωνάζουν με το παρατσούκλι “Chukyto”. Η μητέρα του κρατά μια αφίσα με τη φωτογραφία του γιου της και την δείχνει στους αυτοκινητιστές κατά τη διάρκεια της κατάληψης των διοδίων Palo Blanco στην Πόλη του Μεξικού τοΑκαπούλκο, στον Αυτοκινητόδρομο του Ήλιου “Είναι μέτριου αναστήματος, έχει μια ουλή στο κεφάλι του. Το δέρμα του είναι ανοιχτό καφέ, τη μύτη του μισό-πλακουτσωτή. Είναι ένα καλό παιδί. Ήρθε με μεγάλο ενθουσιασμό για να σπουδάσει.”
15. Αntonio Santana Maestro, το παρατσούκλι του είναι “El Copy”, επειδή μιλάει καλά δημόσια. Έχει αναγνωριστεί στο «Σπίτι του Ακτιβιστή» ως κάποιος που αναζητά άλλους νέους.Ο «El Copy», παίζει κιθάρα, του αρέσουν, επίσης, τα βίντεο παιχνίδια και να παίζει με το PSP … αλλά αυτό που αγαπά περισσότερο είναι η ανάγνωση ….”
16. Christian Tomás Colón Garnica, ετών 18, από την Tlacolula de Matamoros, του Οαχάκα. Ο πατέρας του ταξίδεψε από τη γη τους, όταν έγινε γνωστή για πρώτη φορά η απαγωγή των 43 νεαρών φοιτητών. «Είμαι μια ημερομίσθιος εργάτης. Κάνω 600 πέσος [USD $ 44.50] εβδομαδιαία, το ανώτερ, και αυτό όταν υπάρχει δουλειά, γιατί μερικές φορές δεν υπάρχει δουλειά. Το αγόρι μου θέλει να γίνειδάσκαλος. Αυτή είναι η δουλειά που θέλει, αλλά τον σταμάτησαν, τον συνέλαβαν … Τι θα κάνουμε;!”
17 Luis Ángel Francisco Arzola, ετών 20, οι συμμαθητές του τον ξέρουν ως “Cochilandia”, αλλά κανείς δεν ξέρει γιατί. Πήγε εκεί με αυτό το ψευδώνυμο. ” Είναι ένας σοβαρός, εργατικός νεαρός, και εδώ περιμένουμε, και θέλουμε να ξέρει, ότι δεν πρόκειται να σταματήσουμε μέχρι να βρεθεί.”
18. Miguel Ángel Mendoza Zecharía, ετών 23, από το Apango, τον δήμο Mártir de Cuilapa. Οι συμμαθητές του, οι οποίοι είναι μεταξύ 17 και 20 ετών, θεωρούν ότι «είναι ήδη σπουδαίος». Στο χωριό του, το Apango, ήταν κουρέας για να μπορέσει να επιβιώσει. Είναι κοντούλης, “chido” [φανταστικός], σύμφωνα με τους φίλους του, διότι αυτός τους στηρίζει, τους δίνει συμβουλές, δίνει τα πάντα χωρίς να θέλει ποτέ αντάλλαγμα . Ανέλαβε τη φροντίδα των γονέων και των αδελφών του. Ήταν στο λεωφορείο φεύγοντας από την Iguala και καθόταν δίπλα σε ένα συμμαθητή του, αλλά άρχισαν οι πυροβολισμοί και δυστυχώς, εκείνος έτρεξε προς τη μία πλευρά και εγώ έτρεξα από την άλλη . Η αστυνομία της Iguala τον συνέλαβε. Εγώ κατάφερα να ξεφύγει, αλλά από τότε δεν μπορώ να τον βρω… .. “
19. Benjamín Ascencio Bautista, ετών 19, από την Chilapa. Τον αποκαλούν “Glutton” (λαίμαργο), γιατί μια μέρα έφαγε όλα τα μπισκότα σε ένα τραπέζι κατά τη διάρκεια ενός συνεδρίου. Πριν από την είσοδό του στην Αγροτική Σχολή της Ayotzinapa, ήταν ο εκπαιδευτικός της κοινότητας από το Εθνικό Συμβούλιο Εκπαιδευτικής Ανάπτυξης (CONAFE), το οποίο προετοιμάζει τους εθελοντές για να διδάσκουν γραφή και ανάγνωση σε περιθωριοποιημένους, απομονωμένους, αγροτικούς και αυτόχθονες πληθυσμούς σε όλη τη χώρα.
