Από το πολιτικό μπλογκ “Στη Γαλαρία“
Σχόλιο Γαλαρίας:
Σε ένα παλιότερο εξώφυλλο της, η Charlie Hebdo απεικόνιζε τον Μωάμεθ να πιάνει το κεφάλι του (σε double palm-face στάση) και να λέει
“Είναι σκληρό να σε αγαπούν μαλάκες“…
Ενάντια στην εφημερίδα κινήθηκαν μουσουλμανικές οργανώσεις. Έγινε ακόμα και δικαστήριο το οποίο τελικά αθώωσε την εφημερίδα με το σκεπτικό ότι ως “μαλάκες” υπονοούνταν οι τρομοκράτες και όχι οι μουσουλμάνοι στο σύνολο. Κάποιοι πολιτικοί είχαν αποστείλει επιστολές που διαβάστηκαν στο δικαστήριο (ο Σαρκοζί και ένας από τους μετέπειτα πρωθυπουργούς του Ολάντ) υπέρ της ελευθερίας της έκφρασης. Όποιες σκοπιμότητες κι αν εξυπηρετούσε η κίνησή τους αυτή, ταυτόχρονα δείχνει και τις απόψεις, ή τουλάχιστον το επίπεδο, του ακροατηρίου που θεωρούν ότι τους παρακολουθεί.
Στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός μας, ως προεξάρχον της κανιβαλιστικής ακροδεξιάς, φρόντισε να μας θυμίσει από τη μία το επίπεδο του ιδίου και της ομάδας που διαμορφώνουν μαζί του τις πολιτικές αιχμές του λόγου της ΝΔ, και από την άλλη φρόντισε να μας θυμίσει το επίπεδο που θεωρούν ότι έχει το πολιτικό ακροατήριό τους, ο ελληνικός λαός. Βέβαια, δυστυχώς από την κατάσταση της χώρας και του πολιτικού της προσωπικού, είναι ανοιχτό το ζήτημα αν έχει δίκιο να απευθύνεται σε εγκεφαλικά νεκρούς χριστιανοταλιμπάν ή κάπου έχει παρεξηγήσει το περιβάλλον στο οποίο μιλά.
Επειδή ήδη επιβεβαιώνεται, λοιπόν, η ανησυχία που εκφραζόταν στο προηγούμενο άρθρο της Γαλαρίας σχετικά με την καπήλευση της υπόθεσης Charlie Hebdo από την δεξιά και ακροδεξιά, είναι λογικό να σκεφτεί κανείς πόσο θα ταίριαζε αυτό το παραπάνω εξώφυλλο να παρουσιαστεί εκ νέου. Αυτή τη φορά όχι για τους φονταμενταλιστές μουσουλμάνους, αλλά για το πόσο σκληρό είναι να είσαι μέρος της Charlie Hebdo, ίσως να έχεις χάσει και τη ζωή σου, και να γίνεσαι αντικείμενο “λατρείας” από τον κάθε ακροδεξιό μαλακοπίτουρα. Δε χρειάστηκε όμως να αποτυπώσω τη σκέψη αυτή καθώς διαπίστωσα ότι είχε μόλις αποτυπωθεί πολύ όμορφα από το Cogito Ergo Sum (αναδημοσιεύεται στο τέλος), κι όχι μόνο.
Να προσθέσω μόνο μία σκέψη: ότι ίσως αυτή η “αγάπη” από την άκρα δεξιά να πρέπει να μας προβληματίσει για τα περιθώρια που αφήνονται από την ίδια τη σάτιρα ώστε να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης. Ίσως σημαίνει ότι έχουν γίνει λάθη ή υπερβολές και από την πλευρά των παραγωγών του υλικού όσον αφορά το το πλαίσιο μέσα στο οποίο παρουσίαζαν τη δουλειά του. Ίσως αυτό το πλαίσιο να επέτρεπε τη χρησιμοποίηση του υλικού τους για την προπαγάνδιση ιδεολογιών εκ διαμέτρου αντίθετων από αυτές που ήθελαν να προβάλλουν οι ίδιοι οι καλλιτέχνες-δημοσιογράφοι.
Καλή ανάγνωση
—:{}:—
Η σφαγή στο Charlie Ηebdo άρχισε ήδη να γίνεται αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης και για εκλογικές σκοπιμότητες αλλά και από τους υποστηρικτές τής ελεύθερης οπλοφορίας, τόσο στην Γαλλία όσο και στο εξωτερικό.
«Είναι σκληρό να σε υποστηρίζουν μαλάκες» θα μπορούσε να φωνάξει το Charlie Ηebdo βλέποντας κάποιες αντιδράσεις στην Γαλλία και αλλού στον κόσμο. Χωρίς καμιά έκπληξη, το δράμα τού Charlie Ηebdo έχει προκαλέσει αμφίβολες αντιδράσεις ή απόπειρες πολιτικής εκμετάλλευσης.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, στην εκστρατεία του για τις βουλευτικές εκλογές, χρησιμοποίησε την τραγωδία ενάντια στον πολιτικό αντίπαλό του, τον ΣυΡιζΑ, ο οποίος φαίνεται να προηγείται στις σφυγμομετρήσεις. «Σήμερα στο Παρίσι, πραγματοποιήθηκε μια σφαγή με τουλάχιστον δώδεκα θανάτους. Και εδώ μερικοί ενθαρρύνουν ακόμη περισσότερο την παράνομη μετανάστευση και υπόσχονται την πολιτογράφηση», δήλωσε ο επί κεφαλής τής συντηρητικής Νέας Δημοκρατίας.
Ο Πρόεδρος του λαϊκού βελγικού κόμματος Μπαρτ Ντε Βεβέρ, κατηγόρησε την ριζοσπαστική αριστερά ότι προωθεί συμμαχίες με “ριζοσπάστες μουσουλμάνους”: «Βλέπω κάποιους οι οποίοι εδώ κι έναν αιώνα διακηρύττουν ότι “η θρησκεία είναι το όπιο του λαού”, να προσπαθούν να ψαρέψουν μουσουλμανικές ψήφους», δήλωσε στο τηλεοπτικό κανάλι VRT, μια δήλωση που αναπαράχθηκε από την Libre Belgique. «Αυτό το κάνουν καθαρά για δημογραφικούς λόγους, επειδή εκεί υπάρχει απίστευτα μεγάλη δεξαμενή ψήφων. Το πώς οι κομμουνιστές προωθούν τώρα συμμαχίες με τους ριζοσπάστες μουσουλμάνους και το πώς πηγαίνουν με τα νερά τους, προκειμένου να προσθέσουν τις ψήφους αυτής της ομάδας στην δύναμή τους, είναι πολύ ενδιαφέρον να το προσέξουμε», πρόσθεσε.
Ο Αμερικάνος δισεκατομμυριούχος Ντόναλντ Τραμπ, βρήκε την ευκαιρία για να εγκωμιάσει την ελεύθερη οπλοφορία μέσα από τρία τουίτ. «Εάν οι άνθρωποι που τόσο βίαια δολοφονήθηκαν στο Παρίσι, είχαν όπλα, θα είχαν τουλάχιστον μια δυνατότητα να υπερασπιστούν τους εαυτούς τους (…) Δεν είναι ενδιαφέρον ότι η τραγωδία του Παρισιού πραγματοποιήθηκε σε μια από τις χώρες με τον πιο αυστηρό έλεγχο των όπλων στον κόσμο; (…) Θυμηθείτε, όταν τα όπλα είναι παράνομα, μόνο οι παράνομοι οπλίζονται!».
[Άρθρο της χτεσινής “L’ Express” – Απόδοση στα ελληνικά: Cogito ergo sum]
Από προχτές κρατιέμαι με τα χίλια ζόρια για να μη σχολιάσω τα λόγια τού πρωθυπουργού, τα οποία αναφέρει το δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας. Πολλές φορές έχω θυμώσει, έχω εξοργιστεί ή έχω αγανακτήσει με όσα βγαίνουν από τα χείλη πολιτικών εκπροσώπων τής αστικής τάξης. Πολλές φορές έχει κινδυνεύσει ο τηλεοπτικός μου δέκτης από ρίψη σταχτοδοχείου, πολλές φορές άλλαξα τσαντισμένος σταθμό στο ραδιόφωνο και πολλές φορές στραπατσάρησα ή έσκισα εφημερίδα από τα νεύρα μου. Όμως, προχτές αηδίασα.
“Κάποιοι προκαλούν ή, μάλλον, προσκαλούν κι άλλους μετανάστες”, δήλωσε από βήματος και με πλήρη ξεδιαντροπιά ο πιο ακροδεξιός πρωθυπουργός τής μεταπολίτευσης, σχολιάζοντας το έγκλημα του Παρισιού. Νοιώθοντας το έδαφος να φεύγει κάτω από τα πόδια του και επειδή “το πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη”, ο φασίζων ψευτόμαγκας παρέβλεψε ότι οι δράστες του εγκλήματος δεν ήσαν μετανάστες αλλά κανονικοί Γάλλοι πολίτες. Αν και είμαι σίγουρος ότι δεν το παρέβλεψε από λάθος. Το έκανε εσκεμμένα, προκειμένου να χαϊδέψει κάποια χρυσαυγήτικα αφτιά, πλήρως αδιαφορώντας αν μ’ αυτόν τον τρόπο δίνει άλλο ένα χαστούκι στο “καλύτερο πολίτευμα του κόσμου”, στην δημοκρατία του.
Στο φινάλε, αισθάνομαι δικαιωμένος: καλύτερα που ως τώρα δεν σχολίασα τίποτε. Δεν θα μπορούσα να κάνω καλύτερο σχόλιο απ’ αυτό που έκανε η ίδια η L’ Express, παραφράζοντας την αποστροφή τού Ζωρζ Βολινσκί, ενός από τους αδικοχαμένους καρτουνίστες. Το πολύ-πολύ, να χρησιμοποιούσα την ίδια αποστροφή δίχως παράφραση, έτσι όπως γράφτηκε στο εξώφυλλο του Charlie Hebdo. Μάλιστα δε, αν ήμουν καλός στο σκίτσο, θα αντικαθιστούσα το σκίτσο του προφήτη με ένα σκίτσο τής δημοκρατίας να μονολογεί: C’est dur d’être aimé par des cons.
Επί το ελληνικώτερον: Είναι σκληρό να σε αγαπούν μαλάκες.
Από το πολιτικό μπλογκ “Στη Γαλαρία“
