Η Τζαράρ στη φυλακή με ανυπόστατες κατηγορίες: η ισραηλινή “δικαιοσύνη” εξευτελίζεται

b2ap3_thumbnail_JarrarSamidoun.jpg

 

του Γκίντεον Λεβί

Πρόκειται για μία υπόθεση μετά την οποία κανείς δεν θα μπορεί να ισχυριστεί στα σοβαρά τα εξής: 1) ότι το Ισραήλ είναι κράτος δικαίου, 2) ότι το καθεστώς στα κατεχόμενα από το Ισραήλ εδάφη δεν είναι στρατιωτική δικτατορία, 3) ότι στο Ισραήλ δεν υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι, 4) ότι το στρατιωτικό δικαστικό σύστημα στα κατεχόμενα εδάφη έχει κάποια σχέση, αν και αδύναμη, με το νόμο και τη δικαιοσύνη και 5) με δεδομένα όλα τα παραπάνω, ότι το Ισραήλ είναι δημοκρατία. 

Ακούγονται υπερβολικά αυτά; Μερικές φορές μία και μοναδική υπόθεση αρκεί για να επιβεβαιωθεί η αλήθεια.

Η Χαλίντα Τζαράρ, μέλος του παλαιστινιακού κοινοβουλίου, βρίσκεται υπό κράτηση εδώ και δύο μήνες, ωστόσο σχεδόν κανείς δεν έχει αρθρώσει λέξη. Αρχικά, το Ισραήλ δήλωσε ότι θα την απελάσει για 6 μήνες στην Ιεριχώ, όμως η Τζαράρ αρνήθηκε να αναγνωρίσει τη νομιμότητα του εντολέα απέλασής της. Ο ισραηλινός στρατός υποχώρησε.

Μετά τέθηκε υπό διοικητική κράτηση ως τιμωρία για την άρνησή της να απελαθεί. Όμως ο στρατός φοβήθηκε από το ξέσπασμα διεθνών διαμαρτυριών για τη φυλάκιση μιας βουλευτού χωρίς δίκη. Έτσι αποφάσισαν να τη δικάσουν.

Το κατηγορητήριο, αποτελούμενο από όχι λιγότερες από 12 κατηγορίες, πρέπει να διδάσκεται σε κάθε νομική σχολή: Να πώς ανακατεύεις μαζί διάφορες ψευδείς κατηγορίες και στήνεις ένα κατηγορητήριο.  Έτσι ακριβώς συμπεριφέρεται ένα σύστημα που έχει το θράσος να αυτοαποκαλείται “νομικό σύστημα”, με “δικαστές” και “εισαγγελείς”, “ετυμηγορίες” και “ακροάσεις”. Όλοι υποκρίνονται φορώντας το γελοίο προσωπείο τους και παίρνουν τους παράλογους ρόλους τους στα σοβαρά. Και αυτό είναι το αποτέλεσμα.

Η Τζαράρ, έμπειρη πολιτική ακτιβίστρια που δεν έχει ποινικό ιστορικό, ούτε καν όπως αυτό ορίζεται από τις κατοχικές αρχές, που εξελέγη σε δημοκρατικές εκλογές και αγωνίζεται για τα δικαιώματα των γυναικών και την απελευθέρωση των κρατουμένων, κατηγορείται για μία πληθώρα εγκλημάτων  για τα οποία οι λέξεις “γελοίο”, “παρωδία” ή “φάρσα” δεν είναι αρκετές. Για τι κατηγορείται; Για το ότι αντιτίθεται στην κατοχή, για το ότι επισκέφτηκε έναν απελευθερωμένο πρώην κρατούμενο και ζήτησε την αποφυλάκιση του ηγέτη του κινήματός της (του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης). Επίσης κατηγορείται για το ότι παραβρέθηκε σε μία έκθεση βιβλίου και μάλιστα «ρώτησε αν είναι καλά οι ακτιβιστές και αν πηγαίνουν καλά οι πωλήσεις των βιβλίων στην έκθεση», για το ότι έδωσε συνεντεύξεις, ομιλίες και διαλέξεις, για το ότι συμμετείχε σε πορείες, για το ότι πιθανώς -ακόμη και το κατηγορητήριο το θεωρεί αμφισβητούμενο – υποκίνησε σε απαγωγές στρατιωτών ώστε να απελευθερωθούν σε ανταλλαγή Παλαιστίνιοι κρατούμενοι.