20. Alexander Mora Venancia, ετών19, από το El Pericón, του δήμου Tecuanapa, του Guerrero. Κανείς δεν μπορούσε να τον αποτρέψει από την ιδέα του να γίνει δάσκαλος. Του αρέσει να κάνει μαθήματα. Πρώτα βοηθούσε στα χωράφια, αλλά μετά θέλησε να σπουδάσει … «Και απαιτώ», λέει ο πατέρας του, « η κυβέρνηση να κάνει τη δουλειά της, όπως θα έπρεπε να γίνει και να μην καλύπτει τους υπεύθυνους της σφαγής που η αστυνομία της Iguala και ο δήμαρχός της, διέπραξαν. Όπως τους πήραν ζωντανούς, ζωντανούς τους θέλω πίσω ….. “
21. Leonel Castro Abarca, ετών 21, από την αγροτική κοινότητα Εl Magueyito, του δήμου Tecuanapa. Δεν έχει κάποιο ψευδώνυμο. Για τους φίλους του “είναι σοβαρός, αλλά με αίσθηση του χιούμορ. Ονειρεύεται να γίνει δάσκαλος, για να βοηθήσει το λαό του να πάει μπροστά.”
22. Everardo Rodriguez Bello,ετών 21, είναι από την Omeapa. Είναι γνωστός ως El “Shaggy”, γιατί μοιάζει με τον Σκούμπι Ντου. Είναι τεχνικός μηχανικός αυτοκινήτων, οργίζεται με την ανισότητα, ιδίως όταν πρόκειται για τα τρόφιμα: «Αν σας δώσω έξι τορτίγιες και σε αυτόν τον πέντε [tortillas], διαμαρτύρεται.”
23. Doriam González Parral, ετών 19, είναι από το Xalpatláhuac, του Guerrero. Αυτός είναι κοντόχοντρος και “μοιάζει με μικρό αγόρι”, “γι’αυτό τον αποκαλούν “Kinder “.” Είναι πολύ αστείος όταν χαλαρώνει. Έχει έναν αδελφό στο σχολείο Normal … Τα δύο αδέλφια ήρθαν μαζί. Το δέσιμό τους είναι διαβόητο, και οι δύο είχαν απαχθεί μαζί … ».
24. Jorge Luis Gonzalez Parral, ετών 21, είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του Doriam. «Είναι σοβαρός και έχει εργαστεί σε διάφορα καταστήματα τορτίγιας, αλλά ήθελε να προχωρήσει και επέλεξε να γίνει δάσκαλος σαν τον Kinder, τον αδελφό του. Το παρατσούκλι του είναι “Charra” γιατί έχει μια ουλή στο πόδι του, σαν να είχε γίνει με charrasca [ειδικό μαχαίρι] … »
25. Marcial Pablo Baranda, ετών 20, μιλά μια γλώσσα των ιθαγενών και θέλει να είναι ένας δίγλωσσος δάσκαλος μαζί με άλλους δίγλωσσους εκπαιδευτικούς που προέρχονται από ακόμη φτωχότερα χωριά. Είναι ξάδελφος του Jorge Luis και του Doriam, και οι φίλοι του, τού έδωσαν το παρατσούκλι “Magallón” επειδή η οικογένειά του έχει μια τροπική μπάντα με αυτό το όνομα, τραγουδούν τραγούδια από τη γη τους την Costa Chica [Μικρή Ακτή στο Ειρηνικό Ωκεανό]. Τραγουδούσε πάντα cumbiasand παίζοντας τρομπέτα και τύμπανα.
26. Jorge Anibal Cruz Mendoza, από τη Xalpatláhuac είναι κι αυτός μέρος της ομάδας του Kinder. Τον αποκαλούν “Chivo” . “Παρόλο που είναι αρκετά σοβαρός, τα πηγαίνει καλά με όλους, γιατί δεν προκαλεί προβλήματα …».
