Επτά μήνες μετά την υπογραφή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας και παρά τα τεράστια ποσά των κονδυλίων που έχουν δεσμευθεί από την ΕΕ, περισσότεροι από 50.000 μετανάστες και πρόσφυγες εξακολουθούν να ζουν σε ακατάλληλες συνθήκες στην Ελλάδα και δεν έχουν την κατάλληλη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα ανησυχούν ιδιαίτερα για τους πιο ευάλωτους, συμπεριλαμβανομένων των θυμάτων της βίας, των άτομων με χρόνιες παθήσεις και ψυχιατρικές διαταραχές, των ατόμων με περιορισμούς κινητικότητας, τους ασυνόδευτους ανήλικους, τις έγκυες γυναίκες και τα νεογέννητα μωρά, των οποίων οι ειδικές ανάγκες δεν φροντίζονται και των οποίων η υγεία είναι ιδιαίτερα σε κίνδυνο . Οι ΓΧΣ καλούν τις ελληνικές αρχές να αναλάβουν τις ευθύνες τους όσον αφορά τη βοήθεια σε έναν πληθυσμό που είναι σε κίνδυνο στην επικράτειά του, και να παρέχει, με την υποστήριξη των κρατών μελών της ΕΕ, την κατάλληλη φροντίδα με βάση τις ατομικές ανάγκες και όχι μόνο τις εθνικότητες των ανθρώπων .
Στην έκθεση «Στην Ελλάδα του 2016: Οι Ευάλωτοι Άνθρωποι Μένουν Πίσω», οι ΓΧΣ τονίζουν τα κενά στο σημερινό σύστημα, δηλαδή ότι τα ευάλωτα άτομα καταρχήν δεν έχουν ταυτοποιηθεί σωστά και, δεύτερον, ότι δεν λαμβάνουν την κατάλληλη προστασία και φροντίδα. «Είναι φοβερό το γεγονός ότι επτά μήνες μετά τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, τα ευάλωτα άτομα εξακολουθούν να μην λαμβάνουν την κατάλληλη φροντίδα στην Ελλάδα. Τα hotspots στα νησιά είναι στο 200 τοις εκατό της χωρητικότητάς τους και οι υπηρεσίες στους καταυλισμούς της ηπειρωτικής χώρας υπολειτουργούν», λέει ο Loic Jaeger , επικεφαλής της αποστολής των ΓΧΣ στην Ελλάδα. «Η χρηματοδότηση από την ΕΕ είναι πολύ αργή και το δημόσιο σύστημα υγείας στην Ελλάδα είναι κλονισμένο. Ως αποτέλεσμα, οι πιο ευάλωτοι άνθρωποι έμειναν χωρίς τη φροντίδα που χρειάζονται απεγνωσμένα.”
Ένα αβέβαιο μέλλον
Επιπλέον, η έκθεση τονίζει πώς η ψυχολογική ευεξία των ανδρών, των γυναικών και των παιδιών επηρεάζεται από την επισφαλή κατάστασή τους και το αβέβαιο μέλλον: «Οι άνθρωποι με τους οποίους συνεργαζόμαστε έχουν υποστεί τεράστιο τραύμα στις χώρες καταγωγής τους και στο ταξίδι προς την Ελλάδα. Γι’ αυτούς, ο αποκλεισμός στην Ελλάδα είναι σαν να βρίσκονται σε μια ανοικτή φυλακή», λέει η Χριστίνα Σιδέρη, ψυχολόγος των ΓΧΣ. «Επιπλέον, η διαδικασία ασύλου είναι τόσο αργή που πολλοί θα έχουν τα πρώτα ραντεβού τους για το άσυλο, τον Απρίλιο ή τον Μάιο του επόμενου έτους. Η καθυστέρηση και η αβεβαιότητα για το μέλλον τους είναι καταστροφικές».
Οι ομάδες των ΓΧΣ, που είδαν τους ανθρώπους να υποφέρουν σε σκηνές τον περασμένο χειμώνα, ανησυχούν πολύ επίσης και για την έλλειψη σχεδιασμού για την χειμερινή περίοδο του τρέχοντος έτους. «Έχουμε ακούσει για ένα εθνικό σχέδιο εδώ και μήνες,» λέει ο Jaeger. «Αλλά οι άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν σε σκηνές στη Βόρεια Ελλάδα όπου η θερμοκρασία έχει ήδη πέσει στους 5 ° C. Πώς μπορεί η Ευρώπη να αφήσει αυτούς τους ανθρώπους στο κρύο για έναν ακόμη χειμώνα;»
Η απροθυμία ή η αδυναμία της ελληνικής κυβέρνησης να αναλάβει ηγετικό ρόλο και να διασφαλιστεί η σωστή συνεργασία με τους άλλους φορείς που εμπλέκονται έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ποιότητα και την ταχύτητα της αντιμετώπισης της κατάστασης. Ομοίως, η εσκεμμένη αμέλεια της ΕΕ και των κρατών μελών της, στην παροχή ενός αποτελεσματικού συστήματος μετεγκατάστασης για όσους αναζητούν την ασφάλεια και την προστασία, παρατείνει και εντείνει τον πόνο.
Οι ΓΧΣ καλούν την ΕΕ και τις ελληνικές αρχές να αντιμετωπίσουν άμεσα τις ανάγκες των πιο ευάλωτων, και να διευκολυνουν τις νόμιμες και ασφαλείς διαδικασίες για εκείνους που έχουν το δικαίωμα να εισέλθουν στο σύστημα μετεγκατάστασης για να γίνουν σύντομα δεκτοί στην Ευρώπη και αλλού.
