Αντισυνταγματική νομοθεσία επέτρεψε την απόσυρση κατηγοριών για τον δολοφόνο του Μάικλ Μπράουν

Ένα από τα τεκμήρια που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο, αναφέρει τον Γουίλσον ως θύμα του Μπράουν.

της BlackCat

Με απόφαση του σώματος των ενόρκων που κλήθηκαν να εξετάσουν την υπόθεση της ανθρωποκτονίας του Μάικλ Μπράουν, δεν θα προσαυθεί καμία κατηγορία στον αστυνομικό Ντάρρεν Γουίλσον, αφού θεωρείται πλέον πως ο δεύτερος ενήργησε μέσα στα πλαίσια του νόμου. Ο αστυνομικός, προκάλεσε το θάνατο του νεαρού Αφρο-Αμερικανού στις 9 Αυγούστου, στο Φέργκιουσον της πολιτείας Μισούρι, έπειτα από έντονη λογομαχία και καταδίωξη. Μετά την επίσημη ανακοίνωση της απόφασης, ξέσπασαν διαμαρτυρίες στο Φέργκιουσον αλλά και σε μεγάλες πόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών όπως το ΄Ωκλαντ, το Σιάτλ και την Νέα Υόρκη όπου αγανακτησμένοι διαδηλωτές ξεχύθηκαν στους δρόμους.

Σύμφωνα με το επίσημο έγγραφο της ιατροδικαστικής εξέτασης που δημοσιεύθηκε από τις αρχές, το αίτιο θανάτου του Μπράουν ορίζεται ως ανθρωποκτονία από θανάσιμα τραυματα στο κεφάλι και το στέρνο. Οι εφτά σφαίρες που συνέλλεξαν οι ιατροδικαστές από το σώμα του νεαρού ήταν τρεις στα μπράτσα, μια στο πάνω μέρος της κεφαλής, μία στο μέτωπο, μία στο στήθος και μία στην παλάμη του δεξιού χεριού. Οι σφαίρες που εισχώρησαν μέσα στην κρανιακή κοιλότητα του θύματος, ακολούθησαν πορεία που δείχνει πως ο Μπράουν πυροβολήθηκε με σκυμένο το κεφάλι και το πρόσωπό σε παράλληλη θέση προς το έδαφος. Οι ιατροδικαστές συμπεραίνουν πως μετά τους τραυματισμούς στο κεφάλι, ο νεαρός Αφρο-Αμερικανός έχασε αμέσως τις αισθήσεις του.

Ο δικηγόρος Chet Pleban, ο οποίος απέχει από την υπόθεση αλλά εκπροσώπησε στο παρελθόν αστυνομικούς που αντιμετώπιζαν κατηγορίες ανθρωποκτονίας, δήλωσε στην τοπική εφημερίδα Saint Lewis Post Dispatch, ότι η μόνη διέξοδος από τις κατηγορίες είναι μια πειστική κατάθεση πως πυροβόλησε γιατί η ζωή του βρισκόταν σε κίνδυνο. Όμως, η χρονική τοποθέτηση του πυροβολισμού στο κεφάλι που προκάλεσε απώλεια των αισθήσεων του Μπράουν συμπίπτει με την καταδίωξη του θύματος από τον αστυνομικό, έτσι όπως τεκμηριώνεται από μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, γεγονός που καθιστά αδύνατο να στοιχειοθετεί ένα τέτοιο σενάριο. Ακολουθεί απόσπασμα από την κατάθεση της μάρτυρος 16, στην ομοσπονδιακή αστυνομία:

Εκείνη τη στιγμή, πήγα στο διπλανό παράθυρο γιατί δεν μπορούσα να δω τίποτα από εκεί που ήμουν. Κι εκείνη τη στιγμή ακούω κι άλλο πυροβολισμό, την ώρα που έτρεχαν και οι δύο. Μετά από αυτό γύρισε, είχε τα χέρια του στον αέρα, αλλά μέχρι να τον δω να τα σηκώνει ψηλά πυροβολήθηκε ξανά, άκουσα, είδα συγκεριμένα δύο πυροβολισμούς. Και τότε έπεσε κάτω, ρίχνοντας πρώτα τα χέρια, μετά με τα γόνατα και μετά με το πρόσωπο του στο έδαφος

Παρόλο που ο McCulloch, που εκπροσωπει την κατηγορούσα αρχή, αναφέρει πως κάποιες αντικρουόμενες μαρτυρίες ανέφεραν πως ο Μπράουν γύρισε πίσω και κατευθύνθηκε απειλητικά προς το μέρος του αστυνομικού, εν τούτοις δεν υπάρχει κανένα λογικό υπόβαθρο στην καταδίωξη ενός οπλισμένου αστυνομικού από άοπλο πολίτη.

