#Yourborderskill: δράση κοινωνικής ανυπακοής στο σταθμό St. Pancras του Λονδίνου

Διαδηλωτές κόλλησαν τα σώματά τους στις κολώνες μέσα στο σταθμο/Demotix/Gordon Roland Peden.

Τατιανα Γκαραβίτο

Ήμουν μία από τους 300 διαδηλωτές που συγκεντρώθηκαν στο σταθμό St Pancras International στο Λονδίνο όπου πετάξαμε ψεύτικο αίμα και εμποδίσαμε την επιβίβαση σε τρένα που έφευγαν για το εξωτερικό. Σ’ αυτό το άρθρο θα εξηγήσω το γιατί.

Την Παρασκευή, 16 Οκτωβρίου, ήμουν μια από τα οκτώ άτομα που κόλλησαν τα σώματά τους στα μηχανήματα ελέγχου εισητηρίων του Eurostar στον διεθνή σταθμό τρένων St Pancras International.

Μέσα στον σταθμό, περιμένοντας να πάρω σήμα για να ξεκινήσουμε, κοίταξα γύρω μου. Το μέρος έσφυζε από ταξιδιώτες και αστυνομικούς. Είχαν υποψιαστεί πως κάτι θα γινόταν αφού είχαν περικυκλώσει την περιοχή και στοχοποιούσαν ανθρώπους που θα λάμβαναν μέρος στη δράση.

Ξαφνικά ακούστηκε δυνατά το σύνθημα ”Τα σύνορά σας σκοτώνουν! Τα σύνορά σας σκοτώνουν!” από τους 300 διαδηλωτές που περπατούσαν τριγύρω.

Είχε έρθει η στιγμή. Ένα πλήθος κατευθύνθηκε προς τις μηχανές ελέγχου εισητηρίων του Eurostar. Έτρεξα σε μία από τις 8 μπαριέρες, έβαλα το σώμα μου μπροστά και κόλλησα τα χέρια μου δεξιά και αριστερά με κόλλα για να εμποδίσω την έλευση των ανθρώπων. Τα είχα καταφέρει! Όταν με πλησίασε ένας αστυνομικός τότε εγώ του φώναξα ” Είμαι κολλημένη!” για να τον πείσω να μην πλησιάσει περισσότερο. Αυτός άρπαξε το χέρι μου και το τίναξε βίαια κι όταν αυτό ξεκόλλησε το δέρμα μου ειχε απομείνει στη μεταλλική επιφάνεια και είχα μελανιές.

Κάποιοι άλλοι κατάφεραν με επιτυχία να κολλήσουν τα σώματά τους  διακόπτοντας τη λειτουργία του Eurostar εκείνο το απόγευμα. Οι ταξιδιώτες δεν μπορούσαν να περάσουν από τις μπλοκαρισμένες πύλες. Ένας φίλος κι εγώ κολλήσαμε στις κολώνες που βρίσκονται στο μέσο του σταθμού, ακριβώς στο κέντρο της διαμαρτυρίας. Πετάξαμε πάνω μας ψεύτικο αίμα. Κάποιοι συντάχθηκαν μαζί μας. Ακόμα και κάποιοι επιβάτες μας στήριξαν και πήραν μέρος στη διαμαρτυρία. Άλλοι έμειναν για να δουν τη δράση. Αρκετοί όμως ήταν φανερά ενοχλημένοι και προσβλητικοί απέναντί μας.

Το σύνορο Αγγλίας-Γαλλίας είναι σύμβολο ελευθερίας της διακίνησης για μια μειοψηφία προνομιούχων, ενώ οι μετανάστες και οι πρόσφυγες πεθαίνουν στην προσπάθειά τους να διαβούν από τη μια πλευρά στην άλλη. Το 2015 3000 μετανάστες πέθαναν στην προσπάθειά τους να διασχίσουν τη Μεσόγειο, αρκετοί από τους οποίους ήταν γυναίκες και παιδιά. Περισσότεροι από 6000 έχουν πεθάνει ή είναι αγνοούμενοι στην προσπάθειά τους να φτάσουν ή να παραμείνουν στην Ευρώπη αυτή τη χρονιά. Αν η Ευρώπη φρούριο δεν αφήνει να περάσουν αυτοί που εχουν άμεση ανάγκη, τότε γιατί να έχει ο οποιοσδήποτε το προνόμιο να διασχίζει αυτά τα σύνορα τόση με ευκολία;

b2ap3_thumbnail_2_20151020-230643_1.jpg

 

Η δράση μας καλέστηκε από την λατινοαμερικάνικη ακτιβιστική ομάδα The London Latinxs και άλλους μετανάστες, προωθώντας τη συνέχιση της δυναμικής γύρω απο τα δικαιώματα των μεταναστών και των προσφύγων. Συνδιοργανώσαμε την κινητοποίηση μαζί με τις οργανώσεις Black Dissidents, Sisters Uncut και Brick Lane Debates. Πιστεύουμε πως είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα κίνημα στο οποίο ηγούνται οι μετανάστες, μαζί με συμμάχους, για να θυμίσουν στο κοινό πως κανείς άνθρωπος δεν είναι παράνομος και πως οι πολιτικές μετανάστευσης που έχουν δημιουργηθεί με την πρόφαση της προστασίας της ανθρώπινης ζωής στερούν από πολλούς ανθρώπους μια αξιοπρεπή διαβίωση.  

