Mε αφορμή την προσεχή πρεμιέρα της ταινίας “Στην R” που θα γίνει την Παρασκευή 2 Ιουνίου στο αμφιθέατρο Αντωνιάδου στην ΑΣΟΕΕ στις 20:30, κάναμε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση με τους συντελεστές της, ώστε να μάθουμε λίγα περισσότερα πράγματα για τη συγκεκριμένη ταινία. Μια ταινία που όπως αναφέρουν αποτελεί συλλογική και ανεξάρτητη παραγωγή χωρίς κανένα budget, χαρακτηρισμοί που πιθανόν να δημιουργούν απορίες σχετικά με το πώς είναι εφικτό να δημιουργηθεί μια ταινία χωρίς εξαρτήσεις και χρηματοδοτήσεις.
Σε αυτή και σε αρκετές ακόμη απορίες μας απάντησε η ομάδα της ταινίας “Στην R”.
Πώς ξεκίνησε η ιδέα για την συγκεκριμένη ταινία;
Ξεκίνησε σαν επιθυμία του ας κάνουμε κάτι, έτσι πολύ απλά. Ήταν μια μικρή σπουδαία πολυτέλεια που επιτρέψαμε στους εαυτούς μας καθότι είμασταν άνεργοι, εν μέσω κρίσης αλλά και με απόλυτη ανάγκη να εκφραστούμε. Έτσι κάποια στιγμή ακούστηκε (δεν έχει σημασία από ποιόν πλέον), το “ρε σκέφτομαι να κάνουμε μια ταινία. Και ξεκίνησε το αδύνατον.
Τελικά πως έγινε η παραγωγή της ταινίας;
Η πρόθεση για την παραγωγή ήταν να γίνει, όσο είναι δυνατόν, με πολιτικούς όρους. Όπως λειτουργούν οι συνελεύσεις.
Αντι-ιεραρχικά οριζόντια και ίσως ακόμα και με απουσία διακριτών ρόλων.
Αλλού το καταφέραμε, αλλού πάλι όχι. Βγήκαν αρκετά συμπεράσματα, τα οποία θα ήταν καλύτερο να συζητηθούν ανοιχτά στην προβολή της ταινίας. Δεν πρόκειται περί υπεκφυγής, αλλά όντως ξεπερνούν τα όρια μιας σύντομης συνέντευξης και κάπου είναι και αλληλοαναιρούμενα. Το βέβαιο είναι ότι πρόκειτο για μια συναρπαστική εμπειρία απ’ την οποία μάθαμε όλοι.
Ποια μηνύματα επιδιώκετε να περαστούν μέσα από την ταινία;
Τα μυνήματα δεν βρίσκονται στο περιέχομενο της ταινίας αλλα στον τρόπο και την διαδικασία παραγωγής της. Και κάτι φοβερό που έγινε είναι οτι τελικά ο τρόπος παραγωγής της ενσωματώθηκε ακούσια και στην ιστορία και στην αφήγηση της ταινίας.
Οι ιστορίες είναι πολλές φορές προσχηματικές. Οι βασικές αφηγήσεις ειναι όλες κι όλες 4-5.
Η πολιορκία μιας πόλης. Η πτώση ενός θεου. Ο αγώνας για ζωή και ελευθερία. Η προδοσία. Ο έρωτας και η φιλία.
Όλα λίγο πολύ έχουν ειπωθει στα έπη του Ομήρου και απλως επαναλαμβανοται σε άλλους τόπους η άλλους χρόνους με άλλους πρωταγωνιστές και άλλους αφηγητές. Δεν είχαμε σκοπό να στείλουμε κάποιο μήνυμα.
Γιατί δουλεύετε με πρόσωπα και όχι με χαρακτήρες;
Δεν θέλαμε να προσδώσουμε ιδιαίτερα ψυχολογικά χαρακτηριστικά στους ήρωες μας, ή να προσδώσουμε ιδεολογικές ερμηνείες.
Ξέρεις, αυτός έκανε αυτό, επειδή του έχει συμβεί εκείνο και έζησε το άλλο.
Είναι κάπως εξουσιαστικό και αναπαράγει ένα κλασσικό οπωσδήποτε (που έχει δώσει αριστουργήματα ομολογουμένως), αλλά συστημικό μοντέλο αφήγησης, όπου ο αφηγητής ως μεγάλος διερμηνευτής των πράξεων των ηρώων του ενεχει θέση Θεού επ’ αυτών.
Επιλέξαμε να έιναι πρόσωπα αντί χαρακτήρες, δεν γνωρίζουμε παρά λίγα η και καθόλου πράματα για αυτούς, έχουν γονείς; είχαν ευτυχισμένα παιδικά χρόνια; τι δουλειά κάνει η μάνα κλπ κλπ, δεν γνωρίζουμε.
Μόνο τα απαραίτητα για την πλοκή, δεν κάνουμε ψυχογραφία αλλα φαινομενολογία, να μας επιτραπει ο όρος. Θέλαμε να είναι σαν τον Ιερεμία Τζονσον στην ομότιτλη ταινία του Πόλακ, κυνηγάει δέρματα, παλεύει με την αγρια φύση, ζει στο δάσος, αλλά γιατι;
Τον πλήγωσε μια γυναίκα, έχει κάποιο μυστικό, είναι αντικοινωνικός απλά, όχι ποτέ δεν δίνεται εξήγηση.
Δεν χρειάζεται, δεν απαιτείται, κάνει αυτό που κάνει, είναι αυτός, είναι ελευθερος, αυτεξούσιος. Αυτό επιχειρήσαμε με ένα τρόπο, που ορίστηκε και στα γυρίσματα και στο σενάριο και το εξυπηρέτησε και το μοντάζ, όπου πληροφορίες που εμβάθυναν περισσότερο στους χαρακτήρες κόπηκαν.
Για ποιο λόγο επιλέχτηκε η ελλειπτική αφήγηση;
Η ελλειπτική αφήγηση, δεν διαφέρει και πολύ απ’ τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε την πραγματικότητα μέσα στο σύγχρονο αστικό περιβάλλον. Το άγχος, η γρήγορη εναλλαγή φάσεων, αλλα και η καθημερινότητα δημιουργεί σε εμάς την ίδια ελλειπτική μνήμη. Αποκόπτονται απ’ τη μνήμη μας οι στιγμές, που δεν έχουν κάποιο συναισθηματικό ενδιαφέρον για να καταγραφούν στις μνήμες μας. Επίσης η ελλειπτική αφήγηση κάνει πιο ενεργητική την συμμετοχή του θεατή. Τον καλεί να καλύψει τις ψηφίδες που λείπουν στο παζλ. Τέλος η επιλογή της βοήθησε να καλυφθούν κάποιες αδυναμίες παραγωγής στο μοντάζ.
Αυτό που λέγαμε παραπάνω ότι η παραγωγή, ενσωματώθηκε ακούσια και στην ιστορία και στην αφήγηση της ταινίας.
Ευχαριστούμε πολύ τους συντελεστές της ταινίας “Στην R” για τη συνέντευξη που μας έδωσαν, περισσότερα γι’αυτή την ιδιαίτερη και ενδιαφέρουσα παραγωγή την Παρασκευή 2/6 στην ΑΣΟΕΕ όπου μετά την προβολή της ταινίας θ’ακολουθήσει συζήτηση.
Σ.Β.