Ο συνταγματικός ρατσισμός, είναι εμφανής στις διαδικασίες που επακολούθησαν τη δολοφονία αλλά και στο ευνοϊκό νομοθετικό πλαίσιο που επιτρέπει την ακραία αστυνομική βία. Ο Γουίλσον, ουδέποτε συνελήφθη από τις αρχές, όπως αρμόζει σε υπόπτους υποθέσεων ανθρωποκτονίας, παρά τη δημόσια κατακραυγή στην επιεική αντιμετώπιση του λόγω της θέσης του στην αστυνομία. Πριν καν το σχηματισμό του κατηγορητηρίου, η επίσημη αναφορά του εγκληματολογικού εργαστηρίου αναφέρεται στον Γουίλσον ως ”θύμα” ενώ στον νεαρό που έχασε τη ζωή του ως ”ύποπτο” για ”επίθεση κατά του αστυνομικού”. Τα έγγραφα αυτά παρουσιάστηκαν στους ενόρκους ως τεκμήρια, με βάση τα οποία κλήθηκαν να κρίνουν αν ήταν δυνατή η απαγγελία κατηγοριών στον Γουίλσον. Με αυτό τον τρόπο, οι αρχές, προέτρεψαν την ερμηνεία της υπόθεσης ως ένα περιστατικό επίθεσης κατά του αστυνομικού. Από την στιγμή που δόθηκαν τέτοιου είδους ιδιότητες στους Ντάρρεν και Μπράουν, η υπόθεση δεν διερευνήθηκε ως ανθρωποκτονία όπως και ορίστηκε από τους ιατροδικαστές, δεν τηρήθηκε η αντικειμενικότητα, αλλά ερμηνεύτηκε εξ’ αρχής με αθωωτικούς προς το θύτη όρους.

Ένας νόμος που έχει κριθεί αντισυνταγματικός από το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α. το 1985, επιτρέπει τα πυρά αστυνομικού ακόμα και την αφαίρεση ζωής ‘στόχου’, εαν ο αστυνομικός έχει εύλογες υπόνοιες πως ο ύποπτος έχει πράξει ή σκοπεύει να πράξει κακουργηματικής φύσης αδίκημα. Η εφαρμογή του νόμου αυτού, σε ένα περιβάλλον που το 94% των αστυνομικών είναι λευκοί ενώ το 80% των κατοίκων είναι μαύροι, δεδομένου του ιστορικο-κοινωικού πλαισίου συνύπαρξης των δύο φυλών, δημιουργεί συνθήκες θυματοποίησης των Αφρο-Αμερικανών κατοίκων της περιοχής.

Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως στην πόλη Σέιντ Λούις, ο συνολικός αριθμός των νεκρών από πυροβολισμό αστυνομικού ανέρχεται στα 39 άτομα μεταξύ των χρονολογιών 2003-2012 ενώ έχουν απαγγελθεί κατηγορίες μόνο σε ένα ύποπτο. Γενικά υπάρχει μια τάση κατάταξης τέτοιων περιστατικών ως ‘δικαιολογημένα’ από τα τμήματα εσωτερικών υποθέσεων των αστυνομικών τμημάτων, κάτι που εξηγεί πώς μόνο τέσσερις υποθέσεις που αφορούν το θανατο πολιτών από αστυνομικά πυρά έχουν τεθεί υπό διερεύνηση μέχρι σήμερα.