Με την παρεμπόδιση της πρόσβασης στις πύλες, την αναπαράσταση των νεκρών στο έδαφος και με το σύνθημα ”έτσι νιώθουμε τα σύνορα” δημιουργήσαμε ένα απτό σύνορο που εμπόδισε την διακίνηση ανθρώπων, που υπό άλλες συνθήκες θα είχαν το προνόμιο να διασχισουν τα σύνορα με πολλή ευκολία. Θέλαμε να οπτικοποιήσουμε το φαινόμενο, να δείξουμε ποιοί είναι αυτοί που εμποδίζονται από το να περάσουν τα συνορα με μια αντιστροφή των όρων, κυρίως για τους πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου, που δεν αποτέλεσαν ποτέ κομμάτι αυτής της απάνθρωπης διαδικασίας. Με την άρση της ελευθερίας της διακίνησης τους παρακινήσαμε να αλλάξουν τον τρόπο που βλέπουν τους μετανάστες.

Το ψεύτικο αίμα χρησιμοποιήθηκε για να τραβήξει την προσοχή ενός λαού που βομβαρδίζεται με προκαταλήψεις από τις ειδήσεις, χωρίς όμως την τακτική των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης που χρησιμοποιούν φωτογραφίες νεκρών σωμάτων ως μέσο αποκτήνωσης των ανθρώπων. Το αίμα αντιπροσωπεύει τις ζωές που ο αποικιοκρατισμός συνεχίζει να σκοτώνει, το αίμα που χύθηκε από τις κοινότητες των μαύρων και των υπόλοιπων έγχρωμων μεταναστών ως αποτέλεσμα της αποτυχίας των κυβερνήσεων να ανταποκριθούν με ανθρωπιά και την αναγκαία ιστορική ανάλυση για να κατανοήσουν το  λόγο που η Ευρώπη είναι μια δύναμη σήμερα και γιατί κάποιοι άνθρωποι απελπισμένα χτυπανε την πόρτα της.

Αυτοί οι θάνατοι είναι η άμεση συνέπεια της Ευρώπης που ανακατεύτηκε σε συρράξεις, αποικιοκρατισμό, ιμπεριαλισμό καθώς και ρατσιστικές και κατασταλτικές μεταναστευτικές πολιτικές στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και το Ηνωμένο Βασίλειο. Οι πολιτικές της Ε.Ε. αναγκάζουν τους μετανάστες να μπαίνουν σε κακοφτιαγμένες βάρκες που τους έχουν κοστίσει μία περιουσία και κάποιες φορές ακόμα και τις ζωές τους, αντί να μπορούν να επιβιβάζονται σε αεροπλάνα. Οι μετανάστες διαφεύγουν από την πραγματικότητα του πολέμου και της φτώχειας και δεν θα έπρεπε να ρισκάρουν τις ζωές τους από την αρχή για να φτάσουν στην ασφάλεια που τους χρωστάμε. Οι κυβερνήσεις είναι συνένοχες και ένοχες μαζί, και γι αυτό αποφασίσαμε να λάβουμε δράση.

Τις προηγούμενες εβδομάδες είδαμε μια δυνατή κινητοποίηση μέσα στο γενικό κοινό, με τη συμμετοχή χιλιάδων στη διαδήλωση ”Refugees Welcome Here” που διεξήχθη στις 12 Σεπτεμβρίου στο Λονδίνο. Μετά το θάνατο του Αϊλάν, του Γκαλίβ και της Ρεχάνα Κούρντι, ο δημόσιος διάλογος άρχισε σταδιακά να επικεντρώνεται στους πρόσφυγες. Οι περισσότερες εφημερίδες έχουν σταματήσει να χρησιμοποιούν ρατσιστικές περιγραφές όπως ”κατσαρίδες”. Έχουμε δει μια μετάλλαξη όσον αφορά την ιδέα της ηθικής ευθύνης της Δυσης στην παροχή καταφυγίου και ασφάλειας στους πρόσφυγες.

b2ap3_thumbnail_3_20151020-231033_1.jpg

Όμως έχουμε ακόμα πολύ δρόμο να διανύσουμε. Η γενικευμένη αφήγηση της ”συμπάθειας” ή ”φιλανθρωπιας” προς τους πρόσφυγες δεν αρκεί. Πρέπει να μιλήσουμε για ευθύνες. Πρέπει να μιλήσουμε για υποκρισία. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως χώρες όπως η Βρετανία έχουν ανάψει τη φωτιά των πολέμων και της φτώχειας, καταστάσεις από τις οποίες οι άνθρωποι προσπαθούν να αποδράσουν.