27. Abelardo Vasquez Peniten, είναι ιθαγενής από την Atliaca, του Guerrero, του αρέσει να παίζει ποδόσφαιρο. Σε ένα πρόσφατο παιχνίδι, έβαλε πολλά γκολ … “Ποτέ δεν προκαλούσε προβλήματα, τον σέβονταν, γιατί ποτέ δεν προσβαλε κάποιον ούτε ποτέ επέκρινε κανέναν. Εκτός από το να παίζει ποδόσφαιρο, αγαπά να διαβάζει διαρκώς βιβλία . “
28. Cutberto Ortiz Ramosis από το Atoyac. Τον αποκαλούν “Τhe Komander”, επειδή έχει κάποιες ομοιότητες με τον τραγουδιστή των βόρειων corridos [λαϊκές μπαλάντες για θρυλικούς χαρακτήρες]. “Έχει μια πολύ ισχυρή ματιά, είναι δυνατός, ψηλός, φιλικός, ανταποκρίνεται πάντα ευγενικά. Του αρέσει να εργάζεται στα αγρόκτηματα του σχολείου … Του αρέσει να λέει αστεία για τον Μπομπ Σφουγγαράκη, γελάει και να μιμείται τέλεια το γέλιο του Σφουγγαράκη …”
29. Bernardo Flores Alcaraz, ετών 21, αγρότης, «έχει μια ελιά στο στήθος του, που μοιάζει με μικρό χέρι γάτας … Ευελπιστεί να γίνει δάσκαλος και να βοηθήσει τα παιδιά και τους ενήλικες που δεν ξέρουν να διαβάζουν ή να γράφουν. Στις αγροτικές περιοχές του Μεξικού, υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που δεν έχουν λάβει καμία εκπαίδευση και το όνειρό του είναι να τους διδάξει … Οι 43 φοιτητές συγκέντρωναν πόρους για να ασκούν τις δραστηριότητές τους, δεν άξιζε να τους κόψουν το νήμα της ζωή τους και να τους αφήσουν να κείτονται μέσα στο ίδιό τους το αίμα …. “
30. Jesús Jovany Rodriguez Tlatempa, ετών 21, από την Tixtla, έχει το παρατσούκλι «Churro». Είναι ο μεγαλύτεος από τέσσερα παιδιά και «το μοναδικό στήριγμα της μητέρας του», σύμφωνα με τον ξάδελφό του, ο οποίος βάδισε για πέντε ώρες κρατώντας ψηλά ένα πανό με την προσωπογραφία του. Τον κάλεσαν για την ημέρα του «boteo» [την μέρα εκείνη πηγαίνουν σε διάφορα μέρη ζητώντας από τον κόσμο δωρεές] στις 26 Σεπτεμβρίου. “Είναι ένας από τους πιο ευγενείς νεαρούς άνδρες, φροντίζει την ενός έτους ανηψιά του, επειδή η αδελφή του είναι ανύπαντρη μητέρα, και ο ίδιος λειτουργεί ως πατρική φιγούρα.” Ο ξάδελφός του απαιτεί με λύσσα την ασφαλή επιστροφή του και ζητά δικαιοσύνη για τους νέους της Tlatlaya στην πολιτεία του Μεξικού.
31. Mauricio Ortega Valerio, ετών 18, είναι από την Matlalapa ή αλλιώς Matlinalapa του La Montaña [Mountain] περιοχή του Guerrero. Το παρατσούκλι του είναι”Espinosa”, επειδή όταν του ξύρισαν το κεφάλι-μια παραδοσιακή τακτική στο Normal σχολείο της Ayotzinapa για τους εισερχόμενους πρωτοετείς φοιτητές –φάνηκε ότι μοιάζει με τον τραγουδιστή Espinosa Paz.
32. Martín Getsemany Sánchez García, ετών 20, από το Zumpango, του αρέσει να παίζει ποδόσφαιρο, και υποστηρίζει την Cruz Azul. Ολόκληρη η οικογένειά του ψάχνει γι ‘αυτόν. Έχει οκτώ αδέλφια, κατά τη διάρκεια της πορείας την Τετάρτη στις 22 Οκτωβρίου στο Chilpancingo, η οικογένειά του, έφερε ένα πανό με τη φωτογραφία του.
