Αυτά είναι τα πρώτα λόγια του Vittorio Arrigoni, που δημοσιεύτηκαν στο ιταλικό blog του λίγο μετά την άφιξή του στη Γάζα.
«Η Ιστορία είμαστε εμείς».
Η ιστορία δεν είναι οι δειλές κυβερνήσεις
με την υπακοή τους σε όποιον έχει την ισχυρότερη στρατιωτική δύναμη
Η ιστορία φτιάχνεται από τους απλούς ανθρώπους
τους καθημερινούς ανθρώπους, με την οικογένεια στο σπίτι και μια κανονική δουλειά
που είναι αφοσιωμένοι στην ειρήνη ως ένα μεγάλο ιδανικό,
στα δικαιώματα όλων,
στο να παραμένουν άνθρωποι.
Η Ιστορία είμαστε εμείς
που διακινδυνεύσαμε τις ζωές μας
να κάνουμε την ουτοπία εφικτή
να προσφέρουμε ένα όνειρο, μια ελπίδα, σε εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Αυτοί που ζητωκραύγαζαν μαζί μας
όταν φτάσαμε στο λιμάνι της Γάζας
… Το ειρηνικό μήνυμά μας
είναι μια πρόσκληση για δράση
για άλλους απλούς ανθρώπους, όπως εμείς,
να μην παραδώσουν τη ζωή σας
σε όποιον κουκλοπαίχτη είναι στην εξουσία αυτή τη φορά
Αλλά να αναλάβουν την ευθύνη για την επανάσταση
Αρχικά, την εσωτερική επανάσταση
για να δώσουν αγάπη, να προσφέρουν ενσυναίσθηση
Αυτό είναι, που θα αλλάξει τον κόσμο
Έχουμε δείξει ότι η ειρήνη δεν είναι μια αδύνατη ουτοπία
Ή ίσως έχουμε δείξει ότι μερικές φορές
η ουτοπία μπορεί να είναι εφικτή
Πιστέψτε το αυτό
Σταθείτε ακλόνητοι μπροστά στον εκφοβισμό, στο φόβο και την απελπισία
Και απλά παραμείνετε άνθρωποι. “
Η 15η Απριλίου του 2015, σηματοδοτει την τέταρτη επέτειο από τη δολοφονία του ακτιβιστή του ISM και συντρόφου μας, Vittorio “Vik” Arrigoni στη Λωρίδα της Γάζας. Ο Vittorio έφτασε στη Γάζα στις 23 Αυγούστου 2008, σπάζοντας τον ισραηλινό αποκλεισμό της Γάζας, με περίπου 40 άλλους διεθνείς ακτιβιστές, γεγονός που είχε περιγράψει ως μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές της ζωής του: «Κατέστη σαφές, όχι μόνο στον κόσμο, αλλά και στους Παλαιστίνιου, ότι υπάρχουν άνθρωποι που είναι πρόθυμοι να αφιερώσουν τη ζωή τους στην προσπάθεια, για να έρθουν και να αγκαλιάσουν τους αδελφούς τους εδώ στη Γάζα.»
Από την άφιξή του μέχρι τη δολοφονία του στις 15 Απριλίου του 2011, ο Vittorio έμεινε στη Γάζα για να συνεργαστεί με το Διεθνές Κίνημα Αλληλεγγύης, πήρε μέρος εκεί σε αρκετές διαδηλώσεις, βοήθησε τόσο τους αγρότες και τους αλιείς και κατέγραψε τα αμέτρητα ισραηλινά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, στα οποία έγινε μάρτυρας. Ο Vittorio έμεινε επίσης στη Γάζα κατά τη διάρκεια της Επιχείρησης Συμπαγές Μολύβι, κατά την διάρκεια της οποίας σφαγιάστηκαν εκατοντάδες άμαχοι Παλαιστίνιοι.
Vittorio, δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.
Λόγια της μητέρας του Vik, Egidia Beretta:
” Αυτό το χαμένο παιδί μου είναι πιο ζωντανό από ποτέ, όπως το σιτάρι που έχει πέσει στο έδαφος και πέθανε για να φέρει στο προσκήνιο μια πλούσια συγκομιδή. Το βλέπω και το ακούω ήδη στα λόγια των φίλων του, και κυρίως στους νεότερους ανάμεσά τους, κάποιοι πιο κοντά, κάποιοι πιο μακριά στενότερες, … ήμασταν πολύ μακριά από τον Vittorio, αλλά τώρα είμαστε πιο κοντά από ποτέ, με τη ζωντανή παρουσία του, να μεγεθύνεται κάθε ώρα που περνάει, σαν άνεμος από τη Γάζα, από την αγαπημένη του Μεσόγειο, φυσώντας απαλά για να παραδώσει το μήνυμα της ελπίδας του και την αγάπη του για εκείνους που δεν έχουν φωνή, για τους αδύναμους και τους καταπιεσμένους, παραδίδοντας τη σκυτάλη.
Ο Σιωνισμός είναι ένα αποτρόπαιο, ρατσιστικό και αποικιακό κίνημα. Όπως όλα τα αποικιακά και απαρτχάιντ συστήματα, είναι προς το συμφέρον όλων, να αφανιστεί. Η ελπίδα μου είναι να το δούμε να αντικαθίσταται, χωρίς αιματοχυσία, με ένα δημοκρατικό, κοσμικό κράτος – για παράδειγμα στα σύνορα της ιστορικής Παλαιστίνης – και όπου οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί θα μπορούν να ζουν με ίσα δικαιώματα, χωρίς εθνοτικές και θρησκευτικές διακρίσεις. Είναι μια επιθυμία που ελπίζω ότι θα γίνει σύντομα πραγματικότητα.”
(πηγή : http://palsolidarity.org/2015/04/four-years-ago-we-lost-vik/)
(μετάφραση, επιμέλεια Sylvia)