Ως τέτοιες, οι χώρες αυτές έχουν ευθύνη να σταματήσουν να στηρίζουν δολοφονικά καθεστώτα. Επίσης έχουν ευθύνη να σταματήσουν να χρηματοδοτούν τους σκοτωμούς των μεταναστών και να χρησιμοποιοήσουν αυτά τα χρήματα για να εγγυηθούν την ασφαλή άφιξη και μετεγκατάσταση των προσφύγων στο Ηνωμένο Βασίλειο. Αλλά αντι γι’ αυτό η κυβέρνηση του Κάμερον έχει δεσμεύσει 22 εκατομμύρια σε χρηματοδότηση της Γαλλίας για μέτρα ασφαλείας στο Καλαί. Αυτά τα χρήματα θα ξοδευτούν στην περιφραξη και εφαρμογή μέτρων που απειλούν τις ζωές των μεταναστών.

Με αυτή τη δράση θέλαμε να δείξουμε πως υπάρχουν διαφόρων ειδών σύνορα. Τα βάσανα των προσφύγων δεν τελειώνουν όταν αυτοί καταφθάσουν σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο. Εδώ γίνονται εφόδοι της αντιτρομοκρατικής και της αστυνομίας σε εβδομαδιαία βάση και προς το παρόν υπάρχουν πέραν των 30,000 μεταναστών σε κέντρα κράτησης, όπου η σεξιστική και ρατσιστική συμπεριφορά έχει καταγραφεί εκτενώς. Οι άνθρωποι που έρχονται εδώ για να βρουν καταφύγιο καταλήγουν σε εφιάλτες διοικητικής κράτησης και οι τυχεροί καταφέρνουν να παίρνουν προπληρωμένες κάρτες διατροφής 35 λιρών ανα εβδομάδα για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους. Την προηγούμενη εβδομάδα πέρασε το νομοσχέδιο μετανάστευσης που προωθεί ακόμα πιο δρακόντια μέτρα. Αυτά περιλαμβάνουν το δικαίωμα των αρχών για απέλαση ενός ατόμου στη χώρα του και μετά να του επιτραπεί να ασκήσει ένσταση στην απόφαση για την παραμονή του στη χώρα. Επίσης αποσκοπεί στον εξαναγκασμό γιατρών και ιδιοκτητών σπιτιών ενοικιασης να ελέγχουν το status μετανάστευσης ανθρώπων. Αυτοί οι νόμοι θα εντείνουν τις διακρίσεις ενάντια σ’ αυτούς που θεωρούνται ”ξένοι” στη χώρα.

Ήρθαμε κοντά ως μετανάστες, έγχρωμοι, queer, εργατική τάξη και σύμμαχοι για να λάβουμε δράση, έχοντας ως έμπνευση τους κρατούμενους στα κέντρα κράτησης που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της αντίστασης με απεργίες πείνας και αγώνες εκ των έσω. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε την πολύμορφη ομάδα 300 ατόμων που ήρθε κοντά σε αυτή την πράξη κοινωνικής ανυπακοής που καθοδηγήθηκε από αυτούς που βιώνουν την καταπίεση περισσότερο.

Προειδοποιούμε πως αυτό δεν ήταν κάτι που έγινε μια φορά και τέλειωσε. Χρειαζόμαστε μια δυνατή και ακατάπαυστη αντίσταση από όλες τις κατευθύνσεις μέχρι να δοθεί ένα τέλος στο ρατσιστικό αυτό σύστημα μετανάστευσης. Τα αντίποινα που δεχτήκαμε κατα τη διάρκεια και μετά τη λήξη της δράσης, με επιβάτες να μας κακοποιούν σωματικά και λεκτικά καθώς και βίαιο διαδικτυακό εκφοβισμό, μας θυμίζει πως υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν. Πώς μπορούμε να καλωσορίσουμε τους πρόσφυγες όταν η ακροδεξιά κερδίζει συνεχώς έδαφος και η αστυνομία συνεχίζει τη συστηματική διάπραξη ρατσισικής κακοποίησης χωρις ποτέ να είναι υπόλογη για τις πράξεις της;

Χρειαζόμαστε ένα κίνημα για τα δικαιώματα των μεταναστών που θα οδηγήσει σε πολιτική και προσωπική μεταμόρφωση. Αυτό το κίνημα θα είναι η γραμμή που θα ενώσει τις τελείες των διαφορετικών αγώνων- από την κλιματολογική αλλαγή στη στέγαση, από τον αγώνα κατά της λιτότητας στις περικοπές που αφορούν αποκλειστικά τις γυναίκες και τους ανάπηρους, από τον αγώνα κατά του φασισμού στο κίνημα που στοχεύει να κλείσει τα κέτρα κράτησης…

Συμμετέχουμε σε ένα αγώνα που διεξάγεται εδώ και καιρό και απαιτούμε οι φωνές μας να ακουστούν δια μέσω της συνεχούς δράσης.#Yourborderskill

Πηγή Open Democracy

Μετάφραση BlackCat

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο