Προσοχή! Τα ακόλουθα, ΔΕΝ είναι τρολιά.
Σύντρολλοι.
Μη φειδόμενος κόπων και βασάνων (μόνο χρημάτων), αφιέρωσα εαυτόν εις την ανακάλυψιν των βαθύτερων ριζών της τρολιάς εις την ένδοξον ελληνική ιστορία.
Μετά από επισταμένας έρευνας σε σκοτεινά, ανήλιαγα και κατάφορτα σκόνης και υγρασίας υπόγεια βιβλιοθηκών και αρχειοθηκών, αλλά και νεράς επιτοπίους εξερευνήσεις μέσω γκοουγκλ ερθ στα ψηλά και περήφανα βουνά της Ρούμελης, έχω την τιμή να σας ανακοινώσω ότι αι έρευναί μου εστέφησαν υπό απόλυτον επιτυχία.
Σύντρολλοι.
Με δάκρυα χαράς και συγκινήσεως, με τρεμάμενον αλλ’ υπερήφανον φωνή, σας ανακοινώνω ότι ανεκάλυψα τον πρώτον ΤΡΟΛ του Ελληνικού Κράτους, όπως αυτό συνεστήθη μετά την τετρακοσαετή σκλαβιά του υπό των μιαρών Τούρκων.
Σύντρολλοι.
Ο πρώτος Τρολ του νεοσύστατου τότε Ελληνικού Βασιλείου, δεν θα μπορούσε παρά να ήτο ένας περήφανος κοινωνικός αγωνιστής, ένα ελεύθερο και αδούλωτο πνεύμα, όστις μαχόταν την κρατική εξουσία μέχρις της τελευταίος ρανίδος του αίματός του. Όστις επέλεξε σαν τρόπον διαβιώσεως όχι την μίζερη υποταγή εις Βαυαρούς και Έλληνας αυθέντας, αλλά διεκδίκησε και κατέκτησε τον περήφανο τίτλο του Βασιλέως των Ορέων. Από τις λυκοφιλίες της πόλεως, επέλεξε την περήφανη συντροφία των παλικαριών των δασών. Από το μαλακό μαξιλάρι, το φουσκωμένο με πούπουλα ενοχών, εκμεταλλεύσεων και προσβολών, επέλεξε το τίμιο σκληρό λιθάρι. Από το να προσπορίζει τα προς το ζην σκύβοντας συνεχώς το κεφάλι και ικετεύοντας για ξεροκόματα και ψιχία, επέλεξε να απαλλοτριώνει από τους έχοντας τον πλούτον και να διανέμει αναμεταξύ των εχόντων τας ανάγκας.
Σύντρολλοι.
Ο πρώτος Τρολ ήτο Λήσταρχος. Ο πρώτος Τρολ ήτο ο Λήσταρχος Τρόλιας.
Εις τας εφημερίδας της εποχής ανεκάλυψα την τελευταίαν σύγκρουση αυτού με το κράτος και την σύλληψή του.
Τα δημοσιεύματα αυτά Σας τα παραδίδω μεταγεγραμμένα στο μονοτονικό, μιας και οι 15χρονοι αναγνώστες σας, έτσι και δουν περισπωμένη θα προσπαθήσουν να την ξύσουν με το νύχι, νομίζοντας ότι είναι μια ακαθαρσία κολλημένη στην οθόνη του PC ή του laptop ή του netbook ή του tablet τους. Μετά τα δημοσιεύματα θα ακολουθήσει σύντομος σχολιασμός τους από εμένα, ενώ θα σας υποδείξω και τα link τους, δια να τα επισκεφθείτε εις την πηγήν τους.
Έχουμε και λέμε:
Δημοσίευμα υπ’ αριθμ. 1:
7/5/1838 – ΑΘΗΝΑ (Αθήνα)
«Την 29 Απριλίου 1838, Λαμία. Θ.
Την 26 του παύσαντος, τρείς λόχοι του Μαμοίρη, είς του Βάσου και πλήθος άλλων πολιτών ενομένων έως 500, επολιόρκησαν 45 ληστάς εις ένα ερημοκκλήσιον πλησίον του Στύρφακα, αρχιλησταί ήσαν ο Κοντομήτρος, Κονοσπύρος, Κότζος, Τρόλιας κ.λ. η μάχη διήρκησενπολλάς ώρας, τέλος οι λησταί περί το μεσονύκτιον εξήλθον με τόσην ορμήν, ώστε μόλις εφονεύθησαν 6, εν οίς και ο Κώτζος και εσυλλήφθσαν τρεις, εκ των συηφθέντων ο έις είναι ο Τρόλιας, τον οποίον και αιχμαλτισεν ο Δήμαρχος. Αν τα λάφυρα δεν επασχόλουν τοις στρατιώτας, δεν ηξεύω πόσοι κλέπται ήθελον γλυτώσει.»
Δημοσίευμα υπ’ αριθμ. 2:
8/5/1838 – ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (Αθήνα)
«Μας γράφουν εκ Λαμίας την 30. Απριλίου, 1838.
Λησταί τινές τον αριθμόν 44 έχοντες επί κεφαλής των τους Αρχιληστάς Κοντομήτρον, Κοντοσπύρον, Μήτρον Ντρόλιαν, και Κώτσον Τζάμην διωκόμενοι εκ της περιφερείας του Δήμου Υπάτης παρά των Β. Στρατευμάτων της τε Οροφυλακής της υπό τον Συνταγματάρχην Μαμούρην και της Μεταβατικής Χωροφυλακής της υπό τον Μοίραρχον Τζήνον διέβησαν τον ποταμόν Σπερχιόν και έφθασαν την τετάρτην ώραν μ.μ. της 27. του λήγοντος εις την θέσιν Στέφανα και Μπαξάζι του Δήμου Παραχελωϊτών.
Εις την θέσιν ταύτην οι λησταί περικυκλωθέντες πανταχόθεν από τα ρηθέντα Β. Στρατεύματα της Οροφυλακής, και της Μεταβατικής Χωροφυλακής και της εφοπλισθείσης τη στιγμή εκείνη εθνοφυλακής των γειτνιαζόντων Δήμων παρά του Δημάρχου Παραχελωϊτών, ηναγκάσθησαν να οχυρωθώσιν εις μίαν εκεί ευρισκομένην Εκκλησίαν, αφ’ ής κατεπολεμηθέντες πεισματωδώς μέχρι της 10 μ.μ. εξήλθον ορμητικώς εις φυγήν, εις την έξοδόν των ταύτην εφονεύθησαν εκ μεν των ληστών έξ, εξ ων ήτον και ο αρχιληστής Κώτζος Τζάμης, και επληγώθησαν τρεις εν οίς και ο Αρχιληστής Μήτρος Ντρόλιας, συλληφθείς υπό της εφοπλισθείσης εθνοφυλακής παρά του Δημάρχου Παραχελωϊτών, εκ δε των Βασ. Στρατευμάτων εφονεύθη είς και επληγώθησαν δύω.
Τα Β. Στρατεύματα έδειξαν μεγάλην ανδρείαν εις την περίστασιν ταύτην, κυρίως δε χωροφύλακες τινες παλαιοί όντες στρατιώται και υπηρετούντες εις τα σώματά των από συστάσεως της χωροφυλακής, ερρίφθησαν εις τον ποταμόν δια να καταδιώξωσι τους ληστάς.»
Δημοσίευμα υπ’ αριθμ. 3:
12/5/1838 – ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ (Αθήνα)
«Ιδού τίνι τρόπω κατεστράφησαν εις τον Δήμον Παραχελωΐδος αι ληστρικαί συμμορίαι του Κοντομήτρου, του Κωνστ. Τρόλια και του Κίτζου Τζάμη.
Όλαι αι ύποπτοι θέσεις κατείχοντο κατά διαταγήν του Μοιράρχου Τζήνου, από Χωροφύλακας και εθνοφύλακας, τους δε ληστάς οι οποίοι είχον καταφύγει εις τον Δήμον Παραχελωΐδος ήρχισε να καταδιώκη αυτός ο Μοίραρχος κ. Τζήνος, όστις ειδοποίησεν εγκαίρως την Χωροφυλακήν και τον Συνταγματάρχην κ. Μαμούρην περί της διευθύνσεως την οποίαν έλαβον οι λησταί, οι οποίοι ευρέθησαν μετ’ ολίγον πολιορκημένοι εντός εκκλησιδίου τινός. Είπομεν εις το προλαβόν φύλλον μας πώς εκατώρθωσαν να εξέλθωσιν εκείθεν αφήσαντες δύο μεν των αρχηγών των νεκρούς επί του πεδίου της μάχης, τον δε Τρόλιαν αιχμάλωτον, και ευρέθη έπειτα και είς έτερος φονευμένος εντός του δάσους.
Αξιέπαινος εστάθη εις την περίστασιν ταύτην η διαγωγή του Ταγματάρχου Παππά Κώνστα, και αν επρόφθανε να ενωθή μετ’ αυτού ο Μοίραρχος Τζήνος πρό της φυγής των ληστών, ίσως δεν ήθελε διασωθή κανείς εξ αυτών. Είπομεν προς τούτοις πόσην ανδρείαν έδειξαν τότε τα Βασιλικά στρατεύματα και ιδίως οι Χωροφύλακες.
Μετ’ ολίγον επερικύκλωσεν εις άλλην θέσιν ο Μοίραρχος Τζήνος την συμμορίαν του Γαταγάννη, και τον ηνάγκασε να παραδοθή εις αυτόν.
Οι λήσταρχοι Τζαπόπουλος και Κουδουβάς απεσύρθησαν εις τον Όλυμπον, εις τρόπον ώστε δεν μένουν πλέον επί των μεθορίων ειμή αι συμμορίαι του Καλαμάτα, και του Χρήστου Βούλγαρη, οι οποίοι κατέφυγον εις Άγραφα. Ο Συνταγματάρχης Μαμούρης απεφάσισεν ή να τους κάμη όλους αιχμαλώτους, ή να τους καταστρέψη κατ’ άλλον οποιονδήποτε τρόπον. Γνωρίζοντες την ικανότητα του αξιωματικού τούτου είμεθα βέβαιοι ότι δεν θέλουν αποτύχει τα μέτρα τα οποία έλαβεν ήδη επί τούτω.»
Όσον αφορά το πρώτο δημοσίευμα, της αγγλόφιλης και αντιπολιτευόμενης εφημερίδος «Αθηνά». Είναι προφανής ο σκοπός της να προσβάλλει με κάθε τρόπο την Κυβέρνηση, α) υπερτονίζοντας την συντριπτική αριθμητική υπεροχή των «καλών» έναντι των «κακών» και το ότι παρά αυτήν την υπεροχή οι απώλειες των «κακών» δεν ήσαν οι αναμενόμενες, ενώ β) στέκεται με ειρωνική διάθεση στο φρόνημα των στρατιωτών του Β. Στρατού και της Χωροφυλακής, οίτινες, αντί να καταδιώξωσι τους ληστάς, επέλεξον να πλιατσικολογήσουν αυτά που άφησαν πίσω τους οι ληστές.
Επισημαίνω και το ότι τον Τρόλια τελικά δεν τον συνέλαβε χωροφύλαξ, αλλ’ ο επικεφαλής του σώματος των πολιτών που συμμετείχαν επιστρατευμένοι από τη χωροφυλακή στην καταδίωξη των ληστών, ο Δήμαρχος.
Η σύγχυση όσον αφορά στο όνομα του Λήσταρχου Τρόλια που παρατηρούμε στο 2ο δημοσίευμα, όπου ούτος αναφέρεται ως «Ντρόλιας», θεωρώ ότι είναι μια απόδειξη «αυτοτρολλαρίσματος» του κράτους και της κυβερνητικής εφημερίδος «Ελληνικός Ταχυδρόμος». Προφανώς η πηγή της εφημερίδος για το δημοσίευμα ούτο ήτο κάποιος Λαμιώτης, όστις ερωτών τους χωροφύλακας «Ποιόν πιάσατε ωρέ παλικάρια;» θα έλαβε την απάντηση «Τον Τρόλια». Ο κατά τ’ άλλα συμπαθής ούτος ρουφιανάκος το «Τον Τρόλια» το παρερμήνευσε ως «Το Ντρόλια» και ωσαύτως το μετέφερε εις τους εργοδότας του. Στο τρίτο, όμως δημοσίευμα, λίγες ημέρες αργότερα, όταν -προφανώς- τα στοιχεία του συλληφθέντος ληστάρχου είχαν καταγραφεί και διασταυρωθεί από τις δυνάμεις καταστολής, είτε μέσω της επίσημης αναφοράς του επικεφαλής της Χωροφυλακής Μαμμούρη, είτε μέσω της αναφοράς – έκθεσης την οποία απέστειλε ως είχε υποχρέωση ο Νομάρχης Φθιωτιδο-Φωκίδος εις το επί των Εσωτερικών Υπουργείον, η εφημερίδα τον καταγράφει με το πραγματικό του όνομα. Αρχιληστής Τρόλιας.
Για τους πιο ενδελεχείς και σοβαρούς μελετητάς (ωσάν και του λόγου μου), παρακάτω σας δίδω τόσο το ψηφιακό αρχείο των σκαναρισμένων αυτών φύλλων της εφημερίδας, όσο και το link από το οποίο τα υπέκλεψα. Ενδεχομένως κάποιοι να ανακαλύψουν παραπάνω στοιχεία (όπως π.χ. για την προτέρα της συμπλοκής δράση του ληστάρχου ή για το τέλος του, αν δηλαδή ετελεύτησε τον βίο εις την ειρκτήν ή αποκοπτομένης της κεφαλής από του σώματός του υπό την γκιλοτίνα, αν απεπειράθη να αποδράση και ούτω καθεξής) και να τα μοιρασθώσιν μεθ’ ημών.
Το δημοσίευμα υπ’ αριθμ. 1 μπορείτε να το βρείτε στην παρακάτω διεύθυνση:
http://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=46313&seg=0, μετάβαση στη σελίδα 497
Τα δημοσιεύματα υπ’ αριθμ. 2 και 3 θα τα βρειτε εδώ:
http://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=43835&seg=0
το μεν 2 στη σελίδα 411, το δε 3 στη σελίδα 415.
(Αφού μπείτε, σας καλώ όπως αναφωνήσατε τρις το «Να καεί, να καεί το μπουρδέλο η Βουλή» προς συγχώρεση και εξιλέωση υμών).
Αυτά.
ΑΔΕΡΦΙΑ, ΕΡΧΟΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΠΟΛΥ ΜΑΚΡΙΑ.
