Η Μεταπολίτευση είναι πράγματι υπεύθυνη για όλα τα κακά και τα ανάποδα της ελλαδικής πολιτικής σκηνής. Όλες εκείνες τις στρεβλώσεις που οδήγησαν την χώρα στην κατάρρευση κι ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού στην φτωχοποίηση.
Είναι αλήθεια υπεύθυνη, όχι η «Γενιά του Πολυτεχνείου» (πράγμα που δεν υφίσταται) αλλά η ίδια η Μεταπολίτευση. Η Μεταπολίτευση της δημοκρατικής εναλλαγής, η Μεταπολίτευση του ξεπλύματος των χουντικών, η Μεταπολίτευση που δεν ήταν μεταπολίτευση.
Γιατί αν υπήρχε πραγματική μεταπολίτευση («αλλαγή πολιτεύματος»), δεν θα είχαν καταδικαστεί μόνον οι αυτουργοί της δικτατορίας και λίγοι συνεργοί τους. Αλλά θα είχαν ίσως στερηθεί τα πολιτικά τους δικαιώματα και τα χιλιάδες όργανά τους, χωρίς τα οποία η επταετία δεν θα γινόταν ποτέ πραγματικότητα: οι βασανιστές, οι δικαστικοί, οι εκπαιδευτικοί, οι φιλοχουντικές πολιτικές οργανώσεις, που μας έδωσαν με απευθείας πολιτική γενεαλογία την σημερινή ακροδεξιά κυβέρνηση και την νεοναζιστική οργάνωση του 7%.
Η αποχουντοποίηση δεν έγινε ποτέ, όχι γιατί κάποιος αποφάσισε να μη γίνει αλλά επειδή η χούντα είναι η ουσία του κράτους. Έτσι, όταν οι προερχόμενοι από τον «προοδευτικό» χώρο έφτασαν να αγγίξουν την εξουσία, κατάλαβαν ότι έπρεπε να διατηρήσουν στις θέσεις τους τους χουντικούς ανώτατους αξιωματικούς της αστυνομίας και του στρατού, τους χουντικούς δικαστικούς, τους χουντικούς μηντιάρχες και, ασφαλώς, να ζητήσουν στήριξη από τους χουντικούς επιχειρηματίες.
Πράγμα που και η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση αρχίζει να αντιλαμβάνεται και να εφαρμόζει.
Όπως είχε πει άλλωστε και ο Μαρκεζίνης «Ἂν ἡ Ἀστυνομία καὶ ἡ Χωροφυλακὴ διέθετε αυτὸν τὸν ἀναγκαῖον καὶ σύγχρονον ὁπλισμόν […], εἶναι πάρα πολὺ πιθανὸν νὰ καθίστατο περιττὴ ἡ ἐπέμβασις τῶν τεθωρακισμένων εἰς τὸ Πολυτεχνεῖον».