33. Magdaleno Rubén Lauro Villegas, ετών 19, γνωστό ως El Μagda, “είναι ένα ήσυχος και ευγενικός σύντροφο, που σπουδάζει για να γίνει έναςδίγλωσσος δάσκαλος, προκειμένου να διδάξει τα παιδιά ιθαγενών που δεν μιλούν ισπανικά …”
34. Giovanni Galindo Guerrero, ετών 20, είναι γνωστό ως Espáider [Spider], “γιατί είναι αδύνατος και έχει το δικό του στυλ στο τρέξιμο και στα άλματα, σαν να κάνει αναρρίχηση σε ιστούς αράχνης, όπως ο Spiderman … ..»
35. José Luis Luna Τores, ετών 20 , είναι από Amilzingo, Μορέλος. Οι φίλοι του τον φωνάζουν Pato, επειδή “μοιάζει με τον Pato Donald [Ντόναλντ Ντακ] και έχει μια φωνή σαν πάπια. Είναι σοβαρός, ήσυχος, μιλάει πάντα ευγενικά, είναι ήσυχο και δεν καθόλου άγριος . “
36. Julio César López Patolzin, ετών 25, από την Tixtla “δεν έχει κανένα ψευδώνυμο. Εμείς απλά τον φωνάζουμε El Julio. Είναι αθόρυβος, δεν χρειάζεται πολύ ξεκούραση, είναι πάντα ευγενικός …”
37. Jonás Trujillo González, είναι από την Costa Grande [Μεγάλη Ακτή], του δήμου Atoyác de Álvarez. «Τον φωνάζουμε Beni επειδή ο αδελφός του είναι επίσης στο σχολείο της Ayotzinapa, αλλά στο δεύτερο έτος και τον φωνάζουν Benito … Έτσι … λοιπόν αυτοί είναι οι Benis … Είναι ψηλός, παχουλός κα έχει πολύ καλή σχέση με τον αδελφό του. Οι δύο τους μοιάζουν πολύ , αν και ο μικρότερος αδελφός είναι πιο ψηλός και πιο ανοιχτό δέρμα.»
38. Miguel Ángel Hernández Martinez, ετών 27, έχει το παρατσούκλι “El Botita” επειδή φωνάζουν τον μεγαλύτερο αδελφό του, ο οποίος φοιτά επίσης στο Normal σχολείο, “El Bota” έτσι, αυτόματα, αυτός έγινε “El Botita”, ακόμα κι αν είναι μέτριου αναστήματος και κανονικός στο βάρος, δεν είναι καθόλου άγριος, είναι πάντα φιλικός : “δεν ενοχλεί ποτε και είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει, να σκεφτεί τους άλλους και είναι πολύ υποστηρικτός με όλους… .. “
39.Christian Alfonso Rodríguez, ετών 21, από την Tixtla, λαχταρά να γίνει δάσκαλος και του αρέσει ο λαϊκός χορός. Εμείς τον φωνάζουμε “Hugo” γιατί φορούσε πάντα Hugo Boss T-shirts. Κατά τη διάρκεια της πορείας την Τετάρτη 22 Οκτώβρη, ο ξάδελφός βραχνιάζει καθώς εξηγεί: «Δεν είναι απλά ο ξάδελφός μου, είναι φίλος μου … είναι πολύ εργατικός, πολύ αφοσιωμένος στη μελέτη και στον χορό. Είναι άδικο, κάποιος που δουλεύει τόσο σκληρά και προσπαθεί, όπως αυτός, να πρέπει να υποστεί τραγικές συνέπειες από το χέρι της κυβέρνησης”.
40. Ο José Ángel Navarrete González, ετών 18, μοιράζεται ένα δωμάτιο μέσα στο σχολείο με δύο άλλους νέους άνδρες. Το δωμάτιό τους δεν έχει ούτε ένα έπιπλο, ούτε καν κρεβάτια, μόνο κουρελιασμένα κομμάτια από αφρώδες ελαστικό.
41. Carlos Iván Ramírez Βιγιαρεάλ, ετών 20, τον φωνάζουν «El Diablito» [The Little Devil]. Αλλά «η αλήθεια είναι όμως, ότι είναι καλός, δεν ενοχλεί κανέναν, είναι ήρεμος, θέλει να γίνει κάποιος, αλλά με την καλή έννοια …».
42. José Ángel Campos Cantor, ετών 33, από την Tixtla, είναι ο μεγαλύτερος από τους 43 μαθητές. “Παρά το γεγονός ότι ήταν ο μεγαλύτερος, ο ίδιος ποτέ δεν εκμεταλεύτηκε τους άλλους. Αντιθέτως, υποστήριζε τους πάντες, είναι φίλος με όλους … ..”
43. Ιsrael Caballero Sánchezis, ιθαγενής απο την Atliaca, μια μικρή πόλη στα μισά του δρόμου μεταξύ της Tixtla και του Apango. Τον αποκαλούν “Aguirrito” γιατί είναι παχουλός. Ετοιμαζόταν να γίνει δάσκαλος σε ιθαγενείς κοινότητες και όταν οι φίλοι του τον αποκαλούν Aguirrito, ο ίδιος διαμαρτύρεται: “Μην είστε καθάρματα, μη μου τη λέτε αυτή την βλακεία … ..”
Ένα μήνα μετά την εξαφάνιση των 43 νέων από το Αγροτικό σχολείο της Ayotzinapa από την Δημοτική Αστυνομία της Iguala του Guerrero, εδώ στην πρωτεύουσα του Μεξικού, ζητούμε την παρουσία των νέων. Εδώ κάτω από τον ανοικτό ουρανό, ζητάμε δυνατά:
“Δώστε τους πίσω.”
Η Αγροτική Κανονική (Normal) Σχολή της Ayotzinapa του Guerrero, είναι πολύ φτωχή, αλλά είναι το μόνο μέρος, όπου όσοι δεν έχουν απολύτως τίποτα, μπορούν να λάβουν δωρεάν τριτοβάθμια εκπαίδευση. Είναι η μόνη επιλογή για τους αγρότες οι οποίοι έχουν επιλέξει να είναι αγροτικοί δάσκαλοι. Οι κοιτώνες των μαθητών στο κανονικό σχολείο δείχνουν ξεκάθαρα τη φτώχεια και την εγκατάλειψη των παιδιών αυτών. Το ίδιο και τα γεύματα τους. Όταν δόθηκε σε έναν γάλα, αναφώνησε ότι ήτανη πρώτη φορά που δοκίμζε και χαμογελώντας, είπε ότι του άρεσε. Όπως και με το γάλα, υπάρχουν πολλές τροφές που αυτά τα παιδιά δεν έχουν δοκιμάσει ποτέ. Τα πουκάμισά τους, τα σακίδια, τα πουλόβερ κρεμασμένα σε γάντζους στους τοίχους του άδειου δωματίου, τα πλαστικά σκεύη τους, αυτά είναι όλα τα υπάρχοντά τους.
Τώρα είναι η ώρα για τους φτωχούς του Μεξικού να μιλήσουν. Τώρα είναι η ώρα για τους πολίτες να μιλήσουν πάνω από τα πολιτικά κόμματα. Τώρα είναι η ώρα για εμάς να αποφασίσουμε. Ηδιαβούλευση είναι ένα πολιτικό δικαίωμα που οι κάτοικοι από τις 32 πολιτείες του Μεξικού έχουν ζητήσει εδώ και πολύ καιρό. Χιλιάδες Μεξικανοί δεν αισθάνονται ότι εκπροσωπούνται, χιλιάδες Μεξικανοί θέλουν μια συμμετοχική δημοκρατία, χιλιάδες Μεξικανοί που μιλάνε και ζητάνε να λαμβάνονται υπόψη δημόσιες υποθέσεις, πάνω απ ‘όλα, σε θέματα εθνικής σημασίας, όπως το ενεργειακό μας μέλλον.
Τα μεγάλα θέματα μας αφορούν. Αλλά πάνω απ ‘όλα αφορούν τους νέους. Εκτός από το ότι είναι το μέλλον, θα πρέπει να φροντίζονται για να παραμείνουν ζωντανοί. Χωρίς τη νεότερη γενιά απλά δεν υπάρχει χώρα. Όπως λέει και η παροιμία, «χωρίς καλαμπόκι, δεν υπάρχει χώρα», έτσι χωρίς τους νέους δεν υπάρχει τίποτα.
Την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου, σε μια πορεία που ΟΥΤΕ ΕΝΑ πολιτικό κόμμα ΔΕΝ συμμετείχε, οι ίδιοι οι πολίτες οργανώθηκαν και πραγματοποιήθηκε μια υποδειγματική διαμαρτυρία, απολύτως εξαιρετική. Η πορεία ήταν πέντε φορές μεγαλύτερη από αυτή που παρουσιάζεται από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης: 350.000 άνθρωποι. Ένα ποτάμι ανθρώπων που διαρκώς κατέφτανε και έβγαινε στους δρόμους του Zócalo μέχρι που πλημμύρισε.
Το πλήθος διαμαρτυρόταν κατά του εγκλήματος της Ayotzinapa, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας. Οι μαθητές κυνηγήθηκαν, τους υπέβαλαν σε βασανιστήρια, ακόμη και στο θάνατο, την αναγκαστική εξαφάνιση, σε αυθαίρετες εκτελέσεις, και τώρα οι δράστες θέλουν να αποφύγουν την ευθύνη τους, κατηγορώντας τους νέους και προσπαθούν, να τους ενοχοποιήσουν επιδιώκοντας να τους συνδέσουν με τα καρτέλ “Τhe Reds” ή “Warriors United “.
Δεν πετυχαίνουν όμως να εκτρέψουν την έρευνα από τα γεγονότα και να γλιστρήσουν με συνεντεύξεις τύπου, ότι πρόκειται για μια σύγκρουση μεταξύ των καρτέλ των ναρκωτικών. Ούτε η προσπαθει να εμπλέξουν τους νέους σε ομάδες ανταρτών. Η “υπόθεση Iguala” είναι μια φρικτή κηλίδα στην επίσημη και πολιτική ζωή της χώρας μας, η οποία είναι ήδη βυθισμένη στη λάσπη.
Η Ayotzinapa είναι κατεστραμμένη. Το Μεξικό γκρεμίστηκε. Οι μαθητές στο σχολείο στην Ayotzinapa κανονικό κρατούν τα σπασμένα παπούτσια του τένις των συμμαθητών τους, τα ρούχα τους, ακόμα και το χαρτόνι που είχαν ως κρεβάτια τους. Θα περιμένουν την επιστροφή τους, παρά το γεγονός, ότι ο ιερέας, Alejandro Solalinde, προστάτης των μεταναστών … λέει ότι αρκετοί αυτόπτες μάρτυρες του είπαν. ότι οι μαθητές έχουν δολοφονηθεί και διαμελισμένοι ρίχτηκαν σε ένα λάκκο στον οποίο έβαλαν φωτιά. Καμία αντίδραση δεν είναι επαρκής μπροστά σ’ένα τόσο μεγάλο έγκλημα . Η φωτογραφία του Julio Cesar Mondragón, φοιτητή από το κράτος του Μεξικού, του οποίου έβγαλαν τα μάτια του, κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο, με το πρόσωπό γδαρμένο.
Είμαστε αντιμέτωποι με μια εθνική καταστροφή. Σε πέντε κράτη υπάρχουν διαμαρτυρίες για την υποστήριξη των 43 εξαφανισμένων μαθήτων. Το Μεξικό αιμορραγεί μέχρι θανάτου. Η διεθνής κοινότητα έχει σοκαριστεί. Πιστεύει ότι για τους νέους ανθρώπους, μεταξύ των χωρών που δεν είναι σε εμπόλεμη κατάσταση, το Μεξικό είναι τώρα το πιο επικίνδυνο. Νέοι άνθρωποι ακρωτηριάστηκαν με εξωπραγματικό τρόπο, δολοφονήθηκαν. Η οργή αντηχεί σε όλο τον κόσμο.
… Ή όπως η Gloria Muñoz Ramírez ρωτά:
«Από πού προέρχεται ο τρόμος που η κυβέρνηση έχει εμφυτεύσει στην αγκαλιά της κοινωνίας;»
Πριν από την τρομοκρατία μόνο η ένωση ενός λαού παραμένει, ενός λαού που εξεγείρεται και φωνάζει όπως γίνεται εδώ και μέρες:
“Ζωντανούς τους πήρατε, ζωντανούς τους θέλουμε πίσω.”
(αρχική πηγή στα ισπανικά : http://www.jornada.unam.mx/ultimas/2014/10/26/201cmexico-se-desangra201d-dice-elena-poniatowska-en-el-zocalo-4330.html
μετάφραση από τα ισπανικά στα αγγλικά από την Jane Brundage στο http://floweroftheword.wordpress.com
μετάφραση και επιμέλεια από τα αγγλικά στα ελληνικά Sylvia )