Η Ντολόρες Τζόουνς-Μπράουν, καθηγήτρια νομικής στο πανεπιστήμιο Τζον-Τζέημς, ανέφερε τη θετική επίδραση των διαδηλώσεων και της κάλυψής τους από τα μέσα ενημέρωσης που λειτούργησαν ως μοχλός πίεσης για να διερευνηθεί η υπόθεση. Αλλά, πρόσθεσε, πως παρ’ όλα αυτά η επιρροή της κατηγορούσας αρχής στην παρουσίαση των στοιχείων έπαιξε μεγάλο ρόλο στο αποτέλεσμα της δικαστικής απόφασης.

Ποιά είναι όμως αυτή η κατηγορούσα αρχή; O McCulloch έχει ήδη επικριθεί για προκατάληψη κατά του Μπράουν λόγω της στενής συνεργασίας του με αστυνομικούς, ενώ ο ίδιος είναι γιος αστυνομικού που πυροβολήθηκε θανάσιμα από Αφρο-Αμερικανό. Σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ανέφερε: ‘Η καταγωγή μου δεν είναι μυστικό. Δεν έχει ποτέ αμφισβητηθεί η αίσθηση δικαιοσύνης μου μέχρι αυτο το συγκεκριμένο γεγονός’. Όμως, η συντάκτρια Heather Cole, της νομικής εφημερίδας Missouri Lawyers Weekly, με άρθρο της τον Σεπτέμβριο, δείχνει την ελαστική αντιμετώπιση αστυνομικών-υπόπτων σε πέντε σημαντικές υποθέσεις που απασχόλησαν την περιοχή από το 1991, καμία από τις οποίες δεν έληξε με απαγγελία κατηγοριών. Το 2000, σε υπόθεση δολοφονίας δύο υπόπτων για εμπορία ναρκωτικών από αστυνομικούς, είχε δηλώσει για τα θύματα (σε ακριβή μετάφραση): ‘Τέτοιοι άνθρωποι είναι κώλοι.’ Και αργότερα: ‘Τα μέσα ενημέρωσης και οι αυτο-αποκαλούμενοι ακτιβιστές έχουν εικονογραφίσει τους δύο κυρίους ως λαϊκούς ήρωες και παρουσιάζουν την αστυνομία ως τον κακό της υπόθεσης. Είναι σημαντικό να ξέρει η κοινή γνώμη πως αυτοί οι δύο και άλλοι σαν αυτούς σκορπίζουν τον όλεθρο μοιράζοντας κοκαϊνη και ηρωίνη στις γειτονιές. Όλο αυτό θα είχε αποφευχθεί αν απλά είχαν παραδοθεί στους αστυνομικούς’.

Το Φέργκιουσον, που είχε ήδη κυρηχθεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης κινητοποιώντας και την εθνική φρουρά, είναι ένα μέρος που φλέγεται, κυριολεκτικά και μεταφορικά, από την οργή των διαδηλωτών για μια αδικία που διαιωνίζεται εις βάρος των Αφρο-Αμερικανών πολιτών. Οι συγκρίσεις ανάμεσα σε Γάζα και Φέργκιουσον, όσον αφορά την βίαιη αντιμετώπιση των διαδηλωτών δεν είναι τυχαίες. Ο αρχηγός της αστυνομίας στο Φέργκιουσον, που βρίσκεται πίσω από τις τακτικές καταστολής που ακολουθήθηκαν,  έχει εκπαιδευτεί στο Ισραήλ. Το ισραηλινό κράτος και η Αμερικανική κυβέρνηση έχουν προβεί σε μια συνεργασία εντατικοποίησης του μιλιταρισμού της αστυνομίας τα τελευταια χρόνια, με σεμινάρια εκπαίδευσης για χιλιάδες αστυνομικούς στο Ισραήλ που παρέχουν ‘εδειδικευση’ στην αντιμετώπιση της εγκληματικότητας, της τρομοκρατίας και του αντάρτικου πόλεων. Οι κυβερνήσεις θα αναλώνονται πάντα στην καταστολη της όποιας κραυγής αντίδρασης για να μην επιτρέψουν να αμφισβητηθεί ποτέ ένα συστήμα εξουσίας που βασίζεται στην παρανοϊκή αντίληψη πως κάποιος άνθρωπος είναι ανώτερος από κάποιον άλλο.

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο