Ειδήσεις από τις φυλακές: Σκληρή ποινή και αθλιες συνθήκες εγκλεισμού για τον αναρχικό τρανσέξουαλ Μάριους Μέησον

Ο Μάριους με τα παιδιά του το 2013. Πηγή supportmarie

Ο Μάριους Μέησον, αναρχικός, περιβαλλοντιστής και αγωνιστής για τα δικαιώματα των ζώων, εκτίει ποινή φυλάκισης 22 ετών σε μια ομοσπονδιακή φυλακή για πράξεις σαμποτάζ που διενήργησε σε μια προσπάθεια να υπερασπίσει τον πλανήτη. Κανείς ποτέ δεν τραυματίστηκε από τις δράσεις του.

Μετά από απειλές που δέχτηκε το 2009 για ισόβια ποινή, ο Μάριους παραδέχτηκε ενοχή για εμπρισμό στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν και συγκεκριμένα στο εργαστήριο που λειτουργούσε υπέρ των συμφερόντων της Μονσάντο, διεξάγοντας έρευνα για γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς. Ο Μάριους παραδέχτηκε ενοχή στην κατηγορία της πρόκλησης υλικών ζημιών σε δώδεκα ακόμα  παρεμβάσεις… Η ποινή που εξέδοσε το δικαστήριο ξεπερνά κατα δύο έτη το ανώτατο όριο που εισηγήθηκε η εισαγγελία, με την αιτιολογία της ”τρομοκρατικής επιβάρυνσης”. Αυτή είναι η αυστηρότερη τιμωρία που έχει αντιμετωπίσει κανείς για περιβαλλοντικό σαμποτάζ μέχρι σήμερα.

Ο Μάριους βρίσκεται κρατούμενος στο τμήμα υψίστης ασφαλείας του Ομοσπονδιακού Ιατρικού Κέντρου στο Κάρσγουελ, του Φοξ Γουώρθ, της πολιτείας Τέξας. Σύμφωνα με στοιχεια της φυλακής το τμήμα είναι ”σχεδιασμένο για γυναίκες κρατούμενες με ιστορικό απόδρασης, μακροχρόνια προβλήματα συμπεριφοράς, επαναλαμβανόμενα περιστατικά επιθετικής συμπεριφοράς και άλλα προβλήματα που απαιτούν ιδιαίτερη διαχείρηση”. Ο Μάριους δεν έχει παραβιάσει ποτέ τους κανόνες της φυλακής. Είναι ξεκάθαρο πως η κράτησή του σ’ αυτό το τμήμα αποτελεί μια προσπάθεια φίμωσης των πολιτικών του πεποιθήσεων.

Στο εν λόγω τμήμα στεγάζονται μέχρι 20 άτομα, όμως οι επιπτώσεις από το άγχος χειροτερεύουν τις ήδη υπάρχουσες ψυχικές ασθένειες και το σύνδρομο μετα-τραυματικού στρες από το οποιο υποφέρουν πολλές κρατούμενες. Ο εγκλεισμός και η απομόνωση προκαλούν περιοδικές συμπεριφορές βίας και απόπειρες αυτοκτονίας αφού οι κρατούμενες δίνουν μάχη για τη διατήρηση της ψυχικής τους υγείας μέσα σε αυτές τις συνθήκες.

Υπάρχει μια μικρή αυλή που προορίζεται για την εκγύμναση των κρατουμένων, όμως το μέρος είναι τόσο μικρό που δεν υπάρχει χώρος  για οποιαδήποτε φυσική δραστηριότητα. Η αυλή είναι περιφραγμένη με μπετόν και διπλό κοφτερό συρματόπλεγμα από πάνω.

Συχνά το τμήμα αυτό παραμένει κλειδωμένο για ατέλειωτες ώρες λόγω βίαιων περιστατικών ή απόπειρες αυτοκτονίας κρατουμένων που προκαλούνται από τις κλειστοφοβικές συνθήκες καταπίεσης που επικρατούν στην πτέρυγα. Οι κρατούμενες φεύγουν από το κτίριο μόνο για ιατρικές θεραπείες, κι αυτό μετά από παρατεταμένη αναμονή και έντονες διαμαρτυρίες από την πλευρά τους, παρά το γεγονός πως το ίδιο το Κάρσγουελ αποτελεί ιατρική μονάδα. Η πρόσβαση στη συμβουλευτική, την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την εκπαίδευση είναι περιορισμένη λόγω ζητημάτων ”ασφαλείας”.

Οι κρατούμενες που βρίσκονται εκεί λόγω προβληματικών συμπεριφορών ενημερώνονται για το τι πρέπει να κάνουν για να φύγουν από εκεί. Τους δίνονται δομημένα προγράμματα και μετρήσιμοι στόχοι έτσι ώστε να μπορούν στο τέλος να επιστρέψουν σε κάποια πτέρυγα γενικού πληθυσμού. Αυτό όμως δεν ισχύει και για τον Μάριους. Ως πολιτικός κρατούμενος, δεν έχει ιδέα τι πρέπει να κάνει, και εάν μπορεί να κάνει κάτι, για να φύγει από αυτή την αυστηρή μορφή εγκλεισμού.

Η ψυχολογική αλλοίωση που προκαλεί ένα αποστειρωμένο περιβάλλον, η έλλειψη πρόσβασης σε γυμναστήριο και γνωστικά ερεθίσματα, το ψυχολογικό τραύμα που πληγώνει όλες τις κρατούμενες (και τον Μάριους) και η μη-δυνατότητα απελευθέρωσης από αυτό το τμήμα αποτελεί μια σκληρή, αλλά δυστυχώς όχι ασυνήθιστη, τιμωρία. Το τμήμα εντείνει και χειροτερεύει τα προβλήματα συμπεριφοράς που ισχυρίζεται πως αποσκοπεί να βελτιώσει. Θα έπρεπε να είχε κλείσει και ο Μάριους μαζί με τις άλλες κρατούμενες να έφευγαν άμεσα από εκεί.

Επείγει να κάνουμε ότι μπορούμε για την μεταγωγή του Μάριους  στο γενικό πληθυσμό κάποιας φυλακής χαμηλής ασφαλείας και μετά να δουλέψουμε για την εξάλειψη αυτού του παράλογου όρου φυλάκισης. Η αδικία της ποινής του διαφαίνεται στην σύγκριση με τις ποινές άλλων κρατουμένων.

Πρόσφατα ένας επί πληρωμή εμπριστής έβαλε φωτιά που προκάλεσε παράλυση σε ένα πυροσβέστη στο Ντητρόιτ και τραυμάτισε άλλους έξι. Το δικαστήριο εξέδοσε ποινή φυλάκισης επτά ετών. Η Ρεμπέκα Ρούμπεν, κατηγορήθηκε για τη συμμετοχή της σε 20 φωτιές που έγιναν από το Μέτωπο Απελευθέρωσης της Γης και το Μέτωπο απελευθέρωσης των ζώων, που προκάλεσαν ζημιές 40 εκατομμυρίων δολλαρίων. Αφού παραδέχτηκε ενοχή, της δόθηκε ποινή πέντε ετών.

Δεν είναι ξεκάθαρο γιατί το κράτος στοχοποίησε τον Μάριους δίνοντάς του μια τόσο σκληρή ποινή και τόσο αυστηρούς όρους φυλάκισης, αλλά για κάθε μέρα που είναι αναγκασμένος να επιβιώνει μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, η ψυχική και σωματική του υγεία επιδεινώνονται.

Απαιτούμε τη μεταγωγή του σε μια φυλακή κοντά στους φίλους και την οικογένειά του, καθώς και τη μείωση της ποινής του στα πέντε χρόνια, όπως είναι η ποινή της Ρεμπέκα Ρούμπεν.

Πηγή http://supportmariusmason.org/about/

Μετάφραση-BlackCat

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο