Η δικάσιμος του εφετείου του Τάσου Θεοφίλου, που διεξήχθη τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου συνεχίστηκε με τα αναγνωστέα έγγραφα της δικογραφίας.
Κατά την έναρξη της δίκης η συνήγορος κ. Παπαρρούσου προσκόμισε στο δικαστήριο στοιχεία για το βιβλίο, που η κ. εισαγγελέας υπέδειξε και ζήτησε να διαβαστεί συγκεκριμένα ο τίτλος του στην προηγούμενη δικάσιμο, γεγονός που είχε προκαλέσει τις αντιδράσεις και του κοινού και των συνηγόρων. Το βιβλίο ήταν το “ο κίνδυνος είναι η δουλειά μου”, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Φανερά εκνευρισμένη η εισαγγελέας προσπάθησε να αρνηθεί αντιδρώντας έντονα και υψώνοντας τη φωνή, το γεγονός ότι επεδίωξε να επιστήσει την προσοχή της έδρας σ’ ένα συγκεκριμένο βιβλίο ανάμεσα στα δεκάδες που είχε ο Θεοφίλου στην βιβλιοθήκη του, ενοχοποιώντας το από τον τίτλο του, που για κάποιον λόγο της φάνηκε ύποπτος.
Στη συνέχεια ολοκληρώθηκαν τα αναγνωστέα έγγραφα που αφορούσαν το σπίτι του Θεοφίλου στη Λαμία, χωρίς να υπάρξει κάτι που να τον ενοχοποιεί. Δεν βρέθηκε τίποτα, εκτός από μια πλαστή ταυτότητα, που όπως τόνισε ο συνήγορος κ. Παπαδάκης η κατοχή πλαστής ταυτότητας δεν είναι αδίκημα, αδίκημα είναι η χρήση της, κάτι που ο Θεοφίλου δεν έπραξε ποτέ. Ταυτόχρονα η φωτογραφία στην ταυτότητα δεν ανήκει στον Θεοφίλου, ούτε σε κανένα από όσους κατηγορούνται για συμμετοχή στους Πυρήνες της Φωτιάς.
Ακολούθησε η ανάγνωση των εγγράφων που αφορούσαν τα αποτελέσματα των εργαστηριακών γραφολογικών εξετάσεων, που διεξήγαγε η αντιτρομοκρατική για να συγκρίνει τον γραφικό χαρακτήρα του Θεοφίλου με κείμενα που κατέχει η υπηρεσία από υποθέσεις ατόμων που κατηγορούνται για συμμετοχή στη ΣΠΦ.
Τ’αποτελέσματα είναι ασαφή με τέτοιο τρόπο, ώστε επίτηδες να επιτρέπουν διάφορες ερμηνείες, χωρίς να προσδιορίζουν κάτι συγκεκριμένο. Για τον λόγο αυτό άλλωστε οι συνήγοροι τόνισαν, ότι οι εξετάσεις αυτές έγιναν με παντελώς αντιεπιστημονικό τρόπο,
καθώς δεν ζητήθηκε από κανέναν να δώσει δείγματα γραφής, ούτε από τον Θεοφίλου ούτε από άλλους, που κατηγορούνται για υποθέσεις τρομοκρατίας, αλλά πήραν φωτοτυπίες από δω κι από κει και από σημειώσεις, καταλήγοντας σ’ ένα αόριστο συμπέρασμα, το οποίο αναφέρει πως εντοπίστηκαν κάποιες γραφολογικές ομοιότητες, κάποια έχουν γραφτεί δηλαδή από το ίδιο άτομο, χωρίς να ορίζεται ποιο είναι το άτομο αυτό, μπορεί να είναι ο Θεοφίλου, μπορεί κάποιος άλλος, κι όλη αυτή η αοριστία εξυπηρετεί απλά το να αιωρούνται εντυπώσεις.
Η Πρόεδρος συνέχισε διαβάζοντας αποσπάσματα από διηγήματα του Θεοφίλου και σημειώσεις που έχει κάνει στο περιθώριο βιβλίων. Το γεγονός αυτό προκάλεσε την παρέμβαση του συνηγόρου κ. Φυτράκη, ο οποίος αναρωτήθηκε: “Ποιος ο λόγος ανάγνωσης κάθε λεπτομέρειας, ακόμη και των απλών πραγμάτων που χει γράψει σε σημειώματα; Παρουσιάζεται μέχρι και η έκθεση που έχει βρει DNA στα προσωπικά αντικείμενα του Θεοφίλου, πού ακριβώς θέλει να καταλήξει η έκθεση; Ότι τα προσωπικά του αντικείμενα όπως είναι φυσικό έχουν το DNA του; Πού ακριβώς αποσκοπεί όλο αυτό; Δεν έχει νόημα”.
Η επόμενη έκθεση που διαβάζεται είναι ιδιαίτερα σημαντική καθώς δείχνει την προχειρότητα και τις παραβλέψεις των διαδικασιών που έλαβαν χώρα στην Πάρο μετά τη ληστεία. Όπως αναφέρει η έκθεση, η αρχιφύλακας της αντιτρομοκρατικής Αλεξάνδρα Λόλη στις 10/8/2012 συνέλεξε στοιχεία εντός και εκτός της τράπεζας. Πάρθηκε βιολογικό υλικό και αποτυπώματα από τα ταμεία, τα πόμολα και διάφορα σημεία της τράπεζας, καθώς και από κάλυκες αλλά και από το θύμα τον Δημήτριο Μίχα.
Στα αποτελέσματα βρέθηκαν DNA αγνώστων ατόμων, χωρίς όμως να προσδιοριστεί ποτέ κανένας και χωρίς να ερευνηθούν διεξοδικά και περαιτέρω τα ευρήματα. Το DNA του Θεοφίλου δεν ταυτίστηκε με κανένα από όσα συνελέχθησαν.
Στο σημείο αυτό ο συνήγορος κ. Παπαδάκης επισημαίνει μια πολύ σημαντική παράμετρο της όλης διαδικασίας. Μέχρι να συλλέξει τα δείγματα η κ. Λόλη, η τράπεζα είχε γίνει κέντρο διερχομένων, καθώς έμπαιναν μέσα διάφοροι και η αστυνομία έπαιρνε στο χώρο της τράπεζας καταθέσεις από μάρτυρες. Υπάρχει έντονη προχειρότητα στη συλλογή του βιολογικού υλικού, καθώς δεν μπήκαν καν στην διαδικασία να διαχωρίσουν τα γνωστά πρόσωπα των υπαλλήλων της τράπεζας με τα υπόλοιπα. Παράλληλα όπως αναφέρει ο συνήγορος στην δικογραφία υπάρχουν 46 φωτογραφίες από το εξωτερικό χώρο της δολοφονίας, αλλά το καπέλο δεν φαίνεται πουθενά.
Σημαντικό στοιχείο αποτελεί και το ότι ενώ εντοπίστηκε επίσης DNA αγνώστου στα γυαλιά που βρέθηκαν στον χώρο της συμπλοκής έξω από την τράπεζα και το οποίο δεν ανήκει στον Θεοφίλου, δεν διερευνήθηκε ποτέ.
Αξίζει να σημειώσουμε εδώ ότι προκαλεί εντύπωση το γεγονός, πως ενώ από όλα τα αντικείμενα που συλλέγουν βιολογικό υλικό, συλλέγουν πάνω από ένα δείγμα, μόνο από το καπέλο πήραν μόνο ένα δείγμα.
Η διαδικασία συνεχίζεται με την ανάγνωση κειμένων που είχαν αναρτηθεί στο Indymedia σημείο που προκαλεί για άλλη μια φορά αγανάκτηση στο κοινό που παρακολουθεί την δική αλλά και την παρέμβαση του κ. Παπαδάκη, ο οποίος χαρακτηριστικά είπε : “άρθρα και κείμενα από το Indymedia εντάσσονται στην δικογραφία, αλλά το κινητό τηλέφωνο που βρέθηκε στον χώρο της συμπλοκής δεν ερευνήθηκε ποτέ, φαίνεται ότι τ’άρθρα αυτά είναι πιο σημαντικά για την υπόθεση.”
Ακολουθεί ανάγνωση εγγράφων, που αφορούν υποθέσεις του Σακκά, του Καραγιαννίδη, της Αντωνίου, του Πολίτη, του Μητρούσια, με ευρήματα μάλιστα από το 2010, δυο χρόνια πριν συλληφθεί ο Θεοφίλου.
Η ύπαρξη των εγγράφων αυτών στην δικογραφία τα οποία συμπεριέλαβε η εισαγγελέας του πρωτόδικου, προκαλεί εύλογα ερωτηματικά ως προς το ποιος ήταν ο στόχος της, καθώς δεν βοηθούν διόλου στην διαδικασία αλλά και δεν εμπεριέχουν κάποιο στοιχείο εις βάρος του Θεοφίλου, ούτε αναφέρεται πουθενά τ’όνομά του.
Για άλλη μια φορά λοιπόν, υπάρχει παρέμβαση από τους συνηγόρους, οι οποίοι σημειώνουν: “ Γιατί να διαβάζονται έγγραφα που αφορούν άλλους κατηγορουμένους, κάποιοι από τους οποίους έχουν αθωωθεί, κάποιοι των οποίων οι υποθέσεις βρίσκονται σε δικαστική εξέλιξη, χωρίς τελεσίδικη απόφαση. Δεν γνωρίζετε αν τα πρόσωπα που αναφέρετε έχουν αθωωθεί ή όχι ή αν τελικά αποδεικνύεται ότι σχετίζονται με τους Πυρήνες. Ποιος ο λόγος ανάγνωσής τους, εφόσον μάλιστα δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εις βάρος του κατηγορουμένου και είναι άσχετα με την παρούσα δικογραφία; Οφείλει το δικαστήριο ν’απαντήσει σε τι είναι χρήσιμη η ανάγνωση αυτών των εγγράφων.”
Ο κ. Φυτράκης ενοχλημένος τόνισε: “Αυτή είναι καταχρηστική άσκηση δικαιοσύνης. Θα έπρεπε να μας αφορούν μόνο όσα σχετίζονται με την υπόθεση. Δεν είναι δυνατόν να διαβάζονται στοιχεία του 2010 που δεν αφορούν τον κατηγορούμενο. Ως παλαιότερος υποβάλλω ένσταση και θέτω θέμα αρχής.
Πουθενά σ’αυτά τα έγγραφα δεν εμφανίζεται τ’όνομα του Θεοφίλου δεν μνημονεύεται πουθενά, ούτε καν στις δίκες των προσώπων των οποίων διαβάζετε τα έγγραφα που αφορούν τις υποθέσεις τους, δεν ακούστηκε τ’όνομά του. “
Υποβάλλεται στην έδρα από τους συνηγόρους ένσταση να μην διαβαστούν τα προαναφερθέντα έγγραφα.
Η έδρα μετά από διακοπή επιστρέφει απορρίπτοντας την ένσταση.
Συνεχίζεται η ανάγνωση με ευρήματα από το σπίτι της Αντωνίου η οποία μάλιστα έχει απαλλαγεί από τις κατηγορίες.
Ακολουθούν τα έγγραφα που καταγράφουν όσα βρέθηκαν στο σπίτι του Κώστα Σακκά. Το σημείο που έχει σημασία, στην άσκοπη πραγματικά αυτή ανάγνωση, είναι ότι όπως τόνισε και η υπεράσπιση, η χειροβομβίδα που βρέθηκε στο σπίτι της Καλλιθέας, όπου είχαν δει τον Θεοφίλου να πηγαίνει μαζί με τον Σακκά, δεν ήταν σε κοινή θέα όπως κατέθεσε ο Χαρδαλιάς της αντιτρομοκρατικής. Αντιθέτως από την καταγραφή των αντικειμένων αναφέρεται ότι ήταν μέσα σε μια ντουλάπα.
Όπως φαίνεται λοιπόν ο κ. Χαρδαλιάς είχε σκοπό με αυτή την διαστρέβλωση, ν’αφήσει την εντύπωση ότι όποιος έμπαινε στο σπίτι του Σακκά στην Καλλιθέα έβλεπε και την χειροβομβίδα, ούτως ώστε να εννοηθεί ότι ο Θεοφιλου “γνώριζε”, όταν εθεάθη να μπαίνει στο σπίτι κρατώντας απλώς μερικά τρόφιμα που προμηθεύτηκαν νωρίτερα από ένα σουβλατζίδικο.
Στη συνέχεια έγινε ανάγνωση εγγράφων που αφορούσαν εργαστηριακές εξετάσεις στις οποίες υπεβλήθησαν αντικείμενα που βρέθηκαν στην κατοχή του Θεοφίλου (ρούχα κλπ). Πουθενά σ’αυτά σύμφωνα με την έκθεση δεν εντοπίστηκαν ίχνη καύσης εκρηκτικής ύλης (όπως πυρίτιδας από όπλο).
Το επόμενο έγγραφο αφορούσε τη μίσθωση τηλεφωνικής γραμμής από τον ΟΤΕ στο όνομα του Θεοφίλου, το χρονικό διάστημα λίγο μετά τη σύλληψη του Σακκά, περίοδος που ο κ. Χαρδαλιάς της αντιτρομοκρατικής ισχυρίστηκε ότι κρυβόταν ο κατηγορούμενος.
Ακολουθεί έγγραφο αναφορικά με την έρευνα στο κινητό που έπεσε από τους δράστες της ληστείας. Ο αριθμός φαίνεται να ανήκει σε άτομο με καταγωγή από την Σενεγάλη, καθώς επίσης διαπιστώνεται μια κλήση από τη Νάξο. Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, ουσιαστικότερη έρευνα για το κινητό δεν ακολουθήθηκε. Ένα τόσο σημαντικό πειστήριο εγκαταλείφθηκε όπως τόνισε ο κ. Παπαδάκης.
Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό ότι δίπλα από το φλεγόμενο αυτοκίνητο της ληστείας, εθεάθη βάρκα που έφευγε από την Πάρο με κατεύθυνση τη Νάξο και μάλιστα τη στιγμή που υπήρχε έντονη θαλασσοταραχή 8-9 μποφόρ. Το λιμεναρχείο Νάξου απλώς διαπίστωσε πως πρόκειται για κατοίκους Νάξου και δεν προχώρησε σε κανέναν έλεγχο – “επειδή ξέρανε ποιοι είναι” – σύμφωνα με μάρτυρα που είδε το σκάφος να φεύγει.
Τα αναγνωστέα στη συνέχεια αφορούσαν την βίαιη λήψη DNA από τον Θεοφίλου. Είναι χαρακτηριστικό ως και προκλητικό το γεγονός ότι δεν αναγράφεται για ποιο λόγο γίνεται η σχετική λήψη. Οι συνήγοροι στο σημείο αυτό ζήτησαν την μη αποδεικτική αξιοποίηση τού καθώς έγινε παράνομα. Η συνήγορος κ. Παπαρρούσου επεσήμανε πως γι άλλη μια φορά φαίνεται η μεθόδευση και η σκοπιμότητα καθώς δεν αναγράφεται καν το αδίκημα, για το οποίο προχωρούν στη λήψη DNA από τον κατηγορούμενο, ενώ ο μετέπειτα ισχυρισμός ότι η λήψη αφορούσε τη σύλληψη για “αντίσταση κατά της αρχής”, καταρρίφθηκε σε δεύτερο βαθμό καθώς υπήρξε αθώωση για την κατηγορία αυτή.
Τέλος κατά την ανάγνωση εγγράφου που αφορούσε το μαντίλι που φορούσε ο δράστης μεταξύ του κεφαλιού του και του καπέλου αναφέρεται ότι πάνω σ’αυτό δε βρέθηκε DNA. Εύλογα ο κ. Παπαδάκης διερωτάται πως γίνεται να πέρασε το DNA στο καπέλο και δε βρέθηκε τίποτα στο μαντίλι.
Η δικάσιμος ολοκληρώθηκε με αναγνωστέα που πρόσθεσαν οι συνήγοροι και που αφορούσαν δεδικασμένο ως προς το DNA.
Τα έγγραφα αφορούσαν την περίπτωση του Άρη Σειρινίδη, ο οποίος αντίστοιχα κατηγορούνταν για μια σωρεία αδικημάτων με μοναδικό “τεκμήριο ενοχής” το DNA του που βρέθηκε σε μια χειρουργική μάσκα. Ο Σειρινίδης αθωώθηκε καθώς το βιολογικό υλικό δε θεωρήθηκε επαρκές αποδεικτικό στοιχείο.
Η δίκη διεκοπή για την Τρίτη 28/2/2017 στην αίθουσα 100Α, 4ο όροφος στις 9.πμ
Ρεπορτάζ, σύνταξη Giant & Σύλβια Βαρνάβα
