Προκλητικές ερωτήσεις με πολιτικό χαρακτήρα στην απολογία του Τάσου Θεοφίλου | 13η δικάσιμος

Η 13η δικάσιμος του εφετείου του Τάσου Θεοφιλου ξεκίνησε με τις καταθέσεις των δύο τελευταίων μαρτύρων υπεράσπισης.

Αρχικά κατέθεσε ο Άρης Σειρηνίδης ο οποίος όπως ανέφερε, θέλησε να ρθει ως μάρτυρας υπεράσπισης, καθώς εντοπίζει πολλά κοινά στοιχεία της δικής του δικαστικής περιπέτειας με αυτή του Τάσου Θεοφίλου.

Ο ίδιος είχε αντιμετωπίσει βαρύτατες κατηγορίες, απόπειρα ανθρωποκτονίας κατά αστυνομικών με μοναδικό αποδεικτικό στοιχείο το DNA του που βρέθηκε σε μια μάσκα που όπως αποδείχτηκε δεν ήταν καν στον τόπο του εγκλήματος, όπως πιστεύει ότι έχει συμβεί και με το καπέλο στην υπόθεση του Θεοφίλου και το οποίο η αντιτρομοκρατική ισχυρίζεται ότι έχει το βιολογικό υλικό του.

Σειρηνίδης : “Στο δικαστήριο αθωώθηκα παρότι έκατσα 15 με 16 μήνες στη φυλακή, και αυτό στοίχισε ιδιαίτερα στον ευρύτερο οικογενειακό μου περίγυρο και σε μένα”

(Ο Αρης Σειρηνίδης παραπέμφθηκε σε δίκη με την κατηγορία ότι τον Ιούλιο του 2009 πυροβόλησε στα Εξάρχεια εναντίον κλούβας των ΜΑΤ. Τον  Σειρηνίδη αρχικά προσπάθησαν να τον συνδέσουν με ένοπλη ληστεία, όταν αυτό δεν προέκυψε και ενώ η κράτησή του παρατεινόταν χωρίς ουσιαστικό λόγο, από το αρχείο ανασύρθηκε μια ανεξιχνίαστη υπόθεση πυροβολισμού εναντίον κλούβας των ΜΑΤ το καλοκαίρι του 2009, η οποία αποδόθηκε στον Άρη Σειρηνίδη. Το μοναδικό στοιχείο που προσκομίστηκε ήταν η ταύτιση του DNA του κρατούμενου με γενετικό υλικό σε μια χειρουργική μάσκα, η οποία βρέθηκε πεταμένη κάποια στενά παραπάνω).

Χαρακτηριστικά δήλωσε: “αντιλαμβάνομαι την ανάγκη απόδοσης δικαιοσύνης εφόσον χάθηκε άδικα μια ανθρώπινη ζωή, αλλά όχι η ανάγκη αυτή ν’αποτελέσει την αφορμή για να γίνει μια άλλη αδικία που αυτή θα είναι η εξόντωση του Τάσου Θεοφίλου”

Τόνισε επιπλέον τον συνηθισμένο δόλιο τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η αντιτρομοκρατική για να στήσει δικαστικές υποθέσεις :

“Είναι συνηθισμένο άνθρωποι του χώρου μας να οδηγούνται στα δικαστήρια με μεθοδεύσεις της αστυνομίας […]

Τα ίδια τα δικαστήρια, με αποφάσεις τους τελεσίδικες, έχουν αποδείξει αυτή τη διαδικασία μεθόδευσης  της αστυνομίας.

Υπήρξαν δικαστήρια που όρθωσαν ανάστημα απέναντι σε αυτές τις μεθοδεύσεις, είναι πολλές τέτοιες υποθέσεις, γνωστή είναι η περίπτωση των ληστών με τα μαύρα, όπου υπήρξε ένα δικαστικό κατασκεύασμα, άνθρωποι διασύρθηκαν επικηρύχθηκαν για χρόνια και ήρθαν δικαστές, τακτικοί δικαστές και είπαν όχι και μάλιστα οι συγκεκριμένοι δικαστές είπαν ότι τέτοιες υποθέσεις δεν θα έπρεπε καν να έρχονται στο ακροατήριο”.

Ο Σειρηνίδης αναφέρθηκε επιπλέον και στο ρόλο που παίζουν τα καθεστωτικά ΜΜΕ στη δημιουργία κλίματος και ως προς το δικαστήριο και ως προς την οικογένεια του θύματος.

Δημοσιεύματα, όπως ανέφερε, κατευθυνόμενα από την ασφάλεια προς τους δημοσιογράφους, ώστε όποιος συλλαμβάνεται από τον αναρχικό ιδίως χώρο να καταδικάζεται ήδη από τον Τύπο και την τηλεόραση.

Δημοσιεύματα κίτρινα, που στόχο έχουν να δημιουργήσουν κλίμα τρομοκρατίας. Μέσα από αυτά τα δημοσιεύματα όπως κατέθεσε, όπως έγινε και με την περίπτωση του Θεοφίλου, είναι φυσικό να επηρεαστεί η οικογένεια του θύματος και να θεωρεί ότι ο κατηγορούμενος είναι ένοχος, χωρίς όμως να υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο εναντίον του.

Μετά τον Σειρηνίδη ακολούθησε ο τελευταίος μάρτυρας υπεράσπισης, ο δημοσιογράφος Πέτρος Γιώτης.

Ο κ. Γιώτης όπως είπε, γνωρίζει τον Θεοφίλου μέσα από τα γραπτά του και η κατάθεσή του αφορά την συγκριτική ανάλυση που έχει κάνει σχετικά με το κατά πόσο ο Θεοφίλου θα μπορούσε να ανήκει και να ταυτίζεται ιδεολογικά με τη ΣΠΦ.

Όπως κατέθεσε, ο κατηγορούμενος δεν θα μπορούσε ποτέ να είναι μέλος της ΣΠΦ.

Γιώτης : Ο Θεοφίλου δηλώνει αναρχικός-κομμουνιστής κάτι που φαίνεται και από τα γραπτά του και από το μπλογκ του. Όχι μόνο από αυτά που έγραψε μετά τη συλληψη του αλλά και πολύ πιο πριν. Δεν είναι κάτι που επινόησε μετά τις κατηγορίες, ώστε να δώσει την εντύπωση ότι διαφέρει  ιδεολογικά από την ΣΠΦ .

Καταρχάς κάποιος που θέλει να κάνει ληστεία φτιάχνει μπλογκ για ν’αφήσει τα αποτυπώματά του;

Στο μπλογκ του έχει κείμενα του Μαρξ και της Άντζελα Νέιβις, κομμουνίστριας Αμερικανίδας ακτιβίστριας του κινήματος των μαύρων. Υπήρχε περίπτωση η ΣΠΦ να βάλει τέτοια κείμενα; Σε καμία περίπτωση.

Υπάρχει μια ενότητα ιδεολογική πολιτική και ύφους στα κείμενα προ της Πάρου και μετά.

Για παράδειγμα, ιδεολογικά ο Θεοφίλου δηλώνει αναρχικός, κομμουνιστής. Λέει : “Είμαι αναρχικός κομμουνιστής, αγαπώ τη ζωή, όσο και την ελευθερία, ας πολεμήσουμε για να γκρεμίσουμε τις φυλακές που θάβονται εντός τους χιλιάδες ζωντανοί, ας πολεμήσουμε για το όραμα της κοινωνικής απελευθέρωσης, ας πολεμήσουμε για την απελευθέρωση της τάξης μας από την εξουσία του κεφαλαίου”.

Η ΣΠΦ από την άλλη γράφει : “Είμαστε εχθρικοί τόσο προς το χέρι που κρατάει το μαστίγιο όσο και στις πλάτες που το δέχονται παθητικά πάνω τους”.

Ο ένας μιλάει για απελευθέρωση της τάξης μας και οι άλλοι λένε ότι είναι το ίδιο και αυτός που κρατάει το μαστίγιο και αυτός που τρώει τις μαστιγιές. “Είμαστε αναρχοατομικιστές και μηδενιστές και γνωρίζουμε πως διεξάγουμε μειοψηφικό αγώνα” και ο αλλος λεει “κοινωνία, απελευθέρωση της τάξης μας από το κεφάλαιο”. Είναι μέρα με νύχτα.

Ο Θεοφίλου έχει ταξικές αναφορές, έχει αναφορές στα εργατικά και κοινωνικά δικαιώματα.

Η ΣΠΦ είναι στον αντίποδα δεν αναγνωρίζει τίποτα, δεν αναγνωρίζει αυτές τις μορφές αγώνα.

Ο Θεοφίλου ακόμη και στα δικαστήρια μπαίνει στην διαδικασία κάνει υπεράσπιση. Τα μέλη της ΣΠΦ λένε, δεν αναγνωρίζουμε κανένα δικαστήριο, δεν υπερασπιζόμαστε.

Υφολογικά τα κείμενα της Συνωμοσίας έχουν μια επιθετικότητα λόγου, που είναι συνεπής αυτή η επιθετικότητα με το ιδεολογικό πολιτικό κλίμα αυτής της οργάνωσης, και δεν είναι τόσο δουλεμένος ο λόγος.

Αντίθετα, στα κείμενα του Θεοφίλου ο λόγος είναι στοχαστικός, αποφεύγει τα επίιθετα, που αυτό δείχνει αρετή φιλολογική, αντίθετα στα κείμενα της ΣΠΦ τα επίθετα είναι κατά κόρον. Ο λόγος του Θεοφίλου είναι λογοτεχνικός και όχι λογοτεχνίζων [….]

Υπάρχει επίσης ένας αξιακός κώδικας των αναρχικών. Αν ο Θεοφίλου ήταν μέλος της ΣΠΦ θα το είχε παραδεχτεί όπως έχουν κάνει άλλα μέλη της.

Ο κ. Γιώτης με βάση την δημοσιογραφική του εμπειρία, αναφέρθηκε και στον γνωστό ρόλο που παίζει η αντιτρομοκρατική σε τέτοιες υποθέσεις, σε συνεργασία με τα καθεστωτικά ΜΜΕ:   

Αποτελεί συνήθεια πλέον για την αντιτρομοκρατική να κατηγορεί όλους όσους είναι αναρχικοί και συλλαμβάνονται ότι είναι μέλη της ΣΠΦ.

Δημιουργείται στοχευμένα κλίμα από τα ΜΜΕ, τα οποία παρουσιάζουν πληροφορίες που διαρρέει η αντιτρομοκρατική στους δημοσιογράφους, και μετά έχουμε ένα καρμπόν δημοσιευμάτων με στόχο το τρομοκρατικό κλίμα.

Όταν είχα διαβάσει τα δημοσιεύματα μετά την ληστεία της Πάρου διάβασα τίτλους, όπως “άρωμα τρομοκρατίας στη ληστεία της Πάρου”. Με βάση την εμπειρία μου, έβλεπα ότι οι δράστες δεν παρέπεμπαν στον χώρο που ήθελαν να φορτώσουν τη ληστεία.

Η χρήση βίας δεν παρέπεμπε στον πολιτικό αυτό χώρο. Είναι άπειρες οι περιπτώσεις που, ενώ συλλαμβάνονται αναρχικοί και οι αστυνομικοί πυροβολούν μέσα σε πλήθος πολιτών, εκείνοι ακόμη κι αν έχουν όπλο, δεν ανταποδίδουν ποτέ για να μην θέσουν σε κίνδυνο πολίτες.

Όταν έμαθα και για το δήθεν ανώνυμο τηλεφώνημα ήμουν σίγουρος ότι τραβήχτηκε άτομο από τη δεξαμενή υπόπτων που έχει η αντιτρομοκρατική και προσπαθούσαν να του φορτώσουν τη ληστεία […]

Τα τηλεφωνήματα που ισχυρίζεται η αντιτρομοκρατική είναι ψευδή. Φτιάχνει σενάρια. Δεν είναι δυνατόν να μην έχει, όπως λέει, ούτε αναγνώριση κλήσεων, ούτε να κρατάει αρχεία και με βάση αυτά τα τηλεφωνήματα να φτιάχνει δικογραφίες. Είναι αδιανόητο να πιστέψει κάποιος ότι ολόκληρη αντιτρομοκρατική δεν έχει αναγνώριση κλήσης, κάτι που έχουμε όλοι στα σπίτια μας ή όταν παίρνεις σε μια εταιρεία σου λένε ότι η κλήση καταγράφεται και η αντιτρομοκρατική ισχυρίζεται ότι δεν έχει τίποτα τέτοιο […]

Επιπλέον, επεσήμανε κάτι που έχει αποτελέσει βασική απορία ούτως ή άλλως κατά την διάρκεια της δικαστικής διαδικασίας, το αξιοσημείωτο γεγονός πως από τη στιγμή που συνελήφθη ο Θεοφίλου, εγκαταλείπεται κάθε αστυνομική έρευνα, καθώς και δημοσιογραφική, για τη ληστεία και τους υπόλοιπους δράστες.

Μετά την κατάθεση του κ. Γιώτη ακολούθησε η απολογία του Τάσου Θεοφίλου την οποία μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη εδώ.

Με την ολοκλήρωση της απολογίας η έδρα προχώρησε σε ερωτήσεις :

Πρόεδρος : Λέτε ότι είστε αναρχικός κομμουνιστής τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Με δυο λόγια.

Θεοφίλου : Με δυο λόγια δεν είναι εύκολο.

Πρόεδρος : Ναι έχουμε ακούσει πολλά μέχρι τώρα, τι σημαίνει αυτό;

Θεοφίλου : Ανήκω στον αναρχικό αντιεξουσιαστικό χώρο, έχω δεσμεύσει τη ζωή μου κατά έναν τρόπο προκειμένου να γίνει το αναρχικό – κομμουνιστικό όραμα πραγματικότητα. Μία κοινωνία δηλαδή που δεν θα έχει εξουσία.

Πρόεδρος : Πείτε μου για τη σύλληψή σας, πού σας συνέλαβαν;

Θεοφίλου : Επιστρέφοντας από τη Λαμία 18 Αυγούστου, πήρα το Μετρό για να κατέβω στο σταθμό, στο Γκάζι τέλος πάντων, και να φάω λίγο το χρόνο μου να πάω προς Θησείο.

Πρόεδρος : Περιμένατε κάποιον;

Θεοφίλου : Πήγαινα, δεν περίμενα, ήταν σε καμιά ώρα το ραντεβού μου.

Πρόεδρος : Και τι έγινε;

Θεοφίλου : Πετάγονται κάποιοι, στα καλά καθούμενα, μέσα από κάποιους θάμνους πετάχτηκαν, ήταν εντυπωσιακό το πώς δεν φαίνονταν καθόλου.

Πρόεδρος : Είχε κόσμο το σημείο εκεί;

Θεοφίλου : Όχι ήταν νέκρα. Αύγουστος. […]

Πρόεδρος : Και τι έγινε μετά;

Θεοφίλου : Πέφτουν πάνω μου. Προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται, μου λένε “άλλη μια κίνηση να κάνεις σε σκοτώσαμε με το πιστόλι εδώ πέρα” (δείχνει τον κρόταφο). Μου βάζουν χειροπέδες, με βάζουν στο αμάξι. Ο Μαρινόπουλος με ενημερώνει ότι του χάλασα το καλοκαίρι.

Πρόεδρος : Καταλάβατε τι συνέβαινε;

Θεοφίλου : Όταν είδα τον Μαρινόπουλο.

Πρόεδρος : Τι καταλάβατε; Τον Μαρινόπουλο τον είχατε δει και προηγουμένως;

Θεοφίλου : Μα ναι, συνεχώς εμφανιζόταν μπροστά μου.

Πρόεδρος : Δηλαδή είχατε την αίσθηση ότι σας παρακολουθούσε;

Θεοφίλου : Ναι, ναι […]

Πρόεδρος : Να σας ρωτήσω και κάτι άλλο, γιατί τις περισσότερες ερωτήσεις που είχα τις απαντήσατε με την απολογία σας. Τόσοι άνθρωποι σας είχαν δει τότε τον Αύγουστο, γιατί δεν το είπατε αμέσως;

Θεοφίλου : Σας είπα, όχι μόνο δεν ήθελα να το πω, αλλά δεν ήθελα καν να το μάθουν.

Πρόεδρος : Γιατί, επειδή η κατηγορία ήταν τόσο μεγάλη που σας συνέδεε με του Πυρήνες;

Θεοφίλου : Η κατηγορία ήταν τόσο αβάσιμη, δεν ήξερα ποιον μηχανισμό είχαν ενεργοποιήσει και τι ήθελαν ακριβώς να κάνουν [….]

Πρόεδρος : Φοβηθήκατε για το χώρο εκεί των μεταναστών;

Θεοφίλου : Ναι, επικρατούσε τρόμος. Προσπαθείς να σκεφτείς ψύχραιμα. Να κλείσει το βούλευμα να δεις τι θέλουν να κάνουν, θέλουν εσένα, θέλουν κάποιον άλλον; Να καταλάβεις, να τα δεις. Κι όταν έρθει η ώρα…

Πρόεδρος : Δηλαδή μπορεί να θέλουν να συνδέσουν και άλλα άτομα με του Πυρήνες;

Θεοφίλου : Ναι βέβαια.

Μετά την Πρόεδρο, την σκυτάλη πήρε η εισαγγελέας με όχι τόσο επιθετικό ύφος όπως αναμέναμε και όπως μας έχει συνηθίσει στις μέχρι τώρα δικάσιμους, αν και προσπάθησε αρκετές φορές να παγιδεύσει τον Θεοφίλου χωρίς επιτυχία. Οι ερωτήσεις της περιορίστηκαν στο πού έμενε, γιατί πήγε στη Λαμία, και ως προς τα ευρήματα του σπιτιού.

Εισαγγελέας : Βρέθηκε μια συσκευή πλαστικοποίησης στο σπίτι στη Λαμία. Σε τι θα σας χρησίμευε αυτό;

Θεοφίλου : Δούλευα σαν γραφίστας.

Κορυφαία υπήρξε η στιγμή που επεσήμανε στον Θεοφίλου ότι βρέθηκε στην κατοχή του ένα γάντι με κομμένα δάχτυλα :

Εισαγγελέας : Βρέθηκε στο σπίτι στη Λαμία ένα γάντι με κομμένα δάχτυλα, είναι δικό σας;

Θεοφίλου : Για να βρέθηκε, δικό μου.  

Εισαγγελέας : Γιατί λοιπόν το είχατε; Παίρνουμε γάντια ολοκληρωμένα. Τα σκισμένα τα πετάμε. Θα το χρησιμοποιούσατε;

Θεοφίλου : Το γάντι; Μπορεί να το χρησιμοποιούσα. Δεν μου φαίνεται περίεργο να υπάρχει ένα γάντι με κομμένα δάχτυλα. Υπάρχουν τέτοια γάντια. Αν δεν θέλεις ν’ αφήσεις αποτύπωμα πρέπει να το ‘χεις καλυμμένο το χέρι. 

Η εισαγγελέας εστίασε στη συνέχεια και στο διήγημα  του Θεοφίλου τις “Φοίνισσες” ρωτώντας τον για την υπόθεση. Για κάποιο λόγο έχει μια εμμονή με το συγκεκριμένο διήγημα το οποίο αναφέρει συχνά πυκνά, έχει αποδείξει άλλωστε και σε άλλες δικάσιμους την αδυναμία της, να ποινικοποιεί βιβλία και γραπτά και να τα διαχωρίζει σε ύποπτα και μη.

Η δικάσιμος ολοκληρώθηκε με ερωτήσεις από τη μία εφέτη της έδρας, η οποία με ύφος ιδιαίτερα ειρωνικό και απαξιωτικό προσπάθησε να βρει αντιφάσεις σε όσα είπε στην απολογία του ο Θεοφίλου και του ζήτησε επί της ουσίας να απολογηθεί για την ιδεολογία του

Εφέτης : Οι μάρτυρες που ήρθαν εδώ είπαν ότι τους διαμηνύσατε στην αρχή να μην έρθουν ως μάρτυρες για να μην στοχοποιηθεί το στέκι. Τώρα είπατε στην απολογία σας, είπατε ότι το κάνατε γιατί δεν θέλατε να γνωστοποιήσετε στην αντιτρομοκρατική τους μάρτυρες σας γιατί δεν ξέρατε τι θα κάνουν. Τι ισχύει;

(Με έκπληξη το ακροατήριο μετά την ερώτηση της εφέτη, μονολογούσε “μα το ίδιο είναι! “)

Θεοφίλου : Αν μου επισημάνετε πού είναι η αντίφαση, θα σας απαντήσω […] Γιατί απαξιώνετε τη δημόσια διαδικασία; Μόνο τα κλειστά γραφεία των ανακριτών έχουν αξία;

Μετά την αποτυχημένη της προσπάθεια να εντοπίσει κάτι πρακτικά μεμπτό η κ. Εφέτης προχώρησε ουσιαστικά σε εξέταση των πολιτικών και κοινωνικών φρονημάτων του Θεοφίλου, κάνοντας ερωτήσεις που θύμισαν άλλες εποχές, αποδεικνύοντας ξεκάθαρα την πολιτική διάσταση της συγκεκριμένης δίκης : 

Εφέτης : Εσείς πιστεύετε στην κοινωνική απελευθέρωση;

Θεοφίλου : Ναι.

Εφέτης : Πώς το οραματίζεστε στην πράξη να γίνει;

Θεοφίλου : Για να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση θα πρέπει να παραδεχτείτε ότι είναι πολιτική η δίκη.

Εφέτης : Το αναφέρετε στην πρωτόδικη απολογία σας και πριν από λίγο απολογηθήκατε και είπατε ότι πιστεύετε στην ισότητα, στη δικαιοσύνη χωρίς μιντιακά αφεντικά, οικονομικά πολιτικά και άλλα. Πώς τα συνδέετε αυτά στην πράξη; Η εφαρμογή της ιδεολογίας πώς μπορεί να γίνει;

Θεοφίλου : Μπορείτε αν θέλετε να γίνετε πιο συγκεκριμένη; Γιατί καταλαβαίνω τι θέλετε να εκμαιεύσετε από μένα, επομένως να γίνετε πιο συγκεκριμένη και θα σας απαντήσω σε αυτό που θέλετε.

Εφέτης : Πώς μπορεί να επέλθει η απελευθέρωση η κοινωνική; Πώς μπορεί η ιδεολογία σας να είναι εφαρμόσιμη για να έχουμε την ισότητα την απελευθέρωση την οικονομική, μιντιακή την κοινωνική την πολιτική;

Θεοφίλου : Για να φτάσουμε στο σημείο να έχουμε μια δικαιοσύνη την οποία εκπροσωπείτε και η οποία εκπροσωπεί με τη σειρά της, εξυπηρετεί τα συμφέροντα και την ιδεολογία του κεφαλαίου, χύθηκαν τόνοι αίματος και τόνοι μελανιού. Αν θέλετε να μου εκμαίευσετε την απάντηση  ότι ναι πιστεύω πως η ανατροπή θα γίνει με τη βία. Ναι φυσικά με τη βία θα γίνει.

Εφέτης : Αυτό δηλώνετε τώρα;

Θεοφίλου : Ναι ωστόσο δεν συνδέεται με τις αποδιδόμενες σε μένα κατηγορίες. Επίσης έχει σημασία το πώς ασκείται αυτή η βία, προς τα πού ασκείται, γιατί ασκείται, με τι οργάνωση. Γιατί όλες οι κατηγορίες που αντιμετωπίζω δεν έχουν καμία σχέση με τη βία στην οποία πιστεύω ότι χρειάζεται.

Εφέτης : Στην αρχή της απολογίας σας είπατε ότι απαξία δεν έχουν οι πολιτικές εκτελέσεις. Ενώ για σας η αφαίρεση ζωής  έχει την ίδια απαξία με αυτή του ποινικού κώδικα σε άλλες περιπτώσεις. Από αυτό να συναγάγω ότι την ανθρώπινη ζωή την διαχωρίζετε σε δύο κατηγορίες: Αυτές που είναι εκτελέσιμες, αφαίρεση ζωής για πολιτικό στόχο και κάποιο άλλο είδος αφαίρεσης ζωής;

Θεοφίλου : Όχι, είπα ότι στην μια περίπτωση μπορούμε να το κρίνουμε σε ηθική βάση και στην άλλη περίπτωση δεν μπορούμε να το κρίνουμε σε ηθική βάση.

Εφέτης : Δηλαδή η αφαίρεση ζωής….

Θεοφίλου : Δηλαδή όταν ο Παναγούλης προσπάθησε να σκοτώσει τον Γ. Παπαδόπουλο, δεν μπορεί κανένας να τον πει δολοφόνο αλλά ήρωα. Άμα τον σκότωνε θα ήταν δυο φορές ήρωας.

Εφέτης : Επομένως η αφαίρεση ζωής για σας έχει…

Θεοφίλου : Την απόλυτη απαξία, όταν μιλάμε για την πολιτική της διάσταση είναι κάτι διαφορετικό.

Στην επόμενη δικάσιμο αναμένται η πρόταση της εισαγγελέως και πιθανότατα η αγόρευση της Πολιτικής Αγωγής.

Η δικάσιμος έχει οριστεί για τις 15 Μαΐου στην αίθουσα Δ70Α στον α’ όροφο στις 9π.μ.

Ρεπορτάζ, σύνταξη : Giant & Σύλβια Βαρνάβα

Στηρίξτε το omniatv:

Σχόλια

0 0 votes
Βαθμολογία άρθρου
Subscribe
Notify of
guest
0 Σχόλια
Inline Feedbacks
View all comments
Μετάβαση στο περιεχόμενο