Δώδεκα κατηγορίες ντροπής για τους συντάκτες αυτού του κατηγορητηρίου – ενός από τα πιο γελοία νομικά κείμενα που γράφτηκαν ποτέ εδώ, ακόμη και για τα δεδομένα του στρατιωτικού νομικού συστήματος. Ενός συστήματος όπου ο δικαστής απευθύνει χαιρετισμό στον εισαγγελέα, που είναι ανώτερός του στη στρατιωτική βαθμίδα, και που και οι δύο είναι ορθόδοξοι Εβραίοι που φορούν κιπά, ίσως μάλιστα και έποικοι – εντελώς κατά τύχη, φυσικά! Δεν θα μπορούσε ποτέ αυτό να επηρεάσει την κοσμοθεωρία τους ή να κατευθύνει τη συμπεριφορά τους!   Ενός νομικού συστήματος που δεν μπαίνει καν στον κόπο να μεταφράσει για την κατηγορούμενη τα λόγια του δικαστή και στο οποίο ο δικαστής καθυστερεί την απόφασή του να αφεθεί ελεύθερη για 72 ώρες, οι οποίες μετατρέπονται σε μία ακόμη βδομάδα (!) κράτησης. Αλλά ποιος τα υπολογίζει αυτά;

Έτσι η Τζαράρ πέρασε και αυτό το σαββατοκύριακο στη φυλακή. Ακόμη και όταν ο στρατιωτικός δικαστής αναγνώρισε ότι το κατηγορητήριο είναι σαθρό και διέταξε να αφεθεί ελεύθερη με εγγύηση, ο εισαγγελέας άσκησε έφεση. Το δευτεροβάθμιο δικαστήριο έκανε δεκτή την έφεση και διέταξε να παραμείνει στη φυλακή μέχρι το τέλος της δίκης. Το εφετείο γνωρίζει γιατί ανέτρεψε την απόφαση του δικαστή, ταγματάρχη Χάιμ Μπάλιλτυ: Ο στρατός είχε ανακοινώσει ότι αν το δικαστήριο διέταζε να αφεθεί ελεύθερη, θα την έθετε υπό διοικητική κράτηση. Η εξουσία του νόμου.

Μία φεμινίστρια βουλευτής, γενναία, αποφασιστική και με αγάπη για την πατρίδα της είναι στη φυλακή με ανυπόστατες κατηγορίες -και είναι σα να μη συμβαίνει τίποτα. Ελάχιστα μέλη της Κνεσέτ, από την πραγματική Αριστερά, την επισκέφτηκαν και μίλησαν ανοιχτά υπέρ της αλλά εκτός από αυτό, επικράτησε απόλυτη σιωπή και απάθεια. Ο εκπρόσωπος της Κνεσέτ δεν καταδίκασε τη φυλάκισή της, ο πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου δεν άρθρωσε λέξη, η Ένωση Δικηγόρων του Ισραήλ παρέμεινε σιωπηλή. Το ίδιο και οι οργανώσεις γυναικών όπως και τα μέσα ενημέρωσης.

Κάποτε, ίσως τους ρωτήσουν: Πού ήσουν όταν η Τζαράρ σάπιζε στη φυλακή; Τι έκανες γι’ αυτό; Συνειδητοποίησες ότι με τη ντροπιαστική σιωπή σου συνέβαλες στο να μετατραπεί το Ισραήλ σε ένα κράτος πολιτικών κρατουμένων; Σήμερα η Τζαράρ, αύριο ίσως εσύ;

πηγή:  http://www.haaretz.com/opinion/1.659008

(μετάφραση-επιμέλεια Νικολέττα Κίτσου)

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο